Τι κρίνεται πραγματικά στις εκλογές της Κυριακής; Αν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και οι άλλοι μεγαλοεργοδότες θα έχουν στην κυβέρνηση και στην κατ' επίφαση «αξιωματική αντιπολίτευση» πολιτικούς κουμανταδόρους, που θα πατούν γερά στα πόδια τους. `Η, αν το λαϊκό κίνημα θα έχει βάλει βαθιά τις βάσεις για μια δική του, ισχυρή αντιπολίτευση, η οποία θα ορθώνει εμπόδια, θα καθυστερεί την αντιλαϊκή πολιτική στην εφαρμογή της και από καλύτερες θέσεις θα παλεύει να συγκεντρώσει δυνάμεις για να την ανατρέψει. Στην πρώτη περίπτωση, θα πανηγυρίζει η πλουτοκρατία, αφού οι εκλεκτοί της, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αθροιστικά και ανεξάρτητα από το ποιος θα σχηματίσει κυβέρνηση, δε θα έχουν υποστεί ουσιαστική φθορά, δε θα έχουν εισπράξει πολιτικά τη διαπιστωμένη λαϊκή αγανάκτηση. Στη δεύτερη περίπτωση, η κάλπη θα πρέπει να έχει αναδείξει κουτσουρεμένους τους δύο και δυναμωμένο όσο γίνεται το ΚΚΕ.

Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος των ανθρώπων του μόχθου πηγαίνοντας την Κυριακή στην κάλπη. Οι εκλογές δε γίνονται μόνο για να εκλεγεί κυβέρνηση. Καταγράφουν πολιτικούς συσχετισμούς και δείχνουν το επίπεδο της πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης του λαού. Από αυτήν την άποψη, οι εργαζόμενοι, οι μικροεπαγγελματίες, οι φτωχοί αγρότες, η νεολαία και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων έχουν κάθε συμφέρον να τρομάξουν αυτούς που πασχίζουν και έχουν όφελος από μια ισχυρή αντιλαϊκή κυβέρνηση. Να τους φοβίσουν, δείχνοντας πως αντιλαμβάνονται τη δύναμη της ψήφου και το αντίκρισμα που αυτή μπορεί να έχει στους καθημερινούς αγώνες.

Η αποδυνάμωση των δύο και η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι το πραγματικά διαφορετικό που μπορεί να βγάλει η κάλπη. Δυνατό ΚΚΕ σημαίνει δυνατό κίνημα. Δυνατό κίνημα σημαίνει ισχυρός ο λαός. Και λαός που πιστεύει στη δύναμή του, την ανακαλύπτει και τη βάζει σε κίνηση είναι παντοδύναμος. Μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Να φτάσει μέχρι και να διεκδικήσει τον πλούτο που ο ίδιος παράγει με τα χέρια και το μυαλό του, να διεκδικήσει την εξουσία. Αυτή η δοκιμασμένη πραγματικότητα δεν μπορεί να παραγραφεί ούτε να σπιλωθεί με τις λαθροχειρίες του αστικού πολιτικού συστήματος που προσπαθεί να πείσει ότι η ψήφος στο ΚΚΕ είναι χαμένη ψήφος, αφού δεν πρόκειται να κυβερνήσει, δεν έχει πρόταση για τη διακυβέρνηση του τόπου.

Το ΚΚΕ έχει πρόταση που ξεπερνάει κατά πολύ το επίπεδο της διακυβέρνησης. Εχει πρόταση εξουσίας, και μάλιστα λαϊκής, προς το πραγματικό συμφέρον του λαού. Η κατάκτηση αυτής της εξουσίας δεν κρίνεται στις εκλογές. Είναι στόχος στρατηγικός και σύνθετος, η κατάκτηση του οποίου χτίζεται στους καθημερινούς αγώνες. Η ριζοσπαστικοποίηση και η πολιτικοποίηση της ενιαίας εργατικής λαϊκής πάλης, η εφ' όλης της ύλης αντιπαράθεση με το κεφάλαιο και την πολιτική που το υπηρετεί, μαζί με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ είναι όροι αναγκαίοι για την αναγέννηση του κινήματος. Η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ μπορεί να συμβάλει σ' αυτό, γιατί θα συμβάλει στην ενίσχυση του κινήματος. Αυτή πρέπει να είναι η πραγματική απάντηση των λαϊκών ανθρώπων. Η οποία αναδείχνεται στις πύλες του Παπουτσάνη, κόντρα στις απολύσεις, στους καταπέλτες των πλοίων του Αγούδημου, στα μπλόκα των αγροτών, όπως αυτό της Νίκαιας. Αυτός είναι ο φόβος του κεφαλαίου και των κομμάτων του, που πρέπει να τον ενισχύσει πολλαπλάσια ο λαός, χρησιμοποιώντας και το όπλο της ψήφου.