Και τώρα απολύσεις!

Κανονικά και με το νόμο.

Μη δηλώσει κανείς ξαφνιασμένος.Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διά του ενός εκ των αντιπροέδρων της έχει παρουσιάσει το σχέδιο πολλούς μήνες πριν. Το ίδιο και η ΝΔ. Η εξαγγελία της εφεδρείας ήταν το χαλί για να έρθουν οι απολύσεις στο Δημόσιο σαν ώριμο φρούτο και μάλιστα σαν αποτέλεσμα της άρνησης των θυμάτων να τα σφάξουν «λίγο».

Τα μέτρα που παίρνει η ελληνική κυβέρνηση δεν αφορούν μόνο τους ντόπιους. Ταυτόσημα μέτρα παίρνονται στη μια μετά την άλλη τις χώρες της ΕΕ. Το παραμύθι με την «τρόικα που επιβάλλει» και «την κυβέρνηση που δεν αντιστέκεται» πετιέται στα σκουπίδια κάθε φορά που μια ανάλυση αφορά στο μεγάλο παιχνίδι.

Οπως η χτεσινή στην «Καθημερινή», όπου - ούτε λίγο ούτε πολύ - γίνεται καθαρό πως οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές πρέπει μόνοι τους να σωθούν επιβάλλοντας μισθούς Κίνας, καθώς μπροστά είναι και η επόμενη κρίση που απειλεί στο σύνολό της την ιμπεριαλιστική πυραμίδα κάνοντας επιτακτικό για κάθε καπιταλιστή το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Ο συλλογισμός τους είναι απλός: Τι χρειάζεται ένας εργάτης ίσα για να επιστρέφει κάθε μέρα στη δουλειά του; Μια κούπα ρύζι. Οπως τα καταφέρνουν οι Κινέζοι πρέπει να τα καταφέρουν και οι Ευρωπαίοι.

Καθώς σε κάθε καπιταλιστική χώρα η εργατική τάξη καλείται να σώσει το έθνος των καπιταλιστών, προβάλλει όλο και πιο έντονα το «ποιος με ποιον».

Τι είναι αυτό που κρίνει κάθε κόμμα; Η τάξη στην οποία αναφέρεται. Ποια συμφέροντα ενάντια σε ποια.

Στα της χώρας μας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., από κοντά και οι εφεδρείες τους, τις περισσότερες φορές χωρίς καν φραστικές αλλαγές στα κείμενά τους, με πράξεις υποστηρίζουν ότι σε κάθε περίπτωση προϋπόθεση για τη σωτηρία των εργατών είναι η σωτηρία των καπιταλιστών.

Απέναντί τους το ΚΚΕ, σταθερά, κάνει καθαρό στην εργατική τάξη (κι ανεξάρτητα από το τι ψηφίζει ένα μεγάλο μέρος εργατών) ότι η αντιλαϊκή επίθεση δεν είναι προσωρινή και θα κλιμακώνεται χωρίς ημερομηνία λήξης. Με αφορμή και το φορολογικό έδωσε τη διάσταση:

Από τη μια πρωτοφανής δραστική μείωση του αφορολόγητου, που οδηγεί σε πρόσθετη φορολογική επιβάρυνση, που φθάνει και μπορεί να ξεπεράσει τα 1.500 ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια. Η κατάργηση των φοροαπαλλαγών οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερα χαράτσια για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που καλούνται να φορολογηθούν ακόμα και για πάγια έξοδά τους, όπως το νοίκι που πληρώνουν. Καλούνται να πληρώσουν φόρους χαμηλοσυνταξιούχοι των 400 ευρώ μηνιαίως, άνθρωποι που προσπαθούν να επιβιώσουν με εισοδήματα χαμηλότερα ακόμα και από τα επίσημα όρια της φτώχειας.

Από την άλλη, μετά την προκλητική μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, η κυβέρνηση μελετά την περαιτέρω μείωση της φορολογίας του. Ηδη προαναγγέλλονται ειδικές ζώνες - φορολογικοί παράδεισοι για το μεγάλο κεφάλαιο, όπου η φορολογία των κερδών θα είναι ακόμα περισσότερο μειωμένη και δε θα υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Αυτή η πολιτική, τονίζει το ΚΚΕ, είναι ο μονόδρομος για τα μονοπώλια. Μονόδρομος για το λαό είναι να πληρώσει την κρίση το μεγάλο κεφάλαιο, που σήμερα φορολογείται με λιγότερο από 2,8 δισ. ευρώ ετησίως, όταν τα συνολικά φορολογικά έσοδα ξεπερνούν τα 50 δισ. ευρώ. Να φορολογηθούν πραγματικά και άμεσα οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι. Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο με συντελεστή 45% σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη, να καταργηθούν τα αφορολόγητα αποθεματικά και οι αναπτυξιακές φοροελαφρύνσεις. Να καταργηθεί το ειδικό φορολογικό καθεστώς για τους εφοπλιστές. Να αυξηθεί η φορολογία της πραγματικά μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

Κανένας φόρος για οικογενειακό εισόδημα έως 40.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.

Καθαρές θέσεις που ορίζουν ποιο κόμμα για ποια τάξη.

Το ΚΚΕ δε διακηρύσσει απλά από και για ποια τάξη υπάρχει, αλλά κάνει πράξη τη διακήρυξη καλώντας κάθε συνειδητό λαϊκό άνθρωπο να πάρει μέρος στον οργανωμένο εργατικό - λαϊκό αγώνα στους τόπους δουλειάς και τις λαϊκές συνοικίες για να διαμορφωθεί η ισχυρή λαϊκή συμμαχία των εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου, της νεολαίας, των γυναικών, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία.

Αυτές του οι θέσεις και πράξεις μόνο στον «Ριζοσπάστη» και τον «902» είδαν φως. Και σωστά έτσι έγινε.

Οπως δεν μπορούν να υπερασπιστούν από τον «Ριζοσπάστη» θέσεις που κλαψουρίζουν για το μέλλον της αστικής δημοκρατίας, έτσι και δε ζητάμε από τα αστικά μέσα να υπερασπίσουν τις θέσεις του αντιπάλου τους. Η πάλη που εξελίσσεται αφορά στην ίδια την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Η στράτευση με το ΚΚΕ υπηρετεί την ανατροπή και μόνο αυτήν.

Σ' αυτό καλεί ανοιχτά το ΚΚΕ, γι' αυτό και διάφορες τροχιοδεικτικές από «φίλους» και εχθρούς να κάτσει φρόνιμα.

Αμ, δε...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και πολλές πόλεις της χώρας

ΤΑ ΝΕΑ: Νυχτερινή εμπλοκή με την εφεδρεία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τοξικό μείγμα φόρων και λαϊκισμού

ΕΘΝΟΣ: Νοικοκυριά με βιβλία εσόδων - εξόδων

Η ΝΙΚΗ: Επόμενο βήμα οι καταθέσεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Οι εκπτώσεις γίνονται τεκμήρια!

Ο ΛΟΓΟΣ: Προ των πυλών οι απολύσεις στο Δημόσιο

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Είπα - ξείπα του Βενιζέλου

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πόθεν έσχες για όλους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Πρόβα ληστείας της δημόσιας περιουσίας

ΑΥΡΙΑΝΗ: Ολόκληρο το σχέδιο των Γερμανών

ΠΟΝΤΙΚΙ: Δεν πουλάμε! Χαρίζουμε!

Η ΑΥΓΗ: Σχέδιο Eureka για το μεγάλο ξεπούλημα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Εφάπαξ, πώς να το υπολογίσετε

«Η ανταγωνιστικότητα των ευρωμονοπωλίων, που περνάει μέσα από την κατεδάφιση των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων, είναι ο υπέρτατος και πραγματικός στόχος όλων των αντιλαϊκών μέτρων και των διαρθρωτικών αλλαγών που προωθούν από κοινού κυβέρνηση και τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ). Το είπε ξεκάθαρα για ακόμα μια φορά η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ: "Η Ελλάδα είναι μια θαυμάσια χώρα και θέλω να το πω αυτό στους Ελληνες. Αν όμως θέλουμε να είμαστε ισχυροί απέναντι στην Κίνα, τη Βραζιλία ή το Μεξικό, πρέπει να καταβάλουμε πολλές προσπάθειες", δήλωσε ευθέως στη συνέντευξή της στη ΝΕΤ. Με άλλα λόγια, ο απώτερος στόχος της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι να διασφαλιστεί ότι τα ευρωμονοπώλια θα γίνουν ανταγωνιστικά απέναντι στα μονοπώλια της Κίνας ή της Βραζιλίας ώστε να ενισχύσουν την κερδοφορία τους και να αυξήσουν το μερίδιό τους στις αγορές. "Οι προσπάθειες" που, σύμφωνα με την καγκελάριο, πρέπει να γίνουν δεν είναι άλλες από τις αναδιαρθρώσεις, που αποσκοπούν στη δραστική υποτίμηση της εργατικής δύναμης, ώστε να φτάσει στα επίπεδα της Κίνας, όπως ωμά το δήλωσε. Αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος και ο λαός πρέπει να ακούει βερεσέ τα περί κρίσης χρέους και σωτηρίας της πατρίδας. Δεν επιτρέπεται πλέον να υπάρχει η παραμικρή αυταπάτη: Αν δεν παρεμποδιστούν τα βάρβαρα μέτρα και δεν ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική και η εξουσία των μονοπωλίων, ο λαός θα βουλιάξει βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση» (το σχόλιο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

«Η Κίνα και οι ΗΠΑ επιτέλους συμφωνούν σε κάτι: η Ευρώπη βρίσκεται σε πτώση και ενδέχεται να πάρει μαζί της τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου (...) Η Ασία, με τα ιλιγγιώδη αποθέματα πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, προβάλλει ως ενδεχόμενος σωτήρας του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος (...) Η δυνητική της ισχύ μπορεί να έχει κακό τέλος εξαιτίας της βλάβης που μπορεί να της προκαλέσει η διάσωση των σπάταλων Δυτικών (...) η Ασία δεν θα έπρεπε να σπαταλήσει τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα. Αντιπαρήλθε επιτυχώς τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Θα είναι πιο δύσκολο να το επαναλάβει τώρα αν υπάρξει δεύτερη κρίση (...) Η Κίνα έχει αποδείξει πως μπορεί να επιβιώσει έως και τρία χρόνια με μειωμένη ζήτηση από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ωστόσο με μια σπαρτιάτικη λιτότητα για πέντε και πλέον χρόνια, τα πράγματα αλλάζουν» (από άρθρο του William Pesek / Bloomberg / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).