Η ανακοίνωση που εκδόθηκε από το υπουργείο Οικονομίας, με θέμα «έγκριση νέων επενδυτικών σχεδίων» μιλάει από μόνη της. Η Γνωμοδοτική Επιτροπή του υπουργείου για τον «αναπτυξιακό νόμο» ενέκρινε επενδυτικά σχέδια ύψους 70,6 εκατομμυρίων ευρώ, από τα οποία θα δημιουργηθούν 400 νέες θέσεις εργασίας. (σ.σ. φυσικά δεν αναφέρεται αν είναι σταθερής ή μερικής απασχόλησης, ενώ είναι ευνόητο ότι οι θέσεις αυτές θα υπάρχουν μετά από ένα χρόνο...). Ομως, τα 70 εκατομμύρια είναι «ψίχουλα». Τους τελευταίους πέντε μήνες, αναφέρεται επίσης στην ανακοίνωση του υπουργείου ότι έχουν διοχετευθεί στην αγορά περίπου 450 εκατ. ευρώ για την αποπληρωμή οφειλών προς επιχειρήσεις που είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο, ενώ μέχρι το τέλος του 2010 θα αποπληρωθούν ακόμη 700 εκατ. ευρώ. Τα καλύτερα, όμως, είναι μπροστά: «Μέχρι τέλος του χρόνου, θα έχει αξιολογηθεί το σύνολο των 3.438 εκκρεμών επενδυτικών προτάσεων, ώστε ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος να κινηθεί σε ένα τοπίο, απαλλαγμένο από αγκυλώσεις, δυσλειτουργίες και εκκρεμότητες του παρελθόντος». Οταν το ζεστό χρήμα κυλάει άφθονο από τα κρατικά ταμεία στα ταμεία των «επενδυτών» (σ.σ. γιατί εκεί πάνε τελικά, και όχι, βέβαια, στις νέες θέσεις εργασίας), οι μόνες θυσίες που πιάνουν τόπο είναι αυτές που στοχεύουν στην ανατροπή αυτής της φιλομονοπωλιακής πολιτικής. Φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στο πλαίσιο του καπιταλισμού δεν υπάρχει.
Επικίνδυνοι χαμαιλέοντες
Μόνον οργή μπορεί να προκαλέσει η δήλωση του Δημ. Στρατούλη, μέλους της ΠΓ του ΣΥΝ, με την οποία ...καταγγέλλει και ...κατακεραυνώνει την πρόσκληση του υπουργού Εργασίας σε «κοινωνικό διάλογο» για τα αντεργατικά μέτρα - καρμανιόλα. Ξαφνικά, ο ΣΥΝ θυμήθηκε πως «η πρόσκληση αυτή είναι υποκριτική» και πως «μοιάζει με το διάλογο που κάνουν οι ανθρωποφάγοι με τα υποψήφια θύματά τους».
Λες και δεν ήταν οι ίδιοι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που συμμετείχαν σε όλους τους «κοινωνικούς διαλόγους» που ξεχαρβάλωσαν τις εργασιακές σχέσεις. Λες και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντίθετος σε όλους αυτούς τους «διαλόγους» που κατακρεούργησαν το Ασφαλιστικό. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το Νοέμβρη του 2009, όταν το ΠΑΜΕ μπλόκαρε το ψευτοδιάλογο του Ασφαλιστικού, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, είχε δηλώσει: «Δε θα δώσουμε αυτήν τη χαρά στη κυβέρνηση να δημιουργούμε φασαρία για το αν θα κουβεντιάσουμε ή όχι». Και ο Φώτης Κουβέλης (ηγετικό στέλεχος του ΣΥΝ) πρόσθετε: «Σε μία δημοκρατική κοινωνία κανείς δεν μπορεί να εμποδίζει την ανάπτυξη ενός διαλόγου»!
Αυτοί λοιπόν, που τότε μιλούσαν για «ανάπτυξη διαλόγου», σήμερα εμφανίζονται να κάνουν στροφή 180 μοιρών, για να πουν τώρα πως πρόκειται για «προκάτ - διάλογο»! Τι άλλαξε; Μήπως τότε δεν έμπαιναν τα ασφαλιστικά δικαιώματα στην γκιλοτίνα του «διαλόγου»; Ως προς το σκοπό και το περιεχόμενο των «διαλόγων», δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Μήπως, τότε, άλλαξε κάτι ως προς τον ΣΥΝ; Ούτε. Ισα - ίσα. Και η τωρινή παρέμβαση αναδεικνύει την αναξιοπιστία και το χαμαιλεοντισμό του συγκεκριμένου χώρου, που κινείται «όπου φυσά ο άνεμος» και παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνος για τη χειραγώγηση και τον αφοπλισμό των εργαζομένων...
Η κερδοσκοπία εναντίον της βιοποικιλότητας
Ο ανεξέλεγκτος καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης και η εμπορευματοποίηση είναι υπεύθυνοι για τη μείωση της βιοποικιλότητας στον πλανήτη. Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Μέρα Βιοποικιλότητας, ας θυμηθούμε ορισμένα στοιχεία που το επιβεβαιώνουν:
Σύμφωνα με Εκθέσεις του ΟΗΕ, το 12% του συνόλου των πτηνών του πλανήτη και το 10% των φυτών και των ζώων της Γης απειλούνται με εξαφάνιση, λόγω της κερδοσκοπικής ανάπτυξης και της υποβάθμισης των βιοτόπων. Τα δάση του Αμαζονίου και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι βρίσκονται πολύ κοντά στο όριο της κατάρρευσής τους εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Στην Ευρώπη για τον ίδιο λόγο κινδυνεύουν να εκλείψουν το 42% των ενδημικών θηλαστικών, το 43% των πτηνών, το 45% των πεταλούδων, το 30% των αμφιβίων, το 45% των ερπετών και το 50% των ψαριών του γλυκού νερού.
Στην Ελλάδα στα πρόθυρα αφανισμού βρίσκονται 468 είδη πανίδας από τα 1.013 που αξιολογήθηκαν από τους επιστήμονες.
Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με ανακοίνωσή του, αναφέρει ότι το νομοσχέδιο για τη βιοποικιλότητα θα αναρτηθεί σύντομα σε ανοιχτή διαβούλευση. «Η ενσωμάτωση του παράγοντα της προστασίας της βιοποικιλότητας σε κάθε έργο και δραστηριότητα που πραγματοποιείται στη χώρα μας αποτελεί προτεραιότητα του υπουργείου», υποστηρίζει η υπουργός Τ. Μπιρμπίλη, την ίδια στιγμή που όλες οι άλλες δράσεις του υπουργείου και της κυβέρνησης οδηγούν στην εμπορευματοποίηση ακόμη και των προστατευόμενων οικοσυστημάτων.
Φίλιπ Στάιν: SIQUEIROS η ζωή και το έργο του
Ο Νταβίντ Αλφάρο Σικέιρος (Siqueiros) δημιούργησε μια εμπνευσμένη τέχνη μεγάλων διαστάσεων εν μέσω κοινωνικής θύελλας και αναταραχής. Κέρδισε το ανώτερο βραβείο της 25ης Μπιενάλε της Βενετίας και υπήρξε αξεπέραστος σύγχρονος ζωγράφος πορτρέτων. Εγινε ο κορυφαίος τοιχογράφος του σύγχρονου ρεαλισμού και έφερε τη φόρμα των δημόσιων έργων σε άμεση επαφή με το θεατή. Η παθιασμένη του αφοσίωση στη σύνδεση της τέχνης με την κοινωνική δικαιοσύνη, του κόστισε πολλά χρόνια εξορίας, πολλές συλλήψεις και χρόνια εγκλεισμού στη φυλακή. Υπήρξε στρατιώτης της Μεξικανικής Επανάστασης και κατόπιν στον Ισπανικό Εμφύλιο. Οργάνωσε τους εργάτες των ορυχείων του Χάλισκο και εκλέχτηκε πρόεδρος του σωματείου τους. Πάλεψε για τις κοινωνικές κατακτήσεις του λαού και ενάντια στους ληστρικούς πολέμους. Του απονεμήθηκε το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη και υπήρξε αντικείμενο μόνιμης και επίμονης παρακολούθησης από το Εφ Μπι Αϊ και άλλες μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ (50.000 σελίδες είναι ο όγκος των αρχείων που αναφέρονται σε αυτόν).
Ο Φίλιπ Στάιν είναι ένας Αμερικανός καλλιτέχνης και τοιχογράφος, ο οποίος έχει εκθέσει έργα του στο Μεξικό, στην Ισπανία και στις ΗΠΑ (ως Εστάνιο). Δούλεψε στις τοιχογραφίες του Σικέιρος μεταξύ 1948 - 1958. Στο βιβλίο αυτό, μας παραθέτει μιαν αυθεντική ιστορία εξαιρετικής ζωντάνιας, πρωτοτυπίας και ηρωισμού, καθώς και μια πλήρη και κρυστάλλινη έκθεση των αισθητικών απόψεων του Σικέιρος, αλλά και του αγώνα του για την υλοποίησή τους. Κυκλοφορεί από τη «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ»).
Τζορτζ Μίτσελ
Με άδεια χέρια όσον αφορά στους στόχους που έχει θέσει η προεδρία Ομπάμα αναχώρησε, για άλλη μια φορά, από την Παλαιστίνη και το Ισραήλ ο ειδικός απεσταλμένος της Ουάσιγκτον για την περιοχή. Στόχος του Λευκού Οίκου παραμένει η διαμόρφωση μιας «νέας σχέσης» με τον αραβικό - μουσουλμανικό κόσμο. Με άλλα λόγια, η βελτίωση της εικόνας των ΗΠΑ, η οποία δέχτηκε σοβαρά πλήγματα τα τελευταία χρόνια μέσα από τον τρόπο διεξαγωγής της «παγκόσμιας αντιτρομοκρατικής εκστρατείας», την εισβολή και κατοχή στο Ιράκ, την εισβολή και κατοχή στο Αφγανιστάν, αλλά και την απροκάλυπτη συνεχιζόμενη υποστήριξη προς το Ισραήλ, είτε πρόκειται για το Παλαιστινιακό, είτε για την περίπτωση της εισβολής στο Λίβανο το 2006.
Η επίτευξη του στόχου αυτού είναι, κατά κοινή ομολογία, θεμελιώδης, προκειμένου ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός να πετύχει την εδραίωση της θέσης του στην πολύτιμη, γεωστρατηγικά και ενεργειακά, ευρύτερη Μέση Ανατολή, έτσι ώστε να περιοριστεί και η επιρροή που επιδιώκουν να ασκήσουν άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά και αναδυόμενες περιφερειακές, όπως είναι το Ιράν. Μοχλός για όλα αυτά είναι η πραγματοποίηση κάποιας έστω και επιφανειακής και βραχύβιας δήθεν προόδου στο Παλαιστινιακό.
Κάτι τέτοιο, όμως, δε φαίνεται στον ορίζοντα, καθώς η, πάντα καλή σύμμαχος, ισραηλινή ηγεσία εμφανίζεται, από την πλευρά της, αποφασισμένη να μην εγκαταλείψει τόσο εύκολα την κεκτημένη, μέχρι στιγμής, κυρίαρχη θέση της στα σχέδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή, υποσκάπτοντας τις όποιες αλλαγές συμμαχιών και ισορροπιών θα μπορούσαν να διευκολύνουν το στόχο της Ουάσιγκτον.