Γρηγοριάδης Κώστας

Το ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτή την προσπάθεια της κυβέρνησης αρωγοί της θα είναι και μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), όπως ο Οργανισμός Διεθνούς Μετανάστευσης (ΔΟΜ), που «έχει συγκεντρώσει αρκετές εκατοντάδες άτομα»! Μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνεται αντιφατικό, μια ΜΚΟ να συμμετέχει σε αυτή την ιδιότυπη «σκούπα» των μεταναστών, και μάλιστα εφήβων ή παιδιών προς χώρες όπου κινδυνεύουν από διάφορες απόψεις. Ποιος όμως θα μπορούσε να είναι ο ρόλος των ΜΚΟ, που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ, το κράτος, τους επιχειρηματίες, από το να στηρίζουν τις επιλογές του κράτους και της ΕΕ;

Ο ΔΟΜ αναφέρει ότι ενεργεί για «να ενθαρρύνει την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη μέσω της μετανάστευσης», πράγμα που σημαίνει ελεγχόμενη μετανάστευση, κυκλική εισαγωγή όσων εργατικών χεριών χρειάζεται η καπιταλιστική οικονομία. Οι υπόλοιποι... οικειοθελώς σπίτια τους!

Αυτός και αν είναι ο ορισμός του «εργατοπατερισμού». Η είδηση έρχεται από Γερμανία και αφορά το νέο πρόεδρο στο συνδικάτο εργαζομένων στη μεταλλευτική, χημική και ενεργειακή βιομηχανία (IG BCE - «Bergbau, Chemie und Energie»), που ψηφίστηκε μάλιστα με 334 σε σύνολο 349 ψήφων. Ο Μ. Βασιλειάδης, είναι γιος Ελληνα μετανάστη, και αυτό που προβάλλουν οι γερμανικές αλλά και ελληνικές εφημερίδες είναι ότι πρόκειται για συνδικαλιστή «απαλλαγμένο από ιδεολογία», μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, που μάλιστα «έχρισε διάδοχό του» ο προηγούμενος πρόεδρος, που τον πήρε μαζί του από το 1997 ως «διευθυντή του γραφείου» του.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα ξεκίνησε από την εταιρεία «Μπάγιερ» και μετά από τρία χρόνια εργασίας (με πτυχίο τεχνικής σχολής βοηθού χημικού εργαστηρίου) ξεκίνησε τη «συνδικαλιστική καριέρα» του ως γραμματέας του συνδικάτου IG BCE στο Λεβερκούζεν. Τώρα εμφανίζεται ως ένας «ευέλικτος μάνατζερ συνδικάτου» (υπάρχει και τέτοια ορολογία) που προωθεί την εργασιακή ειρήνη, την ταξική συνεργασία για... το καλό των εργατών. Απτή απόδειξη: το συνδικάτο IG BCE πραγματοποίησε απεργία για τελευταία φορά το 1971, ενώ ο εν λόγω συνδικαλιστής είχε ταχθεί υπέρ της άκρως αντεργατικής «Ατζέντας 2010», και λέει ότι «σε περίοδο κρίσης είναι απαραίτητοι οι συμβιβασμοί... για να μη χαθούν θέσεις εργασίας» και «φιλοδοξία του είναι να αποφύγει τις απεργίες». Στην ορκωμοσία του βρέθηκε και ο πρόεδρος της Γερμανίας Χορστ Κέλερ, που επαίνεσε τους «συνδικαλιστές που βάζουν πάνω από τα συμφέροντά τους τα συμφέροντα της χώρας». Εμείς τι να πούμε; Αξιος ο μισθός του, για την άρχουσα τάξη που υπηρετεί...

«Τώρα με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση θα βάλουμε φρένο στη δράση του συνδικάτου». Τα παραπάνω ξεστόμισαν με απειλητικό ύφος σε μέλη της σωματειακής επιτροπής στο εστιατόριο «Μαϊστράλι», «τσιράκια» της εργοδοσίας, όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού με ανακοίνωσή του.

Και έχοντας δεδομένη τη στήριξη των συμφερόντων της από τη «νέα» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η εργοδοσία προχώρησε σε δυο απολύσεις εργαζομένων, μελών της σωματειακής επιτροπής, προκειμένου να βάλουν φρένο στη δράση της για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αλλη μια απόδειξη, σίγουρα όχι η μοναδική, για τη «χαρά» των εργοδοτών που έχουν στο πλευρό τους μια «νέα» κυβέρνηση αποφασισμένη να «παλέψει» μαζί τους για να ξεπερνιούνται τα «εμπόδια» που απειλούν τα κέρδη τους. Βεβαίως λογαριάζουν χωρίς το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και θα το καταλάβουν πολύ σύντομα και οι εργοδότες και η «νέα» κυβέρνηση.

Για «χαμηλό συντελεστή», φορολογικό, στα αδιανέμητα κέρδη των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων δεσμεύτηκε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του στη Βουλή. Πρόκειται για ένα ακόμη μποναμά στο κεφάλαιο αντίστοιχο με το «ειδικό αφορολόγητο αποθεματικό» που εφάρμοζε η προηγούμενη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Σημίτη. Με τη σειρά της η ΝΔ για λόγους ίσης μεταχείρισης με τα άλλα ευρωπαϊκά μονοπώλια κατάργησε τη ρύθμιση, αντικαθιστώντας την με άλλες γαλαντομίες, πάντα σε όφελος του κεφαλαίου...

Η ισραηλινή κυβέρνηση εξαρχής απέρριψε ως «μεροληπτική» την έκθεση. Η Π. Αρχή, εξαρχής, την υιοθέτησε. Εντούτοις, στον πρώτο γύρο συζήτησης στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πριν από δύο εβδομάδες, ο Αμπάς φέρεται να έδωσε εντολή στην παλαιστινιακή αντιπροσωπεία να συναινέσει στην αναβολή της διαδικασίας ψηφοφορίας για τον Μάρτη. Διαρροές τον ήθελαν να υπαναχωρεί σε αμερικανικές πιέσεις, προκειμένου η Ουάσιγκτον να πετύχει μια έστω, και επιφανειακή, «αναθέρμανση» των ισραηλινο-παλαιστινιακών συνομιλιών.

Η στάση αυτή προκάλεσε έκρηξη στα παλαιστινιακά εδάφη, με καθημερινές διαδηλώσεις κατά του Αμπάς. Η «Χαμάς» τον κατήγγειλε ως αναξιόπιστο και ανέβαλε πάλι την υπογραφή ενδο-παλαιστινιακής συμφωνίας, αφήνοντας ασχολίαστο το κομμάτι της έκθεσης που την αφορά. Ο Αμπάς, αφού με διαγγέλματα μίλησε για «λάθος» χωρίς ν' αναλάβει την ευθύνη, επιχείρησε «στροφή 180 μοιρών». Αν και το αντίκτυπο της υιοθέτησης δεν είναι σημαντικό αφού στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα μπλοκαριστεί από αμερικανικό βέτο, έστω και σε συμβολικό επίπεδο, ο Αμπάς πέτυχε να «κρατήσει τα προσχήματα». Κάτι, όμως, που δεν φαίνεται να μπορεί να ανασκευάσει την εικόνα του στα μάτια των συμπατριωτών του, γεγονός που επηρεάζει τις ενδο-παλαιστινιακές εξελίξεις.