Το Σάββατο 25 Οκτώβρη θα γίνει η κηδεία του σπουδαίου τραγουδοποιού Διονύση Σαββόπουλου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τρίτης σε ηλικία 81 ετών, μετά από ανακοπή καρδιάς και παλικαρίσια μάχη με τον καρκίνο.

Η κηδεία θα γίνει δημοσία δαπάνη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Με συγκινητικές αναρτήσεις αποχαιρετούν τον Διονύση Σαββόπουλο καλλιτέχνες που είχαν οι περισσότεροι την τύχη να συνεργαστούν μαζί του, ενώ τον αποχαιρετά και σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος.

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλου σημειώνοντας:

«Αποχαιρετούμε τον Διονύση Σαββόπουλο, του οποίου οι μελωδίες και οι στίχοι άφησαν διακριτό χνάρι στην ελληνική μουσική.

Ο Δ. Σαββόπουλος συμμετείχε τη δεκαετία του '60 στο φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα κοντά στη "Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη", φυλακίστηκε από τη χούντα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη του '67.

Αυτές τις εμπειρίες μετουσίωσε με πρωτότυπο τρόπο και τη δική του προσωπική ματιά σε σημαντικούς κύκλους τραγουδιών, ξεκινώντας από το θρυλικό "Φορτηγό" του 1966. Τραγούδια που παράλληλα με τους αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας, και εκείνους που εκτυλίσσονταν διεθνώς, τραγουδήθηκαν, επηρέασαν συνειδήσεις, ιδιαίτερα την περίοδο της δικτατορίας.

Τα επόμενα χρόνια συνεχίζει την πορεία του, δημιουργώντας με ξεχωριστό τρόπο, μέσα στις μεγάλες αντιφάσεις που διαπερνούσαν στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και το έργο του.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του».

Ο Δ. Σαββόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου 1944, με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και τη Φιλιππούπολη. Ξεκίνησε να σπουδάζει στη Νομική, την οποία γρήγορα άφησε. Αποφάσισε να μετακομίσει στην Αθήνα και να ασχοληθεί με τη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική.

Η μεγάλη του πορεία στο ελληνικό τραγούδι ξεκίνησε το 1963, κατορθώνοντας από την αρχή κιόλας να δημιουργήσει τραγούδια που αγαπήθηκαν και καθόρισαν μια γενιά. Πρώτος του δίσκος, το 1966, το εμβληματικό «Φορτηγό». «Η συννεφούλα», «Το δέντρο», «Βιετνάμ γιε - γιε», «Ηλιε ήλιε αρχηγέ», «Μη μιλάς άλλο για αγάπη» και τόσα άλλα.

Το 1969 κυκλοφόρησε «Το περιβόλι του τρελού» με τη «Θαλασσογραφία», το «Ντιρλαντά», την «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη». Στα χρόνια της δικτατορίας βγάζει και άλλους δύο δίσκους που δίκαια θεωρούνται ορόσημα για το ελληνικό τραγούδι, τον «Μπάλλο» και το «Βρώμικο ψωμί». «Κιλελέρ», «Ο παλιάτσος κι ο ληστής», «Ελσα σε φοβάμαι», «Αγγελος εξάγγελος», «Ζεϊμπέκικο», «Η Δημοσθένους λέξις» είναι μερικά μόνο από τα τραγούδια που αγαπήθηκαν και εξακολουθούν να αγαπιούνται μέχρι τις μέρες μας.

Ο «Νιόνιος» του ελληνικού μας τραγουδιού κατόρθωσε να συνδυάσει την ελληνική παραδοσιακή μουσική με τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα, και να δημιουργήσει από την αρχή κιόλας ένα δικό του, αναγνωρίσιμο μουσικό ύφος.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος συνεργάστηκε με πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες. Από τον Μάνο Λοΐζο και την Μαρία Φαραντούρη στα πρώτα του βήματα, την Σωτηρία Μπέλλου, την Δόμνα Σαμίου και τον Μάνο Χατζιδάκι, μέχρι και πολύ νεότερους, όπως η Ελευθερία Αρβανιτάκη και ο Φοίβος Δεληβοριάς.