Στον πρόεδρο της Γερουσίας Φράνκο Μαρίνι ανατέθηκε από τον Ιταλό πρόεδρο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο η προσπάθεια ανεύρεσης λύσης στην πολιτική κρίση που ανέκυψε στην Ιταλία μετά την αποτυχία να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης στη Γερουσία ο λεγόμενος «κεντροαριστερός» συνασπισμός του Ρομάνο Πρόντι, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε παραίτηση. Αφορμή της συγκεκριμένης εξέλιξης ήταν η αποχώρηση μικρού κόμματος - συνεταίρου από τον «κεντροαριστερό» συνασπισμό.

Το ζήτημα δεν είναι αν και πότε τελικά η Ιταλία θα προχωρήσει στη διενέργεια πρόωρων εκλογών - όπως εξάλλου απαιτεί μεταξύ άλλων και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, εξαιτίας του προβαδίσματος που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις - ή θα συνεχιστεί η διακυβέρνηση της χώρας με μια μεταβατική κυβέρνηση για να τροποποιηθεί ο εκλογικός νόμος.

Οι δοξασίες και οι πανηγυρισμοί που είχαν εκφραστεί το 2006 με την ανάληψη της εξουσίας από την ...κεντροαριστερά - στο οποίο συμμετείχε και η Κομμουνιστική Επανίδρυση - για το «ενιαίο μέτωπο» ενάντια στη ...δεξιά του Μπερλουσκόνι φαίνεται να πέφτουν στο κενό. Και αυτό επειδή στην ουσία αποτελούσε την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, μιας πολιτικής «υπέρ της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας», μιας αντιλαϊκής πολιτικής σε βάρος των λαϊκών αναγκών και συμφερόντων.