Με τροπολογία που σύμφωνα με πληροφορίες του «Ριζοσπάστη» ετοιμάζεται να συμπεριληφθεί στο πολυνομοσχέδιο, η κυβέρνηση επιδιώκει να καταργήσει ξανά τη δυνατότητα που είχαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να καταφεύγουν μονομερώς στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, σε περίπτωση που κατέληγαν άκαρπες οι διαπραγματεύσεις συνδικάτων - εργοδοτών για τις Συλλογικές Συμβάσεις.

Στόχος της ρύθμισης που προωθεί η κυβέρνηση, κατ' απαίτηση της εργοδοσίας, είναι να παρακαμφθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 6 / 2012, με την οποία καταργούνταν η δυνατότητα της μονομερούς προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).

Πάνω σ' αυτό το έδαφος, η πλειοψηφία των εργοδοτικών Ενώσεων αρνούνταν ακόμα και να προσέλθουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τις συμβάσεις, αφήνοντας να λήξει και η μετενέργεια, πριν οι εργοδότες επιβάλουν γενικευμένα τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Με την ίδια ΠΥΣ του 2012, ο κατώτερος μισθός καθοριζόταν στα 586 ευρώ μεικτά για τους άνω των 25 ετών και στα 511 για τους νεότερους, δίνοντας στους εργοδότες ένα ολοκληρωμένο «πακέτο» για τη μείωση του λεγόμενου «κόστους εργασίας». Το σκέλος αυτό της ΠΥΣ κρίθηκε συνταγματικό από το ΣτΕ.

Η ΠΥΣ του 2012 καταργούσε τις προβλέψεις του Νόμου 1876 / 1990 ο οποίος, στο άρθρο 16, παράγραφος 1, έδινε τη δυνατότητα για μονομερή προσφυγή στη διαιτησία:

• Από οποιοδήποτε μέρος, εφόσον το άλλο μέρος αρνήθηκε τη μεσολάβηση.
• Από συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, εφόσον αποδέχονται την πρόταση του μεσολαβητή που απορρίπτει ο εργοδότης.
• Ειδικά για τις επιχειρησιακές ΣΣΕ, δικαίωμα προσφυγής στη διαιτησία έχει το μέρος που αποδέχεται την πρόταση του μεσολαβητή που απορρίπτει το άλλο μέρος.

Τη δυνατότητα αυτή κατάργησε η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου ορίζοντας (άρθρο 3, παρ. 1) ότι η προσφυγή μπορεί να γίνει αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών. Αυτό σήμαινε πρακτικά ότι η εργοδοσία δε θα συμφωνούσε ποτέ μια σύμβαση να παραπεμφθεί στον ΟΜΕΔ, ανεξάρτητα από την τύχη που θα είχε στη συνέχεια. Η απόφαση του ΣτΕ ακύρωσε την ΠΥΣ σημειώνοντας: «Η ρύθμιση της παρ. 1 του άρθρου 3 της ΠΥΣ 6 / 2012, με την οποία ορίστηκε ότι η προσφυγή στη διαιτησία προϋποθέτει σε κάθε περίπτωση συμφωνία των μερών, αντίκειται στο άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος και, ως εκ τούτου, είναι ακυρωτέα».

Παρά το γεγονός ότι, και όταν λειτουργούσε ο ΟΜΕΔ, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πρότεινε συμβάσεις στα μέτρα της εργοδοσίας, χρειάζεται επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις πρέπει να δοθεί με όρους ταξικών και μαζικών αγώνων.

Σε στατιστικές αλχημείες καταφεύγει το υπουργείο Εργασίας προκειμένου να εξαφανίσει την ανασφάλιστη εργασία, παρουσιάζοντας τα στοιχεία από το σύστημα «Αρτεμις». Για να το πετύχει αυτό, ανακατεύει κυριολεκτικά τα στοιχεία που προέρχονται από τους κλάδους με υψηλά ποσοστά ανασφάλιστης εργασίας με άλλους κλάδους όπου τα ποσοστά από τους δειγματοληπτικούς ελέγχους είναι μικρότερα. Και αυτό το ανακάτεμα το κάνει χωρίς να παρουσιάζει στοιχεία για το μέγεθος του κάθε κλάδου και τη βαρύτητα που έχει στο σύνολο της οικονομίας.

Με αυτές τις αλχημείες, προκύπτει το εξής «παράδοξο»: Η έκθεση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, για το α' εξάμηνο του 2013, ανέφερε ότι το ποσοστό ανασφάλιστης εργασίας έφθανε το 38,4%! Χτες το υπουργείο ανακοίνωσε ότι από τους ελέγχους που έγιναν κατά τη χρονική περίοδο 15 Σεπτέμβρη 2013 - 30 Ιούνη 2014 (9,5 μήνες), το ποσοστό ανασφάλιστης εργασίας είναι μόλις 2,26%! Με τον ίδιο τρόπο, τον Απρίλη του 2014 παρουσίαζε την ανασφάλιστη εργασία μόλις στο 1,85%!

Στην ανακοίνωση του Απρίλη δίνονταν και στοιχεία για κλάδους όπου σημειώνονται υψηλά ποσοστά. Αυτοί οι κλάδοι είναι: Επισιτιστικά επαγγέλματα (εστιατόρια - ταβέρνες, αίθουσες δεξιώσεων, μεζεδοπωλεία, καφετέριες, μπαρ, κέντρα διασκέδασης), Βιοτεχνικά Πάρκα, Βιομηχανικές ζώνες, Κομμωτήρια, Πρατήρια Βενζίνης, Συνεργεία Αυτοκινήτων, Μεταφορικές Επιχειρήσεις, Λιανικό εμπόριο, Καθαριότητα, Κατασκευές, Φιλοξενία, Υπηρεσίες Ασφαλείας (Security), Επιχειρήσεις Φασόν.

Σε αυτούς τους κλάδους καταγράφονταν τα εξής ποσοστά ανασφάλιστης εργασίας για το 2014: Το Γενάρη 24,76%, το Φλεβάρη 21,86%, το Μάρτη 23,61% και τον Απρίλη 21,65%. Στη χτεσινή ανακοίνωση, το υπουργείο δεν δίνει καν τα αναλυτικά στοιχεία για αυτούς τους κλάδους!

Ερωτηματικά προκύπτουν και από τη σύγκριση των στοιχείων. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Το 2010 ελέγχθηκαν σε 12 μήνες 27.538 επιχειρήσεις που απασχολούσαν 77.666 εργαζόμενους. Το 2012 ελέγχθηκαν 19.083 επιχειρήσεις που απασχολούσαν 60.796 εργαζόμενους. Τώρα, στους 9,5 μήνες, ελέγχθηκαν μόλις 17.281 επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι που απασχολούσαν ήταν 106.630! Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Πώς ξαφνικά εμφανίζονται πολύ περισσότεροι εργαζόμενοι, σε λιγότερες επιχειρήσεις;

Κατά τα άλλα, ο υπουργός Εργασίας σημειώνει σε ανακοίνωσή του για τα στοιχεία σχετικά με την ανασφάλιστη εργασία: «Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για τις επιχειρήσεις που παρανομούν. Απλοποιήσαμε δραστικά τις διαδικασίες, μειώσαμε τη γραφειοκρατία, περιορίσαμε σημαντικά το μη μισθολογικό κόστος και τις εργοδοτικές εισφορές».

Διαφημίζει δηλαδή με θράσος τις αντιδραστικές αλλαγές που έκανε η κυβέρνηση για να γίνουν ακόμα φτηνότεροι οι εργάτες, ώστε να μη χρειάζεται ο εργοδότης να τους απασχολεί ανασφάλιστους για να μειώσει το «μισθολογικό» και «μη μισθολογικό κόστος»...