Το ενδεχόμενο να προχωρήσει η χώρα μας στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων λιγνίτη στην Ελασσόνα, στηριζόμενη στην πρόσφατη σχετική απόφαση της ΕΕ, ενεργοποίησε, πάραυτα και αυτομάτως, τα κομματικά «οικολογικά αντανακλαστικά» στη Θεσσαλία. Κι όλως περιέργως, εν προκειμένω, οι μεγαλύτερες ανησυχίες και οι εντονότερες αντιδράσεις δεν προέρχονται από τα λεγόμενα «οικολογικά κόμματα», αλλά από άλλα όπως το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως και από τοπικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος της ΝΔ. (Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι επί του θέματος δεν έλαβε, δημοσίως και ευκρινώς, θέση το κόμμα των «Οικολόγων - Πράσινων», ίσως, όμως, ο κ. Τρεμόπουλος και οι, εν τη οικολογία, σύντροφοί του, να μην προλαβαίνουν ν' ασχοληθούν, επισταμένως, μ' αυτό το ζήτημα, επειδή έχουν ρίξει όλο το βάρος στον «αγώνα» τους για να μην γίνει η εκτροπή του Αχελώου). Την αντίδρασή τους εκφράζουν, επίσης ζωηρώς, εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, καθώς και άλλοι «κοινωνικοί παράγοντες» που ανήκουν στα κόμματα του δικομματισμού.

Σ την περιοχή της Θεσσαλίας τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι πολλά και οξυμένα. Το χρόνιο πρόβλημα της λειψυδρίας, εκτός από τις δραματικές παραγωγικές επιπτώσεις στη γεωργία και στην κτηνοτροφία, έχει προκαλέσει, ήδη, τεράστια οικολογική καταστροφή κι απειλεί με ερημοποίηση. Η ρυπαντική δράση βιομηχανιών έχει μολύνει το έδαφος, τα νερά και τον αέρα. Είναι γνωστό ότι συγκεκριμένες, αλλά, περιέργως, μη κατονομαζόμενες και ουδέποτε τιμωρούμενες, γαλακτοβιομηχανίες ρίχνουν τα τοξικά απόβλητά τους - τυρόγαλα κι άλλα - στον Πηνειό ποταμό, με αποτέλεσμα να έχει γίνει το πιο μολυσμένο ποτάμι στη Ευρώπη, μετά τον Πάδο της Ιταλίας. Είναι, επίσης, γνωστό ότι συγκεκριμένες βιομηχανίες - αυτές έχουν κατονομαστεί, αλλά, ω του θαύματος, κανείς δεν τις πειράζει - χρησιμοποίησαν ως υλικό καύσης το καρκινικό πετ-κοκ, το οποίο ρυπαίνει την ατμόσφαιρα και βλάπτει, άμεσα και σοβαρά την ανθρώπινη υγεία.

Αυτή η κατάσταση ωθεί τα κόμματα, αλλά και τις τοπικές αυτοδιοικητικές αρχές στην επίδειξη «περιβαλλοντικής ευαισθησίας», η οποία φαίνεται να «φοριέται» πολύ, τελευταία, στη Θεσσαλία. Πλην όμως αυτή η ευαισθησία είναι υποκριτική και παραπλανητική, όταν προέρχεται από πολιτικά κόμματα και αυτοδιοικητικές δυνάμεις που στηρίζουν την εφαρμοζόμενη πολιτική, η οποία και πλήττει το περιβάλλον. Η έκφραση περιβαλλοντικών ανησυχιών και η εκδήλωση αντιδράσεων έχουν σημασία μόνο αν:

Κι αυτό το κάνει μόνο το ΚΚΕ και κανένα άλλο κόμμα. Επομένως, μόνο το ΚΚΕ δεν μπορεί να κατηγορηθεί για «υποκριτική ευαισθησία και παραπλανητικό ενδιαφέρον» σχετικά με τα ζητήματα και του περιβάλλοντος...