Το ικρίωμα δοκιμής του νέου ρωσικού πυρηνικού κινητήρα πλάσματος, με τον κινητήρα να κρέμεται στο κάτω μέρος του |
Ο κινητήρας, που απέχει ακόμη από τη φάση παραγωγής, στηρίζεται σε έναν μαγνητικό επιταχυντή πλάσματος (ιονισμένη μορφή της ύλης) και μπορεί να παράγει ώση 6 Νιούτον, δηλαδή όση περίπου η δύναμη που χρειάζεται να ασκεί κανείς σε ένα μήλο για να μην πέσει στο έδαφος. Αν και αυτή η ώση είναι ασύγκριτα μικρότερη από εκείνη των χημικών πυραύλων, οι κινητήρες πλάσματος μπορούν να λειτουργήσουν για πολύ μακρά χρονικά διαστήματα, επιταχύνοντας τα διαστημικά σκάφη σε πολύ μεγάλες ταχύτητες, αδύνατο να επιτευχθούν με τους συμβατικούς.
Σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς χημικούς κινητήρες, που καίνε (οξειδώνουν) καύσιμο για να παράξουν ώση, οι κινητήρες πλάσματος επιταχύνουν ιονισμένα σωματίδια χρησιμοποιώντας ηλεκτρομαγνητικά πεδία, διαδικασία πολύ πιο αποδοτική, που επιτρέπει την πραγματοποίηση μακρινών διαστημικών ταξιδιών με λιγότερα καύσιμα και χωρίς χρήση οξειδωτικού (υγρό οξυγόνο).
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της «Rosatom», ο νέος κινητήρας μπορεί να παράξει μέση ισχύ 300 Κιλοβάτ, όταν λειτουργεί παλμικά. Πέρα από τη χρήση του σε ερευνητικές διαστημοσυσκευές και επανδρωμένα διαστημόπλοια, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε διαστημικές μαούνες, καθώς σχέδια εξόρυξης από άλλα ουράνια σώματα δεν έχουν μόνο οι ΗΠΑ και οι άλλες σύμμαχες με αυτές χώρες και ενώσεις χωρών, αλλά και η Ρωσία.
Η «Rosatom» ασχολήθηκε με τη διαστημική πρόωση στο πλαίσιο της ρωσικής πρωτοβουλίας «Νέες Πυρηνικές και Ενεργειακές Τεχνολογίες», που ξεκίνησε φέτος και πέρα από τον νέο κινητήρα έχει συνεισφέρει στην ανάπτυξη του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων Χ της Ρωσίας, που ονομάζεται Spectrum-RG. Εχει αναπτύξει, επίσης, σύστημα προσομοίωσης της διαστημικής ακτινοβολίας γάμμα, για να μελετήσει υλικά προστασίας του θαλαμίσκου του προσωπικού ενός διαστημοπλοίου.