Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ, την επομένη των εκλογών, θα καταθέσει «ρεαλιστικό σχέδιο» για την κατάργηση του μνημονίου, αλλά και την παραμονή της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ τόνιζε, στη χτεσινή πρωινή εκπομπή του ΑΝΤΕΝΝΑ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μητρόπουλος. Μόνο που ο «ρεαλισμός» είναι μόνιμη επίκληση και όσων καλούν τους εργαζόμενους και να υποστούν δραματικές θυσίες, συνυπογράφοντας το τσάκισμα των κατακτήσεών τους και να στρατευτούν πίσω από την ανάπτυξη που υπηρετεί τα μονοπώλια. Γιατί πολύ απλά, «ρεαλισμός» είναι για πολλούς (και συγκεκριμένα τη μεγαλοεργοδοσία και τους υπηρέτες της) και το ότι τα μεροκάματα πρέπει να φτάσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας και Ρουμανίας, για να μη «μεταναστεύουν» οι επιχειρήσεις. Στο δικό τους «ρεαλισμό», η ανάπτυξη έρχεται μόνο με διαρκή μείωση του (όπως το έχουν ονομάσει) «εργατικού κόστους», δηλαδή συνεχή συρρίκνωση των λαϊκών δικαιωμάτων. Στο όνομα αυτού του «ρεαλισμού» είναι που απαιτούν από τους εργάτες να προσαρμόσουν τις απαιτήσεις και τις ανάγκες τους στις αντοχές της οικονομίας, και να μη διεκδικούν το μόχθο τους.
Ομως, η αλήθεια είναι ότι αυτός ο «ρεαλισμός» είναι βαρβαρότητα. Και είναι βαρβαρότητα γιατί ούτε ποτέ προστάτευσε ούτε ποτέ πρόκειται να προστατεύσει τα δικαιώματα των εργαζομένων ο συμβιβασμός στις απαιτήσεις των καπιταλιστών. Είναι και θα είναι πάντα αδύνατη η ικανοποίηση και των εργατικών αναγκών και των αναγκών των καπιταλιστών.
Ψάχνουν ... συμπαθητικές φυσιογνωμίες
«Συμπαθητικές φυσιογνωμίες» που «δεν έχουν τη ματαιοδοξία ενός πολιτικού» χαρακτήριζαν τα αστικά ΜΜΕ, χτες, τα μέλη της υπηρεσιακής κυβέρνησης. Δεν είναι άλλωστε πρωτόγνωρη η προσπάθεια των αστικών επιτελείων να πείσουν το λαό ότι τα προβλήματά του δημιουργούνται, επειδή οι πολιτικοί και τα κυβερνητικά στελέχη διακατέχονται από ... π.χ. αλαζονεία, ότι η αντιλαϊκή επίθεση είναι ζήτημα ηθικής (όπως αντίστοιχα άλλες φορές μιλούν για ανίκανους πολιτικούς κ.τλ.).
Γνωρίζουν ότι από τη μία τα σχέδιά τους, από την άλλη τα μικροκομματικά «παιχνίδια» στα οποία τα κόμματα του ευρωμονόδρομου έδωσαν ρέστα και στο πλαίσιο των «διερευνητικών εντολών», μεγαλώνουν τη δυσαρέσκεια, αλλά και την αποκρουστικότητα που γεννά στο λαό η πολιτική που υπηρετεί τα μονοπώλια. Μόνο που πηγή αυτής της δυσαρέσκειας και της αποκρουστικότητας είναι η στρατηγική εξυπηρέτησης των μονοπωλίων και όχι το ... «ψηλό» ή «χαμηλό» προφίλ των υπουργών, η σεμνότητα ή η υπεροψία τους. Γιατί, ακόμα κι αν κάποιος πολιτικός διακρίνεται για το ήθος του, αν βγαίνει και επιχειρηματολογεί και μάχεται για την ιδιωτικοποίηση π.χ. του ορυκτού πλούτου της χώρας, τότε αυτόματα (και βέβαια απόλυτα φυσιολογικά) στέκεται απέναντι από τα συμφέροντα του λαού.
Η ιδεολογικοπολιτική επίθεση στις εργατικές συνειδήσεις θα ενταθεί και μπροστά στις νέες εκλογές, με στόχο μια βασική και διαχρονική προτεραιότητα που έχει η αστική τάξη: πώς θα κρύβει ότι η πολιτική της είναι εχθρική για τους εργάτες ακριβώς γιατί υπηρετεί τους εκμεταλλευτές τους. Και για να το κρύψει αυτό, πολλές φορές αναζητά και επιστρατεύει και «συμπαθητικές φυσιογνωμίες».
Τα πλεονεκτήματα...
Εχει πολλά πλεονεκτήματα για να διαπραγματευτεί με τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είπε ο Α.Τσίπρας για το κόμμα του, τον «αριστερό ΣΥΡΙΖΑ», στη συνέντευξη που έδωσε προχτές το βράδυ στη ΝΕΤ.
Οπως είπε χαρακτηριστικά, ανάμεσα σε άλλα: «Εμείς δεν είμαστε εκφραστές και εκπρόσωποι ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που επί 35 χρόνια κυβέρνησε τη χώρα, ξέρετε τι σημαντικό είναι αυτό...», και ότι αυτοί δεν είναι κάποιοι που «...επί 30 χρόνια ήταν στις λίστες του Χριστοφοράκου και έπαιρναν το 3% από τη ΖΗΜΕΝΣ...».
Τι έκανε, για ακόμη μια φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ; Προσπάθησε να αποπροσανατολίσει τα εργατικά και λαϊκά στρώματα, ανακηρύσσοντας τη διαφθορά ως βασική αιτία και στοιχείο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Το ίδιο, δηλαδή, που κάνουν εδώ και χρόνια οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και της άρχουσας τάξης στη χώρα. Που παρουσιάζουν ότι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί ευθύνονται για τα όσα περνά ο λαός. Που καλλιεργούν την ψευδαίσθηση στους εργαζόμενους ότι το αστικό πολιτικό σύστημα μπορεί να αλλάξει, εάν σταματήσει η διαφθορά. Λες και η διαφθορά, οι μίζες, τα λαμόγια, δεν είναι φαινόμενα σύμφυτα με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Σύγκρουση για να υπάρξει λύση
Η διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ ότι αν κυβερνήσει δεν θα προχωρήσει σε καμιά μονομερή ενέργεια απέναντι στην ΕΕ - άρα δεν θα καταγγείλει το μνημόνιο, αλλά θα το επαναδιαπραγματευθεί -, συνιστά κατάθεση διαπιστευτηρίων στη λυκοσυμμαχία, τη στρατηγική της οποίας υπηρετεί. Ο ίδιος άλλωστε έχει ομολογήσει ότι επιδιώκει ευρωπαϊκή λύση στο ελληνικό πρόβλημα και ότι προσδοκά μια συνολική αλλαγή πολιτικής στην ΕΕ. Το βασικό συμπέρασμα από τις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι παραπέμπει κυριολεκτικά στη «δευτέρα παρουσία» την όποια αλλαγή υπέρ του λαού, αφού λέει ότι θα διαπραγματευθεί με την ΕΕ για τα μνημόνια και τα μέτρα. Δηλαδή, θα διαπραγματευθεί με τον θύτη για να σώσει τάχα το θύμα.
Ακόμα, η παραπομπή του όποιου φιλολαϊκού μέτρου στην αλλαγή της ΕΕ, σημαίνει κυριολεκτικά «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι», αφού τέτοια δεν πρόκειται να υπάρξει, είτε με σοσιαλδημοκρατική, είτε με φιλελεύθερη διαχείριση. Τι λέει επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό; «Κάτσε στη γωνία και περίμενε. Εγώ, η αριστερή κυβέρνηση, θα πάω στην Ευρώπη και θα διεκδικήσω για λογαριασμό σου λύση στα προβλήματά σου. Εσύ δεν έχεις τίποτα άλλο να κάνεις, από το να έχεις υπομονή ότι οι θύτες των δικαιωμάτων σου θα αλαφρώσουν τα μέτρα και ότι, κάποια στιγμή, η ΕΕ θα αλλάξει και θα γίνει φιλολαϊκή». Ετσι θέλει να βάλει το κίνημα στον πάγο ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος άλλωστε έχει για διακηρυγμένο στόχο την «κοινωνική ομαλότητα», άρα την ταξική συνεργασία.
Ταυτόχρονα, φορτώνει το λαό με αυταπάτες ότι ο πρωταίτιος για τα προβλήματά του βρίσκεται έξω από τα σύνορα. Γιατί όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις έφτιαξαν τα μνημόνια με την ΕΕ; Και γιατί συμφώνησαν με τη λυκοσυμμαχία όλα τα προηγούμενα μέτρα ενάντια σε μισθούς, συντάξεις και εργασιακές σχέσεις, σε συνθήκες μάλιστα ανάπτυξης και όχι κρίσης στην ΕΕ; Η απάντηση είναι επειδή τα μέτρα είναι ίδια για τις χώρες με ή χωρίς μνημόνιο και υπηρετούν το κεφάλαιο στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες της Ευρωένωσης. Για τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια «δουλεύει» η ΕΕ. Αυτούς υπηρετούν οι στρατηγικές της, όπως η αντιλαϊκή στρατηγική «ΕΕ 2020», μέρος της οποίας είναι και τα μνημόνια. Από αυτή την ΕΕ των μονοπωλίων, ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί το λαό να περιμένει λύση στα προβλήματά του!
Ο λαός έχει τη δύναμη όχι μόνο να αποσπάσει κατακτήσεις που θα τον ανακουφίσουν από τα βάσανα της καθημερινής επιβίωσης, αλλά και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, αν οργανώσει και κατευθύνει τη συμμαχία και την πάλη του στον πραγματικό αντίπαλο: Τα μονοπώλια και τα κόμματά τους στην Ελλάδα. Το εθνικό πεδίο είναι το πρώτο και βασικό πεδίο πάλης για το κίνημα, που για να είναι νικηφόρο πρέπει να έχει στρατηγική σύγκρουσης με το κεφάλαιο και την πολιτική τους, σε συντονισμό με το ταξικό κίνημα σε άλλες χώρες, που θα παλεύει για ρήξη και όχι για διαπραγμάτευση με την ΕΕ. Στην ανάπτυξη και το δυνάμωμα ενός τέτοιου κινήματος δίνει όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ, μέσα και έξω από τη Βουλή, δείχνοντας ότι εκεί βρίσκεται η ελπίδα για το λαό. Οσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΕ, τόσο πιο δυνατό θα είναι το κίνημα, τόσο θα μεγαλώνει η αποτελεσματικότητα και η προοπτική του.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Προαποφασισμένα σχέδια υπέρ του κεφαλαίου...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ που δεν το αντιληφθήκατε ο απερχόμενος πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, μας ...έστειλε γράμμα...
Μια ανοιχτή επιστολή στις «Ελληνίδες και τους Ελληνες» όπου μας λέει ότι έχουμε υποστεί την πολιτική της κυβέρνησής τους (αυτή που στήριξαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) γιατί αυτό ήταν αναγκαίο για το μέλλον της χώρας.
Το περίεργο είναι πως μιλάει σαν η πολιτική αυτή ...να τελείωσε! Σαν να μην έχουν προκαθοριστεί και προαποφασιστεί νέα αντιλαϊκά μέτρα προκειμένου να ενισχυθούν κι άλλο τα κέρδη της πλουτοκρατίας.
Λες και δεν είναι και κάποια ...άλλα γράμματα κι επιστολές της κυβέρνησης Παπαδήμου που δεν τα λάβαμε γιατί απλά δεν έχουν ακόμη αποσταλεί. Οπως π.χ. αυτά που περιέχουν νέους δυσβάσταχτους φόρους για το λαό.
Πάλι καλά πάντως που δε μας ζήτησε να τον ...ευχαριστήσουμε για τους κόπους του...
Αν θέλει πάντως να δει πραγματικά τι γνώμη έχει ο κόσμος για όλα αυτά, γιατί δεν πάει σε καμιά ουρά ανεργίας του ΟΑΕΔ, σε καμιά λαϊκή, σε ένα καφενείο ή καφετέρια. Θα μάθει από πρώτο χέρι.
ΑΡΑΓΕ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ μας εντυπωσιάσουν όλοι αυτοί που δηλώνουν προεκλογικά ότι το πρόγραμμά τους δεν περιέχει νέες «μειώσεις μισθών»;
Δεν φτάνει που λένε ψέματα (γιατί ...έχουν δημιουργήσει το περιβάλλον ώστε οι εργοδότες να βρίσκουν πάτημα συνεχών μειώσεων), αλλά το θεωρούν και ...αισιόδοξη, φιλολαϊκή υπόσχεση.
Κατά τη γνώμη τους, ο εργαζόμενος που αμείβεται με 300 ευρώ δουλεύοντας 3ωρα, αυτός που «κάνει» 5-6 μεροκάματα το μήνα, ο νέος που θα παίρνει 400 ευρώ και ο άνεργος με το πενιχρό επίδομα ανεργίας πρέπει να ...ενθουσιαστούν με αυτή την προοπτική;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Αποκαλυπτικές κόντρες και ψευτοδιλήμματα
Γρηγοριάδης Κώστας
Τις αλήστου μνήμες κοκορομαχίες μεταξύ των δύο μονομάχων του δικομματισμού για «το φως» και «το σκοτάδι», θυμίζουν ολοένα και πιο έντονα οι φραστικές κόντρες και τα ψευτοδιλήμματα ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι χτεσινές ομιλίες των Α. Σαμαρά και Α. Τσίπρα στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων τους είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές. Ο πρώτος έλεγε ότι «εμείς έχουμε την γνώση και την ικανότητα να αλλάξουμε με ρεαλιστικό τρόπο το μνημόνιο, είμαστε εκείνοι που μπορούμε να λειτουργήσουμε με ρεαλιστικό τρόπο αντιμνημονιακά». Ο δεύτερος απαντούσε ότι «η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος, έχουν προσωπικά και πολιτικά δεσμευτεί στο μνημόνιο γι' αυτό και δεν είναι ικανοί, δεν έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τη δυναμική αλλαγής στην Ευρώπη». Ο Α. Σαμαράς κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «επιδιώκει να τα σπάσουμε με τους εταίρους μας και να βγούμε από το ευρώ και την Ευρώπη». Από την πλευρά του ο Α. Τσίπρας διαβεβαίωσε ότι «η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη δεν κινδυνεύει από την αντίσταση του λαού μας στην κοινωνική λεηλασία, ούτε φυσικά από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ». Ο πρόεδρος της ΝΔ αποφάνθηκε ότι οι του ΣΥΡΙΖΑ «είναι ανέτοιμοι και ανίκανοι να αναλάβουν τέτοιες ευθύνες» (σ.σ. κυβερνητικές) επειδή ...«είναι ομοσπονδία από συνιστώσες αριστερών ομάδων, που ξεκινάνε από τη νεκρανάσταση του σφυροδρέπανου και φτάνουν μέχρι την αναρχία»(!). Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέκρινε τον πρόεδρο της ΝΔ γιατί «εφευρίσκει ανύπαρκτους κινδύνους»(!), ενώ του επέστρεψε τις κατηγορίες περί ανικανότητας, λέγοντας: «Τη μεγάλη υπευθυνότητα και τις μεγάλες ικανότητες του ίδιου του κ. Σαμαρά τις έχει γνωρίσει και τις έχει καταλάβει ο ελληνικός λαός από τότε που ήταν υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη»... Η πραγματικότητα βοά. Τα ψευτοδιλήμματά τους και οι κάλπικοι «καυγάδες», που παραπλανούν, προετοιμάζουν το νέο σκηνικό και τους δύο πόλους του αστικού συστήματος, ενώ οι κόντρες τους επικεντρώνονται αποκλειστικά για το ποιος από τους δύο είναι ο καταλληλότερος και αποτελεσματικότερος διαχειριστής της καπιταλιστικής κρίσης.
Προσφέρουν υπηρεσίες
Για την εφημερίδα «Lifo» και για το χυδαίο αντικομμουνισμό της έχουμε γράψει πολλές φορές και από αυτήν εδώ τη στήλη. Στο τελευταίο τεύχος της, ρίχνει κροκοδείλια δάκρυα για την είσοδο της «Χρυσής Αυγής» στη Βουλή και στο πρωτοσέλιδό της γράφει για την «κρυφή γοητεία του ελληνικού φασισμού». Η φυλλάδα φροντίζει να δώσει το στίγμα της, εικονογραφώντας την πρώτη σελίδα της με δυο ανθρώπινες φιγούρες ανάμεσα σε ένα σφυροδρέπανο και έναν αγκυλωτό σταυρό, υπονοώντας ότι ο φασισμός και ο κομμουνισμός είναι ένα και το αυτό. Δεν εκπλήσσει η χυδαία αντικομμουνιστική προπαγάνδα μιας φυλλάδας που επιλέχτηκε από την αμερικάνικη πρεσβεία για να καλλωπίσει το προσωπείο των ΗΠΑ στην Ελλάδα, όπως είχε αποκαλύψει πρόσφατα το wikileaks. Οσοι έτυχε να πάρουν στα χέρια τους το συγκεκριμένο τεύχος, πρέπει να προβληματιστούν σοβαρά για τα «κανάλια» που ευνοούν και οδηγούν στην άνοδο της φασιστικής ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Η ταύτιση του κομμουνισμού με το ναζισμό είναι επίσημη ιδεολογία της ΕΕ και αυτήν αναπαράγουν η «Lifo» και άλλα έντυπα, συνολικά τα αστικά ΜΜΕ. Θέλουν να κρύψουν ότι ο φασισμός είναι γέννημα - θρέμμα του αστικού συστήματος, αντίπαλος του λαού, άρα και του κομμουνισμού. Η ταύτιση του κομμουνισμού με το ναζισμό ανοίγει δρόμους για την αθώωση του δεύτερου και την άμβλυνση των λαϊκών συνειδήσεων στην οργανωμένη αντιπαράθεση με την ιδεολογία του φασισμού, πρώτα και κύρια ως απειλή για το εργατικό λαϊκό κίνημα. Τις καλύτερες υπηρεσίες της προσφέρει και η «Lifo» στη «Χρυσή Αυγή» (και στο σύστημα) και ας προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες της για το αντίθετο.
Κανένα όριο στον εμπαιγμό
«Δεν υπάρχει περίπτωση με τον Σαμαρά στην εξουσία να υπάρχει μείωση περαιτέρω μισθών και συντάξεων. Μόνο ένας τρελός θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να πάει να επιβαρύνει είτε περαιτέρω τους μισθούς και τις συντάξεις είτε περαιτέρω την φορολογία». Τα τερατώδη και συνειδητά ψέματα, όπως το παραπάνω που είπε χτες (στον «ΣΚΑΪ») ο βουλευτής της ΝΔ Α. Γεωργιάδης, δεν μπορούσαν βέβαια να λείπουν από την προεκλογική φαρέτρα των αστικών κομμάτων. Μπροστά στην επιδίωξη να γίνουν κυβέρνηση, δε διστάζουν σε τίποτα, ενώ δε γνωρίζουν κανένα όριο στον εμπαιγμό του λαού. Γνωρίζουν βέβαια άριστα ότι η περαιτέρω μείωση των μισθών και μάλιστα στα επίπεδα των γειτονικών χωρών είναι διακηρυγμένος στόχος της εγχώριας πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Το ίδιο ισχύει και για τις συντάξεις, που τις ρίχνουν στα εξευτελιστικά επίπεδα του φιλοδωρήματος, ακριβώς για να «εξοικονομηθεί» χρήμα που θα εισρεύσει στα θησαυροφυλάκια των μονοπωλίων. Δεδομένη είναι επίσης η φοροληστεία δίχως τέλος των λαϊκών στρωμάτων, με άπειρους τρόπους που περιγράφονται στο μνημόνιο διαρκείας. Φυσικά και τα γνωρίζει πολύ καλά ο εν λόγω βουλευτής, αλλά ψεύδεται ξετσίπωτα, μπας και ρίξει στάχτη στα μάτια των ψηφοφόρων του κόμματός του. Τον ίδιο στόχο έχει η καλλιέργεια αυταπατών, με τις οποίες βομβαρδίζουν το λαό, όπως ότι «το μνημόνιο αυτό θα αλλάξει, το έχει καταλάβει και η Ευρώπη», όπως είπε αμέσως μετά ο ίδιος βουλευτής. Ο λαός πρέπει να κλείσει τα αυτιά του στις Σειρήνες του ψεύδους και των εκβιαστικών διλημμάτων, να γυρίσει αποφασιστικά την πλάτη στα αστικά κόμματα και να πάει κόντρα στο ρεύμα ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ.
Αποφασιστικά στις νέες μάχες
Η άνοδος των ψηφοδελτίων που στηρίζει η ΚΝΕ στις φετινές φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές είναι ένα θετικό κι ελπιδοφόρο μήνυμα. Διαβάζοντας κανείς το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών πρέπει να συνυπολογίσει την περίοδο και το κλίμα μέσα στο οποίο έγιναν. Αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές της 6ης Μάη και μέσα στο κλίμα των παραπλανητικών διαξιφισμών των διερευνητικών εντολών, οι φοιτητές και οι σπουδαστές όδευσαν προς τις κάλπες με παλιά και νέα διλήμματα εκβιασμού και χειραγώγησης νεανικών συνειδήσεων. Και παράλληλα με τους εκβιασμούς, την καλλιέργεια αυταπατών και τα ψευτοεπιχειρήματα που κυριαρχούσαν στην κεντρική πολιτική σκηνή, δρούσαν κανονικά και οι γνωστοί παλιοί μηχανισμοί εντός των σχολών (από τα ίδια τα κηρύγματα υποταγής στα μαθήματα, μέχρι το δίκτυο διαπλοκής και ρουσφετιών των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ).
Ηταν εκλογές που έγιναν σε μια χρονιά, στην οποία επιχειρείται η εφαρμογή του αντιδραστικότατου νόμου - πλαισίου, που τα κυρίαρχα ΜΜΕ είχαν προσπαθήσει να «φυτέψουν» στις σχολές ένα δήθεν κίνημα «ανοιχτών σχολών», ένα κίνημα δηλαδή υπεράσπισης του αντιδραστικού νόμου, με αποχρώσεις «πλατείας», του τύπου «έξω τα κόμματα από τις σχολές», εκλογές με «ενιαία ψηφοδέλτια» κ.τ.λ. Παράλληλα, την επίδρασή τους είχαν αυτή τη χρονιά οι τραγικές περικοπές στη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, που σε κάποιες περιπτώσεις μεταφράστηκαν σε περικοπές παροχών προς τους φοιτητές και εκβιασμούς να κάνουν πίσω από τις διεκδικήσεις τους για να μην τα χάσουν όλα.
Σαφώς και η άνοδος των δυνάμεων που στηρίζει η ΚΝΕ στις σχολές δε συνιστά αλλαγή των συσχετισμών. Είναι όμως θετικό στοιχείο ακριβώς μέσα στην πορεία και την προσπάθεια που κάνει η ΚΝΕ για την αλλαγή των συσχετισμών στο φοιτητικό κίνημα. Οι χιλιάδες νέοι και νέες που επέλεξαν τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής Κ.Σ. είναι νέοι που συναντιούνται με τις δυνάμεις του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών στην κατεύθυνση της αγωνιστικής ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος. Και η πορεία αλλαγής των συσχετισμών περνάει αναγκαστικά μέσα από αυτή την αγωνιστική ανασυγκρότηση, γιατί - για να παραφράσουμε λίγο το σύνθημα του ΜΑΣ για τις εκλογές - η αντεπίθεση για το δικαίωμα για μόρφωση και δουλειά προϋποθέτει οργάνωση. Να γιατί το θετικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να οδηγήσει σε εφησυχασμό. Πιο δυναμικά, πιο αποφασιστικά πρέπει να προχωρήσουν η συσπείρωση, η ενεργοποίηση, η οργάνωση των φοιτητών στα δικά τους όργανα, στις επιτροπές αγώνα, σε κάθε έτος, τμήμα και σχολή να ορθωθούν οι πυρήνες αγωνιστικής ανασυγκρότησης του κινήματος. Κόντρα στον εκφυλισμό και τη διάλυση, όπου αυτά κυριαρχούν.
Με την ίδια ορμή, αποφασιστικότητα και αισιοδοξία οι δυνάμεις της ΚΝΕ συνεχίζουν. Δίνουν τη μάχη των βουλευτικών εκλογών που έχουμε μπροστά μας, τον Ιούνη. Αναμετρούνται με τα παλιά και νέα ιδεολογήματα και διλήμματα, που για αντικειμενικούς λόγους γίνονται εντονότερα σε αυτούς τους χώρους της νεολαίας. Αναμετρούνται με κάθε προσπάθεια εφαρμογής του αντιδραστικού νόμου και κάθε προσπάθεια συρρίκνωσης των δικαιωμάτων των φοιτητών. Δυναμώνουν την πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, σε συμπόρευση με το εργατικό - λαϊκό κίνημα, με στόχο ισχυρό ΚΚΕ για να είναι ισχυρός ο λαός.
Feeds
