Τετάρτη 14 Οχτώβρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εργαλείο...

Τι είναι αυτό που ενίσχυσε τη Χρυσή Αυγή; Ενα σωρό απαντήσεις θα διαβάσει και θα ακούσει κανείς στις πλούσιες καθημερινές αναλύσεις σε τηλεοράσεις και εφημερίδες, τάχα με την αγωνία «να ξορκιστεί το κακό». Σε κάθε εκδοχή όμως των αναλύσεών τους αυτό που προβάλλεται είναι ότι η εμφάνιση και η ενίσχυση ενός φασιστικού μορφώματος είναι κάτι το «ξένο» για τη «σύγχρονη αστική δημοκρατία», που για να θωρακιστεί ακόμα περισσότερο απέναντι σε τέτοια φαινόμενα χρειάζεται να αντιμετωπιστεί ο «λαϊκισμός», να καλλιεργηθεί κλίμα «συνεννόησης» στην κοινωνία. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική και επιβεβαιώνει όσα έχουν και ιστορικά αποδειχθεί. Οτι ο φασισμός αναπτύσσεται μέσα στους κόλπους της σημερινής κοινωνίας με τη στήριξη του αστικού κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων, ως μια δύναμη μαχητικής αντιμετώπισης του εργατικού κινήματος, ακόμα και ως εναλλακτική δύναμη διακυβέρνησης, συμμετέχοντας - στηρίζοντας αστικές κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις ή έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο σε ανοιχτά δικτατορικές μορφές της αστικής εξουσίας, ειδικά σε περιόδους κρίσεων και πολέμων. Ετσι ανέβηκαν οι πολιτικοί πρόγονοι των σημερινών ναζί στην εξουσία, οι Μεταξάδες, οι Χίτλερ, οι Μουσολίνιδες και οι Φράνκο.

... για κάθε χρήση

Ετσι κόμματα φασιστοειδών και ακροδεξιών συμμετέχουν και στηρίζουν κυβερνήσεις σε μια σειρά κράτη της «δημοκρατικής» κατά τ' άλλα ΕΕ. Ετσι και οι ντόπιοι φασίστες της ΧΑ είχαν την προηγούμενη περίοδο άμεση ή έμμεση στήριξη, την ανοχή αστικών κομμάτων, οικονομικών παραγόντων του κεφαλαίου, ΜΜΕ, τμημάτων του σκληρού κρατικού μηχανισμού. Ετσι ανδρώθηκαν, έτσι δυνάμωσαν, έτσι από περιθωριακή συμμορία φτιάχτηκαν σε κόμμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Αυτό είναι που επιβεβαιώθηκε περίτρανα από όλη την «υπόθεση Χρυσή Αυγή». Βεβαία, τα φασιστοειδή έχουν και άλλες «χρήσεις». Ετσι και σήμερα, που κάτω και από την πίεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή και καταδίκη, τα μαντρόσκυλα μαζεύονται και λουφάζουν, αξιοποιούνται σαν «μπαμπούλες» για να φαντάζουν οι «φιλελεύθερες» και «σοσιαλδημοκρατικές» εκδοχές του συστήματος ως το μικρότερο κακό, για να καλείται ο λαός να στοιχηθεί, να συναινέσει πίσω από αντιλαϊκά καλέσματα του κεφαλαίου. Το σύνθημα «Εσπασε η βιτρίνα του καπιταλισμού, βρώμισε ο τόπος με μπόχα φασισμού», που ακούστηκε δυνατά στις συγκεντρώσεις καταδίκης της ΧΑ, συμπυκνώνει τη γνήσια εργατική - λαϊκή απάντηση στις παραπάνω μεθοδεύσεις.

Πλαστελίνη

Καθήκοντα συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του πρωθυπουργού αναλαμβάνει με απόφαση του Κυρ. Μητσοτάκη ο Θ. Ντόκος, αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας από τον Οκτώβρη του 2019. Η αναβάθμιση του Ντόκου καμία έκπληξη δεν προκαλεί. Είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, ειδικά τώρα που επιταχύνονται οι αμερικανοΝΑΤΟικές διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά. Θυμίζουμε ότι ο συγκεκριμένος, που είναι και γενικός διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), είχε ευθέως προτείνει τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου, μιλώντας το Φλεβάρη του 2020 στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος». Οσο κι αν προσπάθησε στη συνέχεια να δικαιολογηθεί, επικαλούμενος «προσωπικές απόψεις», η θέση αυτή «έγραψε» στο βιογραφικό του και προφανώς προσμέτρησε στα προσόντα του για τη θέση συμβούλου του πρωθυπουργού σε ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας. Ο Ντόκος όμως είναι πιο γνωστός για κάτι άλλο: Για την ένθερμη στήριξη της ΝΑΤΟικής Συμφωνίας των Πρεσπών επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Συμφωνίας την οποία η ΝΔ κατήγγειλε τότε, πριμοδοτώντας τις εθνικιστικές φωνές εναντίον της, ενώ σήμερα δηλώνει θεματοφύλακας της «ορθής εφαρμογής» της! Με τον τρόπο αυτό, η αναβάθμιση Ντόκου δεν αποδεικνύει μόνο ότι το κράτος έχει συνέχεια στην υπηρέτηση της επικίνδυνης ευρωατλαντικής πολιτικής, αλλά και ότι τα όρια ανάμεσα στον κοσμοπολιτισμό και τον εθνικισμό της αστικής τάξης και των κομμάτων της είναι χαραγμένα με ...πλαστελίνη.

Ηχηρή

Κοντά δυο μέρες πήρε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ να ψελλίσει κάτι για τη νέα έξοδο του «Oruc Reis» στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, μια ανάσα από το Καστελόριζο, ενώ έως αργά χτες βράδυ «αγνοούνταν» οποιαδήποτε ανακοίνωση του ΝΑΤΟ. Και τι είπε η «νέα ηχηρή παρέμβαση»; Οτι οι τουρκικές ενέργειες «σε περιοχές των οποίων τη δικαιοδοσία διεκδικεί η Ελλάδα» «αυξάνουν μονομερώς την ένταση στην περιοχή και σκόπιμα περιπλέκουν την επανέναρξη των κρίσιμων διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ των ΝΑΤΟικών εταίρων της Ελλάδας και της Τουρκίας», ζητώντας από την Τουρκία «να ξεκινήσει αμέσως διερευνητικές» με την Ελλάδα. Μια ακόμα παρέμβαση, δηλαδή, που επιβεβαιώνει ότι το πλαίσιο των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή σπρώχνει «μια ώρα αρχύτερα» τις επικίνδυνες διευθετήσεις στα «αμφισβητούμενα ύδατα» (όπως βαφτίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας) στην Ανατ. Μεσόγειο. Με άλλα λόγια, το τέλειο «θερμοκήπιο» για την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, η οποία κλιμακώνει τις προκλήσεις στα πλαίσια του παζαριού που περιλαμβάνει όλα τα ανοιχτά μέτωπα, από τη Λιβύη έως τον Καύκασο, για να φτάσει στο τραπέζι με ακόμα περισσότερα τετελεσμένα. Με την κυβέρνηση - και όλα τα άλλα αστικά κόμματα - να διαβεβαιώνει κατά την επίσκεψη Πομπέο, ότι οι θέσεις της είναι «απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τις τελευταίες δηλώσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ», οι «καμπάνες» των επικίνδυνων εξελίξεων σημαίνουν συναγερμό στο λαό, που καλείται να στείλει το δικό του ηχηρό μήνυμα, δυναμώνοντας την πάλη για απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, τα συμφέροντα και τις συμμαχίες του κεφαλαίου.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ