Γρηγοριάδης Κώστας

Παίζουν κι αυτοί το παιχνίδι που έπαιξαν τα αστικά ΜΜΕ, της διαστρέβλωσης και αποσπασματικής προβολής των θέσεων του ΚΚΕ, για να υπηρετήσουν με την προπαγάνδα τους την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού στη βάση του δίπολου ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Είτε με τη ΝΔ, είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, άπαντες επιδόθηκαν σε κοπτοραπτική των λεγομένων της Αλ. Παπαρήγα για να υπηρετήσουν σκοπιμότητες, ειδικές και γενικότερες.

Την αστική προπαγάνδα που στηρίζει την κυβέρνηση τη βόλευε να υπονοήσει ότι το ΚΚΕ αναγνωρίζει πως ο ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρετεί το «λόμπι της δραχμής», κατηγορία που του προσάπτει η ΝΔ. Την προπαγάνδα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ βολεύει ένα σχήμα του τύπου: Ο Σαμαράς μιλάει για «λόμπι της δραχμής», το ΚΚΕ μίλησε για «λόμπι της δραχμής», άρα το ΚΚΕ στηρίζει τον Σαμαρά. Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει...

Τους το είπαμε και την προηγούμενη φορά, είναι προβλέψιμοι. Στην παρούσα φάση, προσπαθούν να κατοχυρώσουν το νέο δίπολο και να ενισχύσουν την πόλωση ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ - άλλωστε ο Αλ. Τσίπρας προχτές δήλωσε ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με όρους διπολισμού - και πάνω εκεί προσαρμόζουν όλη την προπαγάνδα τους. Το ότι έχουν πάρει διαζύγιο απ' την αντιπαράθεση με επιχειρήματα είναι γνωστό και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Γιατί τι να αντιτάξουν;

Και για το τέλος. Το να προσπαθεί ο Καρτερός να στήσει εντυπώσεις σε βάρος του ΚΚΕ γράφοντας ότι «η Αλέκα βρέθηκε αυτές τις μέρες στην πρώτη γραμμή της αστικής - της πολύ αστικής όμως - δημοσιότητας», θα το εκλάβουμε ως μια ατυχή στιγμή του αρθρογράφου. Αλλοι είναι αυτοί που έχουν σπάσει όλα τα κοντέρ και δεν προλαβαίνουν τις συνεντεύξεις στα αστικά - τα πολύ αστικά όμως, διεθνούς εμβέλειας έως και αμερικάνικα - μέσα ενημέρωσης. Το γιατί είναι εκ του περισσού βεβαίως, κ. Καρτερέ...

Στο «κυνήγι των επενδύσεων» εντάσσεται από το κυβερνητικό επιτελείο ο κύκλος επισκέψεων που θα πραγματοποιήσει το επόμενο διάστημα ο πρωθυπουργός αρχίζοντας τη Δευτέρα από το Κατάρ. Αν κάτι διαφοροποιεί τα πρωθυπουργικά ταξίδια από αυτά των προκατόχων του, που έγιναν για τον ίδιο σκοπό, είναι ότι αυτή τη φορά η «μοιρασιά της πίτας», δηλαδή των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών στα ξένα μονοπώλια, έχει μάλλον ολοκληρωθεί και πλέον η συζήτηση γίνεται «επί του πρακτέου». Τη μοιρασιά αυτή δεν την κρύβουν πλέον κυβερνητικά στελέχη που ασχολούνται με το θέμα της προσέλκυσης επενδύσεων. «Σε γενικές γραμμές, έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο των επενδύσεων», δηλώνουν χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του Capital και δε διστάζουν να γίνουν πιο συγκεκριμένα: «Οι Γερμανοί ενδιαφέρονται για την ενέργεια και τους φυσικούς πόρους (ανανεώσιμες πηγές, φυσικοί πόροι), οι Ρώσοι και οι Γάλλοι για το σιδηρόδρομο (ΤραινΟΣΕ, με την επισήμανση ότι οι πρώτοι βρίσκονται "πιο κοντά"), οι Κινέζοι για τα λιμάνια (Πειραιά, Θεσσαλονίκης αλλά και Καβάλας), οι Καταριανοί για real estate ("φιλέτα" στο τόξο Σούνιο - Φάληρο όπως το Ελληνικό αλλά και ο Αστέρας Βουλιαγμένης, ενώ παραμένει το ενδιαφέρον για τον Αστακό), Ισραηλινοί επίσης για real estate, αναφέρουν οι ίδιες κυβερνητικές πηγές». Συμπληρώνουν επίσης ότι «καναδικοί επιχειρηματικοί όμιλοι επικεντρώνονται σε θέματα ορυκτού πλούτου (χρυσός, μεταλλεία)», ενώ ο αμερικανικός παράγοντας «παρακολουθεί στενά τις διεργασίες στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων και εκδηλώνει ιδιαίτερη προσοχή για ενεργειακά ζητήματα...». Ο λαός όμως δεν πρέπει να τρέφει ψευδαισθήσεις. Από αυτές τις επενδύσεις μόνο οι επιχειρηματικοί όμιλοι στη χώρα θα ωφεληθούν, από πιθανές συμπράξεις. Ο,τι επενδύσεις και αν γίνουν, οι εργασιακές συνθήκες θα είναι οι σημερινές, ίσως και χειρότερες, με μισθούς πείνας και ωράρια - λάστιχο...

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες πουλάνε συγκυβέρνηση - τραπεζικό κεφάλαιο στα λαϊκά νοικοκυριά που έχουν βρεθεί αντιμέτωπα με τις άγριες ανατροπές που επιβάλλονται στις ζωές τους τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της φιλομονοπωλιακής πολιτικής που αναγκάζει το λαό να πληρώσει την καπιταλιστική κρίση. Ετσι, την ώρα που χιλιάδες από αυτά έχουν μπροστά τους το φάσμα της χρεοκοπίας, η κυβέρνηση επεξεργάστηκε μαζί με τους τραπεζίτες ένα σχέδιο που θα εξασφαλίσει στις τράπεζες ότι θα εισπράξουν ένα μέρος από τα δάνεια που αδυνατούν να πληρώσουν τα νοικοκυριά, που έχουν δει να ανατρέπονται βίαια τα οικονομικά δεδομένα με τα οποία είχαν πάρει πριν από κάποια χρόνια τα δάνεια. Αυτό το σχέδιο το «σερβίρουν» στα λαϊκά στρώματα τάχα ως ρυθμίσεις... ανακούφισης των δανειοληπτών, και μάλιστα, την ώρα που στο τέλος οι οφειλέτες που υποτίθεται ότι θα βοηθηθούν, συνολικά το δάνειο που πήραν θα το πληρώσουν ακριβότερα! Κι αυτό γιατί, όπως ανακοινώθηκε, η τετραετής «περίοδος χάριτος», που σχεδιάζεται -υπό την έγκριση της τρόικας- να δοθεί, προστίθεται στη διάρκεια του δανείου που προβλεπόταν από την αρχική του σύμβαση και μετά το πέρας της επανέρχονται οι αρχικά συμφωνημένοι όροι. Δεδομένου ότι η «περίοδος χάριτος» θα είναι 4 χρόνια κατά τα οποία ο δανειολήπτης θα πληρώνει μόνο τόκους με 1,5% επιτόκιο, σημαίνει ότι όποιος τελικά ενταχθεί στη ρύθμιση θα πληρώσει για επιπλέον τέσσερα χρόνια δόσεις τόκων με 1,5%.

Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ, οι φτωχοί αγρότες, δεν έχουν να περιμένουν καμία ανακούφιση από αυτούς που τους καταδικάζουν στη φτώχεια για να σωθούν τα καπιταλιστικά κέρδη. Μόνο με ριζικά διαφορετικές πολιτικές, με αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους και με έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με το λαό στην εξουσία και όχι το κεφάλαιο και τα μονοπώλια, μπορούν να ελπίζουν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δηλαδή δεν μας φτάνει το «δούλεμα» της κυβέρνησης, έχουμε τώρα και τα «παραμύθια» των βιομηχάνων, για έναν κόσμο «όμορφο, αγγελικά πλασμένο».

Αλήθεια, πού στην Ελλάδα ή στον πλανήτη ολόκληρο, το έχουν δει αυτό το... φαινόμενο; Μήπως στη Γερμανία, όπου είναι νομικά κατοχυρωμένη η μίζα; Μήπως στις ΗΠΑ της «Enron» και των λοιπών «καλών εταιρειών»;

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που ακολουθείται με ιδιαίτερη οξύτητα στην Ελλάδα, τους φαίνεται μήπως... άσχετη και καθόλου διαπλεκόμενη με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων;

Ισως στους εφοπλιστές που απολαμβάνουν ειδικό φορολογικό και εργασιακό καθεστώς; Στις τράπεζες που οι μεγαλομέτοχοι σώζονται σχεδόν... κάθε μέρα με τα χρήματα του ελληνικού λαού;

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να έχουμε... «υγιή επιχειρηματικότητα»: Να ακολουθούνται καθόλα «ανθυγιεινές» πολιτικές σε βάρος των εργαζομένων, αυτών των οποίων η εκμετάλλευση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Πάντως να του αναγνωρίσουμε και μία αληθινή δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ: Τουλάχιστον χαρακτήρισε «ουτοπία» το ότι οι περίφημες δόσεις θα αλλάξουν τα πράγματα σε αυτήν τη χώρα. Μέχρι και οι ίδιοι το παραδέχονται...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο που κι ένας ανόητος πλέον καταλαβαίνει ότι το μόνο που κάνουν είναι να προσαρμόζουν καλύτερα τη... θηλιά της αποπληρωμής στο λαιμό του κοσμάκη. Μιλάμε για λεφτά που ούτως ή άλλως θα έχαναν.

«Χωρίς ένα μαζικό κίνημα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης, η πατρίδα μας θα βρεθεί αντιμέτωπη με πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση, που δεν θα έχει προηγούμενο στα μεταπολεμικά χρόνια. Και προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουν όλοι συμμετοχή». Πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα τέτοιου τύπου εκκλήσεις, όπως η παραπάνω, που περιλαμβάνεται στο χτεσινό άρθρο της ηλεκτρονικής έκδοσης του «Βήματος», με τον εύγλωττο τίτλο «Κίνημα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης τώρα!». Πρώτα απ' όλα δεν μπορεί να αγνοηθεί η αφόρητη υποκρισία των αστικών ΜΜΕ, που ενώ συμμετέχουν ενεργά στην πλύση εγκεφάλου του λαού για το μονόδρομο της σφαγής δίχως τέλος των μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, της διάλυσης των όποιων δομών Πρόνοιας είχαν απομείνει, την ίδια στιγμή χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ανθρωπιστική κρίση και την εξαθλίωση του λαού. Το πιο επικίνδυνο, όμως, είναι ότι επιχειρούν να εμφανίσουν ως διέξοδο ή έστω ως ανακούφιση στη γενικευμένη εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων τη φιλανθρωπία των αστών ή τα συσσίτια της Εκκλησίας και των διαφόρων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων... Στην πραγματικότητα επιχειρούν να νομιμοποιήσουν στη λαϊκή συνείδηση τη ζωή «με το χέρι απλωμένο» και εξαρτημένη από τη φιλευσπλαχνία των πλουτοκρατών. Ακόμα χειρότερα, τέτοιες εκκλήσεις όπως η παραπάνω αποσκοπούν να δημιουργήσουν αναχώματα στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και να αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στο πραγματικό κίνημα που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός. Το κίνημα διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους κόντρα στο κεφάλαιο και στην πολιτική του, λύσης των οξύτατων προβλημάτων τους και αμφισβήτησης της εξουσίας των μονοπωλίων, που ασφαλώς θα παρεμβαίνει οργανωμένα και καθημερινά παντού για να παρεμποδίσει την εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων και να δημιουργήσει ασπίδα αλληλεγγύης για τους ανέργους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, όμως δε θα χάνει ούτε στιγμή το στόχο, που είναι η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και το άνοιγμα του δρόμου για τη λαϊκή εξουσία.

Εδώ και μερικούς μήνες, έχουν αρχίσει τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» σε διάφορους Δήμους και Περιφέρειες της Ελλάδας. Σ' αυτά τα προγράμματα, δουλεύουν άνεργοι για 5 μήνες με μισθό 625 ευρώ και κανένα άλλο δικαίωμα σε άδεια, δώρα κ.τ.λ.

Σ' αυτά τα πλαίσια, πρόσφατα ξεκίνησε το πρόγραμμα «Ενημέρωση - Ευαισθητοποίηση των πολιτών της Αττικής για την ανακύκλωση - κομποστοποίηση» που υλοποιείται απ' το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ και την Περιφέρεια Αττικής.

Απ' την εκπαίδευση ακόμα, ξεκίνησε η επίθεση στη συνείδηση των εργαζομένων και μάλιστα με μανδύα... οικολογικό, από εκπρόσωπο της ΜΚΟ «Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης».

Σταχυολογούμε: Οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων, είναι ενάντια στην ανακύκλωση γιατί θέλουν να δουλεύουν μόνο 1,5 ώρα τη μέρα! Επίσης, οι εργαζόμενοι των Δήμων ξύνονται, είναι άχρηστοι... και «πλεονάζοντες»!

Πέρα από τη συκοφάντηση των εργαζομένων, δεν παρέλειψε να αναπαραγάγει ξοφλημένες θεωρίες περί «διαρθρωτικού προβλήματος» της ανεργίας. Πολλές φορές, μάλιστα, παρακίνησε τους εργαζόμενους να αξιοποιήσουν όσα μάθουν σ' αυτό το πρόγραμμα για να φτιάξουν οι εργαζόμενοι δικές τους επιχειρήσεις για να πουλάνε στους Δήμους «ενημέρωση για την ανακύκλωση», γιατί οι προσλήψεις τελείωσαν!

Απ' αυτό το παράδειγμα, φαίνεται πως τα προγράμματα αυτά, δε στοχεύουν μόνο στο να διαλύσουν τις εργασιακές σχέσεις, αλλά και να δηλητηριάσουν τα μυαλά και τις συνειδήσεις των χιλιάδων ανέργων που συμμετέχουν σ' αυτά.