«Με την παρούσα επιστολή θέλουμε να φέρουμε στην προσοχή σας την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στους όρους εργασίας των εργαζομένων σε κοινωνικές δομές και υπηρεσίες του ελληνικού Δημοσίου.

Εδώ και δεκαετίες, όλες διαδοχικά οι ελληνικές κυβερνήσεις εφαρμόζουν μια απαράδεκτη πολιτική στελέχωσης των κοινωνικών υπηρεσιών και υπηρεσιών Πρόνοιας του Δημοσίου και των Οργανισμών Τοπικής Διοίκησης με εργαζόμενους που προσλαμβάνονται με Συμβάσεις Εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου ορισμένου χρόνου, μέσω ΑΣΕΠ. Ολες αυτές οι δομές και υπηρεσίες του ελληνικού Δημοσίου συγχρηματοδοτούνται διαχρονικά από κονδύλια και προγράμματα της ΕΕ, κυρίως από τα λεγόμενα "Διαρθρωτικά Ταμεία" (όπως από τα Β' και Γ' Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και εν συνεχεία τα "Εταιρικά Σύμφωνα για το Πλαίσιο Ανάπτυξης" (ΕΣΠΑ).

Με αυτόν τον τρόπο, κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους όπως υπηρεσίες καθαριότητας δημόσιων δομών και υπηρεσιών (υπουργεία, σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ.) και των Δήμων, νευραλγικές κρατικές υπηρεσίες (όπως τα δημόσια σχολεία, τα νοσοκομεία και οι δομές ΠΦΥ), Βρεφονηπιακοί και Παιδικοί Σταθμοί, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ), Ατόμων με Αναπηρία (ΚΔΑΠ ΑμεΑ), Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ), Κέντρα Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας Ατόμων με Αναπηρία (ΚΔΗΦ - ΑμεΑ), Δομές Υποστήριξης Αστέγων (Υπνωτήρια Αστέγων, Ανοικτά Κέντρα Ημέρας Αστέγων, Ξενώνες Αστέγων), Δομές Φτώχειας (κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά φαρμακεία), Κέντρα Κοινότητας στελεχώνονται δεκαετίες με προσωπικό που απασχολείται αδιάλειπτα στην ίδια θέση και στο ίδιο αντικείμενο εργασίας από 5-6 έως και 20 συνεχή έτη εργασίας, με Συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Η αβάσιμη δικαιολογία των διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων ότι πρόκειται για "απρόβλεπτες και επείγουσες ανάγκες" χρησιμοποιείται συνειδητά, για να κρύψει ότι πρόκειται για πάγιες και διαρκείς κοινωνικές - λαϊκές ανάγκες, που απαιτούν μόνιμο προσωπικό πλήρους απασχόλησης με πλήρη εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.

Η πολιτική αυτή που σχεδιάζεται και προωθείται από κοινού από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών υπηρετεί πολλαπλές επιδιώξεις, κατάφωρα αντίθετες με τα λαϊκά συμφέροντα. Οι προσλήψεις εργαζομένων με Συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ανανεώνονται διαρκώς, υπονομεύουν τη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Ανακυκλώνουν την ανεργία, καλλιεργούν το αίσθημα των μειωμένων απαιτήσεων στους εργαζόμενους, γενικεύουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την προσωρινή, μερική απασχόληση. Επιβάλλουν καθεστώς εργασιακής "ομηρίας" σε χιλιάδες εργαζόμενους, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τις Τοπικές Διοικήσεις που τους χρησιμοποιούν ως μοχλό πίεσης ενάντια στους μισθούς, στα δικαιώματα, στις διεκδικήσεις των άλλων εργαζομένων.

Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση επιβάλλεται να αλλάξει άμεσα και ριζικά. Απαιτούμε να μετατραπούν οι Συμβάσεις όλων των παραπάνω εργαζομένων σε κοινωνικές δομές και υπηρεσίες καθώς και όλων των συμβασιούχων εργαζομένων που με την εργασία τους στηρίζουν δομές και υπηρεσίες στον δημόσιο και ευρύτερα δημόσιο τομέα καθώς και στους οργανισμούς Τοπικής Διοίκησης, σε αορίστου χρόνου χωρίς κανέναν όρο και προϋπόθεση με πλήρη εργασιακά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Στηρίζουμε το δίκαιο αυτό αίτημα χιλιάδων εργαζομένων, τονίζοντας ότι καθίσταται ακόμη πιο επιτακτικό και επίκαιρο σήμερα που η κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα, συνεχίζοντας την πολιτική των προκατόχων της - ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ/ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ - έχει εξαπολύσει σφοδρή επίθεση με τον νόμο που καταργεί το 8ωρο επιβάλλοντας 10ωρη εργασία χωρίς πληρωμή υπερωριών, αυξάνει την υπερωριακή απασχόληση, καταφέρει σοβαρά πλήγματα στο απεργιακό δικαίωμα, στη συνδικαλιστική οργάνωση και ελευθερίες.

Εχοντας υπόψη τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό οι παραπάνω κοινωνικές δομές και υπηρεσίες έχουν ανάγκη τους εργαζόμενους σε αυτές που διαθέτουν εργασιακή εμπειρία, απαλλαγμένους από το καθεστώς ανασφάλειας και ομηρίας που τους επιβάλλεται μέχρι σήμερα, για να ικανοποιήσουν τις πραγματικές κοινωνικές λαϊκές ανάγκες.

Με την επιστολή μας αυτή υπογραμμίζουμε την ανάγκη να παρακαμφθούν άμεσα και να καταργηθούν οι αντεργατικές διατάξεις που ανακυκλώνουν την ανεργία κι έχουν θεσπίσει οι κυβερνήσεις σε εφαρμογή των Οδηγιών της ΕΕ και ζητάμε να διασφαλιστεί το δικαίωμα των εργαζομένων στη μόνιμη και σταθερή εργασία, συμβάλλοντας στη βέλτιστη λειτουργία των φορέων για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών».