ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στις «ράγες» του ξεπουλήματος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αφού «πετσόκοψαν» τα δρομολόγια, «τσεκούρωσαν» τις αποδοχές των υπαλλήλων και τις θέσεις εργασίας και «χαράτσωσαν» άγρια το επιβατικό κοινό, τώρα πανηγυρίζουν στο υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, γιατί κατάφεραν να μειώσουν τα ελλείμματα της «ΤΡΑΙΝΟΣΕ». Μέσα στο διάστημα του ενός χρόνου και κάτι που «έβαλαν μπροστά» το πρόγραμμα «εξυγίανσης» του ομίλου ΟΣΕ, δεκάδες περιοχές στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα δεν εξυπηρετούνται πλέον από το τρένο, ενώ στην Πελοπόννησο ουσιαστικά ο σιδηρόδρομος δεν υφίσταται. Ολα τα παραπάνω τραγικά για το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο που προέκυψαν από την ψήφιση και εφαρμογή του ν. 3891 /2010 για τον γγ του υπουργείου Υποδομών Χ. Τσιόκα σημαίνουν «απελευθέρωση» της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από «αγκυλώσεις του παρελθόντος», αφού πια μπορεί «να ρυθμίζει μόνη της την τιμολογιακή και εμπορική της πολιτική», με σκοπό τη «μείωση του λειτουργικού κόστους» μέσω της κατάργησης δευτερευουσών απολαβών και τις μετατάξεις του πλεονάζοντος προσωπικού.

Αυτό που εντυπωσιάζει, δεν είναι τόσο η δυνατότητα των κυβερνητικών στελεχών να αντιστρέφουν την πραγματικότητα, όσο το ότι όλα τα παραπάνω που δήλωσε ο Χ. Τσιόκας, στην ουσία απευθύνονται προς τους επίδοξους ντόπιους και ξένους «επενδυτές» που ενδιαφέρονται για το «φιλέτο» των σιδηροδρομικών μεταφορών και στους οποίους άνοιξε διάπλατα τις πόρτες ο προαναφερθείς νόμος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Οσο δε, οι προσφορές που περιμένει η κυβέρνηση δεν εμφανίζονται, όλο και περισσότερο ο ΟΣΕ θα απαλλάσσεται από... «αγκυλώσεις του παρελθόντος», ώστε να καταστεί η... πραμάτεια περισσότερο «ελκυστική»...

Δε γνωρίζουν;

Επερωτήσεις για τη μη λειτουργία της κατασκήνωσης των ΑμΕΑ στη Λεπτοκαρυά Πιερίας λόγω μη χρηματοδότησης από την κυβέρνηση κατέθεσαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στο νομό. Η υποκρισία και η ψηφοθηρία σε όλο της το μεγαλείο. Οπως εύλογα «αναρωτιέται» σε ανακοίνωσή της η ΝΕ Πιερίας του ΚΚΕ: «Καλά, δεν ήταν αυτοί που ψήφισαν το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο; Δεν ήξεραν ότι το φετινό εθνικό κατασκηνωτικό πρόγραμμα (για ΑμΕΑ, παιδιά και ηλικιωμένους) περικόπηκε κατά 1 εκατ. ευρώ, οι προσλήψεις εποχικού προσωπικού μειώθηκαν κατά 50%, ενώ το κονδύλι για την αποζημίωση των συνοδών των ατόμων με αναπηρία μειώθηκε από τις 845.000 στις 720.000 ευρώ;

Δεν ήξεραν ότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έκλεισαν τις όποιες δημόσιες κατασκηνώσεις υπήρχαν (όπως του ΠΙΚΠΑ και του υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας); Δεν ξέρουν ότι η κυβέρνηση (και με τη δική τους συμφωνία) ξοδεύει κάθε μέρα 5 εκατ. ευρώ ως συμμετοχή στο βομβαρδισμό της Λιβύης και έχει ήδη ξοδέψει πάνω από 100 δισ. ευρώ, μαζί με αυτήν της ΝΔ, για να ενισχύσει τους τραπεζίτες, τη στιγμή που ρίχνει στον Καιάδα τα παιδιά με αναπηρίες;

Δεν ξέρουν ότι την έκταση της κατασκήνωσης στη Λεπτοκαρυά Πιερίας, που είναι παραθαλάσσια και βρίσκεται κοντά σε ξενοδοχειακές μονάδες, την ορέγονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, όπως και αυτήν του κάμπινγκ του ΕΟΤ που, και με δική τους συμφωνία (και τη συμφωνία ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ.), την "έχουν βγάλει στο σφυρί";».

Στο πλευρό της αστικής τάξης

Το χουντικό δολοφόνο και βασανιστή Ντερτιλή, ζήτησε να επισκεφτεί στις φυλακές Κορυδαλλού ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος με αίτηση που κατέθεσε στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Στην επιστολή του, τμήμα της οποίας δημοσιοποίησε χτες η εφημερίδα «Καθημερινή», προς το υπουργείο, χαρακτηρίζει το Ντερτιλή «πολιτικό κρατούμενο» και «πρότυπο ζωής»(!) και μάλιστα εκφράζει τη δυσαρέσκειά του που μέχρι σήμερα δεν του έχει δοθεί η άδεια να «επισκεφθεί τον γενναίο Ελληνα αδελφό στο δεσμωτήριό του». Θα ήθελα, σημειώνει ο εκπρόσωπος του Ιερατείου, «να του σφίξω το χέρι και να συγχαρώ διά ζώσης φωνής μόνο και μόνο διότι παραμένει πιστός στις αρχές του»! Ο Αμβρόσιος αποτελεί άξιο συνεχιστή όλων εκείνων των εκπροσώπων του ιερατείου, που στάθηκαν στο πλευρό της αστικής τάξης στηρίζοντας όλες τις μορφές της εξουσίας που η ίδια επέλεγε, για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της και την κυριαρχία των μονοπωλίων.

Ταγμένοι στην εξυπηρέτηση του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΤΣΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ, ΑΡΑΓΕ, να ...ξελασπώσουν από την οργή του κόσμου; Με τον Ε. Βενιζέλο να λέει, π.χ., ότι οι νέες αυξήσεις του ΦΠΑ «δεν είναι δίκαιες, ούτε λογικές, αλλά προσωρινά αναγκαίες»;

Δηλαδή, ζητούν ανοχή στη λήψη μέτρων που οι ίδιοι αποκαλούν άδικα και παράλογα; `Η, μήπως, θέλουν να πιστέψουμε ότι είναι «προσωρινά»; Η πολιτική τους είναι σίγουρο πως θα έχει μονιμότητα.

Οποιος και να την εφαρμόσει στο μέλλον, είτε το ΠΑΣΟΚ, είτε η Νέα Δημοκρατία, είτε και οι δύο μαζί, είτε κάποιο άλλο κυβερνητικό σχήμα, αποτελούμενο από τους πάμπολλους πρόθυμους «να σώσουν τη χώρα» που διαθέτει το πολιτικό σκηνικό.

Αραγε, ο υπουργός Οικονομίας βρίσκει τίποτε παράλογο στα δισεκατομμύρια των εγγυήσεων που δίνονται στις τράπεζες; Βρίσκει κάτι που «δεν είναι δίκαιο» στην επικείμενη μείωση της φορολογίας των κερδών των ΑΕ; Του πάει κάτι στραβά στις απόλυτες φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών;

Οχι βέβαια, αυτά αποτελούν ...«ανάπτυξη» και «ανταγωνιστικότητα» και «βελτίωση» της οικονομίας. Σε αντίθεση με τις συντάξεις, την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, την Κοινωνική Ασφάλιση, τις λαϊκές ανάγκες γενικώς, που είναι «οπισθοδρόμηση», «αγκυλώσεις» και «ανελαστικότητα».

ΑΡΑΓΕ, ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑ δελτία ειδήσεων εκτιμούν ότι αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι το ...ελληνικό χρηματιστήριο; Οτι έχει μεγάλη αγωνία να μάθει αν βρίσκεται πάνω από τις 1.000 μονάδες ή κάτω;

Αν είναι έτσι, τους βεβαιώνουμε πως ...δε δίνει δεκάρα. Ισως, μάλιστα, σε κάποιους θυμίζει κάτι άλλες εποχές που το ΠΑΣΟΚ έσπρωχνε τον κόσμο να «τζογάρει» στις μετοχές για να μαζέψει ρευστό που κατέληξε στους «θεσμικούς επενδυτές».

Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζουν, το εισόδημα του ελληνικού λαού είναι εδώ και πολύ καιρό στο ...κόκκινο, και δεν έχει καμία προοπτική για «λίμιτ απ». Οπότε οι αναφορές στους αετονύχηδες της πρώην Σοφοκλέους το μόνο που κάνουν είναι να τον εκνευρίζουν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κοινό μέτωπο δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων

Εχει πλέον δρομολογηθεί η ανελέητη επίθεση στο δημόσιο τομέα και στους εργαζόμενους σ' αυτόν. Το έδαφος προετοιμάζεται εδώ και χρόνια από τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν και τα οποία ευθύνονται για τις όποιες παθογένειες του Δημοσίου. Από κοντά και τα ΜΜΕ των επιχειρηματικών ομίλων εξαπολύουν μια συκοφαντική προπαγάνδα με στόχο τα εργασιακά δικαιώματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Το τελευταίο διάστημα, η επίθεση στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα έχει ενταθεί. Καθημερινά, κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για «δυσανάλογα μεγάλο» αριθμό δημόσιων υπαλλήλων και ύψος δαπανών, ότι «η χώρα δεν αντέχει το διογκωμένο δημόσιο τομέα» κ.λπ. Μετά το «πάγωμα» των μισθών, τη μείωση των επιδομάτων κατά 20%, την αντικατάσταση 13ου και 14ου μισθού με «βοηθήματα» και τη δραματική μείωση του προσωπικού στο Δημόσιο (πάνω από 100.000 με προγράμματα stage και συμβασιούχοι, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί χωρίς να γίνουν προσλήψεις 50.000 δημόσιοι υπάλληλοι), έρχεται η πολιτική της «εργασιακής εφεδρείας» και των απολύσεων, που θα συρρικνώσει το Δημόσιο στους 150.000 δημόσιους υπάλληλους μέχρι το 2013. Ταυτόχρονα, με πρόσφατη τροπολογία, οργανισμοί και φορείς του Δημοσίου (ΟΣΚ, ΙΓΜΕ κ.λπ.) συγχωνεύονται, συρρικνώνονται ή καταργούνται, ενώ προχτές εκδόθηκε εγκύκλιος, η οποία δίνει τη δυνατότητα σε εργαζόμενους στο Δημόσιο, σε ΝΠΔΔ και ΟΤΑ να λαμβάνουν άδεια άνευ αποδοχών τουλάχιστον για 5 χρόνια, αντί των 2 ετών που ίσχυε μέχρι σήμερα, για εργασία στον ιδιωτικό τομέα.

Για δεκαετίες, το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις αξιοποιούσαν το δημόσιο τομέα για να ασκούν πολιτική ενσωμάτωσης των εργαζομένων, για ρουσφετολογικούς σκοπούς, για να ενισχύσουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του καπιταλιστικού κράτους και για να στρέφουν τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα ενάντια στους δημόσιους. Ταυτόχρονα, με τη «διόγκωση» τομέων του Δημοσίου, παρέμεναν δεκάδες χιλιάδες τα κενά στα δημόσια νοσοκομεία, στην Εκπαίδευση, στην Πρόνοια, οι τομείς του Δημοσίου που είναι πρώτης γραμμής για τις λαϊκές ανάγκες παρέμεναν εσκεμμένα υποβαθμισμένοι και υποστελεχωμένοι. Τώρα οι κυβερνήσεις επιδιώκουν να προσαρμόσουν το δημόσιο τομέα πιο στενά στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, να ιδιωτικοποιήσουν υπηρεσίες του, να τον κάνουν πιο «ανταγωνιστικό» και να μειώσουν το κόστος του, ώστε μεγαλύτερο μέρος του κρατικού προϋπολογισμού να πηγαίνει στην ενίσχυση των επιχειρηματιών.

Αυτό θα είναι καταστροφικό τόσο για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, όσο και για τα λαϊκά στρώματα συνολικά, που θα βιώσουν ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση στις όποιες δημόσιες υπηρεσίες υπήρχαν μέχρι σήμερα. Οχι ότι το αστικό κράτος ήταν ποτέ φιλολαϊκό. Απλά, κάτω από τις πιέσεις του εργατικού λαϊκού κινήματος για δεκαετίες αναγκάστηκε να κάνει κάποιες παραχωρήσεις, τις οποίες τις αξιοποίησε για να χειραγωγήσει εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα. Ομως, τώρα είναι ο καιρός οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα να συνειδητοποιήσουν τη βαθιά αντιλαϊκή ουσία του αστικού κράτους. Ο μόνος δρόμος που έχουν είναι το ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η κοινή συμμαχία εργατών και φτωχών λαϊκών στρωμάτων για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, για το δικό τους, εργατικό κράτος.

Ελένη ΜΑΪΛΗ