Οσο δυσκολεύονται οι κυβερνώντες να περάσουν τον οδοστρωτήρα των αντιλαϊκών μέτρων και των αναδιαρθρώσεων πάνω από τους εργαζόμενους της χώρας, θα εντείνουν την τακτική του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας. Θα προβάλλουν διάφορα καταστροφικά σενάρια, θα σπέρνουν τον πανικό, θα απειλούν για τα χειρότερα, με έναν και μοναδικό στόχο: Να κάμψουν τις αντιδράσεις των λαϊκών στρωμάτων, να εξουδετερώσουν την αγωνιστική δράση των θυμάτων της πολιτικής τους, εκβιάζουν την ανοχή απέναντι στα μέτρα και τις πολιτικές, που, έτσι κι αλλιώς, είναι καταστροφικές για τον τόπο και οδηγούν στην πτώχευση του λαού.

Αυτό έγινε και την προηγούμενη βδομάδα. Με πρόσχημα το ενδεχόμενο μη καταβολής της πέμπτης δόσης του δανείου, έφτασαν στο σημείο να παίξουν ακόμα και το χαρτί της «στάσης πληρωμών». Και αφού έσπειραν τον τρόμο, δυο μέρες μετά αποδείχτηκε ότι στην πραγματικότητα είχαν συμφωνήσει με τους εταίρους τους, όχι μόνο για τη δόση, αλλά και για νέο δάνειο, που κατ' επέκταση σημαίνει και νέα δεινά για το λαό. Στο φόντο αυτών των μεθοδεύσεων, φαντάζονται, οι άθλιοι, ότι η νέα χιονοστιβάδα των μέτρων που συναποφάσισαν με την τρόικα θα πέσει στα μαλακά.

Τα μέτρα είναι αλύπητα: Μείωση του βασικού μισθού στον ιδιωτικό τομέα πάνω από 20%. Νέες μειώσεις των αποδοχών στο Δημόσιο. Παραπέρα μείωση των συντάξεων. Μαζικές μετατάξεις στον υψηλό ΦΠΑ. Αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων. Απολύσεις από το Δημόσιο. Καρατόμηση κοινωνικών επιδομάτων. Κατάργηση του πετρελαίου θέρμανσης.

Σε τέτοιου είδους μέτρα, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να δείξουν την παραμικρή ανοχή. Δεν είναι μέτρα που έρχονται να καλύψουν κάποια έκτακτη ανάγκη. Δεν είναι μέτρα που έχουν κάποια σχέση με το χρέος και τα ελλείμματα. Είναι μέτρα για τη ριζική αναδιαμόρφωση των εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής. Μέτρα προαποφασισμένα, τα οποία, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, στόχο έχουν να κάνουν όσο γίνεται πιο φτηνή την εργατική δύναμη εκατομμυρίων εργαζομένων, για να εξασφαλίσουν περισσότερα κέρδη μια χούφτα καπιταλιστές. Μέτρα που η οικονομική ολιγαρχία και οι κυβερνήσεις της θα κλιμακώνουν όσο κρίνουν ότι τους ευνοεί ο συσχετισμός των δυνάμεων.

Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξουμε. Τους συσχετισμούς. Πώς; Μέσα από την καθημερινή μας δράση, στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία, στις γειτονιές. Κουβεντιάζοντας και οργανώνοντας άνθρωπο τον άνθρωπο. Για τις θέσεις του ΚΚΕ. Για την κρίση και το αναπόφευκτό της. Για το ρόλο της ΕΕ και του κεφαλαίου. Για την αξία και την ισχύ της εργατικής δύναμης. Για τα οράματα των κομμουνιστών και την άλλη, τη σοσιαλιστική, κοινωνία. Με στόχο να συνειδητοποιήσουν τη δική τους δύναμη. Να κατανοήσουν ότι μόνο το παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας, δηλαδή, οι πολλοί, που παράγουν τα πάντα, μπορούν να σταματήσουν την αντιλαϊκή λαίλαπα. Μόνο οι εργάτες, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι νέες, όλος ο λαός μαζί, σε ένα ενιαίο μέτωπο, με ξεκάθαρο αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, είναι σε θέση να διεκδικήσει και να εξασφαλίσει το δικό του δρόμο ανάπτυξης. Να συμπορευτεί ο λαός με το ΚΚΕ και να παραμερίσει τους εκμεταλλευτές του. Να αλλάξει με αγώνες τους σημερινούς συσχετισμούς με στόχο τη λαϊκή οικονομία και εξουσία. Και μην ξεχνάμε ότι, αφού έφτασαν να απειλούν με «στάση πληρωμών», είναι ολοφάνερο ότι ήρθε η ώρα των ανατροπών.