Η ομοβροντία των μέτρων, που ανακοίνωσε προχτές η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αποτελούν την κλιμάκωση του πολέμου που έχει εξαπολύσει ενάντια στην εργατική τάξη και όλο το λαό το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας, με μοναδικό σκοπό να εξασφαλίσει τη στήριξη του κεφαλαίου, μέσα από τη χρεοκοπία των εργαζομένων και εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών. Μια κλιμάκωση που έρχεται σε συνέχεια στο σύνολο των αντιδραστικών - επιλογών ολόκληρου του 2010, αλλά και που ταυτόχρονα είναι κάτι παραπάνω.

Ο χαρακτήρας των συγκεκριμένων μέτρων, σε συνδυασμό με το μνημόνιο και τις συμφωνίες κυβέρνησης - δανειστών, αποκαλύπτει ότι η οικονομική ολιγαρχία στην ΕΕ συνολικά επιχειρεί να εφαρμόσει ένα σχέδιο στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο. Να ξεμπερδέψει τώρα μέσα στην παραζάλη της οικονομικής κρίσης και των εντεινόμενων εκβιαστικών διλημμάτων με τις συλλογικές κατακτήσεις των εργαζομένων, να καταργήσει τις συμβάσεις και τις κλαδικές συμφωνίες, που σε άλλες εποχές είχε αναγκαστεί να αποδεχτεί, αλλά πάντα θεωρούσε ως γάγγραινα, από την οποία πρέπει να απαλλαγεί. Αξιοποιώντας και τη στάση της εργατικής αριστοκρατίας στις πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, υλοποιούν ένα σχέδιο που θα οδηγήσει σε απόλυτη εξαθλίωση και οικονομική - κοινωνική περιθωριοποίηση μεγάλες μάζες εργαζομένων, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν φτηνή εργατική δύναμη για το κεφάλαιο. Γι' αυτό καταργούν τις κλαδικές συμβάσεις. Πετσοκόβουν μισθούς και αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και στις πρώην ΔΕΚΟ. Προσφέρουν πλήρη ασυδοσία στους εργοδότες για απασχόληση εργαζομένων σε καθεστώς μαθητείας, εκ περιτροπής απασχόληση, μερική εργασία κ.ο.κ.

Η ακόμα φτηνότερη όμως φτηνή εργατική δύναμη δεν αποτελεί επαρκή συνθήκη για το ξεπέρασμα της κρίσης. Γι' αυτό μαζί με τα μέτρα για την απαξίωση των μισθών «μπουκώνουν» τους μεγαλοεπιχειρηματίες με πρόσθετα προνόμια. Ο νέος «αναπτυξιακός» νόμος, που εγκρίθηκε στο ίδιο Υπουργικό Συμβούλιο όπου αποφασίστηκε ο αποδεκατισμός των εργατικών εισοδημάτων - δικαιωμάτων, επιδοτεί με ζεστό κρατικό χρήμα επενδύσεις του κεφαλαίου και προσφέρει πλήρη απαλλαγή φόρου για κέρδη.

Οι εργαζόμενοι οφείλουν να γνωρίζουν ότι θα υπάρξει συνέχεια. Θα ακολουθήσουν και νέα εξίσου ή ακόμα πιο επαχθή και απάνθρωπα μέτρα. Οπου να 'ναι αυξάνονται πάλι οι συντελεστές του ΦΠΑ, μετά θα 'ρθει το νέο Ασφαλιστικό, οι καινούριες περικοπές στα επιδόματα και τις συντάξεις, αργότερα νέες περικοπές στους μισθούς, πρόσθετες επιβαρύνσεις της λαϊκής οικογένειας για δαπάνες Υγείας, Παιδείας και πάει λέγοντας. Κυβέρνηση και τρόικα δεν έχουν σκοπό να σταματήσουν τη λεηλασία των εργαζομένων. Θα συνεχίσουν μέχρι να αποκατασταθεί η λεγόμενη ...«ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι ο λαός θα αφαιμάσσεται μέχρι τα λαμόγια της οικονομικής ολιγαρχίας να κρίνουν ότι τους συμφέρει να διατηρούν μια παραγωγική μονάδα στην Ελλάδα, αντί να την έχουν στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στο Πακιστάν ή στην Κίνα.

Αυτά τα σχέδια δεν πρέπει να περάσουν. Τα περιθώρια έχουν στενέψει ασφυκτικά. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα απολύτως από τις διαχειριστικού τύπου παρεμβάσεις αυτής και κάθε άλλης κυβέρνησης, που έχει τάμα της να σώσει το σύστημα των καπιταλιστών. Η διέξοδος για το λαό βρίσκεται στη στρατηγική της αγωνιστικής αντίστασης και της ανατροπής. Μαζί με τις ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις, στον ενιαίο αγώνα του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ και του ΜΑΣ. Τόπος άμεσης συνάντησης, η απεργία στις 15 του μήνα! Συνέχεια της πάλης η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.