Χτες στη συνεδρίαση της ολομέλειας της διοίκησης της ΓΣΕΕ με τις ψήφους των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομης Παρέμβασης», εγκρίθηκαν οι αποφάσεις της ΕΕ και επιβεβαιώθηκε - παρά τις μεταξύ τους «αποχρώσεις» και «διαφοροποιήσεις» - ότι η πλειοψηφία συνεχίζει να βολοδέρνει στο λαβύρινθο της συναίνεσης και των «κοινωνικών διαλόγων». Στην αντίθετη κατεύθυνση ήταν οι τοποθετήσεις των στελεχών του ΠΑΜΕ, τα οποία κατέθεσαν ένα διαφορετικό και ολοκληρωμένο πλαίσιο διεκδίκησης και αντίστασης, κόντρα στην πιο βάρβαρη επίθεση των τελευταίων δεκαετιών, την οποία καθοδηγούν από κοινού κυβέρνηση και κεφάλαιο.

Τα στελέχη του ΠΑΜΕ υπογράμμισαν ότι η αντεργατική επίθεση μπορεί και πρέπει ν' αναχαιτιστεί και κάλεσαν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους εργαζόμενους να κάνουν «Το κάθε σωματείο, το κάθε εργοστάσιο, την κάθε γειτονιά, αγωνιστικές επάλξεις για να μην περάσουν τα μέτρα», προτείνοντας πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 21 Οκτώβρη και απεργιακή κλιμάκωση για τους μήνες Οκτώβρη και Νοέμβρη, ενώ ζήτησαν να εκδηλωθεί άμεση αγωνιστική δράση για το πρόβλημα των καυσίμων.

Η αντίληψη του «κοινωνικού διαλόγου», τόνισε το στέλεχος του ΠΑΜΕ, μέσα από τον οποίο δήθεν διεκδικείτε, έχει χρεοκοπήσει. Η γραμμή του «κοινωνικού διαλόγου» που ακολουθείτε, για δεύτερη φορά, είναι γραμμή ήττας. Είναι γραμμή, για να περνάει η κυβερνητική πολιτική και το κεφάλαιο να εξασφαλίζει περισσότερα κέρδη. Βρίσκεστε στο λαβύρινθο της συναίνεσης και του αντεργατικού διαλόγου και αυτό αποδεικνύετε και από την εικόνα που παρουσιάζετε σήμερα εδώ μέσα. Εμείς, είπε ο συνδικαλιστής, δεν είμαστε γενικά κατά του διαλόγου, αλλά αυτός έχει αξία όταν παλεύεις, όταν αγωνίζεσαι και διεκδικείς και όχι όταν τον ακολουθείς, για να «στρίψεις» από τους αγώνες.

Δημοσκοπήσεις που «δείχνουν αυξημένο το κύρος της ΓΣΕΕ» επικαλέστηκε ο Πρόεδρος της Χρ. Πολυζωγόπουλος, για να δικαιολογήσει τη συμμετοχή στον ψευτοδιάλογο και ενώ παρέθεσε έναν μακρύ κατάλογο αιτημάτων της ΓΣΕΕ, αρνήθηκε την κλιμάκωση του αγώνα. Υποστήριξε ότι ο σχεδιασμός πρέπει να γίνει μετά την απεργία, γιατί φαίνεται ότι η αντίδραση της εργατικής τάξης μπορεί να περιμένει στον προθάλαμο του «κοινωνικού διαλόγου». Δεν μπορεί όμως κατά τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να περιμένει το «ασφαλιστικό», για το οποίο βιάστηκε να αναγγείλει τη συγκρότηση επιστημονικής επιτροπής η οποία θα επεξεργαστεί θέσεις.

Να παγώσει η ΓΣΕΕ τον «κοινωνικό διάλογο» μέχρι την απεργία, υποστήριξε ο γενικός γραμματέας Γ. Μανώλης, αλλά δεν έχει αντίρρηση ο ψευτοδιάλογος να βγει από το «ψυγείο»... μετά την απεργία. Η τοποθέτησή του προκάλεσε την αντίδραση του Χρ. Πολυζωγόπουλου, ο οποίος του αντέτεινε «ότι άλλα είχαμε πει στη συνάντηση με τον υπουργό»!

Τη στάση της «Αυτόνομης Παρέμβασης» και την υπαναχώρησή της για το θέμα του «κοινωνικού διαλόγου», προσπάθησε να δικαιολογήσει ο Αλέκος Καλύβης, για να εισπράξει τη μήνιν του προέδρου ο οποίος του είπε ότι «έχει μάθει να παίζει» και πως αποδυναμώνει τη θέση της ΓΣΕΕ... Βέβαια παρά τις μεταξύ τους φραστικές αντεγκλήσεις, στο τέλος της συνεδρίασης και οι τρεις παρατάξεις συμφώνησαν και ενέκριναν τις διαδικασίες του «διαλόγου» και τις αποφάσεις της ΕΕ, ενώ από κοινού απέρριψαν το αγωνιστικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Επαληθεύοντας έτσι τη λαϊκή ρήση «πολύς καυγάς για το τίποτα»...

Το διάλογο - απάτη κατήγγειλε στην ομιλία του ο Αλέξης Τσώλης, ο οποίος ζήτησε την αποχώρηση της ΓΣΕΕ από μια διαδικασία που θα δώσει άλλοθι στην κυβέρνηση και θα της επιτρέψει να νομοθετήσει. Το μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ εξέφρασε την ανησυχία του πως σε περίπτωση που δεν υπάρξει συνέχεια, η απεργία του Οκτώβρη κινδυνεύει να γίνει «εθιμοτυπική» και πρότεινε την εξαγγελία νέας απεργίας για το πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη.

Η συναίνεση και η συναντίληψη με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, που καλλιέργησε τα τελευταία χρόνια η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, έκανε ζημιά στο συνδικαλιστικό κίνημα, υπογράμμισε ο Γ. Σταυρόπουλος, υπενθυμίζοντας γεγονότα όπως την απόφαση της Αλεξανδρούπολης, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης που ορισμένοι θέλουν σήμερα να ξεχάσουν. «Ετσι θα πάμε;», αναρωτήθηκε ο συνδικαλιστής, προτείνοντας νέο απεργιακό πρόγραμμα και μετά την 24ωρη απεργία.

Στο εκρηκτικό πρόβλημα των καυσίμων, που θα γονατίσει την εργατική οικογένεια, αναφέρθηκε ο Α. Αντύπας, ο οποίος ζήτησε να υπάρξει αντίδραση με αιτήματα τη δραστική μείωση των φόρων και των δασμών, τη μείωση του ποσοστού κέρδους των εταιριών και την επιδότηση του πετρελαίου θέρμανσης και αγροτικής παραγωγής.

Την υποκριτική στάση ορισμένων παρατάξεων που τώρα ανακάλυψαν το πρόβλημα της ιδιωτικοποίησης των ΔΕΚΟ, καυτηρίασε ο Σ. Ραυτόπουλος, θυμίζοντας τη στάση τους όταν πέρναγε το πρώτο και δεύτερο πακέτο του ΟΤΕ, όταν κάποιοι καλούσαν τους εργαζόμενους να πάρουν μετοχές, όταν αποδέχονταν το νόμο για τον ΟΣΕ, τα ΕΛΤΑ, την απελευθέρωση της ενέργειας, όταν ξεπουλούσαν το ασφαλιστικό στη ΔΕΗ... Ετσι και αλλιώς, είπε, ο κόσμος θ' αντιδράσει και το ΠΑΜΕ, με όσες δυνάμεις έχει, θα προχωρήσει στον αγώνα.

Σχετικά με το διεκδικητικό πλαίσιο που πρέπει να έχει η απεργία, το οποίο είναι στο χέρι των ίδιων των εργαζομένων να το επιβάλουν, τονίστηκε:

• Καταδικάζουμε τον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης που αποσκοπεί στην κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Απαιτούμε την αποχώρηση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ από τον «κοινωνικό διάλογο» και κάθε μορφής στημένα συναινετικά παιχνίδια.
• Απορρίπτουμε και τα «εννιά» σημεία που προβάλλει η κυβέρνηση στον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης. Οι θέσεις συμπυκνώνουν την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής, τους στόχους της ΟΝΕ και τις αξιώσεις του ΣΕΒ.
• Αντιπαλεύουμε και καταγγέλλουμε τις αντεργατικές θεωρίες περί «Ανταγωνιστικότητας», «Παραγωγικότητας», «Ανάπτυξης», που, όπως έχει αποδειχτεί, αποτελούν βασικά εργαλεία για την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων και την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.
• Απαιτούμε πλήρη - σταθερή εργασία με αναβάθμιση των εργασιακών - μισθολογικών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Απαγόρευση των απολύσεων, της μερικής απασχόλησης, του ωρομίσθιου και κάθε μορφής «ελαστικής» απασχόλησης. Κατάργηση της υπερεργασίας και των υπερωριών. Καθιέρωση του 7ωρου - 5ήμερου - 35ωρου (30ωρου για τα βαρέα - ανθυγιεινά), με γενικευμένη νομοθετική ρύθμιση και αύξηση των αποδοχών. Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων και των οικογενειών τους, επιδότηση στο 80% του μισθού μέχρι την εξεύρεση εργασίας, πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη, υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου. Κατάργηση του αντεργατικού νόμου 2639/98.
• Υπερασπιζόμαστε και διεκδικούμε διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Δημόσιο - δωρεάν σύστημα υγείας για όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Εντείνουμε τον αγώνα για να μην περάσουν τα κυβερνητικά μέτρα που συρρικνώνουν το δημόσιο τομέα υγείας, εκχωρώντας τον στο μεγάλο κεφάλαιο που λυμαίνεται το χώρο. Απαιτούμε αποφασιστική αντιμετώπιση της ανασφάλιστης εργασίας. Να καταβάλλουν οι εργοδότες άμεσα και στο ακέραιο τα ασφάλιστρα για όσους εργαζόμενους απασχολούν. Να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να μη θιγούν τα βαρέα και ανθυγιεινά, να αυξηθούν ουσιαστικά οι συντάξεις, το ύψος της σύνταξης να υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές της τελευταίας διετίας και οι κατώτερες συντάξεις να μην είναι κάτω από τα 25 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
• Αντιπαλεύουμε την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων και υπηρεσιών στο μεγάλο κεφάλαιο. Υπογραμμίζουμε τις ευθύνες των Ομοσπονδιών των ΔΕΚΟ που χρόνια τώρα έχουν εγκλωβιστεί στις θεωρίες του 49-51%, σπέρνοντας ψευδαισθήσεις ότι έτσι θα αποφύγουν το ξεπούλημα, και την άρνηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για ενιαίο συντονισμό στις ΔΕΚΟ και ενιαίο μπλοκ ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.
• Συντονίζουμε τον αγώνα μας, ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης, για την ανατροπή των αντιεκπαιδευτικών νόμων και ρυθμίσεων, που αποβλέπουν στην εμπορευματοποίηση και την υποβάθμιση της Παιδείας, υψώνουν νέους ταξικούς φραγμούς και διώχνουν τα παιδιά της εργατικής - λαϊκής οικογένειας από το σχολείο. Διεκδικούμε δημόσια - δωρεάν εκπαίδευση, ενιαίο 12χρονο σχολείο.
• Διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στα μεροκάματα και τις συντάξεις ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
• Οργανώνουμε τον αγώνα μας ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία στους χώρους δουλιάς. Καταδικάζουμε και απαντάμε μαχητικά στον κυβερνητικό αυταρχισμό και στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, που αποσκοπούν στο χτύπημα των κινητοποιήσεων, στην κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
• Να συντονίσουμε τη δράση μαςσε στρώματα και ομάδες επαγγελμάτων που άμεσα θίγονται από τις αυξήσεις καυσίμων και να ξεσηκώσουμε σε όλη την Ελλάδα κύμα αγωνιστικό με αιτήματα αιχμής. Επίσης διεκδικείται: Μείωση των φόρων και δασμών στα καύσιμα. Επιδότηση του πετρελαίου θέρμανσης. Μείωση του ποσοστού κέρδους των μονοπωλίων υγρών καυσίμων.

Σημειώνεται ότι «οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ επιδιώκουν να "ξεφουσκώσουν" οι αντιδράσεις. Θεωρούν ότι "καθάρισαν" με μία κινητοποίηση. Τα Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα όμως μπορούν και πρέπει να επιβάλουν με τις αποφάσεις τους συνέχιση με κλιμάκωση της πάλης. Τώρα που κρίνονται πολλά! Τώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει», το ΠΑΜΕ προτείνει για τη διεξαγωγή του αγώνα:

- Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, όλους τους εργαζόμενους να δώσουν οργανωμένα, με περιφρούρηση, τη μάχη για την επιτυχία της πανελλαδικής, πανεργατικής απεργίας της Τρίτης 10 του Οκτώβρη 2000.

- Να συνεχιστεί ο αγώνας με αποφάσεις όλων των συνδικάτων για το πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα το Σάββατο 21 του Οκτώβρη, όπου οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, συντονισμένοι με τους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, την εργαζόμενη νεολαία, το μαθητικό και το φοιτητικό κίνημα, θα υπερασπιστούν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις, θα δώσουν αγωνιστική, πολιτική απάντηση στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης.

- Ο αγώνας επιβάλλεται να κλιμακωθεί με απεργιακές κινητοποιήσεις στο τέλος Οκτώβρη και το Νοέμβρη. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να αντιπαρατεθούν, με σκληρούς ταξικούς αγώνες, αποτελεσματικά, με την αντιλαϊκή πολιτική και να μην επιτρέψουν να περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα.

- Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να συζητήσουν και να αποφασίσουν την κλιμάκωση του αγώνα, να ενημερώσουν τα μέλη τους, όλους τους εργαζόμενους. Η προσπάθεια αυτή επιβάλλεται να συνδυαστεί με την ενεργοποίηση των σωματείων, την εγγραφή νέων μελών, τη συγκρότηση Απεργιακών Επιτροπών και Επιτροπών Αγώνων στα εργοστάσια, στους τόπους δουλιάς, στις εργατικές συνοικίες.

Μαχητικά, αποφασιστικά, να ενώσουμε τους εργαζόμενους στη δράση, να σφυρηλατήσουμε την ταξική ενότητα, να εκπληρώσει η εργατική τάξη τον πρωτοπόρο ρόλο της.

Προκλητική «κατανόηση» και αποδοχή των «ενστάσεων» του ΣΕΒ, για τη δήθεν επιβάρυνση της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων από τα αντεργατικά μέτρα μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση, επέδειξε χτες ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης, με τις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση που είχε με την ηγεσία του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, στα πλαίσια του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης!

Στη βάση αυτής της αντιμετώπισης, φάνηκε πως στη συνάντηση που έγινε, οι βιομήχανοι αποκόμισαν ακόμη περισσότερες παροχές. Εξάλλου, οι αναφορές στον Τύπο, πως η κυβέρνηση μελετά τη μείωση των ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών για όλους τους εργαζόμενους και όχι μόνο τους νεοπροσλαμβανόμενους, δεν έχει διαψευστεί από την κυβέρνηση. Μια τέτοια εξέλιξη, σημαίνει ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα για τα ασφαλιστικά ταμεία και «ζεστό χρήμα» στις τσέπες των εργοδοτών, τη στιγμή που το χρέος προς το ΙΚΑ, από την εισφοροδιαφυγή και την εισφοροκλοπή, υπολογίζεται στο 1 τρισ. δρχ.! Την ίδια ώρα, τα κέρδη της ελληνικής βιομηχανίας - μόνο το 1998 - έφτασαν τα527,5 δισ. δρχ. σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΒ.

Ειδικότερα, ο υπουργός Εργασίας δήλωσε μετά τη συνάντηση, ότι «οι επισημάνσεις και οι παρατηρήσεις του ΣΕΒ για θέματα κόστους εργασίας, επιβάρυνσης, ανταγωνιστικότητας, έχουν μια λογική». Επίσης, τόνισε ότι «αναγνωρίζοντας τις επιπτώσεις αυτές και με σκοπό να αντισταθμιστούν στην ουσία (...) καταθέτουμε και προτάσεις μέσα από τις οποίες αυτές οι επιβαρύνσεις αίρονται»!

Ιδιαίτερη σημασία έχει και η δήλωση ότι «μπορούμε να αποτρέψουμε τη μείωση αυτή της ανταγωνιστικότητας, αναλαμβάνοντας ένα μέρος ή ίσως και όλο το βάρος που προκύπτει, ούτως ώστε το κοινωνικό σύνολο να στηρίξει τη δημιουργία των νέων θέσεων απασχόλησης».

Μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Λ. Αντωνακόπουλος, εξέφρασε ξανά τις ανησυχίες του Συνδέσμου για τις επιπτώσεις των εργασιακών μέτρων στο... κόστος εργασίας και για την... έλλειψη ευελιξίας! Ωστόσο, και προφανώς με βάση τα όσα συμφωνήθηκαν στη συνάντηση, η στάση του ΣΕΒ «μαλάκωσε» και ο πρόεδρός του δήλωσε ότι υπήρξαν εποικοδομητικές προτάσεις «στα άλλα θέματα». Αυτά έχουν να κάνουν και με την ικανοποίηση των αξιώσεων των βιομηχάνων σχετικά με την αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ, θέματα εκπαίδευσης, κατάρτισης, την αναδιάρθρωση του ΛΑΕΚ και φυσικά τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών!

Εντός 10 ημερών θα υπάρξει νέα συνάντηση ΣΕΒ - Υπουργείου μετά την κατάθεση γραπτών συγκεκριμένων και τεκμηριωμένων προτάσεων για τις επιπτώσεις του κόστους εργασίας από τους βιομηχάνους. Την ώρα της συνάντησης, αίσθηση προκάλεσε η ανάρτηση πανό υπαλλήλων του ΟΑΕΔ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάτμησή του και τον κίνδυνο ιδιωτικοποίησης τμημάτων του.

Στο μεταξύ, οι προωθούμενες ανατροπές στα εργασιακά ήταν το κεντρικό θέμα συζήτησης που είχε χτες αντιπροσωπεία του ΟΟΣΑ με τη γενική γραμματέα του υπουργείου Εργασίας Ι.Πανοπούλου. Η συνάντηση έγινε στα πλαίσια της προετοιμασίας της ετήσιας οικονομικής έκθεσης για την Ελλάδα και επικεντρώθηκε στις βασικές εξελίξεις στην προσφορά και ζήτηση εργασίας τα τελευταία χρόνια. Θέλοντας προφανώς να μάθουν τις προόδους της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά στις γνωστές αντεργατικές συνταγές που προωθεί ο γνωστός οργανισμός, οι εκπρόσωποί του ζήτησαν εξηγήσεις σε σχέση με την αναδιοργάνωση του χρόνου εργασίας, το ισχύον και το προτεινόμενο πλαίσιο.

Αν και «διατύπωσαν τον προβληματισμό τους για την αύξηση της ανεργίας, σε μια περίοδο που οι ρυθμοί μεγέθυνσης στην Ελλάδα επιταχύνονται», είναι σίγουρο ότι θα έδειξαν κατανόηση αφού όπως και σε διεθνές επίπεδο οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ, ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πού πραγματικά οδηγεί η πολιτική τους, την οποία άλλωστε ακολουθεί απαρέγκλιτα και η ελληνική κυβέρνηση.