Την ώρα που 239 άνθρωποι εξαφανίζονται από το παγκόσμιο γεωστρατηγικό «πλέι στέισον» των δορυφόρων και των στρατιωτικών «οφθαλμών», στη θεόκαφτη ασιατική πλευρά του εν πολέμω κόσμου, τα ουκρανικά κασιδιάρικα φασιστοειδή πλακώνουν στο ξύλο το διευθυντή της τηλεόρασης. Η εξαχρειωμένη καπιταλιστική ευρωεργολαβία δε διέθεσε μήτε ένα πυροτέχνημα ευαισθησίας περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισοδύναμο με τις «ακτιβιές» (όπως λέμε μαγκιές) των ξεγυμνωμένων θηλυκών μαστών τε και οπισθίων που ποζάρουν μπροστά σε κάμερες όπου Γης.
Οι δολοφονικοί σπασμοί της καπιταλιστικής κρίσης, που κινητοποιούν τη διεθνή νομιμότητα των ορατών τε και αοράτων Γκουαντάναμο και Αμπού Γκράιμπ... Τα απέραντα στρατόπεδα καταναγκαστικής παιδικής εργασίας στις πρώην αποικίες των Ευρωπαίων αποικιοκρατών, που έστησαν χρηματιστήρια στο Αμστερνταμ και το Λονδίνο με τα αναρίθμητα κόκαλα των θυμάτων Εταιρειών Ανατολικών Ινδιών... Τα φαντάσματα των εκτοπισθέντων πληθυσμών από εξωτικούς τουριστικούς τόπους όπως τα νησάκια στη μέση του Ινδικού Ωκεανού, που πλανώνται πάνω από τερατώδεις βάσεις αεροπλάνων και πλοίων του πλανηταρχεύοντος ιμπεριαλισμού...
Στο προεκλογικό επικοινωνιακό τοπίο οι απόψεις των κόκκινων υποψηφίων ορθώνονται σαν το κεφάλι του Πρόδρομου των εξελίξεων. Με το διαπιστωμένο δίκιο τους να μην αναπαράγεται. Σφάζονται με το μπαμπάκι της ασχολίαστης αναφοράς και της απλής αναγνώρισης της συνέπειας και της ακρίβειας του δύσκολου κομμουνιστικού δρόμου. Δράστες οι ίδιοι φορείς πληροφορίας, ενίοτε και δημοσιογράφοι, που τώρα κολυμπάνε τάχα μου σαν πέστροφες αντίθετα στο ρεύμα του ποταμιού. Οπως εξήραν κάποτε τη λαμπρή ιδέα του Νικήτα Κακλαμάνη να τρώει δημόσια, σε γκρο πλαν, κοτόπουλο ντόπιο, για ν' αποδείξει ως υπουργός Υγείας ότι δεν έχουμε στον τόπο μας κότες με ευρωδιοξίνες.
Αναφέρεται σε «νέο Μνημόνιο», αποκρύπτοντας όμως ότι η επιτήρηση, η εποπτεία, η τήρηση συγκεκριμένων υποχρεώσεων δημοσιονομικής πολιτικής αλλά και η εφαρμογή συγκεκριμένων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων υπάρχουν στον πυρήνα της πολιτικής της ΕΕ από την ίδρυσή της και δεν χρειάζεται κανένα «μνημόνιο» για να προωθηθούν. Ετσι, όλα τα αντιλαϊκά φορτώνονται στη δουλοπρεπή στάση της κυβέρνησης απέναντι στην τρόικα.
Είναι χαρακτηριστικά όσα γράφει σε non paper, που κυκλοφόρησε την Παρασκευή. Για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι βολικό να κατακεραυνώνει σαν «μνημονιακό» το «σχεδιασμό για πενιχρή σύνταξη από το δημόσιο σύστημα ύψους 350 - 400 ευρώ και από εκεί και πέρα ιδιωτική ασφάλιση». Οπως στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ υποστηρίζουν ότι δεν διάβασαν τη δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια, έτσι φαίνεται και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κάνει πως δεν ξέρει τίποτα για τη «Λευκή Βίβλο», τη Στρατηγική της Λισαβόνας και μια σειρά άλλες τέτοιες κατευθύνσεις της ΕΕ, στις οποίες περιλαμβάνονται όλα τα παραπάνω.
Λίγο παρακάτω ομολογεί και ποιο είναι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ με το σημερινό μείγμα διαχείρισης, εγκαλώντας την κυβέρνηση ότι καταδικάζει την καπιταλιστική οικονομία σε τέλμα στερώντας της πολύτιμους πόρους για την ανάκαμψή της: «Η δημοσιονομική δέσμευση του 2015 μάς θυμίζει επίσης ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί να παράγουν από το 2016 πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 4,5% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 9 δισ. ευρώ το χρόνο, τα οποία θα κατευθύνονται αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει ότι όταν ετησίως αφαιρείται από τον δημόσιο τομέα της οικονομίας ένα τόσο μεγάλο ποσό τότε η ανάπτυξη γίνεται όνειρο θερινής νυκτός». Βασικό πρόβλημα, λοιπόν, είναι το αν το αντιλαϊκό πλεόνασμα θα πηγαίνει για την εξυπηρέτηση των δανειστών ή για τη στήριξη των καπιταλιστικών επενδύσεων. Αυτή είναι η ουσία των διαφωνιών του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση. Γι' αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους προκειμένου να γίνει αυτό βιώσιμο και όχι για την ελάφρυνση βαρών από τους εργαζόμενους.
Χαρακτηριστικά, ο Γ. Μηλιός, βουλευτής και εκ των διαμορφωτών της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, εγκάλεσε την κυβέρνηση απ' τη θέση του ...ΟΟΣΑ! Αφού υποστήριξε σαν προϋπόθεση για «να μπορέσει η Ελλάδα να βγει στις αγορές και να καλύπτει τον δανεισμό της» το «βιώσιμο χρέος», πρόσθεσε: «Η κυβέρνηση δεν πηγαίνει ούτε καν στο επίπεδο που ήταν ο ΟΟΣΑ και ο κ. Γκουρία, δεν σηκώνει δηλαδή ψηλά το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους».