Την αποφασιστικότητα κάθε εμπλεκόμενης πλευράς να υπερασπιστεί με αξιώσεις τα μονοπωλιακά συμφέροντα που εκπροσωπεί επιβεβαίωσαν οι εξελίξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας και της ενδοϊμπεριαλιστικής «κόντρας» με πρωταγωνιστή, από τη μια μεριά, τη Ρωσία και, από την άλλη μεριά, τις ΗΠΑ - ΕΕ (με διαφοροποιήσεις βεβαίως).

Στις αρχές της βδομάδας ο γγ του ΝΑΤΟ, Αντερς Φον Ράσμουσεν, ξεκαθάρισε ότι «θα καταρτίσουμε νέα αμυντικά σχέδια. Η ρωσική επίθεση ήταν ένας κώδωνας κινδύνου και δημιούργησε μια νέα κατάσταση ασφαλείας στην Ευρώπη», ενώ σημείωσε: «Τα πέντε τελευταία χρόνια η Ρωσία αύξησε τις αμυντικές της δαπάνες κατά 50%, οι χώρες του ΝΑΤΟ τις μείωσαν κατά 20% κατά μέσο όρο. Πρέπει να αντιστραφεί η τάση αυτή».

Την Πέμπτη, ο Ράσμουσεν βρέθηκε στο Κίεβο δηλώνοντας ότι το Βορειοατλαντικο Σύμφωνο είναι έτοιμο να στηρίξει την Ουκρανία, εξηγώντας πως «έχει όλες τις απαιτούμενες δυνατότητες να διασφαλίσει αποτελεσματική προστασία όλων των συμμάχων μας». Ταυτόχρονα, ανακοίνωσε, αφενός, ότι «έχουμε αναστείλει την πρακτική μας συνεργασία με τη Ρωσία σε όλους τους τομείς», αφετέρου, ότι αποφασίστηκε να γίνει «ειδική συνάντηση ΝΑΤΟ - Ουκρανίας» στο πλαίσιο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, το Σεπτέμβρη.

Της επίσκεψης του Ράσμουσεν στο Κίεβο είχε προηγηθεί μια επισήμανση της Οάνα Λουνγκέσκου, εκπροσώπου της λυκοσυμμαχίας, που εξέφρασε «έντονη ανησυχία» επειδή «η Ρωσία έχει συγκεντρώσει περίπου 20.000 ετοιμοπόλεμους στρατιωτικούς στα ανατολικά σύνορα της Ουκρανίας» και υπογράμμιζε ότι η Μόσχα ενδέχεται να χρησιμοποιήσει «το πρόσχημα μιας ανθρωπιστικής ή ειρηνευτικής αποστολής ως μια δικαιολογία για να στείλει τις ένοπλες δυνάμεις (της) στην Ανατολική Ουκρανία».

Την Τρίτη, στη διάρκεια έκτακτης σύγκλησης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Ρώσος πρεσβευτής, Βιτάλι Τσούρκιν, είχε κάνει λόγο για «καταστροφική» ανθρωπιστική κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία και δήλωσε ότι η χώρα του έχει προσφερθεί να στείλει μια οχηματοπομπή με «ανθρωπιστική βοήθεια» στην Ουκρανία για τους εκτοπισμένους.

Την Παρασκευή, η Αμερικανίδα πρέσβης στον Οργανισμό, Σαμάνθα Πάουερ, δήλωσε ότι «η Ουκρανία έχει επιτρέψει σε διεθνείς οργανώσεις αρωγής να μοιράσουν βοήθεια στο έδαφός της» και ότι «οποιαδήποτε περαιτέρω μονομερής επέμβαση από τη Ρωσία σε ουκρανικό έδαφος, περιλαμβανομένης μιας (επέμβασης) με το πρόσχημα της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, θα είναι εντελώς απαράδεκτη και βαθιά ανησυχητική. Και θα θεωρηθεί εισβολή στην Ουκρανία».

Στη Ρωσία συγκλήθηκε εκτάκτως την Παρασκευή το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου συζητήθηκε αναλυτικά η «καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση» στην Ανατολική Ουκρανία, η οποία χαρακτηρίστηκε «ολέθρια», χωρίς να γίνει γνωστό αν υπήρξαν αποφάσεις και ποιες ήταν αυτές.

Οι εξελίξεις ήταν, όμως, καταιγιστικές και σε οικονομικό επίπεδο. Μετά τις νέες κυρώσεις που επέβαλαν ΕΕ - ΗΠΑ στη Ρωσία, η Μόσχα αποφάσισε μια σειρά «αντίμετρα». Ετσι, την Πέμπτη, ο Ρώσος πρωθυπουργός, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ανακοίνωσε λίστα με μια σειρά προϊόντα των οποίων οι εισαγωγές από ΕΕ, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά και Νορβηγία απαγορεύονται ή περιορίζονται για ένα χρόνο, «με σκοπό την προστασία των εθνικών συμφερόντων της Ομοσπονδίας της Ρωσίας». Στη λίστα περιλαμβάνονται γεωργικά, διατροφικά προϊόντα αλλά και πρώτες ύλες. Η ρωσική κυβέρνηση εξετάζει, μεταξύ άλλων, και το ενδεχόμενο να επιβάλλει περιορισμούς σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές αεροπορικές εταιρείες που εκτελούν πτήσεις πάνω από τη Σιβηρία, όπως ήδη έκανε για ορισμένες ουκρανικές.

Οι ανακοινώσεις της Ρωσίας πυροδότησαν, όπως ήταν φυσικό, αλυσιδωτές αντιδράσεις από κυβερνήσεις, εργοδοτικές οργανώσεις και επιχειρήσεις που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θίγονται από τα ρωσικά μέτρα. Ανάμεσα σε πλήθος διαπιστώσεων και εκτιμήσεων από τους εκπροσώπους των μονοπωλίων, αναδείχτηκε το εύρος της αλληλεξάρτησης των καπιταλιστικών οικονομιών και τα νέα άγρια «παζάρια» που έχουν ήδη ξεκινήσει, ανοιχτά ή παρασκηνιακά, με σκοπό τον έλεγχο της «χασούρας». Σ' αυτά δήλωσε, φυσικά, «παρούσα» και η ελληνική κυβέρνηση, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι είναι δυνατόν η χώρα να ξεφύγει από τις συνέπειες της συμμετοχής της σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τους σφοδρούς ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Η έκταση και οι προεκτάσεις των κυρώσεων είναι τέτοιες που την Πέμπτη 14 Αυγούστου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συγκαλεί στις Βρυξέλλες συνάντηση ειδικευμένων εμπειρογνωμόνων, προκειμένου να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις που έχει η απαγόρευση εισαγωγών ευρωπαϊκών αγροδιατροφικών προϊόντων στη ρωσική αγορά αλλά και μέτρα που χρειάζεται να παρθούν. Ηδη υπάρχουν χώρες, όπως η Φινλανδία και η Σλοβενία, που έχουν ζητήσει η ΕΕ να εκφράσει «αλληλεγγύη» και να αποζημιώσει όσους πλήττονται.

Ταυτόχρονα, άλλοι βλέπουν δεδομένα ευνοϊκά για νέες μπίζνες. Για παράδειγμα, στο Βελιγράδι ήδη μιλούν για μεγάλες ευκαιρίες που ανοίγονται για τους Σέρβους εξαγωγείς και επιχειρηματίες. Η Ρωσία, από τη μεριά της, ήδη ξεκίνησε επαφές με χώρες όπως οι Βραζιλία, Αργεντινή, Ισημερινό, Χιλή προκειμένου να ενισχυθούν οι εμπορικές τους σχέσεις.

Την Πέμπτη, στην Ανατολική Ουκρανία οι βόμβες χτύπησαν ένα ακόμα νοσοκομείο στην πόλη του Ντόνετσκ. Οι νεκροί αυξάνονται καθημερινά και ανάμεσα στους άμαχους, ενώ το δρόμο της προσφυγιάς έχουν πάρει εκατοντάδες χιλιάδες (τα ρωσικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για 750.000 που έχουν ζητήσει καταφύγιο στη ρωσική επικράτεια).

Τα «σημάδια» της «καπιταλιστικής ανάπτυξης» και των άγριων ανταγωνισμών που αυτή συνεπάγεται χαράσσονται όλο και πιο βαθιά στις σάρκες ενός λαού που μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού του έλεγαν πως, επιτέλους, είχε βρει την «ελευθερία». Την «ελευθερία» να είναι αιχμάλωτος των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και να βλέπει τις «φλόγες» να τυλίγουν τα σπίτια του και τώρα να απειλούν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και άλλους λαούς.

Για άλλη μια φορά στο Ιράκ, που ο λαός του βιώνει εδώ και πάνω από μια δεκαετία τις συνέπειες της ιμπεριαλιστικής επέμβασης και κατοχής - που γίνεται σήμερα με άλλον τρόπο, μέσω των μονοπωλιακών ομίλων που εκμεταλλεύονται τον πλούτο του - χρησιμοποιείται το πρόσχημα της «ανθρωπιστικής» επέμβασης. Από την Παρασκευή ξεκίνησαν αεροπορικοί βομβαρδισμοί από τις ΗΠΑ στο Βόρειο Ιράκ, που έσπευσαν να στηρίξουν και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αλλά και η αστική τάξη του Ιράκ, η κεντρική κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία των Κούρδων, στο όνομα της αντιμετώπισης των ένοπλων ισλαμιστών και μισθοφόρων του «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ).

Οι ανακοινώσεις των επιτελείων του αμερικανικού Πενταγώνου κάνουν λόγο για πλήγματα στο στρατιωτικό εξοπλισμό των ισλαμιστών για να μην πλησιάσουν την πρωτεύουσα του Β. Ιράκ Ερμπίλ, όπου υπάρχει και στρατιωτική βάση των ΗΠΑ (από αυτούς που έμειναν μετά την αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους των Αμερικανών στρατιωτών). Οι ένοπλοι του ΙΚ έχουν καταλάβει πολλές πόλεις στη Μοσούλη, συμπεριλαμβανομένου και του υδροηλεκτρικού φράγματος, και τη μεγαλύτερη χριστιανική πόλη στο Ιράκ, Καρακός, με τους κατοίκους να έχουν φύγει στα βουνά, όπως και η κοινότητα των Γεζίντι, που δεν είναι μουσουλμάνοι.

Η σημερινή εξέλιξη, που επιχειρείται να παρουσιαστεί ως η απαραίτητη ενέργεια σε μια γενοκτονία εν εξελίξει, δεν πρέπει να μας κάνει να χάσουμε τη μεγάλη εικόνα. Το Ιράκ βιώνει τις συνέπειες της ιμπεριαλιστικής επέμβασης του 2003 (με τα τότε προσχήματα περί χημικών του Σαντάμ ή της στήριξης στη «διεθνή τρομοκρατία»). Οι ιμπεριαλιστές που διέλυσαν μια χώρα και το κάνουν και τώρα σε άλλες περιοχές κινούνται με κίνητρο τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς τους, και αξιοποίησαν τις ισλαμιστικές οργανώσεις τύπου «Αλ Κάιντα» για τα σχέδιά τους. Μια ματιά στη Συρία, από όπου προέκυψαν πολλοί από τους ενόπλους που δρουν στο Ιράκ, πείθει για το πώς στηρίχτηκαν τέτοιοι εγκληματίες από τους ιμπεριαλιστές και περιφερειακές δυνάμεις, όπως οι πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου, που τους εξόπλισαν ενάντια σε μια μη αρεστή κυβέρνηση, όπως αυτή της Συρίας. Σήμερα και πάλι χρησιμοποιούν την εγκληματική δράση τέτοιων οργανώσεων ως το καλύτερο πρόσχημα για να συνεχίσουν τα ίδια σχέδια. Αρα και αυτό που εμφανίζεται τώρα ως «λύση», βοήθεια προς τον πληθυσμό, δεν αποτελεί τέτοια, αφού όλες οι αιτίες που προκάλεσαν τη σημερινή κατάσταση παραμένουν, σε μια περίοδο μάλιστα που οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Οσο δε για τη βοήθεια που ρίχνουν τα αμερικανικά αεροσκάφη για τους χιλιάδες που έχουν φύγει στα βουνά για να γλιτώσουν από τους ένοπλους ισλαμιστές και εκθειάζεται από όλα τα αστικά μέσα ενημέρωσης, θυμίζει το «να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω λάδι». Δηλαδή, οι ιμπεριαλιστές που διέλυσαν το Ιράκ, οδήγησαν το λαό του - και όχι την αστική τάξη που κάνει χρυσές μπίζνες είτε είναι στη Βαγδάτη είτε στο Ερμπίλ - στη φτώχεια και την εξαθλίωση εμφανίζονται τώρα ως ...σωτήρες.

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σε σχόλιό του την Παρασκευή για τους νέους βομβαρδισμούς από αμερικανικά αεροσκάφη στο Βόρειο Ιράκ, σημείωνε:

«Η προσπάθεια των ΗΠΑ να εμφανιστούν ως σωτήρες και να δικαιολογήσουν τους νέους βομβαρδισμούς στο Ιράκ, αποτελεί μνημείο υποκρισίας και πρόσχημα για να καλυφθούν οι εγκληματικές ιμπεριαλιστικές ευθύνες. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην ΕΕ είναι αυτοί που εξαπέλυσαν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003, είναι οι ίδιοι που οργάνωσαν την επέμβαση κατά της Συρίας, εξόπλισαν και ενίσχυσαν αντιδραστικές δυνάμεις, όπως η οργάνωση "Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε".

Το ΚΚΕ καταγγέλλει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή, που επιφέρουν οδυνηρές συνέπειες κατά των λαών. Οι λαοί έχουν υποχρέωση να επαγρυπνούν και να αντιταχθούν αποφασιστικά στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να υπερασπίσουν με τον αγώνα τους τα δικά τους συμφέροντα».