«Η Στέλλα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, που θα παρουσιαστεί την Δευτέρα από την ΕΤ 1 στις 23.35, είναι μια ελληνική εκδοχή της «Κάρμεν» του Μπιζέ. Στο αίμα της Στέλλας, όπως άλλωστε και στο τσιγγάνικο αίμα της Κάρμεν, ρέει πάθος, έρωτας, φλόγα, πάγος, απιστία και κυρίως ρέει άφθονη περιφρόνηση για κάθε τι το συμβατικό. Η ξεχωριστή αυτή γυναικεία μορφή είναι αλαζονική, περιπαικτική, περιφρονητική, αδιάφορη. Φλογερή και παγερή ταυτόχρονα. Είναι ελεύθερη σαν το πουλί που δε γνωρίζει νόμους, αυτή μονάχα υπαγορεύει τους δικούς της ερωτικούς όρους. Είναι ψηλή και εκρηκτική, είναι αδύναμη και δυνατή, είναι η Στέλλα. Είναι εκείνη που ξέρει να τραγουδά και να προκαλεί, που δεν παρακαλεί, που ερωτεύεται για μια στιγμή. Η Στέλλα που δε διστάζει να πέσει από τη μια αγκαλιά στην άλλη αποσύροντας με μιας τον έρωτα της. Από τα χέρια ενός γόνου μιας μεγάλης οικογένειας, τον οποίο βαριέται αμέσως, αφήνεται στα αθλητικά χέρια του Μίλτου. Χέρια ανδρικά, χέρια που ξέρουν να κρατούν και να διεκδικούν, να κατακτούν. Ολες τις γυναίκες εκτός από τη Στέλλα, που τον θέλει τόσο πολύ ώστε να μην το μπορεί. Τρελός από την επιθυμία του για εκείνην την ατίθαση γυναίκα, ο Μίλτος της δίνει τελεσίγραφο, ή παντρεύονται ή χωρίζουν. Η Στέλλα στην αρχή δέχεται. Ερχεται η μέρα του γάμου και εκείνη με το λευκό της απλό φόρεμα και με τη σύνθετη και ασυνήθιστη ψυχοσύνθεσή της, το μετανιώνει. Δεν μπορεί να υποταχτεί, πρέπει να λυτρωθεί από κάθε επιθυμία, θέλει να είναι ελεύθερη. Ετσι γυρίζει την πλάτη στο γαμπρό και απομακρύνεται. Αλλά ο Μίλτος, σαν ένας δεύτερος Χουάν, την απειλεί με το μαχαίρι. Η Στέλλα, προτιμά να πεθάνει παρά να δεσμευτεί. Γι' αυτό και κοιτά το θάνατο που έρχεται από το αγαπημένο χέρι, ίσια στα μάτια και προχωρά με αξιοπρέπεια καταπάνω του. Η ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1955. Πλάι στη Μελίνα Μερκούρη ο Γιώργος Φούντας. Επίσης παίζουν οι: Βούλα Ζουμπουλάκη, Αλέκος Αλεξανδράκης, Σοφία Βέμπο, Κώστας Κακαβάς, Ελένη Χαλκούση και Τασσώ Καββαδία.