ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εχουν το φόβο του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας

Τον κίνδυνο να «υπάρξει εξέγερση λόγω της οικονομικής κρίσης», επέσεισε ο πρόεδρος της Ενωσης Νέων Ιταλών Βιομηχάνων, Γιάκοπο Μορέλι, σε ομιλία του στο ετήσιο συνέδριο της Ενωσης. Ομολογώντας τους φόβους της αστικής τάξης, είπε μεταξύ άλλων: «Χωρίς προοπτικές για το μέλλον, μετατρέπεται σε προοπτική μόνον η εξέγερση. Το αύριο είναι κενό ελπίδας και το σήμερα γεμάτο αγωνία». Στην Ιταλία, η ανεργία των νέων βρίσκεται ήδη στο 40,8% και ανεβαίνει δέκα ποσοστιαίες μονάδες στις νότιες περιφέρειες της χώρας. Η βιομηχανική παραγωγή έχει συρρικνωθεί κατά 25% και ακολουθεί τη συρρίκνωση γενικά της ιταλικής καπιταλιστικής οικονομίας, της τρίτης σε μέγεθος στην Ευρωζώνη.

Σύμφωνα με τον Μορέλι, η Ιταλία θα μπορέσει να ξεπεράσει την κρίση «μόνον οικοδομώντας και πάλι ένα κλίμα πραγματικής εμπιστοσύνης, χάρη στη διαφάνεια, στη συνοχή και σε μια νέα ηθική συμπεριφορά στη διαχείριση του δημοσίου συμφέροντος (...) Η οικονομική ανάπτυξη, η ελευθερία του επιχειρείν και η κοινωνική συνοχή πρέπει να καταφέρουν να συμβαδίσουν». Είναι φανερή η αγωνία των αστών να κουμαντάρουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια που οξύνεται στο έδαφος της φτώχειας που δημιουργεί η κρίση και η διαχείρισή της υπέρ του κεφαλαίου. Ο Ιταλός βιομήχανος μάλιστα λέει ωμά ότι η «κοινωνική συνοχή» είναι προϋπόθεση για ανάπτυξη και κοροϊδεύει τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους νέους ότι η ζωή τους θα αλλάξει με μερεμέτισμα του αστικού πολιτικού συστήματος όπως γίνεται και στην Ελλάδα.

Τις ίδιες «ανησυχίες» αλλά και την ίδια διέξοδο υπέρ της αστικής τάξης, είχε περιγράψει και ο πρώην επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Ζαν Κλοντ Γιούγκερ, στη Σύνοδο Κορυφής του Μάρτη, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Ανησυχώ πολύ για τις επερχόμενες οικονομικές εξελίξεις (...) Δεν αποκλείω να διατρέξουμε τον κίνδυνο να δούμε μια κοινωνική επανάσταση, μια κοινωνική εξέγερση (...) Νομίζω ότι θα πρέπει να βρούμε μια τομή μεταξύ των αναπτυξιακών πολιτικών και της δημοσιονομικής εξυγίανσης». Φοβούνται πράγματι άμεσα για εξέγερση; Δείχνει το κίνημα τέτοιες διαθέσεις; 'Η μήπως το προβάλλουν ως ενδεχόμενο προκειμένου να δείξουν ότι σκέφτονται τάχα να ανακουφίσουν τους λαούς επομένως να αμβλύνουν, αφ' ενός, τις όποιες διαθέσεις για διεκδικητικούς αγώνες, αφ' ετέρου, να αποτρέψουν την αμφισβήτηση όχι μόνο της αστικής πολιτικής αλλά και του συστήματος σε μια πορεία, άρα πασχίζουν μ' αυτή την τακτική να χειραγωγήσουν; Ολα αυτά λοιπόν για τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή», την οποία -καθόλου τυχαία- ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναγάγει σε «νούμερο ένα» ζήτημα και υπόσχεται ότι αν κυβερνήσει, θα τη διασφαλίσει για τους βιομήχανους και τις άλλες μερίδες του κεφαλαίου.

Απειλούν και κοροϊδεύουν...

«Τότε δεν ήμασταν έτοιμοι, ούτε εμείς, ούτε αυτοί (σ.σ. η τρόικα). Σήμερα η χώρα έχει σωθεί, δεν απειλείται με έξοδο από το ευρώ, ούτε με χρεοκοπία. Αν δεν είχαν γίνει όσα έγιναν, σήμερα θα ήμασταν Συρία». Αυτά λέει μεταξύ άλλων ο Γ. Στουρνάρας σε συνέντευξή του την Κυριακή, σχολιάζοντας την έκθεση του ΔΝΤ, την αντιπαράθεση με την Ευρωζώνη και τη στάση της συγκυβέρνησης. Κινδυνολογεί - όπως έκανε και τότε η κυβέρνηση - για να πείσει ότι, με το ένα ή το άλλο μείγμα, η διαχείριση της κρίσης για τη διάσωση του κεφαλαίου και πάνω στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, είναι μονόδρομος για το λαό. Αλλιώς, λέει, καραδοκεί η χρεοκοπία και η εξαθλίωση, ενδεχόμενα και ο πόλεμος, όπως δείχνει η επιλογή του υπουργού να αναφερθεί στη Συρία. Στην πραγματικότητα όμως η αστική διαχείριση σε ανάπτυξη και κρίση είναι αυτή που βαθαίνει τις ταξικές ανισότητες και βύθισε εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά σε συνθήκες πραγματικής χρεοκοπίας. Ο δρόμος ανάπτυξης που στηρίζει η συγκυβέρνηση και με παραλλαγές τα άλλα κόμματα, βάζει μπουρλότο στα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Από το βούρκο αυτού του δρόμου ανάπτυξης πρέπει να ξεκολλήσει με την πάλη και τη συμμαχία του ο λαός για να ευημερήσει.

... για να σκύψει το κεφάλι ο λαός

Σε άλλη συνέντευξη, σε μηνιαίο περιοδικό, ο υπουργός Οικονομικών επαναλαμβάνει την πρόβλεψη για ανάκαμψη της οικονομίας το 2014, κρύβοντας ότι αυτή, όποτε κι αν έρθει, θα βασίζεται σε διαλυμένους μισθούς και δικαιώματα και θα υπονομεύσει παραπέρα τα λαϊκά συμφέροντα.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Γ. Στουρνάρας χαρακτήρισε το μνημόνιο «αναγκαίο κακό, αλλά εμπεριέχει τους πόρους διάσωσής μας» και για να παρουσιάσει σαν μονόδρομο τη διαχείριση της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου, πρόσθεσε: «Χωρίς το μνημόνιο, που είναι μία συμφωνία διάσωσης, η Ελλάδα θα γύριζε πίσω στο τέλος της δεκαετίας του '40, αρχή της δεκαετίας του '50, σε όρους κοινωνικής ευημερίας». Κι αυτό όταν εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά φτωχοποιούνται ραγδαία και οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,5 εκατ. Σχετικά με τη μείωση του ΦΠΑ, ο Γ. Στουρνάρας εκτίμησε πως «αν πάμε καλά στα έσοδα του Μάη, η τρόικα θα είναι δύσκολο να αρνηθεί τη μείωση του συντελεστή». Με άλλα λόγια, λέει στο λαό να δεχτεί τις παλιές και τις νέες θυσίες, να συμβιβαστεί να δουλεύει σαν δούλος και να παραδοθεί ολοκληρωτικά η δημόσια περιουσία στα μονοπώλια, για να συμφωνήσει η τρόικα στη μείωση ενός έμμεσου φόρου, που ούτως ή άλλως δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα για το κράτος και τα προσδοκώμενα έσοδα θα αναζητηθούν από άλλο σημείο της τσέπης του λαού. Η κοροϊδία που επιχειρούν είναι πρόκληση και σαν τέτοια πρέπει να απαντηθεί από το λαό.

Παγκόσμιος διαδικτυακός χαφιές

Ο «προοδευτικός» Ομπάμα, ο «αριστερός» Κλίντον, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες δεκαετίες ένα τεράστιο μηχανισμό αστυνόμευσης, ελέγχου και χειραγώγησης της σκέψης των ανθρώπων σε ολόκληρη τη Γη και φυσικά του ίδιου του αμερικανικού λαού. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα από τις αποκαλύψεις πράκτορα της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (NSA) των ΗΠΑ, που γνώριζε σε βάθος το τεχνικό μέρος του μηχανισμού και -για τους λόγους που δηλώνει ή άλλους, που θα αποκαλυφθούν στο μέλλον- αποφάσισε να τον γνωστοποιήσει διεθνώς. Την ύπαρξή του αναγκάστηκε να παραδεχτεί και η ίδια η κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με λιγότερο θορυβώδεις αποκαλύψεις των τελευταίων ετών, ανάλογο μηχανισμό έχουν στήσει -σε μικρότερη κλίμακα- οι εναλλασσόμενες στην εξουσία συντηρητικές και «αριστερές» κυβερνήσεις στη Γερμανία, τη Βρετανία και άλλες μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, αυτοαναγορευμένες σε κατηγόρους για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι λόγοι είναι οι ίδιοι σε όλες τις περιπτώσεις: ο φόβος της ανατροπής του καπιταλισμού και η διαπάλη μεταξύ των ιμπεριαλιστών για τις αγορές, την ενέργεια και τη διεθνή κυριαρχία, με δυο λόγια για το κέρδος. Ιδιες και οι προφάσεις, με πρώτη την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Παλιότερα, πριν την εποχή του Διαδικτύου, ήταν το πρόγραμμα «Εσελον» ένα παγκόσμιο δίκτυο ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων από ΗΠΑ, Βρετανία και Αυστραλία. Τα τεράστια δορυφορικά πιάτα του είναι ακόμη στη θέση τους και πιθανώς σε λειτουργία, αλλά τώρα η ψηφιοποίηση των πάντων δίνει νέες, απίστευτες δυνατότητες. Ο οργουελιανός «Μεγάλος Αδελφός» αν και γράφτηκε με στόχο να διαστρεβλώσει και να χτυπήσει τη σοβιετική πραγματικότητα, πραγματοποιείται σε ασύλληπτο βαθμό στον καπιταλισμό, αξιοποιώντας ένα μεγάλο ανθρώπινο επίτευγμα, το Διαδίκτυο, σε βάρος της ελευθερίας της σκέψης και της ελευθερίας διάδοσης των ιδεών. Ετσι κι αλλιώς αυτές οι ελευθερίες που εδραιώθηκαν από την αστική επανάσταση, την ακολούθησαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, καθώς η κυρίαρχη πια αστική τάξη από προοδευτική έγινε αντιδραστική στις συνθήκες του μονοπωλιακού καπιταλισμού, εμπόδιο στην παραπέρα εξέλιξη.

Το Διαδίκτυο, το πλέγμα των μεγάλων λεωφόρων των πληροφοριών που αγκαλιάζει σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη, είναι ιδιαίτερα ευεπίφορο στην εκμετάλλευση από τις μυστικές υπηρεσίες. Ελέγχουν τα κέντρα διαμεταγωγής των πληροφοριών, με την απευθείας συμμετοχή και βοήθεια των μονοπωλίων για την εξουσία των οποίων πασχίζουν. Κι ας λέει η «Google», η «Yahoo», το «Facebook», το «Twitter» και τα άλλα μεγαθήρια ότι δεν ήξεραν τίποτε για το πρόγραμμα «Πρίσμα» («Prism»), που εδώ και έξι χρόνια παρακολουθεί κάθε μήνυμα, κάθε λέξη, κάθε αρχείο που ανταλλάσσεται στις πέντε ηπείρους. Το ίδιο δήλωναν παλιότερα για το πρόγραμμα «Carnivore» («Σαρκοφάγο»), όπου το FBI τοποθετούσε στα κέντρα διαμεταγωγής των τηλεπικοινωνιακών εταιρειών τα ομώνυμα μηχανήματα παρακολούθησης.

Ο,τι κάνεις στο Διαδίκτυο, ό,τι γράψεις, ό,τι πεις καταγράφεται και διατηρείται μήνες, χρόνια, ίσως για πάντα, όσο υπάρχει καπιταλισμός. Κι η αντίληψη «εγώ δεν έχω να κρύψω τίποτα», πέρα από λάθος είναι η κλασική μέθοδος, που ένα κοινωνικό φαινόμενο προσωποποιείται, για να το φέρουν στα μέτρα τους, να το κάνουν αποδεκτό. Αν δεν έχεις παραδοθεί, αν δεν έχεις υιοθετήσει το «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω», τότε έχεις πολλά να κρύψεις από τους εκμεταλλευτές και την εξουσία τους. Τουλάχιστον, μη τους δίνουμε τις πληροφορίες στο πιάτο, έτοιμα προφίλ κοινωνικής δικτύωσης, για να τα εκμεταλλευτούν εμπορικά και πολιτικά.

Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Ξανά για τη «βάση του 10»

Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας γλυκοκοιτάζει την επαναφορά της «βάσης του 10» στις πανελλαδικές εξετάσεις. Πρόκειται για ένα μέτρο που δεν έχει κανένα νόημα σε εξετάσεις επιλογής, λειτουργεί απλά και μόνο για να τσεκουρώνει κόσμο και να φτιάχνει μια πλαστή βιτρίνα τάχα υψηλού επιπέδου των εισαγόμενων στην ανώτατη εκπαίδευση.

Ο υπουργός σε πρόσφατη συνέντευξή του άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να το επαναφέρει του χρόνου κάνοντας μάλιστα έναν περίεργο -αν όχι απειλητικό- συνειρμό... Είπε χαρακτηριστικά: «Η βάση του 10 είναι ένα εργαλείο για τη θεραπεία της εισαγωγής υποψηφίων με χαμηλές βάσεις, το οποίο ύστερα από πολλή σκέψη αποφασίσαμε να μην αξιοποιήσουμε φέτος. Αναμένουμε ότι με τον εξορθολογισμό του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας που θα πραγματοποιήσουμε, η κατάσταση θα βελτιωθεί. Θα δούμε, λοιπόν, τα αποτελέσματα των φετινών Πανελλαδικών και θα επανεξετάσουμε το θέμα»!

Τι σημαίνει όμως αυτό; Από τη μια μπορεί να εννοεί ότι με το σχέδιο «Αθηνά» οι θέσεις των εισακτέων (που δεν έχουν ακόμα ανακοινωθεί) θα είναι πολύ λιγότερες οπότε δε θα χρειαστεί να «κόψει» αυτούς με τις χαμηλότερες βαθμολογίες... Από την άλλη, μπορεί να εννοεί ότι περιμένει να δει τις φετινές βαθμολογίες... Ομως τα θέματα σε πολλά από τα φετινά μαθήματα ήταν εξωφρενικά δύσκολα και απαιτητικά, οπότε και οι βαθμολογίες λογικά θα είναι πιο χαμηλές. Δηλαδή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δρομολογείται μείωση εισακτέων...

Προκαλεί ο ΣΕΒ

Γρηγοριάδης Κώστας

Εξανίσταται ο ΣΕΒ και διαμαρτύρεται για δημοσιεύματα που τον φέρουν να υπαγορεύει περαιτέρω μείωση του κατώτερου μισθού. Μάλιστα, ως επιχείρημα, με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου, η εργοδοτική οργάνωση προβάλλει τον ισχυρισμό ότι ο μέσος όρος αμοιβών στις επιχειρήσεις - μέλη του είναι πολύ υψηλότερος από τα κατώτερα όρια και ότι οι μειώσεις που επιβλήθηκαν απ' αυτές είναι οι μικρότερες στην αγορά! Κατανοούμε την προσπάθεια του ΣΕΒ να αυτοχρισθεί ως «υπεύθυνη» και συμπάσχουσα με τους εργαζόμενους «κοινωνική δύναμη», όπως πολλές φορές διαφημίζει. Ομως, η πραγματικότητα άλλα μαρτυρά. Καταρχήν είναι ο ΣΕΒ που όχι μόνο χειροκρότησε τη μείωση διά νόμου των κατώτερων μισθών και την εφάρμοσε, αλλά με δηλώσεις του ο πρόεδρός του μόλις πριν λίγες βδομάδες χαρακτήρισε την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ξεπερασμένη! Μάλιστα, πριν ένα μήνα έκανε ακόμα ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση και ζητά από το 2014 το επίδομα γάμου να πάψει να δίνεται από τις επιχειρήσεις και αυτό να αντικατασταθεί από προγράμματα ειδικής στήριξης προς τις οικογένειες που το έχουν ανάγκη! Αξίωση που σημαίνει ότι ο σημερινός μειωμένος από 22% έως και 32% κατώτερος μισθός να περικοπεί με επιπλέον 10%.

Οσο για τους μέσους μισθούς, αυτοί πάντα ήταν πάνω από τους κατώτερους. Το ζήτημα είναι ότι και οι μέσοι και οι κατώτεροι μισθοί είναι τόσο χαμηλά που δεν επαρκούν σήμερα ούτε για τα στοιχειώδη της εργατικής οικογένειας. Και αυτό δεν έπεσε από τον ουρανό. Ηταν αποτέλεσμα και της επίμονης προσπάθειας του ΣΕΒ και κάθε βιομήχανου ξεχωριστά μέσα στις επιχειρήσεις τους. Αλλωστε, η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδας με την τελευταία της Εκθεση αναγνωρίζει ότι ο στόχος του μνημονίου για μείωση του κόστους εργασίας κατά 15% την τριετία 2012 - 2014 όχι μόνο θα επιτευχθεί, αλλά και θα υπερκαλυφθεί και σωρευτικά αναμένεται να φθάσει το 19,2%, χωρίς να υπολογίσουμε τις πρόσθετες απώλειες που επιβλήθηκαν την προηγούμενη τριετία, χωρίς να συνυπολογίσουμε την εκ περιτροπής εργασία, τα τρίωρα και τετράωρα που επιβάλλουν στις επιχειρήσεις τους κατά συρροήν οι βιομήχανοι. Ποιον λοιπόν κοροϊδεύει ο ΣΕΒ;

Ο σάπιος καπιταλισμός καταδικάζει τα παιδιά στη φτώχεια

Τη σαπίλα του καπιταλιστικού δρόμου σε ανάπτυξη και κρίση δείχνουν τα στοιχεία για τις συνθήκες διαβίωσης των λαϊκών στρωμάτων στην Ισπανία, η οποία καυχιέται πως είναι η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη.

Σύμφωνα με τα (υποτιμημένα) στοιχεία του Συμβουλίου της Ευρώπης, σε έκθεση που θα δημοσιευθεί τις επόμενες μέρες, το 30% των παιδιών στην Ισπανία βρίσκονται κοντά στο όριο της φτώχειας, πολλά από αυτά λιποθυμούν μέσα σε σχολεία εξαιτίας της ελλιπούς σίτισής τους και αρκετά αναγκάζονται να φορούν τα ίδια ρούχα επί βδομάδες.

Στην ίδια έκθεση, το Συμβούλιο εμφανίζεται να ανησυχεί υποκριτικά για τη βίαιη συμπεριφορά των αστυνομικών αρχών έναντι διαδηλωτών, όπως και για το γεγονός ότι τα τελευταία δύο χρόνια σπάνια έχουν εντοπιστεί και τιμωρηθεί αστυνομικοί που άσκησαν υπέρμετρη βία εναντίον διαδηλωτών, παρά το γεγονός ότι - όπως σημειώνει - έχει γίνει ευκολότερη η διαδικασία ταυτοποίησης των αστυνομικών που εντοπίζονται να βιαιοπραγούν. Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται ότι η όξυνση των αντιλαϊκών μέτρων πάει χέρι χέρι με την ένταση της κρατικής καταστολής.

Κι ενώ στην «ανεπτυγμένη» καπιταλιστική Ευρώπη τα παιδιά εκατομμυρίων λαϊκών οικογενειών λιμοκτονούν, πάνω από 870 εκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να πεινούν σε όλο τον πλανήτη, ενώ πάνω από 3 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω του υποσιτισμού, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Αλλα 165 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών παρουσιάζουν υστέρηση στην ανάπτυξή τους λόγω της έλλειψης επαρκούς τροφής.

Η αποθέωση της κοροϊδίας έρχεται από την ΕΕ, η οποία ανακοίνωσε το Σάββατο ότι σχεδιάζει να δαπανήσει 3,5 δισ. ευρώ τα επόμενα επτά χρόνια για «να κάνει τον υποσιτισμό ιστορία» σε ορισμένες από τις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη, σύμφωνα με τον Ευρωπαίο επίτροπο αρμόδιο για θέματα Ανάπτυξης, Αντρις Πίμπαλγκς.

Η ιμπεριαλιστική ΕΕ, που τσακίζει τους λαούς στα κράτη - μέλη και στο διάστημα από την έναρξη της κρίσης (Οκτώβρης 2008) έως τα τέλη Δεκέμβρη του 2011 έχει δαπανήσει 1,6 τρισ. ευρώ για να σώσει τις τράπεζες, καμώνεται πως ανησυχεί και πως θέλει να συμβάλει στην αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας και του υποσιτισμού.

Με αφορμή τα αντιρατσιστικά νομοσχέδια

Είναι γεγονός ότι με αφορμή την ύπαρξη και τη δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, γίνεται παρέλαση «αντιρατσιστικών» νομοσχεδίων και προτάσεων, ενώ οι αντιπαραθέσεις των αστικών κομμάτων, με αφορμή το ζήτημα, έχουν πολλαπλές στοχεύσεις. Υποτίθεται ότι επιχειρούν να αντιμετωπίσουν ένα ζήτημα που στην πραγματικότητα το γεννά ο καπιταλισμός. Αλλωστε, αναπτύσσονται σχέσεις από τις ρατσιστικές - ναζιστικές οργανώσεις με τμήματα του κεφαλαίου και με το ίδιο το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του και αυτό έχει αποδειχτεί πάμπολλες φορές. Ο ρατσισμός ήταν και είναι μέρος της αστικής ιδεολογίας, την οποία δυναμώνουν αναπαράγοντάς την ανάλογα με τις συνθήκες εξέλιξης του καπιταλισμού, ιδιαίτερα στο σημερινό αντιδραστικό μονοπωλιακό του στάδιο και ακόμη περισσότερο σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής του κρίσης.

Τα κόμματα που δεν αμφισβητούν την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία, όπως και αν αυτοπροσδιορίζονται, ακόμη και ως «αριστερά», έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι αντικειμενικά συμβάλλουν στο άνοιγμα του δρόμου για τα ρατσιστικά, ναζιστικά κόμματα, ανεξάρτητα από την αντιφασιστική - αντιρατσιστική τους ρητορική. Είναι πασίγνωστο ότι η σοσιαλδημοκρατία της Γερμανίας, στην περίοδο του μεσοπολέμου, είχε αντιρατσιστική, αντιφασιστική ρητορική, αλλά αυτή δούλεψε τα μέγιστα για την άνοδο του Χίτλερ στην κυβερνητική εξουσία. Και αυτό γιατί, όχι μόνο αθωώνουν το εκμεταλλευτικό σύστημα, αλλά το στηρίζουν με την πολιτική τους, δρουν για να το αναπαράγουν. Ιστορικά, επίσης, έχει αποδειχτεί ότι στις συνθήκες της αστικής κοινωνίας δεν αρκεί ένας νόμος, για να αντιμετωπιστούν ο ρατσισμός και ο ναζισμός.

Τα αστικά κόμματα αποδίδουν την έξαρση του ρατσισμού στις συνθήκες της φτώχειας, της εξαθλίωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως αποδίδει αυτές τις συνθήκες στο μνημόνιο, δηλαδή σε μια μορφή διαχείρισης της κρίσης, συγκαλύπτοντας τις αιτίες της, και η Χρυσή Αυγή στους μετανάστες, επομένως προάγει τη ρατσιστική προπαγάνδα και δράση ενάντιά τους και όχι μόνο. Είναι γεγονός ότι οι συνθήκες οικονομικής κρίσης που ωθούν γοργά στην εξαθλίωση και την ανεργία μεγάλες μάζες εργαζομένων, λαϊκών στρωμάτων δε σημαίνει αυτόματα ότι ωθούν και σε αντικαπιταλιστική πάλη. Μπορεί να οδηγούν και σε πισωγύρισμα, σε αντιδραστική κατεύθυνση λαϊκές συνειδήσεις. Η καπιταλιστική οικονομική κρίση συμβάλλει ώστε να κυριαρχεί σε τμήματα του πληθυσμού απογοήτευση και τυφλή οργή, που τροφοδοτούν ποικιλότροπα τους νεοναζί. Αλλά η κρίση είναι καπιταλιστική, είναι του συστήματος που υπερασπίζονται όλοι αυτοί οι ανησυχούντες για τη δράση των φασιστοειδών. Αντίστοιχα, τα φασιστοειδή γέννημα - θρέμμα του συστήματός τους.

Αλλά το γεγονός ότι σ' αυτές τις συνθήκες ο ρατσισμός βρίσκει απήχηση σε τμήματα εξαθλιωμένων ή σε μικροαστικά στρώματα που ξεκληρίζονται, καθόλου δε σημαίνει ότι αυτό είναι αναπόφευκτο. Ποιος είναι ο καταλύτης που μπορεί να περιορίσει και τη ρατσιστική, τη ναζιστική προπαγάνδα αλλά και να αντιμετωπίσει την αντίστοιχη δράση όπως της Χρυσής Αυγής; Ενα ισχυρό, πανίσχυρο εργατικό - λαϊκό κίνημα με αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Το εργατικό κίνημα, η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή συμμαχία δε συμβιβάζονται με τη ρατσιστική και νεοναζιστική προπαγάνδα και δράση, επειδή ακριβώς παλεύουν για την ανατροπή του συστήματος που γεννά το ρατσισμό και το ναζισμό. Και παλεύουν με κάθε μέσο για να συντριβούν από τον ίδιο το λαό. Είναι οι μόνοι που, οργανωμένα και αποφασιστικά, με πίστη στις δυνάμεις και το δίκιο τους, με πλατύ άνοιγμα στο λαό, μπορούν να αντιμετωπίσουν τους φασίστες. Υπάρχει ήδη τέτοια εμπειρία αντιμετώπισης των νεοναζί. Πρέπει να ενταθεί.