Πέμπτη 26 Απρίλη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εξ ιδίων τα αλλότρια

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το ΚΚΕ νοιάζεται μόνο για να αυξήσει τους βουλευτές του και γι' αυτό απορρίπτει την πρόταση συνεργασίας που του κάνουμε»... Αυτή τη σοφιστεία προβάλλει συχνά πυκνά η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - την επανέλαβε στο «ΣΚΑΪ» ο Αλ. Τσίπρας - που ψηφοθηρεί με τις πλάτες του ΚΚΕ και στην προσπάθειά της αυτή αραδιάζει «ό,τι του φανεί του λωλο-Στεφανή»...

Μα, αν το ΚΚΕ νοιαζόταν να αυξήσει τους βουλευτές του θα έκανε αυτό που κάνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το αντίθετο απ' αυτό για το οποίο κατηγορείται. Θα έτρεχε να πάρει μέρος στο «αντιμνημονιακό» μπλοκ. Θα αποδεχόταν ασμένως την πρόταση συνεργασίας. Θα παραμύθιαζε το λαό με αυταπάτες και θα τον εξαπατούσε για να υφαρπάξει την ψήφο του...

Ας μην κρίνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εξ ιδίων τα αλλότρια. Για να αρπάξει την ψήφο του λαού είναι ικανός «να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο». Διακηρυγμένος του στόχος είναι η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος του ΚΚΕ και προεκλογικά παριστάνει τον ...υπεράνω, ότι τάχα ανιδιοτελώς κάνει τις προτάσεις συνεργασίας και δεν τον ενδιαφέρουν τα ποσοστά. Μόλις τον περασμένο Νοέμβρη ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στην ΚΠΕ του ΣΥΝ δήλωνε: «Δεν είναι ώρα (...) να φέρουμε στο προσκήνιο το απωθημένο μας για εσωτερική αλλαγή συσχετισμών στην αριστερά».

Το ΚΚΕ σε αντίθεση με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει μπέσα. Εντιμα απευθύνεται στο λαό με την αλήθεια. Δεν υποτάσσει την πολιτική του στην κάλπη. Το ποσοστό και οι έδρες δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι μέσο που θα του επιτρέψουν από καλύτερες θέσεις να παλέψει για τα δίκια του λαού, για να του εμπνεύσει εμπιστοσύνη στη δύναμή του, που θα τον ωθήσει στην πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Αυτόν το δρόμο που του κρύβει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλοντας να τον κρατήσει δέσμιο στο σύστημα της εκμετάλλευσης.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ και υπέρ του νόμου - πλαισίου!

Δεν είναι η πρώτη φορά που δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δρουν καιροσκοπικά, ακυρώνοντας τα λόγια τους με τις πράξεις τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας αντίφασης είναι η επιλογή του Γιώργου Σταθάκη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης και υποψηφίου βουλευτή του, στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στα Χανιά. Οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που δηλώνουν την αντίθεσή τους στο νόμο - πλαίσιο επέλεξαν τον Γ. Σταθάκη, παρόλο που ήταν υποψήφιος για το Συμβούλιο Διοίκησης του Πανεπιστημίου Κρήτης!

Υπενθυμίζουμε ότι οι εκλογές των Συμβουλίων Διοίκησης στα πανεπιστήμια (ως πλευρά του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου) έχει προκαλέσει κινητοποιήσεις φοιτητών και καθηγητών σε όλη τη χώρα. Μέχρι τώρα δεν έχουν πραγματοποιηθεί σε κανένα πανεπιστήμιο. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, από τη μια, χαιρέτιζε αυτές τις κινητοποιήσεις και τασσόταν επισήμως ενάντια στο νόμο κι, από την άλλη, δικοί του άνθρωποι (ο Γ. Σταθάκης δεν ήταν ο μοναδικός, και στο Πάντειο το ίδιο έκανε με τον Θεοτοκά) έθεταν υποψηφιότητα για τα συμβούλια για να εφαρμοστεί απρόσκοπτα ο αντιδραστικός νόμος!

Η αλήθεια είναι ότι η συνέπεια λόγων και έργων δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οταν υπάρχουν, όμως, «χειροπιαστές» αποδείξεις του καιροσκοπισμού τους αποκαλύπτεται ακόμα καλύτερα πως οι εργαζόμενοι δεν μπορούν τους έχουν καμία εμπιστοσύνη!

Μυθολογίες για το αστικό κράτος

Μας ...έφαγαν τα αυτιά με το περίφημο σύστημα Δικαιοσύνης της Ισλανδίας, αν θυμάστε. Αυτό που μας έλεγαν ότι οδήγησε σε ειδικό δικαστήριο τον πρωθυπουργό της Γκέιρ Χάρντε, μετά την κατάρρευση του τραπεζικού τομέα της χώρας το 2008. Ως παράδειγμα υποδειγματικής και διαφανούς λειτουργίας μάς το παρουσίαζαν επιχειρώντας να μας πείσουν ότι σε μια καπιταλιστική χώρα εάν λειτουργούν οι κανόνες κ.λπ. οι ένοχοι για τα δεινά του λαού τιμωρούνται και όλοι ελέγχονται.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της δίκης σύμφωνα με όσα διαβάζουμε; Ο Ισλανδός πρωθυπουργός κρίθηκε ένοχος όχι για την πολιτική φτώχειας και λιτότητας που έπληξε το λαό του, αλλά γιατί... καθυστέρησε να συναντηθεί με τους υπουργούς της κυβέρνησής του όταν ξέσπασε η τραπεζική κρίση και μάλιστα δεν προβλέπεται καμία τιμωρία γι' αυτή τη μικρή αμέλεια.

Για όλα τα άλλα - δηλαδή, για τη μεταφορά των ζημιών των τραπεζών στις πλάτες ενός λαού, προκειμένου να διατηρηθεί η κερδοφορία τους - δε βρέθηκε ένοχος, ούτε ο Ισλανδός πρωθυπουργός, ούτε κανείς άλλος. Γιατί αυτή ακριβώς η λειτουργία, η μεταφορά του κόστους της εκάστοτε κρίσης του συστήματος της εκμετάλλευσης στις πλάτες των εργαζομένων, είναι όχι απλά νόμιμη αλλά ...επιβεβλημένη σε οποιοδήποτε καπιταλιστικό κράτος. Οσο «σύγχρονο» και όσο «διάφανο» ή «αδιάφθορο» παρουσιάζεται. Για την ακρίβεια, αυτός είναι ένας από τους λόγους της ύπαρξής του.

Καιροσκόποι

«

Αν το ΠΑΣΟΚ είναι διατεθειμένο να πάψει να λειτουργεί ως ταίρι, συνεταιρικά με την ΝΔ και είναι διατεθειμένο να κάνει μια έμπρακτη αυτοκριτική στηρίζοντας μια πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο και δίνοντας έστω ανοχή σε μια κυβέρνηση που θα στηρίζεται στις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς, εδώ είμαστε να το κουβεντιάσουμε»... Ηταν η απάντηση του υποψηφίου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη όταν ρωτήθηκε (ΣΚΑΪ) για το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Προεκλογικά βέβαια τα λόγια είναι μετρημένα, παρ' όλα αυτά ο «έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται». Γιατί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να μην κάνει στην Ελλάδα, αυτό που κάνουν οι ομοϊδεάτες του στη Γαλλία και για το οποίο χειροκροτά; Εκεί στηρίζουν με σθένος τον ομόλογο του Βενιζέλου, τον επικεφαλής του σοσιαλιστικού κόμματος Φ. Ολάντ και έχουν ήδη εκφράσει επιθυμία συμμετοχής στην κυβέρνησή του εάν εκλεγεί.

Η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητικό επίπεδο δεν έφυγε ποτέ από τη σκέψη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μην αμφισβητώντας ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την αστική εξουσία, την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, το χρέος που σώρευσε η πλουτοκρατία στις πλάτες του λαού, αναγνωρίζοντας σαν πρόβλημα προς αντιμετώπιση τα ελλείμματα, δημιουργείται η βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχθεί συνεργασία των δύο κομμάτων. Αλλωστε το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει καλά ότι οι υποσχέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εκφωνούνται για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Γνωρίζει ότι η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί την εξουσία των μονοπωλίων, αγωνιώντας μάλιστα για την τάχιστη επαναφορά της καπιταλιστικής οικονομίας σε συνθήκες ανάπτυξης. Γνωρίζει το ΠΑΣΟΚ ότι οι διακηρύξεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πως θα χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη - με επιβολή «έκτακτης εισφοράς» στους πλούσιους είναι για γέλια, ακόμα κι αν μπορούσε να το κάνει, τα χρήματα που θα συγκέντρωνε δεν θα έφταναν ούτε για «ζήτω». Οι ανάγκες του λαού δεν είναι έκτακτες, είναι μόνιμες, διαρκώς αυξανόμενες, και είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν παρά μόνο αν περάσει στα χέρια του το σύνολο του πλούτου που παράγει και καρπώνονται σήμερα τα μονοπώλια.

Στο αντίπαλο στρατόπεδο οι ανάγκες των μονοπωλίων σήμερα δεν επιτρέπουν να αποχωριστούν ούτε ψίχουλο από τον πλούτο που έχουν σωρεύσει, ακόμα κι αν πρόκειται αυτό να τους επιστραφεί σαν χρηματοδότηση της ανάπτυξης. Τα μονοπώλια τα θέλουν όλα. Οσα έχουν κλέψει από το μόχθο του λαού, κι όσα προσδοκούν να κλέψουν, ακόμα περισσότερα, από την ένταση της εκμετάλλευσής του που εγγυώνται τα μέτρα που έχουν επιβάλει οι πολιτικοί του εκπρόσωποι.

Το ΠΑΣΟΚ τα γνωρίζει όλα αυτά, άλλωστε στη βάση αυτών των συνεκτικών στην πολιτική των δύο κομμάτων στοιχείων ένα κομμάτι του βρήκε «στέγη» στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Του αναγνωρίζει το ρόλο ως αναχώματος για την αναχαίτιση της ριζοσπαστικοποίησης λαϊκών συνειδήσεων. Προτιμά ως κόμμα της αστικής τάξης τους ανθρώπους του μόχθου αγκιστρωμένους στις αυταπάτες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, από το να τους έχει απέναντι, στο ΚΚΕ, στο μετερίζι της ταξικής πάλης. Ενδεχομένως αύριο να αναγνωρίσει στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το συνεταίρο του. Η ζωή έχει δείξει ότι η άρχουσα τάξη υπολογίζει στον οπορτουνισμό όταν πρόκειται να ανασυνθέσει το πολιτικό σκηνικό, να αναδιατάξει το πολιτικό της προσωπικό για να κερδίσει χρόνο που, όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ' αυτόν που έχει κηρύξει στο λαό, είναι βαρύνουσας σημασίας για την έκβασή του.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Η έγνοια τους για τα κέρδη του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ τις απαγορευμένες λέξεις» ζήτησε ο Αντώνης Σαμαράς. Ξέρετε ποιες είναι αυτές «Πατρίδα, Θεός, Επιχειρηματικότητα, Ανταγωνιστικότητα»!!!

Δηλαδή... πόσο πιο καθαρά να το πει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας; Οραματίζεται μια «πατρίδα» που θα μεγαλώνει η δύναμη των «θεών» της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας».

Μάλιστα οι δύο τελευταίες έννοιες δήλωσε πως πρέπει να... απoενοχοποιηθούν. Λες και κάνουν και τίποτε άλλο τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια...

Μείωσαν μισθούς, συντάξεις, εργοδοτικές εισφορές στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Εδωσαν φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, διευκολύνσεις, ασυδοσία στο όνομα της επιχειρηματικότητας. Πόσο ακόμη θέλουν να τις... «αποενοχοποιήσουν»;

Το μόνο που αναδεικνύει η αγωνία τους περί «αποενοχοποίησης» είναι πως συνειδητοποιούν ότι όλο και περισσότερος κόσμος καταλαβαίνει γιατί συμβαίνουν όσα συμβαίνουν.

Και πως το μόνο που επιδιώκεται είναι να γιγαντωθούν τα κέρδη των - υπό κρίση - επιχειρηματιών σε Ελλάδα και Ευρώπη.

ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ! Ο Γ. Προβόπουλος της Τράπεζας της Ελλάδας δηλώνει στην έκθεσή του ότι η ανεργία θα φτάσει το 19% και μετά έρχεται ο πρόεδρος του ΙΟΒΕ Γ. Στουρνάρας να μας πει ότι θα αγγίξει το 20%...

Μήπως πρέπει να καταλάβουν ότι η ανεργία και τα ποσοστά της, δηλαδή η δυστυχία και η ανέχεια του κόσμου, δεν είναι αντικείμενο... γκάλοπ ή επιστημονικών εκτιμήσεων. Δεν μας νοιάζει ποιος από τους δύο θα... πέσει μέσα.

Ιδίως όταν αμφότεροι στηρίζουν με τις τοποθετήσεις, τις έρευνες και τις εκτιμήσεις τους τις πολιτικές που προκαλούν και αξιοποιούν την ανεργία για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ράδιο... Σαπίλα

Γρηγοριάδης Κώστας

Καθώς πλησιάζουμε προς τις εκλογές, οι του ράδιο-Αρβύλα σχεδόν κάθε μέρα όλο και κάτι θα πουν για το ΚΚΕ. Με το γνωστό τους στιλ συμβάλλουν και αναπαράγουν τα κύρια σημεία της αντι-ΚΚΕ προπαγάνδας. Εκαστος στο είδος του... Οι Αρβύλα το κάνουν μέσα από τις σάχλες που τις πουλάνε και για αστεία... Οι ίδιοι βέβαια μπορεί να πουν ότι απλά κάνουν χιούμορ και ότι το ΚΚΕ το πιάνει πάλι «μανία καταδίωξης». Αλλά τα πράγματα είναι απλά.

Πριν μερικές μέρες ανακάτεψαν σε μια σούπα το ΚΚΕ, το facebook, τον «Ριζοσπάστη» σε έναν καταιγισμό ασυναρτησίας που δυσκολεύεσαι να σχολιάσεις στα σοβαρά... Μέσα από αυτόν τον αχταρμά, στα θολά προσπαθούσαν να γελοιοποιήσουν τα όσα λέει το ΚΚΕ για τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και ταυτόχρονα να γελοιοποιήσουν και τον «Ριζοσπάστη». Που μιλάει για τα λαϊκά προβλήματα και λέει την αλήθεια στο λαό, πράγματα για τα οποία δεν ανοίγουν το στόμα τους οι Αρβύλες.

Χτες αναπαρήγαγαν την κύρια γραμμή επίθεσης των τελευταίων ημερών απέναντι στο Κόμμα, ότι δηλαδή το ΚΚΕ δε θέλει να κυβερνήσει, ότι θέλει μόνο να είναι στην αντιπολίτευση και να κάνει απεργίες. Το ΚΚΕ όχι μόνο δε θέλει να είναι στην αντιπολίτευση αλλά παλεύει για να έχουν την εξουσία η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα και αυτή η εξουσία βέβαια θα έχει και την κυβέρνησή της. Αυτό είναι που δεν τους αρέσει. Γιατί θα προτιμούσαν το ΚΚΕ να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση της αριστεράς που θα χαντακώσει το λαό. Είπαν μάλιστα: «Σιγά το δύσκολο να κάνεις απεργία, στην Ελλάδα γίνονται περίπου 3.500 απεργίες το δευτερόλεπτο...». Μην έχοντας ιδέα από απεργία επί της ουσίας χλευάζουν τον εργάτη που συγκρούεται στο χώρο δουλειάς του με το αφεντικό ενώ κινδυνεύει να απολυθεί όταν κάνει απεργία. Πάει πολύ όμως τέτοιες απόψεις να περνιούνται για «εναλλακτικές» και «προοδευτικές».

Αναπαράγουν γνωστά και ξεφτισμένα στερεότυπα που επιδιώκει να καλλιεργεί το σύστημα, ότι το ΚΚΕ λέει τα «ίδια και τα ίδια», ότι είναι ξεπερασμένο και «παλιομοδίτικο».

Βέβαια... είναι παλιό το ΚΚΕ και οι ιδέες του για τη νέα κοινωνία και φρέσκες (!) οι ιδέες των Αρβύλα. Ολόφρεσκη σαπίλα...

Ο εργάτης έχει το δικό του Κόμμα

Η απροκάλυπτη στήριξη που προσφέρουν με τις αλλεπάλληλες δηλώσεις τους κατ' αρχήν στα κόμματα της μαύρης συγκυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και ευρύτερα στα κόμματα του μονόδρομου της ΕΕ, οι εκπρόσωποι της τρόικας (Λαγκάρντ, Μπαρόζο), αλλά και της εγχώριας πλουτοκρατίας (Προβόπουλος, Δασκαλόπουλος κ.ά.), αποτελεί έναν επιπρόσθετο λόγο για να συντριβούν στις κάλπες τα κόμματα του κεφαλαίου. Οι θρασύτατες παρεμβάσεις των εκπροσώπων του τραπεζικού κεφαλαίου, των μεγαλοβιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, που ζητούν είτε με εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα για ευρώ-δραχμή είτε με την τρομοκρατία της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, να υπερψηφιστούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, δεν προκαλούν βέβαια την παραμικρή έκπληξη. Αντίθετα είναι απολύτως αναμενόμενες αφού είναι φυσιολογικό να στηρίζουν τα δικά τους κόμματα, τα κόμματα που υπηρετούν με συνέπεια τη στρατηγική για τη θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων, από οποιαδήποτε θέση και αν βρίσκονται, είτε στην κυβέρνηση είτε στην «αντιπολίτευση». Ειδικά σε αυτές τις εκλογές θέλουν να «αθροίσουν» όσο γίνεται περισσότερα κόμματα που πιστεύουν στον ευρωμονόδρομο, ώστε να υπάρχει την επομένη των εκλογών μια «ευρωπαϊκή πλειοψηφία» που θα στηρίξει την ανελέητη σφαγή του λαού. Δεν μπορεί λοιπόν ο εργάτης, ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο μικρομαγαζάτορας να «πουλάει» ή να χαρίζει την ψήφο του στα κόμματα της πλουτοκρατίας και στα «αντιμνημονιακά» συμπληρώματά τους. Εχει το δικό του κόμμα, το ΚΚΕ, που έγκαιρα τον προειδοποίησε για την επερχόμενη αντιλαϊκή θύελλα, μπήκε μπροστά για την οργάνωση της λαϊκής - ταξικής πάλης και σίγουρα θα βρίσκεται δίπλα του, στην πρώτη γραμμή της αντεπίθεσης που πρέπει να γίνει «μέχρι να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση» και ο λαός την εξουσία.

Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες

Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια θέλησε να πετύχει με τα όσα είπε στους δημοσιογράφους ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης. Πρώτον, να τρομοκρατήσει τους συνταξιούχους να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα της μαύρης συγκυβέρνησης. «Αν δεν προκύψει κυβέρνηση αμέσως μετά τις εκλογές της 6ης Μάη υπάρχει κίνδυνος για την ομαλή πληρωμή των συντάξεων, των επιδομάτων και των παροχών», ισχυρίστηκε ανερυθρίαστα ο υπουργός, κινδυνολογώντας ασύστολα. Δεύτερον, να προετοιμάσει το έδαφος, για να μπει ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση και στις συντάξεις και να δοθεί η χαριστική βολή στα προνοιακά επιδόματα αμέσως μετά τις εκλογές. Είναι κοινό μυστικό ότι από τα 11,5 δισ. ευρώ των άγριων μέτρων του πακέτου του Ιούνη, περίπου τα 8 δισ. ευρώ θα «εξοικονομηθούν» από την άγρια σφαγή συντάξεων (κύριων και επικουρικών) και των κοινωνικών - προνοιακών επιδομάτων που θα καταργηθούν και θα αντικατασταθούν από ένα που θα δοθεί στους πλέον εξαθλιωμένους και μάλιστα με τη μορφή κουπονιών για τρόφιμα. Ακριβώς γι' αυτό, ο υπουργός Εργασίας σέρβιρε ξανά το παμπάλαιο παραμύθι για τις συντάξεις και τα επιδόματα - «μαϊμού», που αυτή τη φορά τα ανέβασε σε 200.000, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι στοιχίζουν περί τα 850.000 εκατομμύρια ετησίως στα ασφαλιστικά ταμεία που τώρα παρουσιάζονται από τον Γ. Κουτρουμάνη ως «χώροι διαφθοράς». Ακόμα και αν αληθεύουν τα στοιχεία, ο υπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτοί που έστησαν τους μηχανισμούς που μοίραζαν τις συντάξεις - μαϊμού είναι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όπως γνωρίζει επίσης ότι οι μηχανισμοί αυτοί παραμένουν ανέπαφοι για τους ίδιους ακριβώς λόγους που φτιάχτηκαν, δηλαδή την εξαγορά ανοχής και συνειδήσεων των λαϊκών στρωμάτων... Στα μόνα που έπαθε αμνησία ο Γ. Κουτρουμάνης είναι τα υπέρογκα χρέη του κράτους στα ασφαλιστικά ταμεία, το άγριο «κούρεμα», που έκανε με το PSI, τη διαχρονική κλοπή των αποθεματικών από τις αστικές κυβερνήσεις και τους καπιταλιστές, από την ανεργία που πολλαπλασιάστηκε λόγω κρίσης και χάνουν τα Ταμεία, όπως από την ανασφάλιστη εργασία. Το συμπέρασμα είναι ένα: Αν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν υποστούν καίριο πλήγμα στις κάλπες και αν, αντίστοιχα, δεν ενισχυθεί το ΚΚΕ, η ζωή του λαού θα γίνει κόλαση μετά τις εκλογές.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Λεφτά υπάρχουν!

Το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένη πρόταση για μια άλλου τύπου ανάπτυξη, στο επίκεντρο της οποίας θα είναι η ικανοποίηση των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών όλων των μελών της κοινωνίας, πρόταση για τη σχεδιοποιημένη οικονομικο- κοινωνική ανάπτυξη προς όφελος όλου του λαού. Οταν στελέχη του Κόμματος παρουσιάζουν τη στρατηγική του, η απάντηση που έρχεται από την άλλη πλευρά είναι «καλά όλα αυτά, αλλά πού θα βρείτε τα λεφτά». Ε, τώρα είναι η δική μας η σειρά να αναφωνήσουμε ...λεφτά υπάρχουν, μόνο που είναι συγκεντρωμένα στα χρηματοκιβώτια της πλουτοκρατίας, η οποία προσπαθεί να αυξήσει το δικό της πλούτο, καταδικάζοντας σε φτώχεια και χρεοκοπία το λαό.

Για τους κομμουνιστές, ο πλούτος της κοινωνίας και οι προοπτικές της να εξασφαλίσει την πραγματική ανάπτυξη, δε μετριέται σε χαρτονομίσματα. Υπολογίζεται με βάση τα πραγματικά δεδομένα. Τις αντικειμενικές δυνατότητες που υπάρχουν για να αναπτύξει την παραγωγική της δραστηριότητα. Με αυτήν την έννοια πλούτος - λεφτά για μια κοινωνία και το λαό της, μαζί με το συνολικά παραγόμενο προϊόν είναι όλη η γκάμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών που διαθέτει. Ο ορυκτός και υποθαλάσσιος πλούτος. Η ευφορία και η καλλιεργητική δυνατότητα της γης της να λύσει το επισιτιστικό πρόβλημα. Οι υποδομές, οι συσσωρευμένες εφεδρείες, τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής κ.ο.κ. Είναι πρωτίστως η εργατική δύναμη εκατομμυρίων εργαζομένων, η παραγωγική εμπειρία που διαθέτουν, οι τεχνικές τους γνώσεις και η ικανότητά τους να λειτουργούν τα σύγχρονα μέσα παραγωγής, είτε μιλάμε για πολύπλοκες εργαλειομηχανές, είτε για ρομποτικά συστήματα.

Αν οι αντίπαλοι της φιλολαϊκής προοπτικής, οι αντίπαλοι δηλαδή της λαϊκής οικονομίας, επιμένουν ότι αυτά δεν απαντάνε στο ερώτημα «πού θα βρείτε τα λεφτά», συνεχίζουμε: Η λαϊκή εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει δεκάδες δισεκατομμύρια, δηλαδή λεφτά που μπορούν να αξιοποιηθούν για την προώθηση πολιτικών στήριξης των εργαζομένων, ας πούμε, από τη μονομερή διαγραφή του χρέους, λυτρώνοντας το λαό και τον τόπο από τις τοκοχρεολυτικές δόσεις. Αλλα τόσα μπορούμε να κερδίσουμε από την απεμπλοκή της χώρας από το ΝΑΤΟ, τις δυσβάστακτες στρατιωτικές δαπάνες, τις αποστολές εκτός συνόρων. Δεκάδες δισεκατομμύρια μπορούν να εξασφαλιστούν από την ...«κοινωνικοποίηση των κερδών», που μέχρι σήμερα τσεπώνουν τραπεζίτες, βιομήχανοι, μεγαλέμποροι κι άλλα λαμόγια του συστήματος. Κέρδος που ισοδυναμεί με αρκετά ακόμα δισεκατομμύρια θα προκύψει από την πλήρη απασχόληση όλων των εργαζομένων, από την πλήρη αξιοποίηση και λειτουργία όλων των παραγωγικών μονάδων, από την πλήρη αξιοποίηση της καλλιεργήσιμης γης για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων.

Αν κι αυτά τους φαίνονται λίγα, τότε να έχουν υπόψη τους ότι μόνο το 2009 οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στέρησαν από την ελληνική κοινωνία και τους εργαζόμενους, τουλάχιστον από 113,5 δισ., αφού τόσα είναι τα ποσά που έδωσαν για ενισχύσεις επιχειρηματικών ομίλων, για τοκοχρεολυτικές δόσεις, για τα κέρδη 166 επιχειρήσεων του Χρηματιστηρίου, για στρατιωτικές δαπάνες και για ... συνδρομές προς την ΕΕ. Κονδύλια που αποτελούν το 48% του ΑΕΠ εκείνης της χρονιάς.

Τέρμα, λοιπόν, τα παραμύθια για το πού θα βρούμε τα λεφτά. ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, και ο δρόμος των ανατροπών είναι μπροστά μας, αρκεί οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν ότι ανήκουν σε αυτούς και όχι στα παράσιτα της αστικής τάξης, που χάριν των δικών τους κερδών προκαλούν τη χρεοκοπία εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ