«Μέχρι πριν από έναν μήνα, η κυβερνητική προπαγάνδα βασιζόταν στον ισχυρισμό ότι "η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών απέρριπτε τις πρόωρες εκλογές". Πριν από δύο βδομάδες ήταν "η πλειονότητα που τις απέρριπτε". Από προχθές τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι μετρήσεις δείχνουν ότι η κοινή γνώμη έχει αλλάξει στάση. Τώρα πια ο ζυγός γέρνει υπέρ των πρόωρων εκλογών. Κι επειδή η κατάσταση, οικονομική και πολιτική, δεν αναμένεται να αλλάξει, η τάση υπέρ των εκλογών θα ενισχύεται όσο η παραμονή της κυβέρνησης Καραμανλή στην εξουσία θα παρατείνεται. Και το πρόβλημα πλέον είναι αν θα συνεχίσει η κυβερνητική προπαγάνδα να πλασάρει τον ισχυρισμό ή αν θα συνειδητοποιήσουν τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια της ότι το παραμύθι αυτό έχει τελειώσει» (ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος στο ΕΘΝΟΣ).

«Από τη μια πλευρά, υπάρχουν εκείνα τα ζητήματα που τα αστικά κόμματα και ΜΜΕ προσπαθούν να πείσουν τον εργάτη ότι τον αφορούν. Οπως το πότε θα γίνουν εκλογές, αν θα είναι νικητής η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ. Οπως το πόσο επιτυχημένα δρα η αστυνομία, εξαρθρώνοντας συμμορίες που βρίσκονται πίσω από απαγωγές μεγαλοεπιχειρηματιών. Και, από την άλλη πλευρά, υπάρχουν όλα εκείνα τα ζητήματα που διαμορφώνουν τη ζωή του εργάτη, όπως οι συνθήκες στις οποίες ζει και δουλεύει, το αν και πώς καλύπτει τις ανάγκες της οικογένειάς του σε υγεία, σε πρόνοια, σε μόρφωση, σε στέγη. Υπάρχουν, δηλαδή, όλα εκείνα, που καταγράφουν καθημερινά και ασταμάτητα πως ο πλούτος που ο εργάτης κι η εργάτρια παράγουν με τα χέρια και το νου τους μεγαλώνει, αλλά όσα εκείνοι γεύονται είναι όλο και λιγότερα σε σχέση με όσα θα έπρεπε να γεύονται. Υπάρχουν, δηλαδή, εκείνα, που αποκαλύπτουν ότι το συμφέρον του εργάτη και το συμφέρον του κεφαλαίου μόνο σε σύγκρουση μπορούν να βρίσκονται, και βρίσκονται» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).