Πολύς ντόρος έγινε στα αστικά ΜΜΕ με τον Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος είπε στη Βουλή: «Πώς δουλεύει σήμερα το σύστημα; Σήμερα, αρκεί ένας ισχυρός επιχειρηματίας, ένας μεγαλοεκδότης, καμιά φορά και μέτριος εκδότης, ένας εφοπλιστής, ένας φίλος του πρωθυπουργού, μπορεί να πάρει ένα τηλέφωνο και να ακυρωθεί ένας νόμος, να ακυρωθεί ένα πρόστιμο». Κι αυτό επειδή δε δίνει ονόματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι θα τα αποκαλύψει όταν γίνει κυβέρνηση. Η «Αυγή» 10/10/2014 έγραψε ότι «πρόκειται για καταγγελία του διαχρονικού φαινομένου της διαπλοκής, για περιγραφή των αδιαφανών όψεων ενός κλειστού κυκλώματος εξουσίας, που είναι υπεύθυνο για την κατρακύλα της χώρας», δίνοντας ονόματα ορισμένων υπουργών και του πρωθυπουργού, ενώ ανέφερε και τις καταγγελίες του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λ. Ρακιντζή. Για άλλη μια φορά η αξιωματική αντιπολίτευση καταγγέλλει την κυβέρνηση για σκάνδαλα που όταν έρθει η ίδια στην κυβέρνηση θα ξεσκεπάσει. Το έργο χιλιοπαιγμένο, θα πει κανείς.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Αυτός ο ψηφοθηρικός και από την κυβέρνηση και από τον ΣΥΡΙΖΑ καβγάς, αφενός είναι κάλπικος και αποπροσανατολιστικός, αφετέρου εστιάζοντας στα σκάνδαλα και στη διαπλοκή τα αναδεικνύει ως αιτίες της κρίσης, που αν αντιμετωπιστούν, δηλαδή αν γίνει το σύστημα «ηθικό», θα ευημερήσει ο λαός. Αυτό εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ως συνέχεια των παραπάνω λέει ότι θα δημιουργήσει ένα «δίκαιο κράτος» και θα στηρίξει την «υγιή» επιχειρηματικότητα. Μόνο που συγκαλύπτει ότι η διαπλοκή, η διαφθορά αφορούν όλες τις κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, όπως και αν αυτοαποκαλούνται. Πολύ απλά γιατί η ρίζα τους βρίσκεται ακριβώς στην επιχειρηματικότητα, στην καπιταλιστική ανάπτυξη, στο κυνήγι του κέρδους που ο ίδιος διακηρύσσει ότι θα διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού. Και βεβαίως, όπως είναι φυσικό, για το σκάνδαλο των σκανδάλων, τη «νόμιμη» κλοπή του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει κουβέντα.

«Το ΔΝΤ, η κ. Λαγκάρντ και οι ΗΠΑ είναι υπέρ μιας πιο αναπτυξιακής πολιτικής, με πιο χαλαρά δημοσιονομικά κριτήρια. Ενώ, παράλληλα, η κ. Λαγκάρντ έσπευσε να δηλώσει ότι θα ήταν καλύτερα για την Ελλάδα να έχει "μια στήριξη" και μια σχέση "προληπτικής υποστήριξης", από τους εταίρους - δανειστές της, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Να επισημάνουμε ότι η άποψη αυτή είναι διαδεδομένη όχι μόνο στους κόλπους του ΔΝΤ, αλλά και στους κόλπους της ΕΕ και στην ΕΚΤ», έγραφε το «Εθνος». Μ' αυτή τη θέση, προβάλλεται από κυβέρνηση και αστικά ΜΜΕ η «αποδέσμευση» από την τρόικα, όπως λένε, και από τα μνημόνια. Και αν δυσκολευτούν, υπάρχει και η «καβάτζα» της «προληπτικής υποστήριξης» του ΔΝΤ, με δάνεια εννοείται. Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά ως προς αυτό ότι θα συνεχίζεται η επιτήρηση, γιατί με την «προληπτική υποστήριξη» έρχονται νέα μνημόνια. Κοροϊδεύουν και οι δύο το λαό, αφού τα μνημόνια είναι διαρκείας για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, το ίδιο και οι έλεγχοι και η εποπτεία, αφού πρέπει να τηρούνται οι δείκτες της δημοσιονομικής σταθερότητας, αλλά και η υλοποίηση των αναδιαρθρώσεων. Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αναφανδόν υπέρ της ΕΕ, του ευρώ και της Ευρωζώνης, δεν αντιτίθεται στους ελέγχους. Πρόσφατα, μάλιστα, ο Δ. Παπαδημούλης, με ερώτηση στην Κομισιόν, ζητούσε να μάθει ποιος μηχανισμός ελέγχου θα αντικαταστήσει την τρόικα και αν θα έχει «θεσμική νομιμοποίηση». Το δούλεμα πάει σύννεφο.