Από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ

Με το νομοσχέδιο που φέρει τον τίτλο «αναδιάρθρωση, εξυγίανση και ανάπτυξη του ομίλου ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ», η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ολοκληρώνει την εγκληματική πολιτική που εδώ και χρόνια ανέλαβε από κοινού με τη ΝΔ για την υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ, για την απελευθέρωση και ενοποίηση των σιδηροδρομικών μεταφορών. Στις ρυθμίσεις προβλέπεται:

• Ο διαχωρισμός του τομέα των σιδηροδρομικών μεταφορών σε ξεχωριστή εταιρεία, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
• Η δυνατότητα εισόδου ιδιωτικών κεφαλαίων στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
• Η απαλλαγή του ΟΣΕ από κάθε χρέος και η μεταφορά των χρεών, που δημιουργήθηκαν με αποκλειστική ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στις πλάτες των εργαζομένων.
• Η μετάταξη ή συνταξιοδότηση για 2.351 εργαζόμενους από τον ΟΣΕ και τις θυγατρικές του.
• Η περικοπή των δρομολογίων που κρίνονται οικονομικά ασύμφορα.
• Η δραστική περικοπή των αποδοχών των εργαζομένων.

Και, τελικά, η δημιουργία ενός καθεστώτος που θα βολεύει την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, για την είσοδό τους στην εγχώρια αγορά σιδηροδρομικών επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών.

Ο αρμόδιος υπουργός Δ. Ρέππας, θρασύτατα υποστηρίζει ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο «διασφαλίζεται» το γενικότερο δημόσιο συμφέρον, ενώ σε μια προσπάθεια κατασυκοφάντησης των εργαζομένων έκανε λόγο για μεταφορές που γίνονταν και ακίνητα που ενοικιάζονταν και δεν το γνώριζε η εταιρεία. Το ίδιο καταργεί τις υπάρχουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, θέτει τους όρους της αγοράς, ως μοναδικό κριτήριο της τιμολογιακής πολιτικής και της πολιτικής των επιβατικών και εμπορικών δρομολογίων του Οργανισμού και στρώνει το έδαφος για το ξεπούλημά του σε ιδιώτες αλλά και την χρήση από άλλες ιδιωτικές σιδηροδρομικές εταιρείες του εθνικού σιδηροδρομικού δικτύου.

Σε αυτά τα πλαίσια καθορίζεται η υπαγωγή του συνόλου των χρεών του ΟΣΕ, που πλέον ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ, στο ελληνικό Δημόσιο, στον ελληνικό λαό δηλαδή, το οποίο όχι μόνο θα πληρώσει το παραπάνω ποσό στους ντόπιους και ξένους τραπεζίτες αλλά επιπλέον, η κυβέρνηση προβλέπει ότι «οι δαπάνες απαλλοτριώσεων κατασκευής και όλες οι εν γένει απαιτούμενες δαπάνες βαρύνουν το Δημόσιο».

Δηλαδή οι ιδιώτες, όχι μόνο θα παραλάβουν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ «καθαρή» από χρέη, αλλά και για τις υποχρεώσεις που θα απορρέουν από την επέκταση και συντήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου που θα χρησιμοποιούν, δεν θα καταβάλλουν «πεντάρα τσακιστή».

Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 9 του νομοσχεδίου, εμφανίζονται οι «Σιδηροδρομικές Επιχειρήσεις», οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιούν το σιδηροδρομικό δίκτυο και υποβάλλουν πίνακες δρομολογίων προς έγκριση στον διαχειριστή της σιδηροδρομικής υποδομής.

Επίσης, με το άρθρο 11, καταργείται ο όποιος κοινωνικός χαρακτήρας του σιδηροδρόμου, αφού ορίζεται ότι «οι παρεχόμενες υπηρεσίες, τα δρομολόγια τα οποία θα διενεργεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, οι όροι μεταφοράς και η τιμολογιακή της πολιτική» έχουν ως σκοπό «την άμεση κερδοφορία της». Προβλέπεται ακόμη η περικοπή των ατελειών, των μειωμένων εισιτηρίων και των εκπτώσεων που ίσχυαν μέχρι σήμερα στις εμπορευματικές μεταφορές.

Μαζί με τις υποχρεωτικές συνταξιοδοτήσεις και μετατάξεις, το νομοσχέδιο προβλέπει και την κατάργηση των υφιστάμενων συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Το όλο «πνεύμα» του μνημονίου για την ...«σχετικότητα» ή την ελαστικότητα της ισχύουσας εργατικής νομοθεσίας, διατρέχει το σχετικό κείμενο. Είναι χαρακτηριστικό το άρθρο 20, όπου με τον χαρακτήρα του «κατεπείγοντος επιτακτικού γενικότερου δημόσιου συμφέροντος» ρυθμίζονται οι γενικοί όροι εργασίας στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Οι διατάξεις τού παρόντος κεφαλαίου ρυθμίζουν γενικούς όρους εργασίας (...) κατισχύουν κάθε αντίθετης ή άλλης, γενικής ή ειδικής, διάταξης, συμφωνίας, όρου ή ρήτρας, νόμου, ή κανονισμού έχοντος ισχύ νόμου, κανονιστική ή άλλη, ή συμβατικού, ή οργανισμού ή συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης ή συλλογικής συμφωνίας ή ατομικής σύμβασης ή συμφωνίας ή επιχειρησιακής πρακτικής ή εργασιακής συνήθειας ή άλλης, πάσης μορφής και είδους, πηγής δικαίου».

Το νομοσχέδιο προβλέπει την μείωση του προσωπικού του ΟΣΕ κατά 1.600 άτομα και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ κατά 751 άτομα, με ταυτόχρονη κατάργηση των κανονισμών λειτουργίας για τους εναπομείναντες υπαλλήλους. Πιο συγκεκριμένα οι 2.351 εργαζόμενοι που χαρακτηρίζονται ως πλεονάζοντες προβλέπεται με συνοπτικές διαδικασίες να μεταφερθούν σε άλλη θέση του δημοσίου τομέα, με τα μισθολόγια φυσικά που θα ισχύουν στον φορέα υποδοχής. Στο αμέσως επόμενο διάστημα οι εργαζόμενοι θα κληθούν να δηλώσουν πού θα ήθελαν να μεταφερθούν.

Από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ πρόκειται να αποχωρήσουν 751 εργαζόμενοι οι οποίοι θα προέρχονται από τους εξής τομείς λειτουργίας:

• Τομέας σιδηροδρομικής έλξης: 120
• Τομέας σιδηροδρομικής κίνησης: 380
• Τομέας οδικών μέσων & λεωφορείων: 30
• Τομέας ανάπτυξης, οικονομικής διαχείρισης, διοίκησης και υποστήριξης: 140
• Τομέας ζύγισης και φόρτωσης: 81

Οι 1.600 εργαζόμενοι που θα αποχωρήσουν από τον ΟΣΕ θα προέρχονται από τους εξής τομείς λειτουργίας:

• Τομέας σχεδίασης και διαχείρισης δικτύου και εγκαταστάσεων: 520
• Τομέας συντήρησης τροχαίου υλικού: 380
• Τομέας διαχείρισης κυκλοφορίας: 330
• Τομέας ανάπτυξης, οικονομικής διαχείρισης, διοίκησης και υποστήριξης: 370

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι φανερό ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα αποτελέσει τον «οδηγό» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και για τις υπόλοιπες αποκρατικοποιήσεις που έχει στα συρτάρια της. Ηδη στις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας ετοιμάζονται ανάλογα σχέδια ενώ και στα ΕΛΤΑ και τον ΟΤΕ, η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων είναι στην «ημερήσια διάταξη» των σχεδίων του υπουργείου Μεταφορών.

Σε ανακοίνωσή του για τον ΟΣΕ το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Το σ/ν για την αναδιάρθρωση του ομίλου ΟΣΕ αναδεικνύει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να υπηρετήσει τη στρατηγική της ΕΕ για "απελευθέρωση και ενοποίηση των σιδηροδρομικών μεταφορών", θυσιάζοντας τις ανάγκες του λαού για γρήγορες - φθηνές - συχνές και ασφαλείς μεταφορές στο βωμό των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων.

Η στρατηγική της ΕΕ αφορά όλα τα κράτη - μέλη, ανεξάρτητα απ' τις διαφορές που παρουσιάζουν στο ύψος του δημόσιου χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος. Η άρχουσα τάξη με τη συγκεκριμένη αναδιάρθρωση επιδιώκει επίσης να στηρίξει το στόχο της για ανάδειξη της χώρας σε κόμβο συνδυασμένων μεταφορών - εμπορευμάτων.

Το σ/ν αποτελεί συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων και ολοκληρώνει το διαχωρισμό των υποδομών και της χρήσης του σιδηροδρομικού δικτύου, παραχωρώντας στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και το τροχαίο υλικό το οποίο χρησιμοποιεί. Προωθεί περαιτέρω την πολιτική της απελευθέρωσης με τη δημιουργία ρυθμιστικής αρχής της σιδηροδρομικής αγοράς, ώστε να διευκολυνθεί η "αξιοποίηση" των σιδηροδρομικών υποδομών από άλλα μονοπώλια στον κλάδο των μεταφορών, ειδικά του άξονα ΠΑΘΕ.

Βασικός στόχος του νομοσχεδίου είναι η δρομολόγηση της παράδοσης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στο μεγάλο κεφάλαιο ως κερδοφόρας επιχείρησης. Ετσι, προβλέπει αναδιάρθρωση όλων των δρομολογίων, με κατάργηση και αραίωση των λιγότερο κερδοφόρων, μεγάλες αυξήσεις στα κόμιστρα, ενώ επιβάλλει δραματικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων, την ουσιαστική κατάργηση των σημερινών συλλογικών συμβάσεων, στον ΟΣΕ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, ενώ προβλέπεται και μεγάλη μείωση προσωπικού, που φθάνει σε ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ το 40%. Προβλέπει την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ και την παραχώρησή της στο μεγάλο κεφάλαιο.

Η επίκληση απ' την κυβέρνηση του υπαρκτού ελλείμματος του ΟΣΕ επιχειρεί να συσκοτίσει τις ευθύνες της πολιτικής διαχείρισης που ακολούθησαν για δεκαετίες οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την αξιοποίηση και τον εκσυγχρονισμό του δικτύου, την πολιτική προμηθειών και οργάνωσης της εργασίας. Μάταια η κυβέρνηση της φοροεπιδρομής και της κρατικής ενίσχυσης των μονοπωλιακών ομίλων προσπαθεί να εμφανισθεί σαν προστάτης των φορολογούμενων εργαζομένων.

Μοναδική διέξοδος για τους εργαζόμενους είναι η σύγκρουση με την ευρωενωσιακή πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της "απελευθέρωσης" των σιδηροδρομικών μεταφορών και η συγκρότηση μετώπου πάλης που θα διεκδικεί ενιαίο κρατικό σιδηρόδρομο στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας και εξουσίας που μπορεί να ικανοποιήσει τις συνδυασμένες λαϊκές ανάγκες για μετακίνηση και μεταφορές».