Στο ίδιο συνέδριο μίλησε όμως και ο υπουργός Υγείας Ανδ. Ξανθός. Τι είπε; «Η ασυμμετρία υγειονομικών αναγκών και πόρων είναι δεδομένη και η λύση είναι ένα πολιτικό σχέδιο με προτεραιότητα στη δημόσια περίθαλψη, με στροφή στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (...) με έλεγχο της ζήτησης εξετάσεων, φαρμάκων και λοιπών παροχών υγείας, με αξιολόγηση των δομών και των παρεχόμενων υπηρεσιών, με συνέργεια των πόρων του κρατικού προϋπολογισμού και της Κοινωνικής Ασφάλισης». Με λίγα λόγια, μετά τη διαπίστωση ότι οι κρατικοί πόροι υπολείπονται για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, παρουσίασε ως «λύση» την αξιοποίηση όλων των αντιδραστικών εργαλείων που έχουν θεσπίσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις για να μειώνονται οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία και να μετακυλίεται ολοένα και περισσότερο το κόστος στους ασθενείς: «Αξιολόγηση» μονάδων και προσωπικού, κόφτες σε εξετάσεις και φάρμακα, κατακερματισμένο και χαμηλών προδιαγραφών συνονθύλευμα δομών ΠΦΥ. Ολα αυτά, βέβαια, οδηγούν σε παραπέρα υπονόμευση του λαϊκού δικαιώματος στην Υγεία, στην Πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση, ενώ παράλληλα ενισχύεται η εμπορευματοποίηση στο δημόσιο σύστημα. Αυτό είναι το πραγματικό σχέδιο της κυβέρνησης, που προσπαθεί να το κουκουλώσει κάνοντας το μαύρο άσπρο σε ό,τι αφορά την αντιλαϊκή της πολιτική και τις πραγματικές της στοχεύσεις.

Δυσαρεστημένος δήλωσε ο Ζαν Λικ Μελανσόν - επικεφαλής της «Ανυπότακτης Γαλλίας» που έχει δηλώσει ότι θέλει να «αντικαταστήσει» το Σοσιαλιστικό Κόμμα - επειδή ο Αμερικανός Πρόεδρος προσκλήθηκε στις εκδηλώσεις της 14ης του Ιούλη (εθνική γιορτή της Γαλλίας). Και εξήγησε τις αντιρρήσεις του ως εξής: «Ο Τραμπ αντιπροσωπεύει το ΝΑΤΟ και την υποδούλωση του έθνους μας σε μια διεθνή συμμαχία στην οποία δεν παίζει κανένα ρόλο». Δηλαδή, το πρόβλημα για τη «νέα» γενιά της γαλλικής σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι ο καταστροφικός για τους λαούς προσανατολισμός του ΝΑΤΟ, ως ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας, αλλά το αν η Γαλλία «παίζει ρόλο» σε αυτήν και τα περιθώρια που έχει να διευρύνει τα δικά της ιδιαίτερα συμφέροντα έναντι των ανταγωνιστών της. Αλλωστε, και προεκλογικά, ο Μελανσόν ασκούσε κριτική στη συγκεκριμένη λυκοσυμμαχία, με το επιχείρημα ότι η συμμετοχή σε αυτήν οδηγεί σε απώλεια της «στρατιωτικής και διπλωματικής ανεξαρτησίας» της Γαλλίας. Τέτοιες «αντιρρήσεις» έχουν σημασία να καταγράφονται, σε ένα περιβάλλον ραγδαίας όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ενώ οι διεργασίες στη σοσιαλδημοκρατία πανευρωπαϊκά «τρέχουν». Είναι πολύπλευρες οι ανακατατάξεις και πολλοί εκφράζουν προθυμία να «ζυμώνουν» στις λαϊκές συνειδήσεις διάφορες εναλλακτικές, κομμένες και ραμμένες όμως στις ανάγκες των μονοπωλίων και όχι των λαών.

Ο καύσωνας που από χτες πλήττει τη χώρα μας, φέρνει στην επιφάνεια ένα σημαντικό πρόβλημα που σχετίζεται με τους εργαζόμενους στους δήμους, αλλά και με την έλλειψη υποδομών για να αντιμετωπίσουν τέτοιες έκτακτες καταστάσεις. Ηδη, πολλοί δήμοι έχουν ανακοινώσει τις αίθουσες που μπορούν να φιλοξενούν ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, όπως ηλικιωμένους, άτομα με χρόνιες παθήσεις κ.λπ. Αυτές οι αίθουσες μπορεί μεν να φιλοξενούν έναν κόσμο, αλλά δεν προσφέρουν τίποτα περισσότερο από αυτό, όπως το να μπορεί κάποιος εάν θέλει να διανυκτερεύσει εκεί, ή να του παρέχονται κάποιες υπηρεσίες που έχει ανάγκη. Θυμόμαστε όλοι ότι πέρυσι, πολλές αίθουσες έκλειναν το βράδυ ελλείψει εργαζομένων στους δήμους που να μπορούν να καλύψουν τόσο σημαντικές ανάγκες, ενώ την ίδια στιγμή η κατάσταση στα νοσοκομεία ήταν τέτοια που επίσης δεν μπορούσε να καλύψει όλες τις ανάγκες. Τα λέμε αυτά επειδή η αδυναμία του αστικού κράτους να ανταποκριθεί και να προστατεύσει το λαό από έκτακτα φυσικά φαινόμενα, δεν επιβεβαιώνεται μόνο στην περίπτωση της κακοκαιρίας, με τις πλημμύρες και τις άλλες καταστροφές, αλλά και στις συνθήκες της μεγάλης ανόδου της θερμοκρασίας, που απαιτούν επίσης αυξημένη έγνοια και φροντίδα από τον κρατικό μηχανισμό, ιδιαίτερα για τις πιο ευπαθείς ομάδες.