Ο Θ. Καρτερός ΚΚΕδολογεί στην «Αυγή της Κυριακής». Προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες του ότι η στρατηγική συμμαχιών του ΚΚΕ απέτυχε και πως αποδείχτηκε λάθος η μη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ. Δηλώνει μάλιστα την πικρία του επειδή η Απόφαση της ΚΕ για τις δυο εκλογικές μάχες δεν συνιστά και αλλαγή στρατηγικής, όπως ο ίδιος, το κόμμα του και σύσσωμος ο αστικός κόσμος θα ήθελε και προσδοκούσε. Αφήνει όμως μια χαραμάδα ελπίδας σε όλους αυτούς, ότι «το ΚΚΕ βρίσκεται σε σταυροδρόμι». Αναρωτιέται μάλιστα αν το ΚΚΕ «θα επιμείνει στις εμμονές ότι για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ; (...) Στην υποτίμηση της ολέθριας σημασίας του Μνημονίου; (...) 'Η θα αποφασίσει να ενωθεί με το μεγάλο ρεύμα αντίστασης και αντεπίθεσης που δημιουργείται - και που εκφράστηκε και εκλογικά;»... Κάπου το έχασε το νήμα ο Καρτερός. Μάλλον δεν τον ενημέρωσαν ότι το κόμμα του, που έκανε το μνημόνιο προεκλογική παντιέρα, δεν στηρίζει την Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ για κατάργησή του, μαζί με όλους τους εφαρμοστικούς νόμους, το μεσοπρόθεσμο και τις δανειακές συμβάσεις. Ούτε φαίνεται να του είπαν πως το «νέο ρεύμα» που δημιουργείται στο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό της αναδιαπραγμάτευσης, μια που η καταγγελία και κατάργηση του μνημονίου πήγαν περίπατο για τους όψιμους αντιμνημονιακούς. Και, βεβαίως, της πληρωμής του χρέους. Στην πρεμούρα του να συκοφαντήσει το ΚΚΕ και να χτυπήσει τη στρατηγική του (αυτή είναι που τους ενοχλεί) πιάστηκε αδιάβαστος ο Καρτερός. Ετσι είναι όμως. Οταν σαν κόμμα σού αναθέτουν τη λάντζα να γεμίσεις με «αντιμνημονιακό» αέρα τα πανιά της αστικής διαχείρισης, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα βρεθείς γυμνός απέναντι στο λαό. Για να αποδειχτεί ότι πραγματικά φιλολαϊκή δύναμη είναι μόνο εκείνη που στο μνημόνιο βλέπει τη στρατηγική της ΕΕ και μ' αυτή συγκρούεται. Ολα τα άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση και για ΚΚΕδολόγους της πλάκας...
Σκόπιμος αποπροσανατολισμός...
«Μαλλιά κουβάρια για το ποιος... θα καταργήσει το Μνημόνιο»! Το πρωτοσέλιδο αναγγελτικό στα χτεσινά «ΝΕΑ» συνοδεύεται από φωτογραφία της Αλ. Παπαρήγα, του Αλ. Τσίπρα και του Φ. Κουβέλη, μην τυχόν και μείνει κανείς με την απορία σε ποιους αναφέρεται. Στη σελίδα που αυτό παραπέμπει ο τίτλος επιμένει: «Ξέσπασε καβγάς στην αριστερά» και η συντάκτρια του ρεπορτάζ υποστηρίζει πως «Κουμουνδούρου και Περισσός έδωσαν τη μάχη της "αριστεροσύνης" και της "αντιμνημονιακής δύναμης", με αφορμή το ποιος κάνει πράξη καλύτερα από τον άλλο την κατεδάφιση του μνημονίου - στα χαρτιά βέβαια»...
Είναι να απορεί κανείς πού στο καλό τα «ΝΕΑ» και η συντάκτριά τους είδαν «καβγά» για το ποιος θα καταργήσει το μνημόνιο! Σαφή, κρυστάλλινη πρόταση νόμου για την κατάργηση μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και εφαρμοστικών νόμων κατέθεσε μόνο το ΚΚΕ. Η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ πλειοδοτούν με τη σειρά τους, για να κατοχυρώσουν την ...επαναδιαπραγμάτευση, δηλαδή την εφαρμογή του. Το γεγονός ότι ο τίτλος είναι εκτός θέματος και αποσκοπεί στην πρόκληση εντυπώσεων αλλά και στο να τσουβαλιάσει την πρόταση του ΚΚΕ ως αίτημα - κρίκο στην πάλη που πρέπει να αναπτυχθεί για το τσάκισμα της «μήτρας» που γεννά τα μνημόνια, με τις προτάσεις διαχείρισης των άλλων κομμάτων, επιβεβαιώνεται απ' το ίδιο το ρεπορτάζ.
... συγκάλυψης των «αριστερών» διαχειριστών
Ετσι, κόντρα στους πηχυαίους τίτλους, στο ρεπορτάζ διαβάζουμε: «Ο Π. Σκουρλέτης (...) έσπευσε να διαχωρίσει τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ απ' αυτήν του ΚΚΕ (...) Παράλληλα πηγές της Κουμουνδούρου έσπευδαν να διευκρινίσουν, προεξοφλώντας και τη στάση των βουλευτών τους όταν συζητηθεί η πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Οτι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ "δεν μίλησε ποτέ για μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του χρέους. Εμείς λέμε για επαναδιαπραγμάτευση. Λέμε μονομερή καταγγελία μόνο του μνημονίου, δηλαδή των μέτρων που συνοδεύουν τη δανειακή σύμβαση"»... Κάτι που χτες ο Π. Σκουρλέτης έκανε «λιανά» σε συνέντευξή του, δηλώνοντας ότι δε θα ψηφίσουν την πρόταση νόμου του ΚΚΕ.
Οι καυγάδες συνεπώς υπάρχουν μόνο στη φαντασία των συντακτών της εφημερίδας. Και ενδεχομένως μεταξύ των νυν και επίδοξων διαχειριστών της αστικής εξουσίας. Το ΚΚΕ δεν εντάσσεται σ' αυτούς. Το εντάσσουν όμως οι αστοί, αποπροσανατολίζοντας το λαό, για να συγκαλύψουν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, καραμπινάτη πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου και εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης με λίγο δήθεν διαφορετικό «μείγμα»...
Νέο αντιλαϊκό σχέδιο
Τη βίαιη διεργασία για την εσωτερική υποτίμηση, για τη διαμόρφωση φτηνότερης, περισσότερο ευέλικτης εργατικής δύναμης, που ωθεί στην εξάπλωση της εξαθλίωσης σε ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού προωθούν εσπευσμένα η συγκυβέρνηση από κοινού με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, κλιμακώνοντας με το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» και τα πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα ύψους πάνω από 11,5 δισ. ευρώ.
Το φτήνεμα των εργατών συντελείται μέσα από τις παραπέρα τρανταχτές «περικοπές» στους μισθούς και τα μεροκάματα, με τα νέα προωθούμενα μέτρα όπως αυτά που αφορούν στις συντάξεις, με την κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων, επιδομάτων ανεργίας, ΕΚΑΣ, πολυτεκνικά, προνοιακά, φοιτητικά κ.ά., με τον αποκλεισμό από αυτά εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών, μέσα από την εφαρμογή εξευτελιστικών εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων. Την ίδια στρατηγική εξυπηρετεί η συνεχής δραστική μείωση των κρατικών «δαπανών» για την Υγεία, την Παιδεία, για κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Για λόγους διαχείρισης ακραίων φαινομένων κοινωνικής μιζέριας και κοινωνικού αποκλεισμού, δικαιούχοι των κάθε είδους προνοιακών και άλλων επιδομάτων στο εξής θα είναι το φτωχότερο κομμάτι του πληθυσμού, όσοι διαβιούν σε συνθήκες απόλυτης και σχετικής φτώχειας και εξαθλίωσης.
Βγαλμένα μέσα από την ίδια στρατηγική των μονοπωλίων είναι και τα «φρέσκα» μαζικά χαράτσια, όπως αυτά που στέλνουν τις μέρες τούτες με τα εκκαθαριστικά της Εφορίας, όπως και αυτά που ετοιμάζουν για το αμέσως προσεχές διάστημα. Στην τωρινή ημερήσια διάταξη της δικτατορίας των μονοπωλίων είναι να μαζέψουν το χαράτσι πάνω στη λαϊκή κατοικία, είτε με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ είτε με άλλον τρόπο, και ακόμη η παραπέρα απογείωση, από το φθινόπωρο φέτος, των ειδικών φόρων κατανάλωσης πάνω στο πετρέλαιο θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών. Ενα ακόμη πρόσθετο εργαλείο για το αποφασιστικό ξεζούμισμα του λαϊκού εισοδήματος είναι ο νέος φορολογικός νόμος που φέρνουν για ψήφιση στη Βουλή το Σεπτέμβρη. Βασικοί άξονες είναι τα νέα βαριά χαράτσια απέναντι στο λαϊκό εισόδημα, στην κατανάλωση και την κατοικία. Η διάλυση και κατάργηση όλων των ελαφρύνσεων που ακόμη τρεμοπαίζουν στα πόδια τους και που αφορούν στις κάθε είδους δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών (νοίκια, φροντιστήρια παιδιών, Υγεία, τόκοι στεγαστικών δανείων κ.ά.), η «αντικατάστασή» τους με «επιδοματική μορφή» και μόνο για τα πολύ χαμηλά εισοδήματα, δηλαδή επίσης για τη διαχείριση των ακραίων φαινομένων απόλυτης και σχετικής φτώχειας και εξαθλίωσης που γεννά η εγκληματική πολιτική σε όφελος του κεφαλαίου.
«
Πέτρα πάνω στην πέτρα» δεν πρόκειται να αφήσουν προκειμένου να ενισχυθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες λόγω κρίσης. Οταν οι καπιταλιστές περάσουν σε φάση διευρυμένης κερδοφορίας, που ίδιοι την ευαγγελίζονται - χωρίς όμως και να είναι σε θέση να την προσδιορίσουν χρονικά - ο λαός θα είναι γονατισμένος, χωρίς δικαιώματα, αναγκαστικά και βίαια οπισθοδρομημένος πολλές δεκαετίες πίσω. Φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση με τα μονοπώλια να συνεχίζουν να αλωνίζουν στο επίπεδο της οικονομίας και της παραγωγής δεν μπορεί ούτε και θα μπορούσε να υπάρξει. Για το λαό υπάρχει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, χωρίς τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους, με εργατική λαϊκή εξουσία και το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει. Γεγονός που απαιτεί τώρα οργάνωση και πάλη ενάντια σ' αυτά τα μέτρα και την πολιτική που τα εφαρμόζει σε συνδυασμό με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Ανδρέας ΣΑΚΑΡΕΛΟΣ
Το «όραμα» του μεγάλου κεφαλαίου...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΟΠΩΣ ΔΗΛΩΣΕ ΤΟ 2009 «είχε ένα όραμα»! Ποιος; Μα ...ο Γιώργος Παπανδρέου, ο πρώην πρωθυπουργός. Και ναι, θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα -για να μην πούμε την ... εθνική υποχρέωση- να μιλάει δημοσίως.
Είχε λοιπόν ...«ένα όραμα»! Κι εμείς από τότε ζούμε το όραμά του, το οποίο ανέλαβαν να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο οι συνεχιστές του, Βενιζέλος, Παπαδήμος, Σαμαράς κ.λπ.
Το πόσο καλά περνάμε μέσα στο «όραμα» δεν είναι να το συζητάει κανείς. Αφήστε που το «όραμα» είναι και «σοσιαλιστικό».
Παράλληλα, ο πρώην πρωθυπουργός δήλωσε ότι «νιώθει περήφανος» γιατί «αποφύγαμε τη χρεοκοπία» και γενικώς είναι ευχαριστημένος σε γενικές γραμμές από τον τρόπο που χειρίστηκε τα πράγματα.
Εμείς τι να πούμε. Αν νομίζει ότι είναι έτσι τα πράγματα, γιατί δε βγαίνει στους δρόμους, στις λαϊκές, στις ουρές ανεργίας, στις ουρές της εφορίας για να τα πει αυτά;
Είμαστε βέβαιοι ότι θα τύχει της ...αμέριστης συμπαράστασης και συμπάθειας των ανθρώπων του μόχθου.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ για τη μεταρρύθμιση του κράτους ζήτησε ο Αντ. Σαμαράς από τους υπουργούς του κι αυτοί βεβαίως ...συντονίζονται.
Ενας ένας συναντάει τον υπουργό Οικονομίας, Γ. Στουρνάρα και του δίνει ένα «πακετάκι» με περικοπές προκειμένου να μαζευτούνε 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό θα πει συντονισμός.
Εχουν πιάσει τα ... «μαχαίρια» και κόβουν με τον ίδιο ρυθμό, σε αγαστή συνεργασία και χωρίς παραφωνίες. Η τέλεια καλοκουρδισμένη μηχανή.
Αλλωστε το γνωρίζουμε χρόνια τώρα πώς όταν πρόκειται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου ο κυβερνητικός και κρατικός μηχανισμός κινείται σε πολύ υψηλά -ευρωπαϊκά θα λέγαμε- επίπεδα.
Μόνο όταν πρόκειται για τα συμφέροντα του λαού και την ανακούφιση του κοσμάκη είναι ... «όλα του γάμου δύσκολα».
Παπαγεωργίου Βασίλης
Πρόκληση οι φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο
Παπαγεωργίου Βασίλης
Αποτελεί θρασύτατη πρόκληση πρώτου μεγέθους και ηχηρό χαστούκι στο «πρόσωπο» του λαού η νέα μείωση των φόρων στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων που προωθεί η κυβέρνηση. Την ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά έχουν βρεθεί σε απόλυτο αδιέξοδο και σε απόγνωση από τα ατέλειωτα «ραβασάκια» που παίρνουν από την εφορία, τα χαράτσια μέσω της ΔΕΗ, τους έμμεσους φόρους σε καύσιμα, τρόφιμα κ.ο.κ., ταυτόχρονα με την άγρια σφαγή στους μισθούς και τις συντάξεις, το κυβερνητικό επιτελείο σχεδιάζει να απαλλάξει ουσιαστικά τις επιχειρήσεις από πάσης φύσεως φόρους στο όνομα της ανάπτυξης και των επενδύσεων. Στην πραγματικότητα ετοιμάζονται να κάνουν πράξη την προεκλογική δέσμευση των κομμάτων της συγκυβέρνησης για μείωση των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη και τα μερίσματα των επιχειρήσεων στο 15% ή και στο 10% (από 20% και 25% αντίστοιχα που είναι σήμερα). Την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε αλλαγές στη φορολογία των επιχειρήσεων προανήγγειλε ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης, μιλώντας στο ετήσιο φορολογικό συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Ας σημειωθεί ότι τα πρώτα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, που δημοσίευσαν χτες τα «Νέα», δείχνουν ότι ο φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων θα είναι 700 εκατ. ευρώ χαμηλότερος σε σχέση με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού, που ανέρχονταν σε μόλις 2,2 δισ. από τα 56,3 δισ. των συνολικών εσόδων του προϋπολογισμού... Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση βαδίζει σε ολοένα και μεγαλύτερη απαλλαγή του κεφαλαίου από φορολογικά και άλλα «βάρη» (π.χ. εργοδοτικές εισφορές), εκτός των άλλων, γιατί έχει αποφασίσει να κατεδαφίσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο από υπηρεσίες Πρόνοιας, από το δημόσιο τομέα Υγείας, τις συντάξεις κλπ. Η φιλολαϊκή διέξοδος δεν μπορεί παρά να αναζητηθεί σε πορεία ρήξης και σύγκρουσης με τα μονοπώλια, την πολιτική τους και την εξουσία τους.
Τσουβαλιάζουν ΠΑΜΕ και «Χρυσή Αυγή»...
«Ομάδες του ΠΑΜΕ και της "Χρυσής Αυγής" προσπάθησαν να επιβάλλουν απεργιακές κινητοποιήσεις και στο εργοστάσιο του Βόλου (σ.σ. της "Ελληνικής Χαλυβουργίας") αλλά δεν τα κατάφεραν και απωθήθηκαν από τους εργαζόμενους» αναφέρει μεταξύ άλλων το «Κυριακάτικο Εθνος» σε 4σέλιδο δημοσίευμα με το οποίο προσπαθεί να ... αντιπαραβάλει τις επιχειρήσεις που αναπτύσσονται επειδή υπάρχει «κοινωνική ειρήνη» και εκείνες που κλείνουν γιατί γίνονται αγώνες. Προσπερνάμε το συμπεράσμα που «ακτινοβολεί» όλο το δημοσίευμα για το πόσο επικίνδυνες είναι για την οικονομία και τις εταιρείες οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Για το θέμα έχουν απαντήσει στοιχειοθετημένα με ανακοινώσεις και οι χαλυβουργοί με το σωματείο τους, αναδεικνύοντας μέσα από συγκεκριμένες περιπτώσεις ότι η συνεργασία με την εργοδοσία όχι μόνο δεν έσωσε θέσεις εργασίας και δικαιώματα, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να αποπροσανατολιστούν οι εργαζόμενοι, να οδηγηθούν κυριολεκτικά σαν πρόβατα επί σφαγή νομιμοποιώντας και καθαγιάζοντας τους ίδιους τους σφαγείς τους. Αλλωστε, τις επιχειρήσεις τις κλείνει η οικονομική κρίση, ο οξύτατος ανταγωνισμός μεταξύ των καπιταλιστών, η μεταφορά επιχειρήσεων στο εξωτερικό με εργασιακές συνθήκες γαλέρας για τεράστια κερδοφορία, οι οποίες επιδοτούνται και από το κράτος για αυτή τη μεταφορά. Στη Βουλγαρία μόνο, 800 επιχειρήσεις, δημιούργησαν 100.000 θέσεις εργασίας, όπως είπε πρόσφατα ο Πρόεδρός της.
... υπονομεύοντας πολύπλευρα τους δίκαιους αγώνες
Το ζήτημα που προκαλεί - τουλάχιστον - έκπληξη είναι η έλλειψη (;) στοιχείων των ρεπόρτερ του «Εθνους»: Καλά, δεν άκουσαν ποτέ ότι η «Χρυσή Αυγή» στο Βόλο όχι μόνο δεν είχε πρόταση για απεργία ή οποιονδήποτε αγώνα, αλλά τάχθηκε από την αρχή και με κάθε τρόπο ενάντια στην κινητοποίηση των εργαζομένων; Δεν άκουσαν ότι ο Πυρήνας Μαγνησίας της «Χρυσής Αυγής» διακινούσε ανακοίνωση με την οποία δικαιολογούσε τις εργοδοτικές αξιώσεις για δουλειά με 500 ευρώ μες στα καμίνια της χαλυβουργίας, τονίζοντας πως «η πρόταση της Ελληνικής Χαλυβουργίας προς τους εργαζόμενους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά»; Με την οποία αναπαρήγαγε το γνωστό εκβιασμό ότι όσοι δε δέχονται να δουλέψουν όπως απαιτεί η κερδοφορία του εργοδότη θα χάσουν τη δουλειά τους και γι' αυτό σημείωνε ότι δεν πρέπει να γίνει απεργία γιατί το ζητούμενο «είναι να μην κλείσουν τα εργοστάσια και να μην βρεθεί ο κόσμος στον δρόμο»;
Γι' αυτές τις παρεμβάσεις της «Χρυσής Αυγής» δεν άκουσαν τίποτα οι ρεπόρτερ του «Εθνους»; Γιατί αφήνουν υπονοούμενα και επιχειρούν να ταυτίσουν δυνάμεις που στηρίζουν διαμετρικά αντίθετα ταξικά συμφέροντα; Γιατί καμιά απολύτως σχέση δεν έχουν οι ταξικές δυνάμεις, που αναδεικνύουν πως η στήριξη των επιχειρηματικών συμφερόντων είναι αδιέξοδη και για τους εργαζόμενους και για την ανάπτυξη υπέρ του λαού, με τη «Χρυσή Αυγή» που με κάθε ευκαιρία επιβεβαιώνει πως προκειμένου να προστατευτούν οι ανάγκες των μονοπωλίων είναι έτοιμη να κάνει οτιδήποτε, στρεφόμενη με κάθε τρόπο ενάντια στην εργατική - λαϊκή οικογένεια. Βολεύει όμως την αστική προπαγάνδα αυτή η προβοκατόρικη τακτική για να χτυπιούνται οι αγώνες...
Να γίνει υπόθεση του λαού
Η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των εφαρμοστικών νόμων, είναι μια ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη παρέμβαση του Κόμματος, που μπορεί και πρέπει να γίνει όπλο στα χέρια του λαϊκού κινήματος. Η κατάθεση της πρότασης νόμου είναι απόδειξη της συνέπειας του ΚΚΕ. Οχι μόνο επειδή δεσμεύτηκε προεκλογικά γι' αυτή την πρωτοβουλία, αλλά και επειδή είναι ο μόνος αταλάντευτος εχθρός των καπιταλιστών, της πολιτικής και της εξουσίας τους της ΕΕ, που με μοχλό τα μνημόνια επιβάλλουν την πιο βαθιά αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική για να αντιμετωπίσουν την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου. Και το ΚΚΕ συνδέει την πάλη ενάντια σε μνημόνια, δανειακές, μεσοπρόθεσμο και εφαρμοστικούς, ενιαία, με την πάλη ενάντια στα μονοπώλια. Ολ' αυτά τα αντιπαλεύει στη Βουλή και στο κίνημα γιατί είναι στρατηγική της ΕΕ, της κυβέρνησης και της ντόπιας πλουτοκρατίας σε βάρος του λαού. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που όχι μόνο δε δεσμεύεται από αυτή τη στρατηγική, αλλά καλεί το λαό να την αντιπαλέψει, να την ανατρέψει.
Γι' αυτό είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να δώσει ριζοσπαστικό περιεχόμενο στην πάλη για την κατάργηση των μνημονίων, των συμφωνιών και των νόμων που τα συνοδεύουν. Η κατάργηση των μνημονίων, η αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και η μονομερής διαγραφή του χρέους, είναι πολιτικά αιτήματα - κρίκοι που μπορούν να μαχητικοποιήσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα, να συσπειρώσουν λαϊκές δυνάμεις ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση. Η ικανοποίηση των τριών αυτών αιτημάτων είναι σήμερα όροι απαραίτητοι για την ανακούφιση του λαού και ταυτόχρονα κρίκος για την πολιτικοποίηση της πάλης, τη στοχοποίηση του πραγματικού δυνάστη του λαού. Για το δυνάμωμα της αντιμονοπωλιακής πάλης στο εθνικό πεδίο, της αλληλεγγύης με τα αντιμονοπωλιακά κινήματα στις άλλες χώρες της ΕΕ.
Τα λεγόμενα «αντιμνημονιακά» κόμματα, που προεκλογικά δημαγωγούσαν με την κατάργηση των μνημονίων, έχουν πλέον όλα τραβηχτεί στη θέση της συγκυβέρνησης για αναδιαπραγμάτευση. Πρώτος και καλύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ. Προεκλογικά μιλούσε για καταγγελία και κατάργηση των μνημονίων, ύστερα απέκλεισε τις «μονομερείς ενέργειες» και κατέληξε να μιλά για αναδιαπραγμάτευση. Η πορεία του ήταν προδιαγεγραμμένη, στο βαθμό που υπερασπίζεται την ΕΕ και την Ευρωζώνη, θέλει πάση θυσία να παραμείνει η χώρα σ' αυτή και αντιλαμβάνεται το κεφάλαιο σαν μοχλό της όποιας ανάπτυξης και «ανασυγκρότησης» της οικονομίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ζωντανή απόδειξη ότι κατάργηση των μνημονίων και παραμονή στην ΕΕ είναι όροι ασύμβατοι μεταξύ τους.
Οπως ασύμβατα είναι η λαϊκή ευημερία με την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των καπιταλιστών. Ο λαός πρέπει να εμπιστευθεί τη δύναμή του. Να ζητήσει απ' όλα τα κόμματα να πάρουν θέση απέναντι στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Να κάνει δική του υπόθεση το αίτημα της πλήρους ενημέρωσης για τις συμφωνίες με την τρόικα, που δεν έφτασαν καν στη Βουλή. Να απαιτήσει την κατάργησή τους, με όρους μαζικής πολιτικής πάλης. Η ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος, απαλλαγμένου από αυταπάτες για λύσεις από τα πάνω και μέσα στην ΕΕ, είναι σήμερα η μόνη διέξοδος για να περπατήσει ο λαός προς τη νίκη. Σ' αυτόν τον αγώνα, το ΚΚΕ θα σταθεί πρωτοπόρα δύναμη, μέσα κι έξω από τη Βουλή.
Feeds
