ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 20 Νοέμβρη 2013
Σελ. /24
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Μοχλός σαρωτικών ανατροπών οι επιχειρησιακές συμβάσεις

Οι όροι που περιλαμβάνουν στην πλειοψηφία όσες έχουν υπογραφεί μέχρι σήμερα, είναι εφιάλτης για την εργατική τάξη

Η υποχώρηση από την πάλη για κλαδικές συμβάσεις χωρίς μειώσεις στους μισθούς, θα γυρίσει την εργατική τάξη πολλά χρόνια πίσω, σε ό,τι αφορά τις συνθήκες δουλειάς
Η υποχώρηση από την πάλη για κλαδικές συμβάσεις χωρίς μειώσεις στους μισθούς, θα γυρίσει την εργατική τάξη πολλά χρόνια πίσω, σε ό,τι αφορά τις συνθήκες δουλειάς
Παραπέρα συμπίεση του μισθού και του μεροκάματου, ωράρια που συρρικνώνονται ή επιμηκύνονται ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας, προκειμένου να αυξάνεται ο απλήρωτος χρόνος της εργασίας, κατάργηση επιδομάτων, ακόμα και «θεσμοθέτηση» της καθυστέρησης στην καταβολή του μισθού, μέχρι και 3 μήνες, περιλαμβάνουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις που υπογράφονται σε μια σειρά χώρους δουλειάς.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ στον Τύπο (εφημερίδα «Ημερησία»), στις 368 επιχειρησιακές συμβάσεις -ή τουλάχιστον στη συντριπτική πλειοψηφία τους- που έχουν υπογραφεί από τις αρχές του έτους, αποτυπώνονται δραματικές αλλαγές στους όρους εργασίας.

Πρώτα απ' όλα, προβλέπουν μειώσεις που «σπρώχνουν» τους μισθούς και τα μεροκάματα προς τα κάτω, ώστε να προσεγγίσουν τα κατώτατα όρια που ορίζονται από το νόμο (δηλαδή τα 586 και 511 ευρώ για εργαζόμενους άνω και κάτω των 25 ετών αντίστοιχα), με τις απώλειες για τους εργαζόμενους να ανέρχονται σε ποσοστά της τάξης πάνω του 20%. Καταργούνται επιδόματα και παροχές που περιλαμβάνονταν σε κλαδικές συμβάσεις και διατηρούνται μόνο όσα προβλέπει η νομοθεσία και η ΕΓΣΣΕ.

Και ενώ οι επιχειρήσεις καθυστερούν να καταβάλουν για ολόκληρους μήνες ακόμα και αυτούς τους πετσοκομμένους μισθούς, φροντίζουν να θεσμοθετήσουν το καθεστώς της απληρωσιάς. Πρωτοφανής είναι η πρόβλεψη επιχειρησιακής σύμβασης (υπογράφηκε, σύμφωνα με το δημοσίευμα στις 3 Νοέμβρη, σε εταιρεία παροχής υπηρεσιών φύλαξης) που νομιμοποιεί την καθυστέρηση έως 90 ημέρες στην καταβολή των μισθών.

Είναι αξιοσημείωτο ότι το μαχαίρι στους μισθούς μπαίνει με την επίκληση όχι μόνο της οικονομικής κρίσης, αλλά και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησης. Στο δημοσίευμα αναφέρεται το παράδειγμα εταιρείας που στη συμφωνία της με το σωματείο των εργαζομένων για επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις μισθών και ελαστικά ωράρια, αναφέρει ρητά το στόχο «να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της έναντι ομοειδών επιχειρήσεων».

Οι επιχειρησιακές συμβάσεις αξιοποιούν ακόμα τη νομοθετημένη ανατροπή του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και προβλέπουν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με βάση τις ανάγκες της εργοδοσίας. Η 5ήμερη εργασία γίνεται παρελθόν και καθιερώνεται η 6ήμερη απασχόληση. Για χρονικό διάστημα που φτάνει έως και τους 6 μήνες, ο ημερήσιος χρόνος εργασίας μπορεί να επιμηκύνεται μέχρι και τις 10 ώρες, με μόνη υποχρέωση της επιχείρησης να χορηγήσει μέσα στο έτος τις αντίστοιχες ημέρες άδειας. Προβλέπεται επίσης εκ περιτροπής εργασία 4 ή 3 ημερών την εβδομάδα, πράγμα που οδηγεί σε ανάλογη μείωση στο μισθό.

Χειροτερεύουν κι άλλο οι όροι υπολογισμού του εφάπαξ

Ανοιχτό το ενδεχόμενο και για παραπέρα μειώσεις στις κύριες συντάξεις

Δεν απέκλεισε ο υφυπουργός Εργασίας Βασίλης Κεγκέρογλου αναδρομικό μαχαίρι στο εφάπαξ, αλλά και νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις, πέραν αυτών που έχουν ήδη θεσμοθετηθεί για τις επικουρικές. Απαντώντας χτες σε ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ, είπε για το εφάπαξ ότι η κυβέρνηση μελετά να αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού, στην κατεύθυνση της «ομαλοποίησης» των περικοπών, που ούτως ή άλλως θα γίνουν.

Είπε συγκεκριμένα: «Επειδή ο νέος τρόπος υπολογισμού λαμβάνει ως αξίωμα αυστηρά το "περιουσία μείον ληξιπρόθεσμες οφειλές ίσον ποσό προς διάθεση", το υπουργείο επεξεργάζεται πρόταση με βάση την οποία οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, που υπολογίζονται περίπου σε 900 εκατομμύρια, να αποσβεστούν σε δεκαετή βάση, προκειμένου να υπάρξει ήπια αποκλιμάκωση». Δεν απέκλεισε μάλιστα οι μειώσεις να έχουν αναδρομική ισχύ, καθώς -όπως είπε- δεν έχει ακόμα αποφασισθεί σε ποιους δικαιούχους θα εφαρμοσθούν.

Για τις επικουρικές συντάξεις είπε ότι η μείωσή τους με βάση το νέο τρόπο υπολογισμού θα προκύψει από 1/1/2015, λέγοντας ωστόσο ότι «δεν γνωρίζει αν υπάρχει ανάγκη ο νέος υπολογισμός να γίνει από 1/1/2014». Για τις κύριες συντάξεις, ο Β. Κεγκέρογλου σημείωσε πως όλα εξαρτώνται από τη «βιωσιμότητα» των ασφαλιστικών ταμείων και πως στόχος της κυβέρνησης είναι να την εξασφαλίζει. Συνεπώς, όπως ο ίδιος ανέφερε, «αν τα ταμεία δεν έχουν να δώσουν, τότε υπάρχει πρόβλημα», αφού το κράτος θα εγγυάται μόνο το πόσο των 360 ευρώ της βασικής σύνταξης από 1/1/2015.

Υπενθυμίζεται ότι η κρατική χρηματοδότηση προς τα ταμεία μειώνεται από 12,6 δισ. ευρώ το 2013 σε 10,5 δισ. ευρώ το 2014 και σε 9,7 δισ. ευρώ τη διετία 2015-16.

ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ ΤΥΠΟΥ
Η εργοδοσία ψαλιδίζει τα επιδόματα

Την εργοδοσία του πρακτορείου «ΕΥΡΩΠΗ», που κόβει και ράβει τα επιδόματα των εργαζομένων κατά πως τη συμφέρει, καταγγέλλει η Ενωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών. Σημειώνει μεταξύ άλλων: «Ενας συνάδελφός μας, με τον "ιλιγγιώδη" μισθό των 900 ευρώ μεικτά, έκανε το "λάθος" να φέρει στον κόσμο ένα παιδί. Εκανε επίσης το ακόμα μεγαλύτερο "λάθος" να διεκδικήσει το επίδομα τέκνου από την εργοδοσία. Το αποτέλεσμα; Ο συνάδελφος πήρε το επίδομα τέκνου, αλλά ο μισθός του παρέμεινε ο ίδιος, γιατί η "ευαίσθητη" εταιρεία των μεγαλοεκδοτών - εργολάβων - εφοπλιστών, θεώρησε πως το ποσό των 40 ευρώ που θα έπαιρνε παραπάνω ο συνάδελφος ήταν δυσβάστακτο. Ετσι, λοιπόν, του "έκοψε" το επίδομα 5ετίας που προβλέπεται από τη Συλλογική μας Σύμβαση». Το σωματείο σημειώνει πως η προκλητική αυτή στάση της εργοδοσίας έρχεται σε συνέχεια της προσπάθειας τρομοκράτησης των εργαζομένων, με την αστυνομία και τους τραμπουκισμούς απέναντι στις πρόσφατες κινητοποιήσεις τους.

Συμβάσεις σκλαβιάς

Οταν πριν τρία χρόνια με το «νόμο Κατσέλη» δινόταν η δυνατότητα για υπογραφή «ειδικών Επιχειρησιακών Συμβάσεων» κάτω και έξω από αυτά που προέβλεπαν οι κλαδικές συμβάσεις και μάλιστα να τις υπογράφουν όχι μόνο σωματεία, αλλά ακόμα και ολιγομελείς «ενώσεις προσώπων», το ταξικό κίνημα προειδοποιούσε ότι άνοιγαν την Κερκόπορτα για την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων. Γιατί, βέβαια, κεφάλαιο και κυβερνήσεις δεν σταμάτησαν εκεί. Ακολούθησε η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και ταυτόχρονα η κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, μαζί με την περικοπή κατά 22% και 32% του κατώτερου μισθού.

Σήμερα, κανείς δε δικαιούται να λέει ότι πέφτει από τα σύννεφα όταν ακούει ότι υπογράφονται επιχειρησιακές συμβάσεις που προβλέπουν ακόμα και καταβολή μισθού μετά από 90 μέρες! Είναι επακόλουθο όλων των προηγούμενων πολιτικών παρεμβάσεων, που επί της ουσίας κατάργησαν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και κάθε έννοια «προστασίας» των εργατών στις συνθήκες του καπιταλισμού. Είναι το αποτέλεσμα της κορύφωσης της εργοδοτικής επιθετικότητας, που δεν αναγνωρίζει κανένα όριο και κανένα εμπόδιο. Για το κεφάλαιο, δεν υπάρχουν εργατικά δικαιώματα, η εργατική τάξη είναι αναλώσιμη. Σ' αυτή την αντίληψη συνηγορούν τα εργοδοτικά σωματεία που βάζουν την υπογραφή τους σε επιχειρησιακές συμβάσεις με άθλιους όρους για τους εργαζόμενους, κηρύσσοντας την ταξική συναίνεση και αναπαράγοντας την τρομοκρατία της εργοδοσίας ότι «ή δουλεύετε σαν δούλοι, ή μένετε άνεργοι».

Καθόλου τυχαίο δεν είναι και το γεγονός ότι αυτή η «σύμβαση», εξασφάλισης ακόμη μεγαλύτερης κερδοφορίας για τους μεγαλοεπιχειρηματίες στην οποία βάζουν πλάτη και τα τσιράκια τους, του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, γίνεται στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» της επιχείρησης. Η επίκληση της «ανταγωνιστικότητας», αντικειμενική τάση και νόμος του καπιταλιστικού συστήματος, προκειμένου το κεφάλαιο και η κερδοφορία του να αναπαράγονται σε ολοένα και μεγαλύτερη κλίμακα, είναι η ιδεολογική ρομφαία για να υποταχθεί η εργατική τάξη, να παραδοθεί αμαχητί στις ορέξεις του κεφαλαίου, και για την εξασφάλισή της, επιδιώκεται να γονατίσει το κίνημα και τα συνδικάτα. Αποκαλύπτονται και μ' αυτόν τον τρόπο οι μεγάλες υπηρεσίες που προσφέρουν στους κεφαλαιοκράτες όλοι αυτοί, οι οποίοι μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, για χρόνια, έχουν κάνει σημαία - μαζί με τις κυβερνήσεις - την «ανταγωνιστικότητα», τροφοδοτώντας και στηρίζοντας τις αξιώσεις των επιχειρηματικών ομίλων.

Είναι ταυτόχρονα και ένα «μάθημα» για τους εργάτες, να ξεκόψουν από αυτές τις ηγεσίες, να καταδικάσουν συνδικαλιστές που βάζουν την υπογραφή τους σε τέτοιου είδους συμφωνίες και να σταθούν απέναντι. Να μετατρέψουν σε κουρελόχαρτα τις «συμβάσεις» αυτές και με τον αγώνα τους να επιβάλουν μέσα στα εργοστάσια και στους κλάδους συμβάσεις με αξιοπρέπεια, συμβάσεις που θα εξασφαλίζουν το ψωμί τους, σε αυτούς και τις οικογένειές τους. Με τον αγώνα τους στη διεκδίκηση τέτοιων συμβάσεων κόντρα στους εργοδοτικούς εκβιασμούς, να σηκώσουν ανάστημα για να μην τους μετατρέπουν σε δούλους του 21ου αιώνα. Ο αγώνας για κλαδικές συμβάσεις είναι σε εξέλιξη από τις ταξικές δυνάμεις και πρέπει να γίνει αγώνας όλων των εργαζομένων. Που ταυτόχρονα πρέπει να συνειδητοποιήσουν οτι αυτός ο αγώνας θα είναι διαρκής και θα γίνεται αποτελεσματικός μόνο αν παίρνει αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά.


Ζ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ