Γρηγοριάδης Κώστας

Αφενός, αρμοδιότητα της υπηρεσίας είναι να «ενημερώνει» εργαζόμενους κι εργοδότες για το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό της νομοθεσίας, δηλαδή των διατάξεων που ραγδαία προσαρμόζονται στη μεγαλύτερη προστασία της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Ετσι, από τη μία μεριά οι εργαζόμενοι μπορούν να μαθαίνουν τα πάντα σχετικά με το πώς - για παράδειγμα - ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας έχει καταντήσει παρελθόν ή ανέκδοτο, η περιστασιακή απασχόληση γίνεται καθεστώς, οι ατομικές συμβάσεις και οι μισθοί πείνας εξελίσσονται σε κανόνα και όχι σε εξαίρεση και από την άλλη, τα στελέχη της κυβέρνησης μπορούν να περηφανεύονται ότι εκτελούν με επιτυχία το καθήκον τους εγγυώμενα στους μεγαλοεργοδότες ότι ασφαλιστικές δικλείδες και εργατικές κατακτήσεις συρρικνώνονται αμείωτα. Αφετέρου, αρμοδιότητα της υπηρεσίας είναι να «συμφιλιώνει» εργαζόμενους κι εργοδότες, στο πλαίσιο της ολόπλευρης ενίσχυσης του κλίματος και των μηχανισμών «κοινωνικής συνεργασίας» και «ειρήνης», ώστε να εξολοθρεύονται οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και να αποθεώνεται ο «διάλογος».

Ασφαλώς, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εγκαταλείψουν κανένα περιθώριο πίεσης προς την εργοδοτική πλευρά (π.χ. τριμερείς συναντήσεις) ούτε και να χαρίσουν κατακτήσεις που κατοχυρώθηκαν μετά από αιματηρούς αγώνες. Το σίγουρο είναι όμως πως, κανένα πρόβλημα δε θα λυθεί με τη «συμφιλίωση» με το πρόβλημα και τους μεγαλοεργοδότες. Κάθε άλλο. Οσο μεγαλώνει η ανάγκη για την οργάνωσή τους σε ταξική κατεύθυνση και ενάντια στην τάξη που τους εκμεταλλεύεται και πολλαπλασιάζει τα βάσανά τους, τόσο θα μεγαλώνουν και οι εκκλήσεις για «συμφιλίωση» και με το μαστίγιο και με το καρότο...

Να εμφανίσει ως μέγιστη παροχή προς τους αγροτοκτηνοτρόφους το ότι θα καταβληθεί ολόκληρο το ποσό των 160 εκατομμυρίων ευρώ της εξισωτικής επιδότησης στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές επιχειρεί να εμφανίσει η συγκυβέρνηση. Μάλιστα, ο υπουργός και ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επιδόθηκαν σε διαδοχικές δηλώσεις περί συνέπειας του πρωθυπουργού στις προεκλογικές δεσμεύσεις και περί έμπρακτης πολιτικής στήριξης του αγροτικού τομέα. Ομως, το ότι ανακοινώθηκε η επιστροφή των 60 εκατ. ευρώ που κόπηκαν με το μνημόνιο 2 τον περασμένο Μάρτη και με την υπογραφή του Αντ. Σαμαρά δε σημαίνει ότι αποκαθίστανται τα πράγματα για τους αγροτοκτηνοτρόφους της χώρας, ούτε ότι η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ έχει φιλοαγροτική πολιτική.

Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αυτή έχουν δεσμευτεί για συνέχιση της άγριας μνημονιακής πολιτικής και των αντιλαϊκών εντολών της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό ξεπουλιούνται άμεσα ΑΤΕ και ΔΩΔΩΝΗ και οι συνέπειες θα είναι αρνητικότατες για τους αγροτοκτηνοτρόφους. Η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ θα δώσει στο νέο καπιταλιστή ιδιοκτήτη τη δυνατότητα να αποκτήσει την υποθηκευμένη γη και άλλα περιουσιακά στοιχεία των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, πράγμα που θα συμβάλει στο πιο γρήγορο ξεκλήρισμά τους. Επίσης, το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ θα ρίξει τις τιμές παραγωγού στο γάλα στα τάρταρα και τα μονοπώλια που λυμαίνονται το χώρο, ντόπια και ξένα, θα κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος των παραγωγών και των καταναλωτών. Παράλληλα, ως αποτέλεσμα της ακολουθούμενης ολέθριας πολιτικής, πετρέλαιο, ΦΠΑ, ΔΕΗ, κόστος παραγωγής και ζωής έχουν φτάσει στα ύψη, ενώ παράλληλα δεν έχουν τέλος τα διάφορα χαράτσια, οι αυξημένες εισφορές σε ΟΓΑ - ΕΛΓΑ και η άγρια φορολόγηση συνολικά. Απέναντι σε αυτή την πολιτική φτώχειας και ξεκληρίσματος, που δε φτιασιδώνεται με επικοινωνιακά τερτίπια, η μόνη απάντηση της φτωχομεσαίας αγροτιάς είναι η συνέχιση και η ένταση του αγώνα σε κοινό μέτωπο με την εργατιά και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους. Μόνο έτσι θα δει η φτωχομεσαία αγροτιά άσπρη μέρα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Το λέμε γιατί σύμφωνα με κάποιες έρευνες που είδαν το φως της δημοσιότητας (τις οποίες ενστερνίζεται ασυζητητί και το υπουργείο Ναυτιλίας) οι περισσότερες ακτοπλοϊκές εταιρείες κινδυνεύουν με... χρεοκοπία.

Βλέπετε, πού να τα βγάλουν πέρα οι άνθρωποι; Τι να σου κάνουν οι αυξήσεις των εισιτηρίων; Δεν αρκούν οι μειώσεις στους μισθούς των ναυτεργατών. Δε φτάνει η απελευθέρωση στη σύνθεση των πληρωμάτων!

Τι έγινε που τους επιδοτεί ο εργαζόμενος - φορολογούμενος με δισεκατομμύρια εδώ και δεκαετίες για να καλύπτουν με σαπιοκάραβα τις ανάγκες μετακίνησης των νησιωτών; Τι πάει να πει ότι όλοι τους έχουν υπερκέρδη κρυμμένα λογιστικά σε εταιρείες και εταιρειούλες;

Το ότι οι εργαζόμενοι στα πλοία είναι σε μόνιμη επιστράτευση αποτελεί μήπως στήριξη; Το ότι έχουν στη διάθεσή τους κάθε κατασταλτικό μηχανισμό για να τους διασφαλίζει ασυδοσία είναι μήπως ενίσχυση;

Οι άνθρωποι έχουν έξοδα μπροστά στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, στις ανοιχτές αγορές και τις σύγχρονες προκλήσεις, πώς να το κάνουμε...

Οπότε στα 400 ευρώ που χρειάζεται μια οικογένεια απλά για να πάει εκεί που θα κάνει διακοπές (αν φυσικά έχει αυτό το ...προνόμιο) ας προσθέσει και μερικά ακόμη έξοδα. Λυπηθείτε τους.

Α, ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ, μας λέει το υπουργείο Οικονομικών. Δεν πρόκειται να απελευθερώσει τους πλειστηριασμούς των τραπεζών για στεγαστικά δάνεια που δεν μπορούν να πληρωθούν.

Είναι πολύ πιθανό να λέει ψέματα, αλλά σε κάθε περίπτωση έχει βρει άλλους τρόπους για να ενισχύσει τα κέρδη των τραπεζών. Με οποιαδήποτε εκδοχή, πάντως, με πλειστηριασμούς ή όχι, πάλι εμείς θα τα πληρώσουμε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Αν σε ένα παιδί παρέχονταν υπηρεσίες που κόστιζαν 1.000 ευρώ το χρόνο (φαγητό, υλικά για ζωγραφική και άλλες δραστηριότητες, εκδηλώσεις στις οποίες συμμετέχουν τα παιδιά και που είναι σημαντικές για την κοινωνικοποίησή τους κλπ.) λέει ο υπουργός να μειωθεί το ποσό αυτό και να επιμεριστεί σε περισσότερα παιδιά. Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ η υπουργική οδηγία μπορεί να ερμηνευτεί και ως εξής: Εάν τα παιδιά σε έναν παιδικό σταθμό έτρωγαν κρέας τρεις φορές την εβδομάδα, όπως προβλέπεται από το διατροφολόγιο γιατί είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη των παιδιών, τώρα να τρώνε μία για να μειωθεί το κόστος. Πρακτική που ήδη αρκετοί δήμοι εφαρμόζουν στη λογική των περικοπών του κόστους λειτουργίας.

Θυμίζουμε επίσης ότι από πέρσι έχει κοπεί η μεταφορά των παιδιών αφού δεν υπάρχει χρηματοδότηση, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα πολλά νέα ζευγάρια να μην κάνουν καν αίτηση για τους παιδικούς σταθμούς αφού δεν αντέχουν να πληρώνουν 2 και 3 ευρώ τη μέρα βενζίνη για να πάνε τα παιδάκια τους στο σταθμό. Με αυτή τη λογική θα πορευτούν. Οσο το δυνατόν περισσότερες επικίνδυνες περικοπές από παντού. Οι εργατικές λαϊκές οικογένειες δεν πρέπει να συμβιβαστούν με τη λογική της έκπτωσης από τις βασικές ζωτικές τους ανάγκες...

Οι δραματικές συνέπειες του εμπορίου υπηρεσιών Υγείας και φαρμάκων φανερώνονται και με αφορμή τη διαμαρτυρία των συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ ελευθεροεπαγγελματιών γιατρών και των φαρμακοποιών, επειδή ο Οργανισμός για πολλούς μήνες δεν τους έχει καταβάλλει τα οφειλόμενα. Οι αυτοαπασχολούμενοι γιατροί και φαρμακοποιοί, τα Ταμεία και οι ασφαλισμένοι είναι όμηροι από τη μια των φαρμακευτικών επιχειρηματικών ομίλων και από την άλλη του κράτους που υποχρηματοδοτεί τα Ταμεία.

Ετσι, πέρα από τους γιατρούς και τους φαρμακοποιούς ο ΕΟΠΥΥ οφείλει στους ασφαλισμένους από επιστροφές χρημάτων, πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Ιδιαίτερα εκρηκτικό είναι το πρόβλημα για τις πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, για τους χρόνια πάσχοντες και τα άτομα με αναπηρίες που η ίδια τους η ζωή εξαρτάται από τη θεραπεία, για την οποία πληρώνουν έως και χιλιάδες ευρώ το μήνα και δεν παίρνουν τίποτα πίσω. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των γιατρών του ΕΟΠΥΥ και των φαρμακοποιών, αναγκάζοντας τους ασφαλισμένους να πληρώνουν από την τσέπη τους για φάρμακα και ιατρικές πράξεις, το μόνο που κάνουν είναι να μεταθέτουν τη θηλιά στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα και στους πιο ανήμπορους ανθρώπους.

Αφού το πρόβλημα είναι κοινό, θα έπρεπε να οργανώσουν τον αγώνα τους από κοινού με τους ασφαλισμένους, τους συνταξιούχους, τα ΑμεΑ, αλλά και τους άνεργους, τους νέους ανασφάλιστους και τους χαμηλόμισθους. Με στόχο να πιεστεί η κυβέρνηση και οι επιχειρηματίες σε Υγεία - Φάρμακο. Εξάλλου μόνο σε ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλους, αναβαθμισμένο σύστημα Υγείας και ενός κρατικού φορέα για τα Φάρμακα θα ήταν και οι ασθενείς και οι γιατροί και φαρμακοποιοί εξασφαλισμένοι.

Προσπάθεια εγκλωβισμού των αυτοαπασχολούμενων στην παραπλανητική τακτική της συντεχνιακής απόσπασης κάποιων τάχα διευκολύνσεων ή άλλης διαχείρισης και στην καλλιέργεια ψευδαισθήσεων ότι κάποιοι απ' αυτούς μπορεί με επιμέρους ρυθμίσεις στο φορολογικό να «τη γλιτώσουν» από τη λαίλαπα της γενικευμένης επίθεσης που δέχονται τα λαϊκά στρώματα για τη διάσωση και διαιώνιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων, αποτελούν ούτε λίγο ούτε πολύ οι «θέσεις για ένα νέο φορολογικό νομοσχέδιο» που κατέθεσε στον υφυπουργό Οικονομικών η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΒΕΕ. Σε πλήρη αναντιστοιχία με τα πραγματικά συμφέροντα των ΕΒΕ που βρίσκονται στη συμμαχία και στο κοινό μέτωπο αγώνα με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα για την ανατροπή της πολιτικής που τους βουλιάζει στη φτώχεια και στην εξαθλίωση για την «έξοδο από την κρίση» του κεφαλαίου, η πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας επιλέγει συστηματικά το δρόμο του αποπροσανατολισμού και της υποταγής του κινήματος στην κυρίαρχη πολιτική. Η αξιοπρεπής διαβίωση των ΕΒΕ και των οικογενειών τους, το δικαίωμά τους στη δουλειά, στην ασφάλιση, στην αξιοπρεπή σύνταξη δεν περνάει μέσα από τη λογική των διαχειριστικών ή αποσπασματικών μέτρων που προτείνει η ΓΣΕΒΕΕ βάζοντας πλάτες στη συγκυβέρνηση και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί. Αλλά μέσα από το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία, για μια άλλη πολιτική με επίκεντρο τα συμφέροντα του λαού, στην αποδέσμευση από την ΕΕ και στη σύγκρουση με τα μονοπώλια.