Με πρόσχημα την οικονομική κρίση που έχει χτυπήσει την οικονομία, αλλά και το ζήτημα των λεγόμενων δημόσιων ελλειμμάτων η κυβέρνηση Καραμανλή ακολουθεί κατά γράμμα τις συμφωνίες που έχει κάνει με την ΕΕ για την προώθηση του «νέου κύκλου» των αντιδραστικών - αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, την οποίες μάλιστα παρουσιάζει και ως μέτρα που θα έπρεπε να έχουν παρθεί εδώ και δεκαετίες. Πρόκειται για ένα σύνολο μέτρων που εντάσσονται στο πνεύμα και υλοποιούν κατευθύνσεις της στρατηγικής της Λισαβόνας, ενώ κάθε τους πτυχή συνδέεται με τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την εξασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου στις σύγχρονες συνθήκες εξέλιξης του συστήματος. Κάτι το οποίο, όπως είναι φυσικό, επιχειρείται να εξασφαλιστεί μέσα από την ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας. Χαρακτηριστικό του κλίματος μέσα στο οποίο κινούνται οι δυνάμεις που στηρίζουν και υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, είναι και το γεγονός ότι πέρα από την ομοφωνία που - έτσι κι αλλιώς - υπάρχει ανάμεσα στην ΕΕ και την κυβέρνηση της ΝΔ, παρόμοιοι, σε πολλές περιπτώσεις πανομοιότυποι, είναι και οι στόχοι της οικονομικής πολιτικής που προβάλλει το ΠΑΣΟΚ.
Πάντως, ανάμεσα στα σενάρια μέτρων που επεξεργάζεται το κυβερνητικό επιτελείο ενόψει της πρωθυπουργικής ομιλίας στη ΔΕΘ είναι: