Δύο μήνες πριν, η κυβέρνηση ανακοινώσει τις νέες ανατιμήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος, - που δε θα είναι οι μοναδικές για το 2013 - από την αντιπαράθεση των επιχειρηματικών συμφερόντων στο χώρο της ηλεκτροπαραγωγής επιβεβαιώνεται ότι στα περίφημα «κόστη» - τα οποία «δεν καλύπτονται» - συμπεριλαμβάνονται επιβαρύνσεις των καταναλωτών για αποζημιώσεις των επιχειρηματιών που έρχονται σε αντίθεση ακόμη και με τη διαβόητη «ελεύθερη αγορά», κατά δήλωση του επικεφαλής της ΔΕΗ Α. Ζερβού, που με τη σειρά του θέλει να κρατήσει αυτές που συμφέρουν τη ΔΕΗ ΑΕ και να καταργήσει αυτές που μειώνουν τα κέρδη της, ωφελώντας κυρίως τον ανταγωνισμό.

Η σχετική τοποθέτηση του Α. Ζερβού έγινε χτες σε συνέδριο του ΙΕΝΕ (Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης), όπου αργότερα, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Μ. Παπαγεωργίου, δεσμεύτηκε ότι δε θα γίνουν αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος μέχρι το ...τέλος του χρόνου! Τότε, θα γίνουν ανακοινώσεις για το μηχανισμό «απελευθέρωσης» των οικιακών τιμολογίων και μέτρων «ώστε να εξορθολογιστεί το κόστος ενέργειας». Προανήγγειλε «διορθωτικά» μέτρα για τις ΑΠΕ, ώστε οι αποζημιώσεις των παραγωγών να συνάδουν με την οικονομική κατάσταση της χώρας.

Ο πρόεδρος της ΔΕΗ, Α. Ζερβός, εξέφρασε την απόλυτη συμφωνία στην επιχειρούμενη «αναδιοργάνωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, και ειδικότερα στη σύναψη διμερών συμβολαίων μεταξύ παραγωγών και προμηθευτών και στη λειτουργία «χρηματιστηρίου ενέργειας». Τάχθηκε υπέρ του υφιστάμενου «μηχανισμού διασφάλισης επαρκούς ισχύος» - που ενδεικτικά δίνει 12 εκατ. ευρώ το χρόνο για μια μονάδα 300 MW - ως κίνητρο για νέες επενδύσεις, αλλά κατά του μηχανισμού «ανάκτησης μεταβλητού κόστους», που, όπως είπε, θεσμοθετήθηκε για να βοηθήσει τις επενδύσεις ανεξάρτητων ηλεκτροπαραγωγών και κατέληξε να γίνεται κατάχρησή του, «με αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του κόστους ηλεκτροπαραγωγής της Χώρας». Σκιαγράφησε, μάλιστα, μια εικόνα τεχνητής απόρριψης των φτηνότερων λιγνιτικών μονάδων από τη διαμόρφωση της ημερήσιας χοντρικής τιμής, με ετήσιο κόστος 100 - 200 εκατ. ευρώ!

Σχετικά με την πρόσβαση τρίτων στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής, απέρριψε το γαλλικό μοντέλο πώλησης ενέργειας σε τρίτους σε καθορισμένη τιμή, προτιμώντας τις δημοπρασίες για «εικονικές μονάδες παραγωγής», που εξασφαλίζουν ελάχιστη τιμή εκκίνησης που καλύπτει κόστος και εύλογο κέρδος. Επίσης, διαφώνησε ουσιαστικά με την προτροπή του υφυπουργού για χαμηλές τιμές ρεύματος στη βιομηχανία, που «δεν καλύπτουν το κόστος».

Οπως διαπιστώνεται χαρακτηριστικά, «το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων, που εμφάνιζε παραδοσιακά πλεόνασμα, μετά την προσχώρηση στην ΕΕ άρχισε να γίνεται ελλειμματικό». Ειδικότερα, ενώ οι εξαγωγές τη δεκαετία του '70 ήταν 20% περισσότερες από τις εξαγωγές, τη δεκαετία του '80 οι εισαγωγές πέρασαν μπροστά κατά 5%, ενώ την προηγούμενη δεκαετία οι εξαγωγές υπολείπονταν των εισαγωγών κατά 47%, προκαλώντας ένα πρωτοφανές έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων. «Το εμπορικό ισοζύγιο της αγροτικής παραγωγής -σημειώνεται στην έρευνα- παρουσιάζει έλλειμμα τα τελευταία 25 χρόνια». Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται, τη δεκαετία 1985 - 1996 ανερχόταν σε 500 εκατ. ευρώ, ενώ εξαιτίας της συνεχούς του διεύρυνσης όλα τα επόμενα χρόνια, το 2008 το έλλειμμα εκτοξεύθηκε στα 2,68 δισ. ευρώ!

Αξιοσημείωτο είναι ότι, όπως προκύπτει από τη μελέτη, παρόλο που η ΕΕ εμφανίζεται στο σύνολο ως κύριος προορισμός αγροτικών προϊόντων - εξαγωγών, «το ποσοστό συμμετοχής των χωρών αυτών συνεχώς μειώνεται, και από το 79% το 1988 περιορίστηκε σε 62% το 2010». Αυτό επιβεβαιώνει από μια ακόμα σκοπιά το γεγονός ότι... μεγάλη αγορά των 300 εκατομμυρίων που τάχα θα απορροφούσε ό,τι μπορεί να παράξει η χώρα, αποδείχτηκε στην πράξη κενό γράμμα και απάτη.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, που η εξέλιξη του εμπορικού ισοζυγίου διαμορφώνεται σταθερά σε βάρος των παραγωγών, που ή αναγκάζονται να πουλάνε τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές ή να μένουν απούλητα και να σαπίζουν στις αποθήκες την ώρα που εισάγονται μαζικά ομοειδή προϊόντα από άλλες χώρες εντός και εκτός της ΕΕ, και των εργαζομένων, που ακριβοπληρώνουν βασικά είδη διατροφής, μια μερίδα επιχειρηματιών, που εκπροσωπούνται από το Σύνδεσμο Εξαγωγέων, και μέσα σ' αυτές τις συνθήκες εξακολουθούν να έχουν κέρδη. Σύμφωνα με τη μελέτη τους, η χώρα είναι πρώτος προμηθευτής 35 αγροτικών προϊόντων σε 14 χώρες, δεύτερος 23 προϊόντων σε 17 χώρες, τρίτος προμηθευτής 20 προϊόντων σε 13 χώρες, τέταρτος προμηθευτής 17 προϊόντων σε 10 χώρες. Δεν θα πρέπει, όμως, να διαφεύγει της προσοχής ότι όταν λόγος γίνεται για «αγροτικά προϊόντα», δεν αφορά μόνο πρωτογενή παραγωγή, αλλά και προϊόντα που τα χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη. Για παράδειγμα στην κατηγορία «γαλακτοκομικά» περιλαμβάνονται και παγωτά ή γιαούρτια, στην παρασκευή των οποίων χρησιμοποιείται εισαγόμενη πρώτη ύλη (γάλα κ.ά.), παίζοντας συγκεκριμένο ρόλο στην υπονόμευση της ντόπιας παραγωγής.