Σάββατο 14 Σεπτέμβρη 2013 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σκουντουφλάνε στην αστική διαχείριση

«Κατά προτεραιότητα αντιμετώπιση της οξύτατης ανθρωπιστικής κρίσης με άμεσα μέτρα ανακούφισης των θυμάτων του μνημονίου» και «Διασφάλιση ενός διχτύου κοινωνικής προστασίας, με καθιέρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και τη λήψη μέτρων υποστήριξης των ανέργων».

«Επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων» και «Τώρα είναι η ώρα της διαπραγμάτευσης».

«Εφαρμογή ενός Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης» και «Εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης».

«Δέσμη ριζικών θεσμικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων με στόχο τον εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος, την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης και την παραπομπή στη Δικαιοσύνη όσων διασπάθισαν δημόσιο χρήμα ή/ και ευθύνονται για τα καταστροφικά μνημόνια» και «Η έκβαση της προσπάθειας (...) θα κριθεί (...) και στην ικανότητα προώθησης μεταρρυθμίσεων. Υποστηρίζουμε τις εξυγιαντικές και ορθολογικές μεταρρυθμίσεις με σεβασμό στους θεσμούς, το κράτος δικαίου (...) Αλλάζοντας το πολιτικό σύστημα σπάζουμε τον κρίκο της κακοδαιμονίας (...) Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος με ριζική δημοκρατική μεταρρύθμιση του κράτους».

Η πρώτη εκδοχή διατύπωσης των πανομοιότυπων αυτών προτάσεων ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ (χτεσινό non paper) και η δεύτερη στη ΔΗΜΑΡ (συνέντευξη Φ. Κουβέλη). Ταύτιση που είναι αδύνατον να αποφευχθεί. Η αστική διαχείριση στο όνομα της οποίας πίνουν νερό και τα δύο αυτά κόμματα δεν αφήνει περιθώρια διαφοροποιήσεων. Οι επίδοξοι «μνηστήρες» σκουντουφλάνε ο ένας πάνω στον άλλο.

Γυρολόγοι πολιτικάντηδες...

Με μπόλικα «θα» στην τσέπη τους κυκλοφορούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποσχόμενοι στους εργαζόμενους «λαγούς με πετραχήλια», όταν βγουν στην κυβέρνηση!

Θιασώτες του αστικού κράτους και υπέρμαχοι του Συντάγματος, εργαλείο κυριαρχίας της εκμεταλλεύτριας αστικής τάξης, βγάζουν πύρινους λόγους για τη νομιμότητα, την αξιοκρατία και το σπουδαίο ρόλο που μπορεί να παίξει η Δημόσια Διοίκηση τάχα προς όφελος του λαού. Παρουσιάζουν το αστικό Κοινοβούλιο σαν το κορυφαίο θεσμό έκφρασης του «κυρίαρχου λαού», συγκαλύπτοντας ότι αποτελεί τμήμα του κράτους των αστών και ότι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία το μόνο δικαίωμα που έχουν οι λαϊκές μάζες είναι να αποφασίζουν περιοδικά ποιος πολιτικός διαχειριστής και εκφραστής του καπιταλισμού θα τις τσακίζει.

Την αντίληψη αυτή υπερασπίστηκε στο σύνολό της ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και επικεφαλής της αποκαλούμενης «αριστερής πτέρυγας» του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Λαφαζάνης, μιλώντας σε συγκέντρωση εργαζομένων στο υπουργείο Ανάπτυξης. Βάφτισε τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις «παράνομες», πραξικοπηματικές» και «αντισυνταγματικές» σχέδιο ενός «νοσηρού εγκεφάλου» οι οποίες δε γίνονται «καν για δημοσιονομικούς λόγους». Διαβάζοντας από την ανάποδη τα λόγια του καλλιεργείται η αντίληψη της αποδοχής παρόμοιων μέτρων που όμως θα είναι νόμιμα και συνταγματικά και όχι πραξικοπηματικά, (αλήθεια μήπως με τη συμμετοχή των εργαζομένων;), και θα έχουν στόχο το συμμάζεμα των δημόσιων οικονομικών.

Στη συνέχεια της ομιλίας του αποκάλυψε πώς αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους. «Υπάρχει κι άλλη εναλλακτική επιλογή», είπε. «Κι αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την ώρα είναι όλοι μαζί ενωμένοι, εργαζόμενοι του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, σε ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα για να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Να πάμε σε εκλογές, για να μιλήσει ο ελληνικός λαός, να καθορίσει το μέλλον και την πορεία του. Αυτή είναι η δική μας θέση και έχει ξεκινήσει ήδη ένα μεγάλο φθινοπωρινό, απεργιακό κίνημα ενότητας των εργαζομένων, το οποίο αν προχωρήσει έτσι ενωμένο θα έχουμε γρήγορα, μέσα στο φθινόπωρο, πολιτικές εξελίξεις».

... τάζουν καινούρια δεσμά στους εργαζόμενους

Και βέβαια η προσδοκία δεν είναι να έρθουν σε σύγκρουση οι εργαζόμενοι με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, σε ρήξη με τις αιτίες που τη γεννούν, αλλά να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, ο οποίος «δεσμεύεται ότι αν θα γίνουν απολύσεις από το Δημόσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση αυτές τις απολύσεις θα τις ακυρώσει και θα επαναπροσλάβει άμεσα όλους τους υπαλλήλους που θα εκδιωχθούν από αυτή την κυβέρνηση»...

Χωρίς καμιά ντροπή το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μοιράζει υποσχέσεις ψαρεύοντας ψήφους και καλλιεργεί την αντίληψη ότι μια άλλη «καλή» κυβέρνηση στο τιμόνι του αστικού κράτους θα «ανασυγκροτήσει το Δημόσιο (...) για να μπορέσει να αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό να προσφέρει στον ελληνικό λαό, στην ανάπτυξη και την ελληνική οικονομία». Υπόσχεται δηλαδή να «ανασυγκροτήσει» το αστικό κράτος και το σάπιο πολιτικό σύστημα. Αλλά με τους επιχειρηματίες να έχουν την οικονομία στα χέρια τους, άρα και την εξουσία, το κράτος για ποιον θα δουλεύει αν όχι γι' αυτούς; Παραπλανούν όταν λένε ότι θα είναι προς όφελος του λαού.

Χιλιάδες παιδιά εκτός εκπαίδευσης

Το κουδούνι για την έναρξη της σχολικής χρονιάς δε χτύπησε καν σε σχολεία και δομές Ειδικής Αγωγής. Κι όπου χτύπησε είναι σχεδόν σίγουρο ότι ούτε στα μισά δε θα γίνει μάθημα, ούτε οι μισοί εγγεγραμμένοι μαθητές δε θα τα παρακολουθήσουν. Εκπαιδευτικοί, βοηθητικό και επιστημονικό προσωπικό, όπου δεν είναι ανύπαρκτο είναι ελάχιστο, μακριά όχι μόνο από τις πραγματικές ανάγκες, αλλά και απ' το να λειτουργήσει ένα σχολείο στο όριο. Η μεταφορά από και προς το σχολείο, αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης, είναι στον αέρα. Η φετινή σχολική χρονιά ξεκινά με ακόμη χειρότερους όρους...

Κι όταν μιλάμε για σχολεία που το μόνο προσωπικό τους είναι η διευθύντρια, δεν έχουν λυμένο το πώς θα πάει και θα φύγει ένα παιδί που είναι τυφλό ή έχει νοητική στέρηση ή αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα, τι σημαίνει; Χιλιάδες παιδιά θα μείνουν εκτός της όποιας εκπαιδευτικής διαδικασίας παρέχεται και θα προστεθούν στα ήδη 185.000 παιδιά που είναι εκτός σχολείου, θα μείνουν κλεισμένα σπίτια τους. Οι γονείς τους που περιμένουν να δουν πότε κι αν θα ξεκινήσουν τη φοίτησή τους θα πρέπει να λύσουν το πρόβλημα της φύλαξης και της φροντίδας τους, οπότε αναγκάζονται να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι για να προσλάβουν κατ' οίκον φροντιστές ή να εγκαταλείψουν την εργασία τους. Χιλιάδες οικογένειες εγκλωβίζονται στην καθημερινότητά τους. Κατρακυλούν στην εξαθλίωση καθώς οι επιπτώσεις, από τη ασφυκτική συρρίκνωση δικαιωμάτων στο γενικό πληθυσμό, για εκείνους είναι πολλαπλάσιες.

Το υπουργείο Παιδείας έχει ανακοινώσει ότι φέτος στα ήδη υποστελεχωμένα ειδικά σχολεία θα προσληφθούν τουλάχιστον 660 λιγότεροι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και το απαραίτητο βοηθητικό προσωπικό αναμένεται από Νοέμβρη και μετά. Για άλλη μια χρονιά οι ανάγκες των παιδιών με αναπηρία δε θα καλυφθούν όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά. Αναρίθμητες είναι οι περιπτώσεις εκείνες όπου στέλνονται εκπαιδευτικοί που δεν γνωρίζουν ούτε τα απαραίτητα για να επικοινωνήσουν με ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, πόσο μάλιστα να το διδάξουν. Γιατί ο εκπαιδευτικός που θα σταλεί θα πρέπει να είναι ειδικά εκπαιδευμένος. Κάθε αναπηρία χρειάζεται το δικό της εξειδικευμένο δάσκαλο, τα δικά της τεχνικά μέσα, έτσι ώστε ένα τυφλό παιδί να μάθει για παράδειγμα πώς θα χρησιμοποιεί τα χέρια του προκειμένου να αυτοεξυπηρετείται και να αυτονομηθεί, ένα κωφό παιδί να κατανοήσει και να εφαρμόσει τις εικόνες που θα του δείχνεις. Το βοηθητικό προσωπικό είναι απαραίτητο, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των παιδιών, π.χ. με αυτισμό, φοράνε πάνες, χρειάζονται συνοδεία για να μεταφερθούν στη σωστή αίθουσα κ.ά. Την ίδια στιγμή χιλιάδες εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, λογοθεραπευτές, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, φυσικοθεραπευτές είναι άνεργοι.

Η κυβέρνηση συνειδητά απαξιώνει και υπονομεύει την Ειδική Αγωγή. Το κράτος οφείλει να παρέχει την έγκαιρη διάγνωση της αναπηρίας, ώστε το παιδί με αναπηρίες να βελτιώσει από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής του τις υπόλοιπες λειτουργίες του. Επιβάλλεται να έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση, να μπορεί να αυτοεξυπηρετείται και να αυτονομηθεί. Γιατί παιδιά με αναπηρία ανεκπαίδευτα σημαίνει πολλαπλασιασμό του βαθμού αναπηρίας και πλήρη εξάρτηση από την οικογένεια. Να αξιοποιηθούν οι κατακτήσεις της επιστήμης μέσα από ένα δημόσιο και δωρεάν, υψηλής ποιότητας ειδικό σχολείο, μακριά από κάθε επιχειρηματική δράση.


Ελένη ΤΖΙΒΡΑ

Ανάπτυξη και ταξικές ανισότητες

Οι ΗΠΑ δε διαθέτουν μόνο την πιο ισχυρή οικονομία του πλανήτη, πρωτεύουν ταυτόχρονα και στην εισοδηματική ανισότητα μεταξύ των πιο ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών. Σύμφωνα με τον νομπελίστα Στίγκλιτς, που μίλησε σε συνέδριο της Αμερικανικής Εργατικής Συνομοσπονδίας, ενώ η παραγωγικότητα της εργασίας ανά ώρα αυξήθηκε κατά 40% από το έτος 1979 μέχρι σήμερα, ο μισθός των εργατών μόλις μετά βίας παρουσίασε κάποια αύξηση. Μάλιστα, ενώ το 95% των κερδών που παρήχθησαν μεταξύ 2009-2012 κατέληξαν στο 1% των πλουσίων, το υπόλοιπο 99% του πληθυσμού διαπίστωσε ότι το εισόδημά του αυξήθηκε μόλις κατά 0,4%! Ετσι, το 1% των πιο πλούσιων Αμερικανών λαμβάνει το 20% του ετήσιου εθνικού εισοδήματος και κατέχει το 1/3 του εθνικού πλούτου.

Αποδεικνύεται έτσι το αυτονόητο για τη λειτουργία κάθε καπιταλιστικής οικονομίας, ότι η περίφημη «ανάπτυξη» όχι μόνο δε σημαίνει βελτίωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων, αλλά ακριβώς το αντίθετο, αύξηση της ταξικής ανισότητας που για πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης οδηγεί σε σχετική, ακόμα και στην απόλυτη φτώχεια. Και δεν θα μπορούσε να γίνεται διαφορετικά σε μια οικονομία που κυριαρχούν τα μονοπώλια και η οικονομία όπως και ολόκληρη η κοινωνία «χορεύει» στους δικούς τους ρυθμούς. Γεγονός, που αποφεύγουν και σκόπιμα αποσιωπούν οι εγχώριοι απολογητές της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με όποιο «μείγμα» και αν την πλασάρουν στο λαό.

Δίχως όρια οπορτουνισμός από ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ

O δίχως όρια οπορτουνισμός δυνάμεων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, φάνηκε (και) στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, όπου συζητήθηκε το επαπειλούμενο κλείσιμο του δημοτικού ραδιοσταθμού «Αθήνα 9,84» ως σχεδιασμός της κυβέρνησης. Εκεί, οι δημοτικοί σύμβουλοι των προαναφερόμενων δυνάμεων στήριξαν πρόταση - ψήφισμα της δημοτικής διοίκησης, ένα γενικόλογο κείμενο που ζητά μεν τη λειτουργία του σταθμού, αλλά δε διασφαλίζει το σύνολο των θέσεων εργασίας και το καθεστώς εργασίας των εργαζομένων. Σε συμπόρευση με τη δημοτική αρχή Καμίνη και την αξιωματική αντιπολίτευση, στάθηκαν απέναντι στη συγκεκριμένη πρόταση των δημοτικών συμβούλων του ΚΚΕ στο ψήφισμα να ζητείται επισταμένα να παραμείνει σε λειτουργία ο σταθμός με διασφάλιση των θέσεων εργασίας για όλους τους εργαζομένους του. Στήριξαν έτσι στην πράξη μια δημοτική αρχή που μόλις μία μέρα πριν κατηγορούσε τους εκπαιδευτικούς επειδή κινητοποιούνται ενάντια σε απολύσεις και διαθεσιμότητα, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να τους καταγγέλλει ο ίδιος ο Καμίνης ότι αυτοί είναι που έχουν «ξεχαρβαλώσει» την Εκπαίδευση...

Οι ελεήμονες

Ενα επικοινωνιακό σώου σε βάρος των ανασφαλίστων οργανώθηκε στο υπουργείο Υγείας με κατανεμημένους ρόλους ελεημόνων (αυτών δηλαδή που δείχνουν ευσπλαχνία και προσφέρουν τη βοήθειά τους σε όσους δυστυχούν).

Ο πρώτος ρόλος ανήκει στη συγκυβέρνηση που στα πλαίσια του ΕΣΠΑ, προχώρησε στην καθιέρωση του εισιτηρίου υγείας για μερικές χιλιάδες ανασφάλιστους. Ομως το εισιτήριο υγείας έχει -κατά τον υπουργό Υγείας- το μειονέκτημα ότι δεν μπορεί να καλύψει τα φάρμακα του αρρώστου. Ετσι ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ), που συλλειτουργεί με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών το κοινωνικό ιατρείο και φαρμακείο, θα προμηθεύει τα φάρμακα σε όσους αποκτήσουν το εισιτήριο υγείας. Τα φάρμακα θα τα προσφέρει ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), την ίδια ώρα που επιχειρήσεις-μέλη του αποσύρουν από τα ράφια των φαρμακείων φάρμακα γιατί κρίνουν οικονομικά ασύμφορη τη διάθεσή τους στην ελληνική αγορά.

Οπως είπε ο υπουργός Υγείας για τα εισιτήρια υγείας έχουν κατατεθεί 34.000 αιτήσεις και έχουν εγκριθεί 10.500, που μπορούν να πάρουν και τα φάρμακά τους από την Εκκλησία - αν αυτά περιλαμβάνονται μέσα στις δωρεές. Αλλιώς και τα κοινωνικά ιατρεία θα βγουν στη ζητιανιά, ευελπιστώντας στην προσφορά των ευαισθητοποιημένων ανθρώπων.

Κι όλο αυτό το σώου επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας ως μέγιστη κοινωνική προσφορά μπροστά στους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους, ανασφάλιστους και μετανάστες, που δεν έχουν πια δικαίωμα πρόσβασης στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Κι όταν, ακόμα, και αυτοί που δεν απώλεσαν αυτό το δικαίωμα δεν μπορούν στην πλειοψηφία τους να πληρώσουν ούτε τη συμμετοχή τους στα φάρμακα και σταματούν τις θεραπείες τους. Μάλιστα οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια, αφήνοντας στο απυρόβλητο την κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας, αύξησαν τη μεσοσταθμική συμμετοχή των αρρώστων από 9% το 2010 σε 22% το 2012...

Το «σαφάρι» της Τροχαίας

Καθημερινό είναι τον τελευταίο μήνα το «σαφάρι» κλήσεων στο κέντρο της Αθήνας. Αντρες της Τροχαίας επιβαίνοντας σε συμβατικά αυτοκίνητα, με πολιτική περιβολή και αξιοζήλευτη ταχύτητα, ξηλώνουν πινακίδες ΙΧ αυτοκινήτων, που έχουν παρκάρει παράνομα, αφού δεν μπορούν να πληρώσουν τα υπέρογκα ποσά που ζητάνε οι ιδιοκτήτες πάρκινγκ, ενώ εάν έχουν τα τρία ευρώ για την κάρτα στάθμευσης δεν είναι βέβαιο ότι θα βρουν χώρο να παρκάρουν. Μάλιστα, είναι τέτοιος ο ζήλος, που παίρνουν τις πινακίδες ακόμη και από πλανόδιους μικροπωλητές. Οπως συνέβη πριν μερικές μέρες στη συμβολή των οδών Σόλωνος και Χαριλάου Τρικούπη. Παρά τις εκκλήσεις του δύστυχου μικροπωλητή, που βρίσκεται εκεί σχεδόν καθημερινά για πολύ καιρό τώρα προσπαθώντας να βγάλει μεροκάματο, του πήραν τις πινακίδες. Η πληρωμή του προστίμου για πολλούς πολίτες σημαίνει μη κάλυψη άλλων βασικών αναγκών της οικογένειάς τους. Σημειώνουμε πως η κλήση για παράνομη στάθμευση κυμαίνεται από 40 έως 150 ευρώ (κατά περίπτωση), ενώ στην πιθανότητα αφαίρεσης και πινακίδων το κόστος ανεβαίνει...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κανένας εφησυχασμός για τη Συρία

Καθώς το παζάρι για την εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία συνεχίζεται με συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Ρωσίας στην Ελβετία, αστικά μέσα ενημέρωσης και αναλυτές προσπαθούν να καθησυχάσουν τους λαούς ότι «επικρατεί η διπλωματία» και «φαίνεται ότι αποφεύγεται η στρατιωτική επέμβαση». Η πραγματικότητα είναι ότι η επέμβαση στη Συρία, που ξεκίνησε τουλάχιστον πριν 2 χρόνια για την αντικατάσταση του αστικού καθεστώτος του Ασαντ με άλλο πιο βολικό για τους μονοπωλιακούς ομίλους, συνεχίζεται και κλιμακώνεται με περαιτέρω εξοπλισμό από τις ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις των ένοπλων αντιπάλων της συριακής κυβέρνησης.

Τα χημικά όπλα που χρησιμοποιούνται ως το νέο βολικό πρόσχημα κατά της Συρίας, ο δήθεν «φιλειρηνικός ρόλος της Ρωσίας», ή η δήθεν «ευαισθησία Ομπάμα και των συνεργατών του (ακόμα και η κυρία του Προέδρου επιστρατεύτηκε)... που λένε δεν είναι Μπους», δεν πρέπει να θολώσουν το πραγματικό πεδίο. Και αυτό είναι το πεδίο της σκληρής φαγωμάρας ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για το ξαναμοίρασμα σφαιρών επιρροής, πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους. Οι εργαζόμενοι, τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει ούτε στιγμή να χάνουν αυτό το στοιχείο από τη σκέψη τους. Δεν πρέπει ούτε στιγμή να εφησυχάσουν και να επαναπαυτούν ότι το ...ζήτημα Συρία λύνεται.

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις αλλά και η ειρήνη των ιμπεριαλιστών με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών είναι η ίδια η φύση του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος. Την ίδια στιγμή που το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι τσακίζουν λαϊκά δικαιώματα σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο για να γλιτώσουν ως τάξη από τη βαθιά κρίση, οι πολεμικές απειλές και οι επεμβάσεις αποτελούν και διέξοδο για να αναθερμανθεί η καπιταλιστική μηχανή. Με το αίμα των λαών, έχει αποδειχθεί πολλές φορές και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη κ.λπ.), κινούνται τα γρανάζια αυτής της μηχανής, είτε στους πολέμους με τις βόμβες, είτε στον πόλεμο των αστών κατά των εργατών.

Το ΚΚΕ είχε από την αρχή προειδοποιήσει για τη φύση της επέμβασης στη Συρία και κάλεσε το λαό μας να εντείνει τον αγώνα του για να αποτρέψει την οποιαδήποτε συμμετοχή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης, που διεκδικεί μερίδιο από την ιμπεριαλιστική λεία. Είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο γεγονός ότι δεκάδες εργατικά σωματεία, φορείς του λαϊκού κινήματος με ανακοινώσεις τους καταγγέλλουν αυτά τα σχέδια. Μαζί με τον αγώνα για τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα επιβίωσης αναδεικνύουν επίσης ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν τα σάπια επιχειρήματα πως μπορούν να ωφεληθούν από το σφαγιασμό άλλων λαών, όπως κυνικά λένε οι καπιταλιστές. Επίσης, παιδιά λαϊκών οικογενειών που υπηρετούν τη θητεία τους, από κάθε γωνιά της ελληνικής επικράτειας, ενώνουν τη φωνή τους με το λαό, παιδιά του είναι, και με επιστολές τους δηλώνουν όχι στην επέμβαση στη Συρία, «ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών». Κανένας εφησυχασμός επομένως. Αλλά για να μην είναι η πάλη ενάντια στον πόλεμο «άσφαιρη» πρέπει να θέτει στο στόχαστρο τη μήτρα που τον γεννάει, την εξουσία των μονοπωλίων και τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ