ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ταξικός είναι ο αντίπαλος

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η διέξοδος για τη χώρα δε θα έρθει από την παραίτηση του υπουργού Οικονομικών ή έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό, αλλά από την απόσυρση συνολικά της κυβέρνησης και την ανατροπή της ασκούμενης πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο» και «η ταύτιση της κυβέρνησης Παπανδρέου με τις κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η πλήρης χρεοκοπία της πολιτικής του μνημονίου την καθιστούν μια άκρως επικίνδυνη κυβέρνηση για το λαό χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση. Οσο πιο γρήγορα φύγει τόσο το καλύτερο».

Χτες και προχτές, σε δύο διαφορετικές ανακοινώσεις του ΣΥΝ δεσπόζει το αίτημα να φύγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς για να ανοίξει ο δρόμος σε μια άλλη κυβέρνηση που θα εκπροσωπεί τα ίδια συμφέροντα, του κεφαλαίου, γιατί να φύγει το κεφάλαιο, να ανατραπεί, ούτε σκέψη ούτε λόγος απ' τον ΣΥΝ. Αρκεί να φύγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ λέει στο λαό, για να καλυτερέψει η ζωή του, αποκοιμίζοντάς τον με αυταπάτες ότι εύκολα θα λυθούν τα προβλήματα με μια αλλαγή φρουράς στη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι, όμως, μόνο ο λαός και η πάλη του που μπορούν να θέσουν οριστικά τέλος στην εφαρμοζόμενη πολιτική, όχι αλλάζοντας την κυβέρνηση που την ασκεί, αλλά καταργώντας εκείνους που την επιβάλλουν, δηλαδή τους μεγαλοεπιχειρηματίες, ανατρέποντας την εξουσία της τάξης που αυτή την πολιτική έχει ανάγκη για να περάσει την κρίση και να διαμορφώσει προϋποθέσεις επανόδου της στην κερδοφορία, εγκαταλείποντας τα αστικά κόμματα, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Εκεί είναι ο πραγματικός εχθρός και αντίπαλος. Εκεί πρέπει να είναι ο στόχος. Και όχι στα «σκιάχτρα» που παρεμβάλλουν όσοι δε θέλουν το λαό να στοχεύσει σωστά και να πετύχει το στόχο.

Αναξιόπιστοι

Εχουν καταστεί πλήρως αναξιόπιστοι, καθώς έχουν συλληφθεί, ουκ ολίγες φορές, να ψεύδονται συνειδητά. Για τους κυβερνητικούς παράγοντες ο λόγος.

Χτες συναντήθηκε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου με εκπροσώπους των ατόμων με αναπηρία (ΑμεΑ), όπου και τους...διαβεβαίωσε ότι δε θα υπάρξει καμία περικοπή των επιδομάτων που λαμβάνουν.

Αυτά χτες. Την προηγούμενη Πέμπτη δόθηκε στη δημοσιότητα το επικαιροποιημένο μνημόνιο συνεννόησης, όπου ρητά αναφέρεται ότι η κυβέρνηση δεσμεύεται να επαναξιολογήσει όλα τα κοινωνικά επιδόματα, τα οποία θα πρέπει να χορηγούνται με εισοδηματικά κριτήρια. Και όταν στο μνημόνιο γίνεται αναφορά σε όλα τα κοινωνικά επιδόματα, φυσικά σ' αυτά περιλαμβάνονται και τα επιδόματα προς τα ΑμεΑ.

Καμία πίστη στις κυβερνητικές διακηρύξεις προς διάφορες κοινωνικές ομάδες, ότι, ναι μεν η σφαγή θα γίνει, αλλά εσάς θα σας αφήσουμε απέξω... Πρόκειται για δόλιες εξαγγελίες, με στόχο τη διάσπαση της ενότητας ενός αναπτυσσόμενου κινήματος. Πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους, ότι από τη λαίλαπα που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση - τρόικα - χρηματιστική ολιγαρχία, κανείς δεν πρόκειται να γλιτώσει. `Η θα υποταχθούμε στο μοιραίο και στο μαύρο μέτωπο που συγκροτούν οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις στην Ελλάδα και διεθνώς, ή ο ενωμένος και αποφασισμένος λαός θα καταγάγει περιφανή νίκη κατά των δυνάμεων της πιο μαύρης αντίδρασης, που απειλούν τα λαϊκά συμφέροντα ως τη ρίζα τους. Για να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος που οδηγεί σε άλλες πολιτείες και άλλες κοινωνίες...

Κοινές ανάγκες, κοινός αγώνας

Η ανάπτυξη της λαϊκής συμμαχίας και ο κοινός αγώνας της αγροτιάς μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ και μαζί με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, τα ριζοσπαστικά μέτωπα και οργανώσεις της νεολαίας και των γυναικών, για την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου για τη λαϊκή εξουσία, είναι η μόνη λύση και διέξοδος. Επιβάλλεται από τις κοινές ανάγκες αγροτών - εργατοϋπαλλήλων - αυτοαπασχολούμενων για σταθερή δουλειά με ασφάλιση και εισόδημα ικανό να καλύψει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα, για δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες Παιδείας, Φυσικής Αγωγής, Υγείας - Πρόνοιας (π.χ. παιδικοί σταθμοί), για λαϊκή στέγη, γρήγορη και φθηνή μετακίνηση, παροχή ενέργειας - ύδρευσης - τηλεπικοινωνιών χωρίς τη δυσβάσταχτη επιβάρυνση της έμμεσης φορολογίας (τέλη, ΦΠΑ κ.ά.) και του καπιταλιστικού κέρδους. Ο δρόμος αυτός προετοιμάζεται με τους σημερινούς και αυριανούς αγώνες, με τη διεκδίκηση μέτρων άμεσης ανακούφισης, που εμπνέουν μαχητική αισιοδοξία και δίνουν προοπτική. Στην κατεύθυνση αυτή χρειάζεται αποφασιστικά να υψωθεί μέτωπο απέναντι στα μονοπώλια, στην ΕΕ, στα κόμματα και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που τα υπηρετούν. Η ΠΑΣΥ έχει απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα, σε αγώνα ανατροπής των αντιλαϊκών πολιτικών, σε αγώνα επιβίωσης, για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας. Να προχωρήσει η λαϊκή οργάνωση και αντεπίθεση μαζί με τους εργατοϋπαλλήλους, τους μικροεπαγγελματίες, το γυναικείο και νεολαιίστικο κίνημα. Να διεκδικηθεί ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης, όπου οι πόροι, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ιδιαίτερα στην ενέργεια, στην άρδευση, στις τηλεπικοινωνίες, στις μαζικές μεταφορές, στα μηχανήματα, στα λιπάσματα, στα φάρμακα γίνονται λαϊκή ιδιοκτησία, παράγονται με κεντρικό σχεδιασμό, με εργατικό έλεγχο, με στόχο τη λαϊκή ευημερία.

Να στείλουμε το μήνυμα

Τα αλλεπάλληλα κύματα των αντιλαϊκών μέτρων που πάρθηκαν στο όνομα του ελέγχου των ελλειμμάτων και του χρέους και οι διαχειριστικού τύπου παρεμβάσεις, που υποτίθεται ότι θα αντιμετώπιζαν τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης, αποδεικνύεται και με τους κυβερνητικούς αριθμούς ότι δε δίνουν το αναμενόμενο, για την κυβέρνηση και την άρχουσα τάξη, αποτέλεσμα. Το αντίθετο, μάλιστα. Οσο εξελίσσεται η κρίση, οι οικονομικοί δείκτες επιδεινώνονται, αλλά ακόμα περισσότερο χειροτερεύει η κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα.

Επιβεβαιώνεται έτσι η εκτίμηση του ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή τόνιζε ότι το κύριο πρόβλημα δεν είναι τα ελλείμματα ή το χρέος, αλλά η οικονομική καπιταλιστική κρίση και ότι αυτή δεν πρόκειται να εκτονωθεί, αυξάνοντας τις ροές κεφαλαίων προς τους καπιταλιστικούς ομίλους. Επιπλέον, και με δεδομένο ότι από την εποχή που έπεσαν οι υπογραφές στο μνημόνιο ήταν γνωστό ότι θα υπάρξει μεγάλη διόγκωση του δημόσιου χρέους, επιβεβαιώνεται η άποψη των κομμουνιστών ότι τόσο η ΕΕ όσο και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρόσχημα την κρίση και τα χρέη, προωθούν ένα συνολικό πακέτο μέτρων στρατηγικού χαρακτήρα για την οικονομική ολιγαρχία, που στόχο έχει να προσφέρει ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη στο κεφάλαιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη θέση των λαϊκών στρωμάτων στις σύγχρονες παραγωγικές σχέσεις.

Τώρα το τοπίο είναι πιο καθαρό. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει καλύτερα, απ' ό,τι τον περασμένο Μάη, πως η εναλλαγή των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους ως τον μπαμπούλα στον οποίο οι εργαζόμενοι πρέπει να παραδοθούν και να δεχτούν αγόγγυστα τις κλιμακούμενες επιθέσεις, είναι ένα καλοστημένο παραμύθι, προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτεί το «μαύρο μέτωπο» ΕΕ - κυβέρνησης - κεφαλαίου. Τώρα, που αξιώνουν και άλλα, ακόμα πιο αποφασιστικά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων, μετά τις πρωτοφανείς μειώσεις των λαϊκών εισοδημάτων, την αλματώδη αύξηση των έμμεσων φόρων που πληρώνει ο λαός, την κατάργηση του συστήματος των συντάξεων όπως τις ξέραμε και τη σχεδόν ολοκληρωτική ακύρωση του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας και της Παιδείας, όλοι οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δρόμος αυτός δεν έχει τελειωμό.

Το κεφάλαιο, που από τη φύση του είναι αδηφάγο, στον καιρό της κρίσης γίνεται πιο επιθετικό, πιο εχθρικό, πιο απάνθρωπο. Κάνει τα πάντα για να σωθεί, σαρώνοντας πρώτα και κύρια τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, απαξιώνει ολόκληρους κλάδους, γεμίζει την κοινωνία με ανέργους, υποαπασχολούμενους, κακοπληρωμένους εργάτες, μέχρι να εξασφαλίσει νέες ισορροπίες, τέτοιες που να προσφέρουν υψηλή κερδοφορία σε όσους διέφυγαν από την κρίση.

Η αναπαραγωγή των απειλών και των εκβιαστικών διλημμάτων σε βάρος των εργαζομένων για την κυβέρνηση είναι μονόδρομος. Οσο εκτιμούν ότι «τους παίρνει» να επιβάλουν και νέα αντιλαϊκά μέτρα, θα συνεχίσουν να το κάνουν. Μοναδική περίπτωση να σταματήσουν το εγκληματικό τους έργο είναι να τους στείλουμε το μήνυμα ότι «δεν τους παίρνει» άλλο. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν οι εργαζόμενοι και όλα τα λαϊκά στρώματα συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που έχουν και ορθώσουν το ανάστημά τους σε κάθε επιτιθέμενο. Μόνο όταν οργανώσουν την αντίσταση και τον αγώνα τους. Μόνο όταν η συνείδηση για την ανάγκη της ανατροπής γίνει ταυτόχρονα και όπλο για τη διεκδίκηση μιας άλλης εξουσίας. Της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Κοροϊδεύουν τους λαούς...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» εμφανίστηκε στον ευρωπαϊκό ορίζοντα! Θα το προτείνει, όπως λέγεται, ο πρόεδρος της ΕΕ, Χ. Β. Ρομπάι, αλλά δε θα είναι τόσο «σκληρό», όσο η γνωστή γερμανική πρόταση...

Δηλαδή, οι ...«καλοί» της ΕΕ βάλθηκαν να μας προστατεύσουν από τους «κακούς», αφού επιθυμούν την πλέον ενδεδειγμένη λύση για τους λαούς της Ευρώπης. Τι τυχεροί που είμαστε!

Μόνο που και οι μεν και οι δε ...«σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» θέλουν να φτιάξουν. Και στην Ελλάδα έχουμε πλέον καταλάβει πολύ καλά τι σημαίνει αυτή η λέξη. Αλλωστε, τις επιχειρήσεις αφορά, οπότε οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτε καλό να περιμένουν.

Αντιθέτως, έχουν να αναμένουν πολλά δεινά, αφού, όποιος και να προτείνει τα μέτρα, μείωση του εργατικού κόστους, άρα μειώσεις μισθών και περιορισμό δικαιωμάτων, επιθυμεί.

ΘΕΩΡΕΙ, ΜΗΠΩΣ, ότι ...έπεισε κάποιον η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, υποστηρίζοντας ότι οι συνενώσεις σχολείων (δηλαδή η κατάργηση μονάδων) γίνονται για λόγους και παιδαγωγικούς και όχι για να γίνουν περικοπές;

Εκτός αν το δικό της υπουργείο εκτιμά πως είναι ...εκτός κυβερνητικής πολιτικής. Πράγμα απίθανο, μια και ο χώρος της Παιδείας θεωρείται υψηλής προτεραιότητας, προκειμένου να προσαρμοστεί στις ανάγκες των πολυεθνικών.

Αραγε και τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό, οι περικοπές στις μεταφορές μαθητών, οι μειώσεις κονδυλίων για τις φοιτητικές εστίες και τα συγγράμματα και διάφορα παρεμφερή μέτρα γίνονται επίσης για ...παιδαγωγικούς λόγους;

Να υποθέσουμε πως η εξοικείωση των μαθητών, των σπουδαστών και των φοιτητών με την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης είναι παιδαγωγική προτεραιότητα και ένα «μάθημα» που πρέπει να μάθουν καλά;

Ισως θα έπρεπε να «μετράει» καλύτερα τα όσα λέει η Α. Διαμαντοπούλου. Το ότι απευθύνεται σε ανθρώπους νεαρής ηλικίας δε σημαίνει ότι απευθύνεται σε ανθρώπους χαμηλής νοημοσύνης.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνη έγνοια η λαϊκή αντεπίθεση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης γύρω από τις αποφάσεις της «κρίσιμης» Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 25 του μήνα μόνο παγερά αδιάφορους πρέπει να αφήνουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι «παίζεται» κάτι που τους αφορά και πολύ περισσότερο ότι αυτό θα εξαρτηθεί από τα παζάρια της κυβέρνησης. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Αυτό που είναι σίγουρο και είναι ομόφωνη απόφαση των κυβερνήσεων των 27 κρατών - μελών είναι η κλιμάκωση του πολέμου κατά των λαών με αιχμή το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», ώστε να συμπιέζεται διαρκώς προς τα κάτω η εργατική δύναμη για χάρη της αειφόρου κερδοφορίας των ευρωμονοπωλίων. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, δηλαδή, ότι οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής θα αποτελέσουν το εφαλτήριο για να συνεχιστεί η επίθεση στους μισθούς και τις συντάξεις, οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και το Ασφαλιστικό, οι διαρκείς φοροεπιδρομές στα λαϊκά νοικοκυριά, οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ. Ηδη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει σπεύσει να δηλώσει ότι συνυπογράφει το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» που προτείνουν οι κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας και έχει ξεκαθαρίσει ότι θα συνεχίσει με ένταση την υλοποίηση των «διαρθρωτικών αλλαγών»... Το μόνο που ζητά από τους ξένους συμμάχους είναι κάποιες διευκολύνσεις στην αποπληρωμή του χρέους, εννοείται με το αζημίωτο. Το ομολόγησε ανοικτά πρόσφατα ο πρωθυπουργός, λέγοντας ότι η κυβέρνηση «το μόνο που θέλει είναι να κερδίσει χρόνο για να προχωρήσει τις αλλαγές»... Η μόνη έγνοια λοιπόν του λαού είναι πώς θα οργανώσει την πάλη του για να αντεπιτεθεί και να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου.

«Χρεοκοπημένα» σενάρια

Το «μεγάλο κόλπο» που θα επιτρέψει να επιτευχθεί συνεργασία μεταξύ των αστικών κομμάτων γύρω από μια πολεμική κυβέρνηση και μάλιστα δίχως να γίνουν πρόωρες εκλογές, παρουσίασε η κυριακάτικη «Καθημερινή», προλειαίνοντας προφανώς το έδαφος για να ευδοκιμήσουν τα σενάρια που μελετώνται στους κόλπους της πλουτοκρατίας για τα επόμενα βήματα. Ποιο είναι λοιπόν το κόλπο; Η δημιουργία ενός σοκ (και δέους) εξαιτίας του οποίου η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα εμφανιστεί ως υποχρεωτική επιλογή προκειμένου να περάσουν τα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, στα οποία, όπως αναφέρει η εφημερίδα, «θα συμπεριλαμβάνονται ακόμη και η απόλυση χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο». Τα επιτελεία της πλουτοκρατίας έχουν μελετήσει και τον τρόπο που θα γίνει το σοκ: είναι η απειλή να μην καταβληθεί η επόμενη δόση του δανείου από την τρόικα! Ιδού πώς το παρουσιάζει στο κύριο άρθρο της: «Αν συνεχίσουμε στην τωρινή μας ρότα, είναι βέβαιο ότι οι δανειστές μας δεν θα δώσουν την επόμενη δόση και θα απαιτήσουν πιο σκληρούς όρους. Ισως τότε σοβαρευθούμε, προσγειωθούμε απότομα στην πραγματικότητα και πετύχουμε μια μεγάλη εθνική συνεννόηση των αστικών μας κομμάτων για το τι πρέπει να γίνει από εκεί και πέρα. Μερικές φορές χρειάζεται ένα σοκ για να... ξυπνήσει η χώρα και η πολιτική της ηγεσία!». Πρόκειται βέβαια για παραλλαγή της απειλής της χρεοκοπίας που είχε χρησιμοποιηθεί για να τρομοκρατήσει το λαό ώστε να αποδεχθεί τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου. Αυτή είναι όμως και η αδυναμία της. Γιατί πλέον ο λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο αυτός πτώχευσε...Αυτή τη φορά το σοκ θα είναι για την πλουτοκρατία.

Ατυπη συμπολίτευση

Πλάτη ακόμα και ...στο συντονισμό του κυβερνητικού σχήματος βάζει η ηγεσία της ΝΔ, καθώς ανησυχεί, τόσο η ίδια όσο και γενικότερα η πλουτοκρατία, για την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα στην προώθηση των αντιδραστικών «διαρθρωτικών αλλαγών». Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ επέκρινε χτες την κυβέρνηση για την εικόνα που παρουσιάζει καθώς όπως είπε «αυτή δεν είναι κυβέρνηση, είναι σκορποχώρι». Αφορμή αποτέλεσαν οι δήθεν διαφορετικές θέσεις που έχουν εκφράσει κυβερνητικά στελέχη γύρω από το ζήτημα της συνταγματικής δέσμευσης για μείωση του χρέους μέσω των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, όπως άλλωστε προτείνει ο γαλλογερμανικός άξονας. Αυτό που στα αλήθεια ενοχλεί την ηγεσία της ΝΔ δεν είναι βέβαια η ουσία της πρότασης, δεν έχει πρόβλημα μ' αυτήν, αλλά με την εικόνα ...αλαλούμ, που όπως είπε ο εκπρόσωπος παρουσιάζει η κυβέρνηση, καθώς πιστεύουν ότι αυτός είναι ένας παράγοντας που καθυστερεί και δυσκολεύει την υλοποίηση της συγκεκριμένης αντιδραστικής πρότασης. Αγωνιά λοιπόν για το συντονισμό της κυβέρνησης ακριβώς γιατί θέλει να προχωρήσουν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που η ίδια στηρίζει στην πράξη και όπως μπορεί. Η ειρωνεία είναι ότι αυτές τις εποικοδομητικές επισημάνσεις και προτάσεις θέλει να πουλάει ως την τελευταία λέξη της «αντιπολίτευσης». Μάλλον το ρόλο της ως άτυπου συνεταίρου στο συνασπισμό εξουσίας της αστικής τάξης αποκαλύπτει.

Ανησυχούν

Πυκνώνουν οι φωνές, που, για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, αναλαμβάνουν να δημοσιοποιήσουν τις ανησυχίες της σε ό,τι αφορά την ικανότητα του αστικού πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί με επάρκεια την καπιταλιστική κρίση προς όφελός της. Προπαγανδιστές του κεφαλαίου, που υπερασπίζονται με νύχια και δόντια την αντιλαϊκή στρατηγική του μνημονίου, κάτω από την πίεση της κλιμακούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας, εκφράζουν αμφιβολίες για το κατά πόσον το υπάρχον πολιτικό προσωπικό μπορεί να διαχειριστεί με αποτελεσματικότητα τις αντιδράσεις που πυροδοτεί η κυρίαρχη πολιτική, με δεδομένη την ένταση της επίθεσης το επόμενο διάστημα.

Αναγορεύουν τη στρατηγική του μνημονίου σε μονόδρομο και, ταυτόχρονα, ισχυρίζονται ότι τα άλλα κόμματα, πλην του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δεν έχουν προτάσεις και πολιτική πρόταση διεξόδου από την κρίση. Τσουβαλιάζουν σκόπιμα το ΚΚΕ με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, για να κρύψουν ότι είναι το μόνο κόμμα που διαθέτει ρεαλιστική πρόταση διεξόδου προς το συμφέρον του λαού, ριζικά αντίθετη με αυτήν που υπερασπίζονται όλα τα άλλα κόμματα και η πλουτοκρατία, γι' αυτό και επικίνδυνη για την εξουσία τους. Στόχος τους είναι να καλλιεργήσουν τη μοιρολατρία, την απογοήτευση και την ηττοπάθεια στους εργαζόμενους και το λαό. Καλούν την κυβέρνηση να ισχυροποιήσει τις προϋποθέσεις για βάθεμα της συνεργασίας των αστικών κομμάτων, μέχρι το επίπεδο της διακυβέρνησης, για να προχωρήσουν οι αντιλαϊκές ανατροπές που έχει ανάγκη η πλουτοκρατία.

Κινδυνολογούν με το χρέος και απειλούν ότι η κυβέρνηση δε θα πληρώσει συντάξεις και μισθούς, αν δεν πάρει τις επόμενες δόσεις του δανείου από την τρόικα. Ξέρουν καλά ότι ούτε ένα ευρώ από τα δάνεια δεν πάει σε μισθούς και συντάξεις. Ολα πάνε για την αποπληρωμή του χρέους, για την εξυπηρέτηση, δηλαδή, της πλουτοκρατίας. Η λαϊκή οικογένεια αντιλαμβάνεται πλέον πιο καθαρά ότι η κυρίαρχη πολιτική και τα κόμματά της είναι υπεύθυνα για την επιδείνωση των όρων με τους οποίους ζει και κερδίζει το ψωμί της. Το αστικό πολιτικό σύστημα αναγνωρίζει τη φθορά του και τους κινδύνους που αυτή δημιουργεί για τη σταθερότητα της εξουσίας τους. Την ίδια ώρα, όμως, δεν μπορεί να κάνει πίσω από τη στρατηγική που έχει χαράξει για να ξεκολλήσει την ντόπια πλουτοκρατία και το ευρωενωσιακό κεφάλαιο από την καπιταλιστική κρίση.

Η ανησυχία τους αντανακλά το φόβο για τη δύναμη του λαού, που βήμα το βήμα επανέρχεται στο προσκήνιο και προκαλεί ισχυρούς κραδασμούς στο αστικό πολιτικό σύστημα. Ξέρουν ότι η ρωγμή σήμερα μπορεί αύριο, κάτω από την επίδραση του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού κινήματος, να γίνει ρήγμα που θα τους γκρεμίσει. Αυτό προσπαθούν να προλάβουν. Στον πυρήνα κάθε εναλλακτικής λύσης που προβάλλουν, βρίσκονται τα μονοπώλια και η εξουσία τους. Αυτά υπηρετούν και αυτά θέλουν να θωρακίσουν. Το πραγματικό συμφέρον του λαού βρίσκεται απέναντί τους. Στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ, στο δυνάμωμα της οργανωμένης συλλογικής ανυπακοής. Στην ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και των κομμάτων του, στον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία και οικονομία.