Στο προπαγανδιστικό μέρος, στη διάρκεια όλης της βδομάδας, μούλιασαν στο κλάμα οι κροκόδειλοι: Για το Ιράκ, για τη Γάζα, για την Ουκρανία, για τα ροδάκινα, για τις εξισωτικές αποζημιώσεις, για τον ΕΝΦΙΑ.
Την ίδια ώρα - αυτοί που κλαίνε - οργανώνουν επεμβάσεις, ενισχύουν τις συμμαχίες τους, νομοθετούν για την παραπέρα συγκέντρωση της γης στα χέρια των καπιταλιστών, αναζητούν «δίκαιους» υπέρ του κεφαλαίου φόρους, αποφασίζουν κι άλλες ενισχύσεις στο κεφάλαιο, χειραγωγούν τις εργατικές αντιδράσεις.
Από τα κυρίαρχα στοιχεία στην εσωτερική επικαιρότητα, οι επιπτώσεις στη φρουτοπαραγωγή από το εμπάργκο στη Ρωσία. Οι διαβεβαιώσεις για αποζημιώσεις των αγροτών βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα. Την ώρα που οι ροδακινοπαραγωγοί στην Ελλάδα είναι αντιμέτωποι με το φάσμα της καταστροφής, κι ενώ τα αρμόδια ευρωενωσιακά όργανα συσκέπτονται δίχως να έχουν ακόμα λάβει ένα έστω ουσιαστικό μέτρο ανακούφισής τους, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μοιράζει χρήμα σε αποζημιώσεις για απόσυρση προϊόντων απ' την αγορά. Σ' αντίθεση με αυτήν την επιδίωξη, το ΚΚΕ αξίωσε το κράτος να συγκεντρώσει όλη την αδιάθετη παραγωγή ροδάκινων, πληρώνοντας - τουλάχιστον στις περσινές τιμές - τους παραγωγούς και η παραγωγή να διατεθεί για τις λαϊκές ανάγκες (νοσοκομεία, στρατό, ανέργους, απόρους) και για μεταποίηση (χυμοί, κομπόστα). Τόνισε ότι ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς ενάντια στην επαπειλούμενη καταστροφή χρειάζεται την ίδια στιγμή να βάλει στο στόχαστρο τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που δε διαχωρίζει τη θέση της από τα μέτρα της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία, καθώς και τη συνολική πολιτική της ΕΕ που οδηγεί τη φτωχή αγροτιά σε καταστροφή.
Στην επικαιρότητα, επίσης, και το θέμα με τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), όπου μετά τις έντονες αντιδράσεις, διάφοροι προσπαθούν να πείσουν πως έγιναν λάθη που θα διορθωθούν. Το πρόβλημα με τον ΕΝΦΙΑ, σημείωσαν στελέχη του ΚΚΕ, δεν είναι τα λάθη που υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι συνολικό και γι' αυτούς που δε θα γίνουν διορθώσεις, για την απλή λαϊκή οικογένεια που σήμερα καλείται να πληρώσει ένα ποσό για ένα σπίτι που ενδεχομένως δεν το έχει αποπληρώσει στην τράπεζα, με τα δάνεια που έχει πάρει. Και ο ΕΝΦΙΑ, όπως και ο προηγούμενος ΕΕΤΗΔΕ, δεν είναι απλά ένα εισπρακτικό, δημοσιονομικό μέτρο. Είναι ένα μέτρο που στοχεύει στη συγκέντρωση της γης, που στοχεύει στη συγκέντρωση των περιουσιών σε λίγα χέρια. Αρα εδώ πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας για να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ για τα λαϊκά στρώματα, με όποια άλλη ονομασία πάρει το επόμενο διάστημα. Ολη η συζήτηση για τις φοροελαφρύνσεις που δήθεν θα διεκδικήσει η κυβέρνηση από την τρόικα, έχει στοιχεία αποπροσανατολισμού και απάτης. Οι φοροελαφρύνσεις δεν κάνουν ούτε για ασπιρίνη, στη φοροκαταιγίδα την οποία αντιμετωπίζει σήμερα ο λαός μας. Πολύ περισσότερο που η φοροκαταιγίδα είναι ουσιαστικό συστατικό στοιχείο μιας πολιτικής που έχει κέντρο της την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και τη φοροελάφρυνσή του. Οι ίδιοι λένε ότι για να υπάρχει ανάπτυξη, πρέπει να υπάρχουν φοροελαφρύνσεις για το κεφάλαιο, άρα και συνέχιση της φοροεπιδρομής στα λαϊκά νοικοκυριά που καλούνται να χρηματοδοτήσουν αυτήν την ανάπτυξη.
Οι κυβερνητικές επιδιώξεις για τις λεγόμενες φοροελαφρύνσεις στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, συνδέονται με τις επιθυμίες των αστών για απεμπλοκή από δεσμεύσεις με την τρόικα και αλλαγή στο μείγμα διαχειριστικής πολιτικής για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκυβέρνηση διαμηνύει την πρόθεσή της για σταδιακή αποκλιμάκωση των φορολογικών συντελεστών στα επιχειρηματικά κέρδη, ενώ ταυτόχρονα βάζει στο τραπέζι και την «επανεξέταση φόρων», όπως η λεγόμενη έκτακτη εισφορά «αλληλεγγύης», το ύψος του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης κ.ά. Αυτού του τύπου οι «φοροελαφρύνσεις» είναι εμπαιγμός του λαού.
Την προηγούμενη Πέμπτη, ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε με ειδική ανάλυση ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική συντρίβει τους μισθούς της εργατικής τάξης. Οτι η μισθολογική κατάσταση της εργατικής τάξης δέχτηκε ένα συντριπτικό χτύπημα, ενώ σε ακόμα πιο δυσμενή θέση βρίσκεται η νέα βάρδια της μισθωτής εργασίας, οι μετανάστες εργάτες και οι γυναίκες εργαζόμενες. Το εργατικό εισόδημα μετατράπηκε σε καύσιμη ύλη για τα καπιταλιστικά κέρδη, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας που ευαγγελίζονται οι αστικές κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Επιβεβαιώνεται έτσι η εκτίμηση ότι η όποια ανάκαμψη θα χτιστεί πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών δικαιωμάτων, προϋποθέτει την παραπέρα χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Ομως, οι μισθωτοί δεν είναι οι μόνοι που δοκιμάζονται. Σε ακόμα χειρότερη μοίρα βρίσκονται πάνω από 1,5 εκατομμύριο άνεργοι που στην κυριολεξία έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους, αφού μόλις μερικές δεκάδες χιλιάδες απ' αυτούς λαμβάνουν το γλίσχρο επίδομα ανεργίας. Σε δύσκολη θέση έχουν περιέλθει και εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι, των οποίων οι συντάξεις, μετά τις αλλεπάλληλες περικοπές που επιβλήθηκαν, δε φτάνουν να ικανοποιήσουν ούτε τα στοιχειώδη. Η πορεία αυτή δε θα ανακοπεί από μόνη της. Το αντίθετο. Εμπόδια σε αυτήν την καταστροφική πορεία για τα λαϊκά στρώματα, που είναι σύμφυτη με την καπιταλιστική οικονομία, όποιο μείγμα διαχείρισης και αν εφαρμοστεί αφού προϋποθέτει τη στήριξη των μονοπωλιακών συμφερόντων, μπορεί να βάλει μόνο το εργατικό - λαϊκό κίνημα, η λαϊκή συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση με την πάλη. Η όποια καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να φέρει κάποιες μικροπαροχές ψίχουλα, αλλά δεν περιλαμβάνει ούτε πλήρη απασχόληση, ούτε ανθρώπινους μισθούς, ούτε δωρεάν και δημόσια Υγεία και Παιδεία, ούτε συντάξεις που να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή γεράματα.
Η οργάνωση αγώνων, για να αποτραπούν τα χειρότερα και να τεθούν στην ημερήσια διάταξη διεκδικήσεις που θα ανταποκρίνονται στις λαϊκές ανάγκες, είναι σήμερα η βασική προτεραιότητα. Είναι προϋπόθεση για να βγει ο λαός μας από το φαύλο κύκλο των απωλειών, της μάταιης αναμονής σε κάποια μελλοντική «ανάκαμψη», συνδέοντας όμως αυτούς τους αγώνες με την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με εργατική - λαϊκή εξουσία.
Πλησιάζει η νέα εκπαιδευτική περίοδος. Το κρίσιμο κι εδώ είναι το γεγονός ότι και φέτος τα σχολεία θα ανοίξουν με χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς, σηματοδοτώντας ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, με αρνητικές συνέπειες στη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών.
Ηδη η εφαρμογή της «τράπεζας θεμάτων» στις εξετάσεις, σε συνδυασμό με το πλέγμα μέτρων που συνθέτουν το «νέο Λύκειο», δίνει μία εικόνα για το πού οδεύει το σχολείο. Η μαζική παραπομπή μαθητών της Α' Λυκείου σε επανεξέταση το Σεπτέμβρη σε τουλάχιστον ένα μάθημα στέλνει το μήνυμα ότι «αυτό το Λύκειο δεν είναι για όλους», ότι δεν έχουν θέση όλοι μέσα στην Εκπαίδευση μέχρι τα 18 τους χρόνια. Το υπουργείο Παιδείας παραδέχεται άλλωστε ότι δεν είναι πρόβλημα το 10% - 15% των μαθητών να μην ολοκληρώνει το σχολείο και να στρέφεται πρόωρα στην κατάρτιση και τη μαθητεία. Φυσικά, αυτός ο «διωγμός» δεν αφορά τα παιδιά των αστών. Πλήττει αποκλειστικά και στοχευμένα τα παιδιά της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών οικογενειών.
Στην ευρύτερη περιοχή, η χώρα μας και ο ελληνικός λαός βρίσκονται μπροστά σε νέους κινδύνους από την κυβερνητική πολιτική εμπλοκής σε στρατιωτικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Ηδη οι δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας, Δ. Αβραμόπουλου, για την ενίσχυση του ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή και της στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, μόνο ανησυχία προκαλούν στον ελληνικό λαό, καθώς σηματοδοτούν την παραπέρα εμπλοκή της χώρας σε επεμβάσεις και πολέμους των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, με απρόβλεπτους κινδύνους για τους λαούς της περιοχής από την προετοιμασία νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων εναντίον χωρών και λαών. Το ΚΚΕ έχει καλέσει το λαό σε αγωνιστική επαγρύπνηση, έτσι ώστε από κοινού με τους άλλους λαούς της περιοχής να εμποδίσουν και να ανατρέψουν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.