Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν;
Στα κεραμίδια βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την υπογραφή «μνημονίου συναντίληψης» μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ για την ενέργεια και τους υδάτινους πόρους, για να καταγγείλει την κυβέρνηση ότι «προχωρά ακάθεκτη στη μετατροπή της χώρας από αποικία χρέους σε ενεργειακό και στρατιωτικό προτεκτοράτο της αμερικανοΐσραηλινής συμμαχίας στην περιοχή». Οτι «μακριά από κάθε έννοια δημοκρατικού και κοινοβουλευτικού διαλόγου και ελέγχου, σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας, και με την "υψηλή κηδεμονία" των ΗΠΑ, η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε μια συμφωνία με Ισραήλ και Κύπρο», της οποίας τις λεπτομέρειες ο λαός αγνοεί, όπως και τις «καταστροφικές συνέπειες που αυτή θα φέρει για τη σταθερότητα, την ειρήνη και την ισότιμη συνεργασία που έχουν ανάγκη οι λαοί και οι χώρες της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου».
Δεν ξέρουμε φυσικά τι από όλα αυτά είχε πει ο Αλ. Τσίπρας όταν τον Αύγουστο του 2012 συναντιόταν εν κρυπτώ στην Αθήνα με τον πρόεδρο του Ισραήλ Σ. Πέρες. Λεπτομέρειες της συνάντησης δεν έγιναν γνωστές, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε το περιεχόμενό της επτασφράγιστο μυστικό. Είναι όμως τουλάχιστον προκλητικό το σημείο της ανακοίνωσης του ΣΥΡΙΖΑ όπου προσθέτει στα παραπάνω: «Το ότι η ηγεσία των ΗΠΑ τονίζει σε υψηλούς τόνους την "νατοϊκή αξία" της Ελλάδας σε συνθήκες μεγάλης γεωπολιτικής ρευστότητας στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική και στον αραβικό κόσμο, προμηνύει την έμμεση ή άμεση εμπλοκή της χώρας μας ως προκεχωρημένου φυλακίου, στους επικίνδυνους νατοϊκούς σχεδιασμούς».
Γιατί μπορεί ο Τσίπρας να μην έκανε δηλώσεις μετά τη συνάντησή του με τον Σ. Πέρες, έκανε όμως -και πολλές μάλιστα- κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ προ ολίγων μηνών. Οπου σαφέστατα, ρητά και κατηγορηματικά διαβεβαίωσε τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές για το πόσο σημαντικό είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ η ενίσχυση των σχέσεων των δύο χωρών, ότι ο ίδιος και το κόμμα του δεν πρόκειται να αμφισβητήσουν ούτε τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, ούτε κατά συνέπεια τη βοήθεια που δίνει στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Τους διαβεβαίωσε δηλαδή ότι μπορούν να εκπονούν τα σχέδιά τους για την ευρύτερη περιοχή θεωρώντας δεδομένη τη στήριξη της Ελλάδας στην υλοποίησή τους, ανεξάρτητα από το ποιος θα διαχειρίζεται την αστική εξουσία. Και είναι παραπάνω από φανερό ότι την αλήθεια την έλεγε ο Αλ. Τσίπρας στους Αμερικάνους και τα δήθεν αντιΝΑΤΟικά και αντιαμερικανικά της ανακοίνωσής του είναι για τα μάτια του κόσμου και στο πλαίσιο της γνωστής διγλωσσίας που υπηρετεί τον αποπροσανατολισμό του λαού.
Ο επενδυτής ήρθε, οι εργαζόμενοι φεύγουν
Για «επενδύσεις που θα τονώσουν την ανάπτυξη και θα αυξήσουν την απασχόληση» φωνάζει η κυβέρνηση, αλλά τα παραδείγματα το ένα μετά το άλλο έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι μόνο οι καπιταλιστές κερδίζουν από τις επενδύσεις τους, κάνοντας μεταξύ άλλων και απολύσεις. Καραμπινάτη περίπτωση αποτελεί η πρώην συνεταιριστική καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ, η οποία πρόσφατα πωλήθηκε σε ομογενή επιχειρηματία. Πριν καν στεγνώσει το μελάνι στη συμφωνία της εξαγοράς, η νέα ιδιοκτησία έβγαλε φιρμάνι ότι όποιος εργαζόμενος θέλει να αποχωρήσει, πρέπει να το κάνει μέχρι τις 12 Αυγούστου. Μάλιστα, σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, ο νέος πρόεδρος της εταιρείας αρνήθηκε να δώσει σαφή απάντηση στους απλήρωτους εργαζόμενους για το πότε θα πληρωθούν τα δεδουλευμένα, ενώ φέρεται να είπε πως θα υπάρξουν απολύσεις και μειώσεις μισθών. Στη ΣΕΚΑΠ απασχολούνται 258 άτομα και δεν έχουν πάρει τα δεδουλευμένα δύο μηνών και το επίδομα αδείας. Το μέλλον τους προδιαγράφεται αβέβαιο, παρά την προσπάθεια να τους δηλητηριάσουν το μυαλό με ιδεολογήματα του τύπου «όταν έρθει επενδυτής θα σωθείτε». Ο επενδυτής ήρθε, με στόχο όμως να βγάλει κέρδη και όχι να σώσει τους εργαζόμενους. Να βγάλουν συμπεράσματα και οργανωμένα να απαντήσουν, απορρίπτοντας μια κι έξω την ανάπτυξη που έχει για μοχλό το καπιταλιστικό κέρδος και τρέφεται από την εξαθλίωση των εργαζομένων και του λαού.
Κυνισμός και τρομοκρατία
Αν δεν μπορούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, να κλείσουν... Αυτό είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο διοικητής του ΙΚΑ, Ροβέρτος Σπυρόπουλος, σε πρωινή εκπομπή του «Mega», σχολιάζοντας τη δημιουργία του νέου Κέντρου είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα Ταμεία και το σαφάρι που ήδη έχει αρχίσει η κυβέρνηση, όχι βέβαια απέναντι στους μεγάλους εισφοροοφειλέτες του ΙΚΑ, αλλά προς τους μικρούς και δοκιμαζόμενους σκληρά από την κρίση μαγαζάτορες και ελεύθερους επαγγελματίες.
Οσοι έχουν οφειλές και δεν μπουν στη ρύθμιση, αντιμετωπίζουν κατάσχεση και πλειστηριασμό, ήταν η επωδός του διοικητή του ΙΚΑ, για να εμπεδωθεί το μήνυμα τρομοκράτησης εκ μέρους των κυβερνώντων. Ομως, οι δηλώσεις αυτές όσο και ο κυνισμός που ξεβράζουν δεν πρέπει να εκπλήσσουν κανέναν. Αυτή είναι η πολιτική τους, εκεί αποβλέπουν. Να στραγγαλίσουν τους μικρομαγαζάτορες και τους ελεύθερους επαγγελματίες, όπως το ίδιο κάνουν με τους αγρότες και τους επιστήμονες, για να ανοίξουν πεδία δράσης και κερδοφορίας για τα μονοπώλια και τους μεγάλους ομίλους σε κλάδους και τομείς που μέχρι τώρα δραστηριοποιούνταν οι μικρομεσαίοι. Και επιδιώκουν να δώσουν τη χαριστική βολή σε όσους ακόμα δεν υπέκυψαν στον οδοστρωτήρα των πολυεθνικών, εντείνοντας τις πιέσεις μέσα από τέτοιου τύπου επιχειρήσεις για κατασχέσεις που ήδη ξεκίνησαν από τον ΟΑΕΕ και που θα αναβαθμιστούν με τη λειτουργία του νέου Κέντρου Είσπραξης που νομοθέτησε πρόσφατα η κυβέρνηση. Εξέλιξη που πρέπει να διδάξει όλους τους μικρομεσαίους και τους ελεύθερους επαγγελματίες ότι η σωτηρία τους δε βρίσκεται στην «ελεύθερη οικονομία» της αγοράς όπως τόσα χρόνια τους τάιζαν με αυταπάτες, αλλά σε μια οικονομία και εξουσία που μαζί με τους εργάτες, θα αντιπαλέψει την οικονομική και πολιτική εξουσία των μονοπωλίων.
Πολιτική - εμπρηστής
Οι πυρκαγιές των τελευταίων ημερών σε περιοχές - φιλέτα της Αττικής που κατέστρεψαν σπίτια, δάση, δασικές εκτάσεις, ενώ κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές, αναδεικνύουν για άλλη μια φορά τις τεράστιες διαχρονικές ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων και των τοπικών διοικήσεων. Εχουν θεσπίσει ένα αντιλαϊκό, αντιδασικό νομοθετικό πλαίσιο που οπλίζει το χέρι των εμπρηστών. Γιατί ακριβώς είναι οι νόμοι τους που δίνουν τη δυνατότητα να αξιοποιηθεί η γη - εμπόρευμα από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στους ορεινούς όγκους, τα δάση, τις δασικές εκτάσεις του Λεκανοπεδίου, εάν κάνει μια μικρή βόλτα σε πρώην καμένες εκτάσεις σε Πεντέλη και Υμηττό. Οικοδομικοί συνεταιρισμοί, μεγάλες εταιρείες, μεγαλοκαταπατητές, έχουν κερδοσκοπήσει αγρίως πάνω στα αποκαΐδια. Κάτοικοι της Βαρυμπόμπης είπαν από την πρώτη στιγμή της φωτιάς της περασμένης Δευτέρας πως κάποιοι έχουν βάλει στο μάτι το κομμάτι γης που κάηκε, γιατί η οικιστική οικονομική του αξία είναι τεράστια. Αλλωστε στον ίδιο χώρο είχε ξεσπάσει φωτιά πριν μερικές εβδομάδες, μέσα στον Ιούλη...
Η ουσία είναι η εξής: Είναι ταξική επιλογή, τα δάση της χώρας μας να παραμένουν απροστάτευτα. Εξ ου και τα τελευταία χρόνια μια νέα σειρά αντιπεριβαλλοντικών νόμων προστέθηκαν στο οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης, προκειμένου να επεκταθεί παραπέρα το πεδίο δράσης του κεφαλαίου σε βάρος δασών και δασικών εκτάσεων, οικοσυστημάτων, φυσικών πόρων, της δημόσιας γης. Κάτι που συνοδεύεται από τη συνεχή υποχρηματοδότηση της Πυροσβεστικής, τις ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό. Πιο συγκεκριμένα:
-- Με το νόμο 3818/2010 «θολώνει» ακόμη περισσότερο ο ορισμός του δάσους, επιτρέποντας την αλλαγή χρήσης σε δάση και δασικές εκτάσεις.
-- Με το νόμο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), παραχωρούν στο κεφάλαιο δάση και δασικές εκτάσεις, προστατευόμενες περιοχές, εθνικά πάρκα και δρυμούς, παράκτιες περιοχές, ακόμη και τη χρήση αιγιαλών, προκειμένου να εγκαταστήσει (κατά παρέκκλιση ακόμη και της υπάρχουσας ψευδεπίγραφης διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης) ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, ανάμεσά τους και μονάδες καύσης σύμμεικτων απορριμμάτων.
-- Με το νόμο για τη συγκρότηση του «Πράσινου Ταμείου» η διαχείριση του δασικού πλούτου φεύγει από τη Δασική Υπηρεσία και γίνεται από ιδιώτες. Στην ουσία αφαιρείται η αρμοδιότητα κατάρτισης των δασικών χαρτών από τη Δασική Υπηρεσία και παραδίδεται σε εργολάβους.
-- Με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα παρέχεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να εγκαταστήσει τουριστικές, βιομηχανικές και άλλες εγκαταστάσεις του όπου θέλει (ακόμη και σε δημόσιες δασικές εκτάσεις) και μάλιστα με διαδικασίες - εξπρές κ.ο.κ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Εμπρηστής είναι η πολιτική εμπορευματοποίησης της γης σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Που στον καπιταλισμό δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Και απέναντι σε όλα αυτά ο λαός πρέπει να παλέψει σήμερα και να διεκδικήσει ενιαίο φορέα δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης σε πανελλαδικό επίπεδο με ευθύνη και κεντρικό σχεδιασμό από τη Δασική Υπηρεσία σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους συναρμόδιους φορείς. Μέτρα για ουσιαστική βελτίωση της προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων, με έμφαση στην πρόληψη, την ανάπτυξη - διαχείριση του δασικού πλούτου, την προστασία και αξιοποίησή του, προς όφελος του λαού. Ενας αγώνας που θα έχει ξεκάθαρο στόχο να ανατρέψει το σύστημα που έχει μετατρέψει τη γη σε εμπόρευμα.
Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ
«Με τα κιάλια» θα περιμένουν γιατρούς και φάρμακα
Πλοία του πολεμικού Ναυτικού με φαντάρους γιατρούς και στρατιωτικούς γιατρούς θα επισκέπτονται τα μικρά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου για να παρέχουν ιατροφαρμακευτική φροντίδα στους νησιώτες. Ετσι, για τον Αύγουστο του 2013 θα έχουν γιατρό και φάρμακα ο Αγιος Ευστράτιος και τα Ψαρά, ενώ για τους λοιπούς μήνες του έτους η Κάσος, η Κάρπαθος, οι Λειψοί, οι Φούρνοι, η Αστυπάλαια, η Χάλκη και το Καστελόριζο. Θα περιμένουν οι κάτοικοι των νησιών με τα κιάλια το πλοίο - αλήθεια πώς δεν σκέφτηκαν να τους τα ρίχνουν από αεροπλάνα; - για να έχουν γιατρό και φάρμακα, αφού σε πολλά νησιά έχουν κλείσει και τα φαρμακεία που υπήρχαν.
Αυτό αποφασίστηκε με Πρωτόκολλο Συνεργασίας ανάμεσα στα υπουργεία Εθνικής Αμυνας και Υγείας. Φυσικά, θα ήταν «μαξιμαλισμός» να πει κανείς το αυτονόητο, ότι οι ανάγκες υπάρχουν όλο το χρόνο και δε γίνεται να αρρωστήσει κάποιος μόνο όταν είναι εκεί το πλοίο. Θα ήταν και «πολυτέλεια» να καλύπτονται αυτές οι ανάγκες - ζωής και θανάτου - καθολικά και διαρκώς. Οποιες κι αν είναι οι προθέσεις της κυβέρνησης, πάντως, το αποτέλεσμα της πολιτικής της είναι να μένουν πολλά νησιά - όχι μόνο τα «μικρά ακριτικά» - χωρίς βασικές ειδικότητες, χωρίς άμεση διακομιδή ανά πάσα στιγμή, να κλείνουν νοσοκομεία και άλλα να είναι υπό κατάρρευση.
Επίσης, αποφασίστηκε η συνδρομή του υπουργείου Αμυνας στην ενίσχυση της εφημερίας των νοσοκομείων μέχρι να ολοκληρωθεί η κινητικότητα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπως ισχυρίζεται ο υπουργός Υγείας. Οι ανάγκες, όμως, θα παραμείνουν και μετά την ολοκλήρωση της κινητικότητας, αφού από το δυναμικό των εφημεριών θα έχουν αφαιρεθεί 8 νοσοκομεία. Η κατάσταση είναι ήδη εκρηκτική στις εφημερίες των νοσοκομείων με τις ώρες αναμονής να φτάνουν τις 8 και 9 ώρες. Η έλλειψη αναβαθμισμένου δημόσιου δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής όπου θα έχουν όλοι πρόσβαση δωρεάν κάνει ακόμη πιο τραγική την κατάσταση στα νοσοκομεία.
Είναι πολλά τα λεφτά...
Τα 32 εκατ. ευρώ προσεγγίζουν τα χρέη του ΕΟΠΥΥ προς τους παρόχους Υγείας που αφορούν ληξιπρόθεσμες οφειλές του πρώην ΟΠΑΔ ως τις 31/12/2011. Αυτά - σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας - θα καταβληθούν τη Δευτέρα, 12 Αυγούστου. Ταυτόχρονα, έχει ξεκινήσει η καταβολή 61,4 εκατ. ευρώ που όφειλε το ΙΚΑ μέχρι τις 31/12/2011 στους παρόχους Υγείας. Πρόκειται κυρίως για διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικές κλινικές, ψυχιατρικές ιδιωτικές κλινικές, φυσικοθεραπευτήρια, φαρμακευτικές εταιρείες, αυτοαπασχολούμενους φυσικοθεραπευτές και γιατρούς. Φυσικά, η κυβέρνηση, εφόσον πολιτική της επιλογή είναι η στήριξη της επιχειρηματικότητας - και οι ευαίσθητοι τομείς Υγείας και Φαρμάκου δε θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση - είναι δεδομένο ότι θα εξοφλήσει τους παρόχους Υγείας. Δεν μπορούμε όμως να μη σχολιάσουμε τα εξής:
Αν αυτά τα χρήματα δίνονταν για τη στήριξη του δημόσιου τομέα Υγείας, οι υπηρεσίες θα ήταν πολύ πιο αναβαθμισμένες. Δηλαδή, από τη μία «λεφτά δεν υπάρχουν» για δωρεάν Υγεία και Φάρμακο για το λαό κι από την άλλη τεράστια ποσά δίνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, από τα ασφαλιστικά Ταμεία και απευθείας από τους ασφαλισμένους για αγορά υπηρεσιών Υγείας. Είναι ενδεικτικό πως ο ΕΟΠΥΥ αγόρασε το 2012 υπηρεσίες Υγείας από ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα που κόστισαν 832 εκατ. και 432 εκατ. ευρώ αντίστοιχα (σ.σ. στοιχεία του ΕΟΠΥΥ). Σχεδόν όσο είναι το σημερινό έλλειμμά του! Ο δημόσιος τομέας υποβαθμίζεται, λειτουργεί επιχειρηματικά δίπλα στον ιδιωτικό και ο τελευταίος διογκώνεται. Οι υπηρεσίες για την πλειοψηφία του λαού δεν βελτιώνονται, οι παροχές δεν διευρύνονται, ούτε οι πληρωμές μειώνονται. Η κατάργηση της επιχειρηματικότητας θα έδινε τη δυνατότητα να αξιοποιηθούν οι υποδομές και το προσωπικό των ιδιωτικών δομών σε ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους. Μόνο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων θίγονται από αυτήν την προοπτική.
... για το κεφάλαιο στο χώρο της Υγείας
Δεύτερον: Κουβέντα δε γίνεται για τα χρέη του ΕΟΠΥΥ προς τους ασφαλισμένους, που έχουν πληρώσει για γιατρούς, εξετάσεις, φάρμακα και περιμένουν να τα πάρουν πίσω. Τραγική η περίπτωση ασθενών με σοβαρές, ανίατες ασθένειες που αναγκάζονται να σταματήσουν θεραπείες, να πουλήσουν ό,τι έχουν για τα φάρμακά τους. Ομως προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η στήριξη των επιχειρηματιών. «Η Ελλάδα είναι σαν την έρημο που περιμένει μια στάλα βροχής. Και τα ληξιπρόθεσμα είναι αυτή η στάλα. Μην τα καθυστερείτε», είπε ο πρωθυπουργός πριν λίγες μέρες σε σύσκεψη που έγινε στον ΕΟΠΥΥ. Κι άλλες θυσίες για τους ασφαλισμένους που έχουν πληρώσει με ιδρώτα και αίμα τις εισφορές τους. Αυτή είναι η ανάκαμψη που υπόσχονται από την καπιταλιστική κρίση, βάρβαρη και εγκληματική για την πλειοψηφία του λαού.
Τρίτον: Επίσης, δε λέγεται λέξη για την ανάγκη ενίσχυσης της κρατικής χρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ. Αντίθετα, γίνονται διαρκώς περικοπές από τον κρατικό προϋπολογισμό για την Υγεία του λαού και το κόστος μεταφέρεται στις (άδειες) τσέπες των οικογενειών.
Πανηγύρια για τα μονοπώλια
Την περασμένη Πέμπτη, υπογράφτηκε στη Λευκωσία το Μνημόνιο Συνεργασίας στην Ενέργεια ανάμεσα στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Η συμφωνία των τριών χωρών να αναβαθμίσουν τη συνεργασία τους στα ζητήματα της έρευνας και της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στις ΑΟΖ τους προβλήθηκε ως «ιστορική» από την ελληνική και τις άλλες κυβερνήσεις. Την ενεργειακή συνεργασία των τριών χωρών ενθαρρύνουν τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η ΕΕ, η καθεμιά για τους δικούς της λόγους. Κάθετα αντίθετη είναι η Τουρκία, η οποία προσπαθεί να διατηρήσει και να αναβαθμίσει τον περιφερειακό της ρόλο στους ανταγωνισμούς για τους δρόμους και τις πηγές Ενέργειας.
Ο λαός πρέπει να δει πίσω από τις θριαμβολογίες και την προπαγάνδα, για να βγάλει σωστά συμπεράσματα. Η τριμερής συμφωνία δεν κατευνάζει τους ανταγωνισμούς για την Ενέργεια στην περιοχή. Για παράδειγμα, βάσει του Μνημονίου, το Ισραήλ δεσμεύεται να αναπτύξει παραπέρα την ενεργειακή του συνεργασία με την Κύπρο. Την ίδια ώρα, όμως, που συζητάει την αποθήκευση μέρους του αερίου που παράγει στο σταθμό υγροποίησης στο Βασιλικό, διαπραγματεύεται με την Τουρκία την εξαγωγή του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη με αγωγούς στο έδαφός της. Αν αληθεύουν, μάλιστα, τα σχετικά δημοσιεύματα στον ισραηλινό Τύπο, οι συνομιλίες ανάμεσα στην «Delek», που συμμετέχει με 30% στα κυπριακά κοιτάσματα, και την τουρκική πλευρά είναι προχωρημένες.
Να μια πλευρά των ανταγωνισμών που θα οξυνθούν το επόμενο διάστημα και στα δίχτυα τους είναι μπλεγμένο και το Κυπριακό. Η Τουρκία κάνει ό,τι μπορεί να το συνδέσει με τους υδρογονάνθρακες και να δημιουργήσει τετελεσμένα για συνεκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ, προωθώντας παράλληλα τη διχοτομική διευθέτηση του ζητήματος. Η τακτική του Ισραήλ ενισχύει αντικειμενικά την τουρκική επιθετικότητα, που εκφράζεται πλέον ανοιχτά ακόμα και με την παρεμπόδιση πλοίων στην ΑΟΖ της Κύπρου. Το ίδιο ισχύει και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης, η κυβέρνηση αναζητά συμμαχίες - αντίβαρο στις διεκδικήσεις της Τουρκίας και σαν τέτοια βλέπει τον άξονα με την Κύπρο και το Ισραήλ. Ταυτόχρονα, χαρακτηρίζει «ευρωπαϊκή» την ΑΟΖ της Ελλάδας, βάζοντας στα γεμάτα στο παιχνίδι την ιμπεριαλιστική ΕΕ, ο ρόλος της οποίας, μαζί με τις ΗΠΑ, είναι γνωστός στο γκριζάρισμα του Αιγαίου και στη δρομολόγηση αρνητικών εξελίξεων στο Κυπριακό.
Τι καλό έχει να περιμένει ο λαός από το μπερδεμένο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με τη συμμετοχή και της Ελλάδας; Τίποτε απολύτως. Η διανομή της λείας, που περιλαμβάνει και τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες, θα γίνει ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους, που συνασπίζονται και κοντράρονται ανάλογα με το πώς διαμορφώνονται κάθε φορά τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους. Ο λαός στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες δεν πρόκειται να εξασφαλίσει φτηνότερη Ενέργεια, ούτε τα έσοδα του κράτους θα αξιοποιηθούν για να αυξηθούν μισθοί και συντάξεις. Μόνο η δική του εξουσία, που θα κοινωνικοποιήσει τον φυσικό πλούτο και τα μέσα παραγωγής, μπορεί να εγγυηθεί την εκμετάλλευσή τους προς όφελος των δικών του αναγκών.