ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εχουν λόγο να ανησυχούν

Η εξάπλωση της S & B (από την ιστοσελίδα της εταιρείας)

Στις 10 μέρες που απομένουν ως το Συνέδριο ας ετοιμαστούμε για τα «καλύτερα» της αντικομμουνιστικής επίθεσης. Αν κι ορισμένες ενδείξεις μαρτυρούν ότι μένει από εφεδρείες ο αντίπαλος.

Εφτασαν να ρίξουν στη μάχη και κάτι ξεφωνημένους αντιΚΚΕ σαν τον Καρτερό (έχει αποχαιρετίσει το ΚΚΕ το 1991 μαζί με τους άλλους που ήθελαν ένα ΚΚΕ σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, κι αφού διέπρεψε ως διευθυντής στον «Σκάι» τώρα παριστάνει την κλαίουσα για το ΚΚΕ από την «Αυγή»). Για τον Φ. Παπούλια της «Εφημερίδας» ας μη μιλήσουμε, έχει απογειωθεί στο άθλημα «βγάζω απ' την κοιλιά μου» και ψάχνει ακόμα να βρει ποιο θα είναι το μέτρο εκλογής των αντιπροσώπων, κλαίγοντας γιατί, λέει, η εκλογή συνέδρων γίνεται με ενιαίο ψηφοδέλτιο! (άλλο σου είπαν, βρε, να γράψεις, πάλι τα μπέρδεψες...).

Ξομένουν κι από τσιτάτα του Λένιν σε σημείο που ο Στάθης Σ. να καταφεύγει σε διαπιστώσεις όπως «συνθήματα του τύπου "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" τα φώναζαν τότε οι μαοϊκοί» για να εκτιμήσει ότι εκτός από μαοϊκό κατάλοιπο το ΚΚΕ είναι και σταλινικό οργανωτικά και τροτσκιστικό πολιτικά. Τέτοια τριπλή κωλοτούμπα μόνο ένας μαθημένος στο άθλημα μπορεί να την καταφέρει. Για να μην ιδρώνει, πάντως, από την αγωνία, ας συνηθίσει στην ιδέα ότι το κάλεσμά του που απευθύνει από το 1991 στο λαό «να στείλει το ΚΚΕ στο περιθώριο» θα παραμείνει χωρίς ανταπόκριση.

***

Στο μεταξύ, διάφοροι επενδυτές πλακώνονται μεταξύ τους κι όλοι μαζί με το δικό τους κράτος που δεν τα καταφέρνει πάντα να συμβιβάζει τα συγκρουόμενα συμφέροντα. Ετσι οι των φωτοβολταϊκών εμφανίζονται ριγμένοι σε σχέση με τους λιγνιτικούς και τους άλλους του φυσικού αερίου. Βέβαια, όλοι μαζί ήδη έχουν κερδίσει αρκετά κι ακόμα περισσότερα τα μονοπώλια που προωθούν τις σχετικές τεχνολογίες.

***

Ο ανταγωνισμός καλά κρατεί και στα ζητήματα «υψηλής πολιτικής», αν σωστά διαβάζουμε τη διαμαρτυρία στην «Καθημερινή» όπου οι «τροϊκανοί», εμφανιζόμενοι ως φορείς διαφορετικών συμφερόντων, δημιουργούν προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία της «δημοκρατίας» μας, δεν αφήνουν δηλαδή ορισμένα άλλα τμήματα του κεφαλαίου να ξεκοκαλίσουν με την ησυχία τους ό,τι κατάκτησαν με το τσάκισμα του λαού.

***

Ο ανταγωνισμός καλά κρατεί κι ανάμεσα στα τμήματα του κεφαλαίου που κερδίζουν απ' αυτή καθαυτή την κυκλοφορία του χρήματος. Ετσι, με θλίψη οι του ευρώ διαπιστώνουν πως οι επενδύσεις τους οσονούπω κινδυνεύουν να μην είναι εξαιρετικά κερδοφόρες.

***

Και μέσα σ' όλα ξεσπά και πόλεμος εφοπλιστών στη Μεσόγειο. Που φαίνεται από αντίθεση των Γάλλων ναυτεργατών γιατί ένα «ελληνικών» συμφερόντων πλοίο (της ΑΝΕΚ) μπαίνει σε γαλλική γραμμή χωρίς γαλλικό πλήρωμα, αλλά είναι ένας πόλεμος των εφοπλιστών για το πού και πώς θα ταξιδεύουν τα βαπόρια τους, προκειμένου να βγάζουν περισσότερα κέρδη.

***

Εχουν όλα αυτά σχέση με το Συνέδριο του ΚΚΕ; Εχουν και μάλιστα μεγάλη. Γιατί το ΚΚΕ προσπαθεί να δείξει στην εργατική τάξη ότι ο αντίπαλός της είναι ένας: τα μονοπώλια και η εξουσία τους. Οτι για να δει άσπρη μέρα πρέπει να βγάλει από τη μέση αυτούς που πια είναι τροχοπέδη στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Κι ότι για να είναι αποτελεσματικοί οι αγώνες της για τα καθημερινά προβλήματά της απαιτείται ο κάθε μικρός στόχος να είναι ενταγμένος στο μεγάλο σχέδιο. Επειδή έχουν σχέση με το Συνέδριο του ΚΚΕ αυτά τα πράγματα γι' αυτό και η λύσσα εχθρών και «άσπονδων φίλων» γι' αυτό το Συνέδριο.

***

Για τους πραγματικά ανησυχούντες για τις αναλύσεις του ΚΚΕ, καταθέτουμε μια φτωχή συμβολή στη συζήτηση για τη θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα:

Η S & B είναι ένα από τα μονοπώλια που «δεν υπάρχουν», ή, δεν παίζουν κανένα ρόλο για τη θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, σύμφωνα με μια ορισμένη ανάλυση (εξορύσσει και επεξεργάζεται μπεντονίτη, περλίτη, βωξίτη, ζεόλιθο, βολλαστονίτη και παράγει συλλιπάσματα συνεχούς χύτευσης καθώς και μεγάλη ποικιλία εξειδικευμένων προϊόντων για ευρύ φάσμα βιομηχανικών εφαρμογών και αγορών). Με βάση την Ελλάδα, στην οποία διαθέτει 11 ορυχεία, 6 εγκαταστάσεις επεξεργασίας και 3 αποθήκες - κέντρα διανομής, επεκτείνεται με 2 ορυχεία στις ΗΠΑ, 1 στη Γερμανία, 1 στην Ουγγαρία, 5 στη Βουλγαρία, 1 στη Γεωργία, 1 στο Μαρόκο, 2 στην Ιταλία, και 2 στην Κίνα. Πολλαπλάσιες είναι οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας σε 16 χώρες, ενώ σε 11 χώρες έχει αποθήκες και κέντρα διανομής. Ο όμιλος περιλαμβάνει 40 εταιρείες και κάνει πωλήσεις σε 76 χώρες (μια μικρή έρευνα μπορεί να δώσει κάμποσα ανάλογα παραδείγματα και για άλλα μονοπώλια που «δεν υπάρχουν»).

ΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ

ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ: «Τα όσα διαπράττει το ελληνικό Δημόσιο στον κλάδο των φωτοβολταϊκών δεν είναι δυστυχώς πρωτοφανή (...) η ανάπτυξη του κλάδου άρχισε στρεβλά, με την εγγύηση από το ίδιο το κράτος πολύ υψηλών τιμών για το εναλλακτικό ηλεκτρικό ρεύμα που παράγουν οι ιδιώτες παραγωγοί (...) πολλοί πίστεψαν ότι είχαν βρει τρόπο να κερδίσουν νομίμως μεγάλα ποσά (...) η διόρθωση του αρχικού λάθους γίνεται με μονομερή απόφαση για μείωση της τιμής (...) πράγμα που θα οδηγήσει αρκετές από τις επιχειρήσεις σε οικονομικό αδιέξοδο (...) κατά τα άλλα θέλουμε να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις!» (στα ΝΕΑ).

ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ: «Η πολυφωνία και οι αντιφάσεις στο εσωτερικό της τρόικας έχουν σοβαρότατες επιπτώσεις στη διακυβέρνηση της χώρας (...) γίνεται φανερό ότι κάθε φορέας της τρόικας έχει διαφορετικά κίνητρα και κριτήρια. Αν σε αυτά τα φαινόμενα προστεθεί και το γεγονός πως κάποιοι φορείς της τρόικας αλλάζουν γνώμη για κρίσιμα ζητήματα, αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο αντίκτυπος αυτών των δυσλειτουργιών στο κράτος και στις τράπεζες είναι μεγάλος» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΑΛΛΟΥ: «Πολλά χρόνια πίσω πάει η προσπάθεια του ευρώ να κυριαρχήσει έναντι του δολαρίου και να αποτελέσει το βασικό αποθεματικό νόμισμα του πλανήτη. Οι κεντρικές τράπεζες των αναπτυσσόμενων χωρών πούλησαν πέρυσι 45 δισ. ευρώ, μειώνοντας τη συμμετοχή του ευρώ στα συναλλαγματικά τους διαθέσιμα κατά 8%. Οι επενδύσεις σε ευρώ αποτελούν πλέον μόνο το 24% των διαθεσίμων τους - μακράν του υψηλότερου επιπέδου 31% του 2009» (στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ).

ΤΟ ΚΑΜΠΟΤΑΖ: «Στο στόχαστρο και των πέντε συνδικάτων των εργαζομένων στη ναυτιλιακή δημόσια εταιρεία "Μασσαλία-Κορσική", γνωστή ως SNCM, έχει βρεθεί το ελληνικό επιβατηγό - οχηματαγωγό πλοίο "Ελευθέριος Βενιζέλος" της εταιρείας ΑΝΕΚ Lines (...) οι εργαζόμενοι κατεβαίνουν σε 24ωρη απεργία διαμαρτυρόμενοι για τη ναύλωση από τη SNCM του ελληνικού πλοίου (...) αντιδρούν γιατί, όπως λένε, το "Ελ. Βενιζέλος" πρόκειται να διατηρήσει το ελληνικό πλήρωμα, μειώνοντας έτσι τις θέσεις εργασίας για τους Γάλλους» (στο ΒΗΜΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΜΕΤΡΑ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ της λαϊκής οικογένειας

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Σχέδιο κοινοτικής οδηγίας για το νέο τραπεζικό τοπίο

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τραπεζικός «πυρετός»

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Από Μάιο τα νέα για τη δόση

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Τι συμβαίνει με την Εθνική

ΕΘΝΟΣ: Επίδομα 2.700 ευρώ σε 35.000 ανέργους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Τελεσίγραφο από εφορία

Η ΑΥΓΗ: Η μαύρη τρύπα ρουφάει την κυβέρνηση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Εκβιασμός Μαξίμου χαράτσι ή νέα μέτρα

Η ΕΛΛΑΔΑ: Σαμαράς: Συμφωνούμε αλλιώς εκλογές

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Τα τρένα που φεύγουν

ΤΑ ΝΕΑ: Πετρελαιο-ελπίδες

Στο κενό η προσπάθεια

«Ανοιχτή επίθεση στο ΚΚΕ επιχειρεί ο αστικός Τύπος, με αφορμή την προσυνεδριακή διαδικασία. Αξιοποιώντας ορισμένα από τα κείμενα που γράφτηκαν στον Προσυνεδριακό Διάλογο, παρουσιάζουν το Κόμμα σε "κατάσταση εμφυλίου πολέμου", μιλάνε για "αμφισβήτηση της ηγεσίας από τα μέλη" (...) Παρά το γεγονός ότι για την επίθεση αξιοποιούνται τα γραπτά ορισμένων από τα μέλη και τους άσπονδους φίλους του ΚΚΕ, ακόμα και δημοσιογράφων του "Ριζοσπάστη", η εικόνα που προσπαθούν να παρουσιάσουν δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα (...) οι Θέσεις της ΚΕ έχουν ψηφιστεί και εγκριθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΚΚΕ, σε όλη την κλίμακα του Κόμματος, από τις συνεδριάσεις των ΚΟΒ μέχρι τις Συνδιασκέψεις των Οργανώσεων Περιοχής του Κόμματος. Το κείμενο των Θέσεων έχει γίνει επίσης αντικείμενο συζήτησης με χιλιάδες εργαζόμενους και άλλους λαϊκούς ανθρώπους, στις εκατοντάδες συσκέψεις που διοργάνωσε το Κόμμα σε όλη τη χώρα τους τελευταίους μόνο μήνες. Και εκεί εκφράστηκε συντριπτικά η συμφωνία με τα ντοκουμέντα του Συνεδρίου».

Τους δυσκολεύει η στρατηγική του ΚΚΕ

«(...) Τη στρατηγική του ΚΚΕ, παρά την προσπάθεια εχθρών και "φίλων" δεν μπορούν να την υπονομεύσουν. Τους είναι δύσκολο να το χωνέψουν, επειδή διαψεύδονται πανηγυρικά οι προσδοκίες τους ότι μετά τις εκλογές το ΚΚΕ θα υποχρεωνόταν σε αλλαγή στρατηγικής, θα φυλλορροούσε οργανωτικά και πολιτικά. Αυτός είναι ο καημός τους, εκεί συντονίζουν τα σφυριά τους. Να πιέσουν το ΚΚΕ να απεμπολήσει την επαναστατική του στρατηγική, να το σύρουν στη διαχείριση, να γίνει κόμμα του συστήματος. Κι αν δεν το καταφέρουν, να το μειώσουν εκλογικά και πολιτικά, να το παρουσιάσουν σαν κόμμα χωρίς ερείσματα στο λαό. Η προσπάθεια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και οι τεράστιες δυσκολίες στη διαχείριση της κρίσης εντείνουν την επίθεση στη στρατηγική του ΚΚΕ γιατί τους δυσκολεύει στην ολοκληρωτική υποταγή του λαού, τους εμποδίζει να πισωγυρίσουν το κίνημα».

Προχωράμε

«(...) Τα χιλιάδες μέλη και στελέχη του Κόμματος, από την ΚΕ μέχρι την τελευταία ΚΟΒ, οι φίλοι και συμπορευόμενοι με το Κόμμα, άνθρωποι ψημένοι στο καμίνι της ταξικής πάλης, περιφρουρούμε και θωρακίζουμε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ΚΚΕ, τα σύμβολα, τις παραδόσεις και τις αρχές του. Το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που ξεκινάει σε λίγες μέρες, θα βγάλει το Κόμμα πιο ετοιμοπόλεμο, πιο ικανό να οργανώσει την πάλη του λαού για να αποκρούσει τα χειρότερα και με τη συμμαχία του να ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, τη λαϊκή εξουσία και οικονομία» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).