Η δικαίωση του αγώνα και της θυσίας του ΔΣΕ αντανακλάται στο σύγχρονο καθήκον: Στο έδαφος της πάλης για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, οι κομμουνιστές να συμβάλουν στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης, των συμμάχων της, δηλαδή να δυναμώσει η συνείδηση και η ετοιμότητα για θυσία, για την αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, για το σοσιαλισμό. Με έμπνευση και σεβασμό στο παρελθόν του Κόμματος, του κινήματος, του λαού μας, με μεγαλύτερη απαιτητικότητα από τον εαυτό μας στο σήμερα και αισιοδοξία στο αύριο.

Στον αντίποδα, η αστική προπαγάνδα οργιάζει κατά του ΔΣΕ. Ενοχλεί ο ταξικός αντιιμπεριαλιστικός και διεθνιστικός χαρακτήρας του αγώνα, ενοχλεί ότι ο αγώνας του ΔΣΕ επιβεβαιώνει ότι η βία των όπλων και κάθε μέσου καταστολής είναι βασικό και αναντικατάστατο όπλο της αστικής τάξης, όταν νιώθει ότι απειλείται η εξουσία και η ιδιοκτησία της, στο άμεσο μέλλον ή και πιο μακροπρόθεσμα.