Τετάρτη 15 Δεκέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μοιράζει δισεκατομμύρια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βγαίνει προχτές ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μ. Χρυσοχοΐδης να μιλήσει για το νέο «αναπτυξιακό νόμο» και αρχίζει η «καταιγίδα» των δισεκατομμυρίων.

Μέσα στο 2011 έρχονται 5 δισ. ευρώ από τον «αναπτυξιακό» και το ΕΤΕΑΝ. Αλλα 25 δισ. ευρώ από εγγυήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αλλα 2 δισ. ευρώ στις τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τις.... «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις και φυσικά τα 22 δισ. ευρώ του ΕΣΠΑ.

Για σταθείτε, ρε παιδιά! Εδώ δεν έχουν δεύτερο βρακί ο εργαζόμενος και τα λαϊκά στρώματα κι εσείς έχετε τα δισεκατομμύρια για στραγάλια;

Κι από πού προκύπτουν αυτά τα 50 δισ. ευρώ και πλέον; Σε άλλη χώρα ζούμε; Αφού τα νέα δάνεια πάνε στα παλιά δάνεια και από διάφορες υπηρεσίες και φορείς που ελέγχονται από το Δημόσιο ακούγεται διαρκώς ότι τα λεφτά φτάνουν μετά βίας μέχρι το τέλος του χρόνου, ενώ ό,τι μαζεύουν από το λαό τα δίνουν στους βιομήχανους.

Κάτι για «μόχλευση» είπε ο υπουργός, όπου υποτίθεται ότι το Δημόσιο βάζει 1 ευρώ και έρχονται οι τράπεζες και βάζουν άλλα 4 - 5 και κάπως έτσι μαζεύονται τα 50 δισ. ευρώ.

Αλλά αυτά είναι διακηρύξεις και λόγια. Στην πράξη, τα σίγουρα έσοδα έρχονται προς το παρόν από τη λεηλασία των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών ΕΒΕ και βεβαίως των συνταξιούχων.

Δεν ξέρουμε, αν τα δισεκατομμύρια που «μοιράζει» η κυβέρνηση θα είναι 50. Το σίγουρο είναι ότι τα δισεκατομμύρια που κλέβει από το λαό θα πάνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις τσέπες των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Οι υπόλοιποι θα φάμε... εξαγγελίες.

Υποκρισία

Η ΚΟΕ, συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και υποστηρίκτρια του Αλ. Αλαβάνου, εξέδωσε προκήρυξη για την απεργία της Τετάρτης. Τα «χώνει» στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και στον πρόεδρό της. Φωνασκεί ότι θέλει ΓΣΕΕ εργατών και όχι των εργοδοτών. Αγανακτεί ότι «δεν πάει άλλο με αυτόν το συνδικαλισμό και αυτές τις φιγούρες που δυσφημούν κάθε έννοια συνδικαλισμού και εργατικού κινήματος». Και καθώς σέβεται τον εαυτό της και το ρόλο της καταγγέλλει και το ΠΑΜΕ για «πρακτικές διάσπασης των εργαζομένων και των κινητοποιήσεων που ακολουθεί»!!

Συμπέρασμα; Αναφέρει στην προκήρυξή της: «Στις 15 Δεκέμβρη απεργούμε και διαδηλώνουμε. Ολοι μαζί! Δηλώνουμε δυναμικό "παρών" (...)». Πού θα διαδηλώσουν; Αγνωστο, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό. Πάντως εμείς συμπεραίνουμε ότι θα δηλώσουν το "παρών" τους κάπου στα πέριξ της «ΓΣΕΕ των εργοδοτών» και της συγκέντρωσής της, δίνοντάς της ακόμα μια φορά και σε κρίσιμες για την ίδια στιγμές άλλοθι. Αλλωστε, απ' όσο πληροφορούμαστε εκεί κοντά, στο Μουσείο, έχουν προγραμματίσει τις συγκεντρώσεις τους το Δίκτυο Συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κάποιοι νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι έχουν νου «ραδικιού». Πλανώνται όμως. Οι εργάτες καταλαβαίνουν περισσότερα απ' όσα δε λέγονται και δε γράφονται στις ούλτρα «αγωνιστικές» προκηρύξεις τους.

Πιο φτωχός ο λαός

Ενας στους πέντε Ελληνες (20,2% του πληθυσμού ή 2,2 εκατ. άνθρωποι) ζει στο όριο της φτώχειας, ενώ ένας στους 10 (11,2% ή 1,2 εκατ. άνθρωποι) δεν έχει δυνατότητα να αντεπεξέλθει σε βασικά έξοδα διαβίωσης (ενοίκιο, θέρμανση, γεύμα με κρέας ή ψάρι τρεις φορές την εβδομάδα) και να ανταποκριθεί σε έκτακτα έξοδα.

Τα παραπάνω στοιχεία έδωσε στη δημοσιότητα η Γιούροστατ και αφορούν το 2008, ενώ είναι φανερό ότι αυτά τα ποσοστά έχουν ήδη μεγαλώσει και αναμένεται να γιγαντωθούν με την εφαρμογή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η κυβέρνηση.

Κάτω και από το βάρος τέτοιων στοιχείων - που επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα που βιώνουν οι εργατοϋπάλληλοι και τα λαϊκά στρώματα - αποτελούν τουλάχιστον χλεύη δηλώσεις όπως του κοινοτικού επιτρόπου Ολι Ρεν, ότι η Ελλάδα ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της...

Και ... συστάσεις εγκράτειας

Σύσταση προς τους εργαζόμενους να είναι... φειδωλοί στις αγορές με πιστωτικές κάρτες απευθύνει, μεταξύ άλλων, το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. Με ανακοίνωση του, αφού μας... καθησυχάζει ότι έχει πενταπλασιάσει τα συνεργεία ελέγχου ενόψει των γιορτών, σπεύδει να μας δώσει και μια σειρά από συμβουλές για να αποφύγουμε κακοτοπιές και απ' ό,τι φαίνεται... σπατάλες! Η πρόκληση, η ξεδιαντροπιά και ο εμπαιγμός σε όλο τους το μεγαλείο! Την ώρα που με την πολιτική της η κυβέρνηση έχει οδηγήσει χιλιάδες νοικοκυριά στα όρια της εξαθλίωσης, που για να τα φέρουν βόλτα οι εργαζόμενοι με τους πενιχρούς μισθούς και το ανύπαρκτο δώρο Χριστουγέννων έχουν ανατρέψει ακόμα και τους όρους της στοιχειώδους αξιοπρεπούς διαβίωσης, που όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, από εκείνους που ακόμη μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάποια πιστωτική κάρτα, χρεώνουν σε αυτή τις αγορές στο σούπερ μάρκετ, τις ανάγκες διατροφής, δηλαδή, έχει το θράσος και την ξεδιαντροπιά να απευθύνει συστάσεις... εγκράτειας! Αίσχος!

Αντιαγροτικά καλάθια

Τη νέα μάσκα της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης αποτελούν τα λεγόμενα «αγροτικά καλάθια». Η φτωχή αγροτιά στενάζει και έχει βρεθεί σε απόγνωση από την πολιτική της ΕΕ, της ΚΑΠ, του ΠΟΕ, των μονοπωλίων και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την λανσάρει τώρα «καλάθια» αγροτικής παραγωγής ανά Περιφέρεια. Ομως όσο ακολουθείται η πολιτική του ευρωμονόδρομου κανένα «καλάθι» δεν πρόκειται να δώσει τη λύση στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι. Αυτοί δεν έχουν ανάγκη από νέα επικοινωνιακά σλόγκαν και από μια πολιτική κοροϊδίας και δημιουργίας εντυπώσεων.

Η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να ρίξει στάχτη στα μάτια της φτωχής αγροτιάς εντείνει την προπαγάνδα ότι κάτι μπορεί να γίνει αν η κάθε διοικητική περιφέρεια του «Καλλικράτη» αναπτύξει και προωθήσει τα δικά της προϊόντα. Στην πράξη πρόκειται για μέγιστη κοροϊδία, για μέγιστη εξαπάτηση. Αυτό επιχείρησαν να διαδώσουν την περασμένη Κυριακή στο Ρέθυμνο πρωθυπουργός και υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε μια κυβερνητική φιέστα που στήθηκε εκεί. Και το σόου αυτό θα έχει και συνέχεια. Η κυβέρνηση ψευδεπίγραφα επιχειρεί να εμφανίσει τα καλάθια αγροτικής παραγωγής ανά Περφιφέρεια ως τη λύση για τους αγρότες και ως τη λύση για να βγει η χώρα από την οικονομική κρίση. Τούτο κι αν αποτελεί κοροϊδία. Γιατί η πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ έχει οδηγήσει τους μικρομεσαίους αγρότες και τα λαϊκά στρώματα στην κρίση, στη φτώχεια και την ανεργία. Η ΚΑΠ και ο ΠΟΕ έχουν οδηγήσει την εγχώρια παραγωγή σε συρρίκνωση, τις τιμές παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα σε εξευτελιστικά επίπεδα. Από την άλλη το κόστος παραγωγής αυξήθηκε ακόμα περισσότερο και σ' αυτό συνέβαλε και η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης που αύξησε τον συντελεστή του ΦΠΑ και ειδικό φόρο στα καύσιμα, το αγροτικό ρεύμα κλπ., αλλά και η αύξηση των τιμών στα καλλιεργητικά μέσα από τα μονοπώλια.

Η κυβέρνηση μιλάει για καλάθια ανά Περιφέρεια, αλλά η πραγματικότητα λέει πως στην Κρήτη, για παράδειγμα, αλλά και όλην τη χώρα, η τιμή στο λάδι έχει πέσει σε εξευτελιστικά επίπεδα, στο κρασί σε ακόμα πιο εξευτελιστικά επίπεδα, η τιμή στο γάλα έχει επίσης πέσει, ενώ η τιμή στα αρνιά έχει φτάσει να πέσει φέτος σε επίπεδα ρεκόρ. Υπό αυτές τις συνθήκες τι μπορούν να παράγουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Κρήτης και τι θα μείνει στην τσέπη τους; Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τους αγροτοκτηνοτρόφους όλης της χώρας. Η τιμή στα αρνιά για παράδειγμα έχει πέσει στα 4,5 ευρώ, ενώ οι ζωοτροφές έχουν φτάσει στα ύψη. Υπό αυτές τις συνθήκες οι κτηνοτρόφοι δεν αντέχουν και δεν μπορούν να παράγουν και δεν τους «σηκώνει» κανένα καλάθι.

Οσο δε λαμβάνονται μέτρα για τιμές επιβίωσης στους αγροτοκτηνοτρόφους, για μείωση του κόστους παραγωγής, για προστασία της εγχώριας παραγωγής από τις αθρόες εισαγωγές, κανένα αγροτικό καλάθι ανά Περιφέρεια δεν πρόκειται να δώσει ούτε την ελπίδα, ούτε τη λύση. Ολα αυτά αποτελούν φτηνή κοροϊδία, φτηνή κυβερνητική προπαγάνδα. Αλλά δεν πρόκειται να ληφθούν τέτοια μέτρα, αφού η πολιτική των κυβερνήσεων ενισχύει τους καπιταλιστές αγρότες και τους εμποροβιομήχανους ξεκληρίζοντας τους μικροπαραγωγούς. Η λύση επομένως βρίσκεται στην ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και στην εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής.


Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

Μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΓΙΑ ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΠΟΙΟ νόμισμα στον πλανήτη είναι «νόμισμα ειρήνης», «απάντηση στην ευρωπαϊκή ιστορία των πολέμων» και «εγγύηση ευημερίας για το μέλλον»;

Ναι, σωστά μαντέψατε, είναι το ευρώ! Και τους χαρακτηρισμούς αυτούς τούς απέδωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, ο Γ. Βεστερβέλε...

Συμπλήρωσε, μάλιστα, ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να κάνουμε το παν για να το στηρίξουμε και μάλιστα με οποιοδήποτε κόστος. Ολοι μαζί να πάει το ευρώ ψηλά!

Για την ώρα, φυσικά, ο κοσμάκης βλέπει τα ...ευρώ του να πηγαίνουν στους εργοδότες και κυρίως στους μεγάλους, στις τράπεζες, στους εφοπλιστές, στους βιομήχανους και φυσικά στην εφορία.

Προφανώς, αυτοί έχουν αναλάβει την ...εξύψωσή του μια και θεωρούν ότι στα χέρια τα δικά μας πάει χαμένο.

Εμείς, άντε το πολύ να το σπαταλήσουμε για φως, νερό, τηλέφωνο, ενοίκιο και διατροφή. Ενώ όλοι αυτοί ξέρουν να το αξιοποιήσουν το νόμισμά μας, που μας κάνει περήφανους.

Οπότε δεν είναι να απορεί κανείς για τα μέτρα που παίρνονται. Οι ...εφευρέτες του ευρώ (και της κοινής αγοράς και όλων των υπόλοιπων που μας πλάσαραν ως προϋπόθεση ευτυχίας), απλά τα χρειάζονται τώρα, διότι υπάρχει έντονη ανταγωνιστικότητα παγκοσμίως.

Μόνο που, εκτός από τα ευρώ μας τώρα θέλουν και τα μυαλά μας. Δεν τους αρκεί καν να γκρινιάζουμε από τον καναπέ. Μας θέλουν και ...ένθερμους υποστηρικτές των συμφερόντων τους, έτοιμους αν «θυσιαστούν».

Οσο κι αν ακούγεται ...τρελό είναι φανερό πως αυτό έχουν βάλει ως στόχο και θα κάνουν ό,τι μπορούν για να το πετύχουν.

Γι' αυτό, τα μέσα ενημέρωσης γίνονται ακόμη πιο προκλητικά, γι' αυτό το πολιτικό σκηνικό αποκτά «νέους» παίκτες έτοιμους να μπουν ως εφεδρείες στην προσπάθεια, γι' αυτό μας ζώνουν από παντού.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Να τους πετάξουν από το σβέρκο τους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θρασύτατη απόπειρα εξαπάτησης των εργαζομένων αποτελούν οι φραστικοί λεονταρισμοί των εργατοπατέρων της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ περί δήθεν «κόκκινων γραμμών» ...στις επιχειρησιακές συμβάσεις. Η δήθεν αυστηρή προειδοποίηση προς τους ομογάλακτούς τους συνδικαλιστές ...να μην τολμήσουν να υπογράψουν, πριν οι επιχειρήσεις «ανοίξουν τα βιβλία τους για να τεκμηριώνουν την αναγκαιότητα αλλαγής των όρων εργασίας και αμοιβής», είναι σκέτη απάτη, με την οποία επιχειρούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων για τις πλάτες που σταθερά έχουν βάλει για να μετατραπούν οι εργασιακοί χώροι σε Νταχάου και η εργατική τάξη να πάει ένα αιώνα πίσω. Οι λεονταρισμοί επιβεβαιώνουν ότι όχι μόνο αποδέχονται τις επιχειρησιακές συμβάσεις, αλλά είναι έτοιμοι να πάνε σε διάλογο - σφαγείο για τα εργασιακά δικαιώματα με γνώμονα πάντα τη «διάσωση των επιχειρήσεων» και τάχα των θέσεων εργασίας. Ομως οι εργαζόμενοι τους έχουν μάθει πλέον καλά. Εχει καταστεί πλέον τραυματικό βίωμά τους ότι όποτε τους ακολούθησαν πάντα έχαναν ένα μέρος των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών τους στο όνομα του του συμβιβασμού και των «μικρότερων απωλειών». Εχουν συνειδητοποιήσει ότι είναι στο DNA να πουλάνε τους αγώνες των εργαζομένων. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι υποταγμένοι εργατοπατέρες θα είναι πρώτοι που θα πουλήσουν τους εργαζόμενους στις επιχειρησιακές συμβάσεις. Είναι καιρός λοιπόν να τους πετάξουν από το σβέρκο τους οι εργαζόμενοι για να μπορέσουν να παλέψουν με γνώμονα το ταξικό συμφέρον τους.

Στο απόσπασμα οι μισθοί

«Εκείνο που είναι ουσίας είναι να γίνει πιο ανταγωνιστικός ο ιδιωτικός τομέας. Η μείωση του κόστους του σχετίζεται φυσικά κυρίως με τους μισθούς (...) είναι κρίσιμο να επιλέξει η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο ένα σύστημα που θα διευκολύνει έναν αποτελεσματικό καθορισμό ευέλικτων μισθών, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι αντανακλάται η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα στα επίπεδα των αποδοχών».

Το παραπάνω ξεκαθαρίζει ο κοινοτικός Επίτροπος, Ολι Ρεν, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής, παραδεχόμενος εκείνο που η κυβέρνηση επιδιώκει να εφαρμόσει με νομοσχέδια και ρυθμίσεις: Οτι ακόμα και αυτοί οι κουτσουρεμένοι μισθοί των εργατοϋπαλλήλων θα καρατομηθούν περαιτέρω, στο βωμό της αύξησης της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Γιατί όταν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου μιλούν για αύξηση της «ανταγωνιστικότητας», εννοούν κατάφωρη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και κατάργηση ακόμα και των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, ώστε να μειωθεί το κόστος και να μπουν τα μονοπώλια σε νέα τροχιά κερδοφορίας.

Αλλωστε, τα βάρη στις πλάτες του λαού δεν τελειώνουν ούτε με τη μείωση των μισθών, την ανεργία, τη γιγάντωση των φόρων κλπ, καθώς στη γωνία παραφυλάνε και οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων που θα σημάνουν και νέα επιβάρυνση στο πορτοφόλι της λαϊκής οικογένειας: «Η κυβέρνηση είναι σημαντικό να επιδιώξει κάποιο βαθμό ιδιωτικοποιήσεων στις κρατικές επιχειρήσεις, δίνοντας έτσι έσοδα στο κράτος. Είναι ακόμα πιο σημαντικό γιατί οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να γίνουν πιο ανταγωνιστικές και το κράτος πρέπει να πάψει να παρέχει επιδοτήσεις σε αυτές», αναφέρει σχετικά ο Ο. Ρεν.

Τηλεμαραθώνιος... «αλληλεγγύης»...

Είδαμε τον καθιερωμένο Τηλεμαραθώνιο «Αγάπης» της UNICEF, αφιερωμένο στην κατάργηση των διακρίσεων, στο σεβασμό στη διαφορετικότητα, στην ενίσχυση προγραμμάτων κοινωνικής ένταξης παιδιών με ειδικές ικανότητες, στη φτώχεια και στον υποσιτισμό των παιδιών, που διοργανώνεται κάθε χρόνο σε συνεργασία με την ΕΤ1 και τη συμμετοχή ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, κι ανάμεσα σε άλλους, πολιτικών, επιχειρηματιών, καλλιτεχνών, κ.ά.

Σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF, εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο πεθαίνουν καθημερινά εξαιτίας, της φτώχειας, της ανέχειας, του υποσιτισμού, τις απαράδεκτες δουλειές. Πιο συγκεκριμένα, πάνω από 22.500 παιδιά χάνουν κάθε ημέρα τη ζωή τους από ελλείψεις σε εμβόλια, χρήση ακάθαρτου νερού, έλλειψη τροφής ή κακή διατροφή. Περίπου 195 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι καχεκτικά ενώ, περίπου 129 εκατομμύρια είναι λιπόβαρα - σχεδόν το ένα στα 4 παιδιά. Επιπλέον, 158 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 5-14 ετών, εργάζονται συχνά σε σκληρές και απαράδεκτες συνθήκες ενώ από 980.000 έως 1.250.000 παιδιά (αγόρια και κορίτσια) πέφτουν θύματα trafficking.

Το θέμα είναι αυτοί οι αριθμοί - μεταξύ πολλών άλλων- να «ταρακουνούν» τη συνείδηση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, και όχι να την κοιμίζουν, να δημιουργούν αυταπάτες. Να ταυτίζουν οι εργαζόμενοι το δικό τους ενδιαφέρον, την ευαισθησία και την οργή τους για την αδικία με την υποκριτική «φιλανθρωπία» των χορτάτων, των εκμεταλλευτών, των ληστών που κατατρώγουν τον πλούτο που οι εργαζόμενοι με την υπεραξία τους παράγουν.

Για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους βιομήχανους και μια σειρά πολιτικούς, τέτοιοι «μαραθώνιοι» λειτουργούν σαν άλλοθι «ανθρωπιάς». Μια ευκαιρία για να σπείρουν αυταπάτες στο λαό τάχα ότι «όλοι νοιάζονται», «όλοι ευθύνονται», «όλοι μπορούν να συμβάλλουν». Ακόμα και οι υπαίτιοι...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Καμία συναίνεση!

Σε «νούμερο ένα» ζήτημα στη διαμόρφωση της αστικής προπαγάνδας ανάγεται η καλλιέργεια κλίματος συναίνεσης στην προώθηση και εφαρμογή των αντεργατικών και αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, που είτε «περπατούν», είτε βρίσκονται προ των πυλών. Σε αυτό το ρόλο επιδίδεται με όλες της τις δυνάμεις η κυβέρνηση, έχοντας την επί της ουσίας στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. Την ίδια στιγμή, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σηκώνει προπέτασμα καπνού, με δήθεν διαφωνίες βουλευτών στο «πολυνομοσχέδιο» για τα εργασιακά, με στόχο να πετύχει τη διάχυση της δυσαρέσκειας και την απόσπαση της λαϊκής συναίνεσης στη βάρβαρη πολιτική. Στο ίδιο μοτίβο, εκπρόσωποι της ΕΕ και του ΔΝΤ, άλλοτε μεταφράζουν το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα ως λαϊκή συναίνεση στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις και άλλοτε καλούν τις πολιτικές δυνάμεις να παρέχουν συναίνεση στην κυβερνητική πολιτική, στο όνομα της «σωτηρίας» της οικονομίας.

Πίσω από όλες αυτές τις απόπειρες εγκλωβισμού των εργατικών και λαϊκών συνειδήσεων στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, κρύβεται η δυσκολία της πλουτοκρατίας, των κομμάτων και των μηχανισμών της να πείσουν το λαό ότι οι σαρωτικές ανατροπές γίνονται για το δικό του συμφέρον. Παρ' όλη την πλύση εγκεφάλου, που επιχειρείται καθημερινά για την τεκμηρίωση του «αναγκαίου» των αντιλαϊκών ρυθμίσεων, εκείνο που καταγράφεται είναι η διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στα μέτρα. Μια δυσαρέσκεια, η οποία μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, παράλληλα με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του λαού να ικανοποιήσει στοιχειώδεις ανάγκες.

Μπροστά στους εργατοϋπαλλήλους και τα λαϊκά στρώματα, που ασφυκτιούν στη μέγκενη της αντιλαϊκής επέλασης, μπαίνει το καθήκον του μετασχηματισμού της αγανάκτησης σε ριζοσπαστική λαϊκή δράση και πάλη. Αν η διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια δεν εκφραστεί με λαϊκή οργάνωση για την αντεπίθεση, πρώτα και κύρια στους τόπους δουλειάς και τις εργατογειτονιές, θα παραμένει εύκολα χειραγωγήσιμη από το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Μια τέτοια εξέλιξη αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης, των αστικών κομμάτων και των εκπροσώπων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, οι οποίοι δε διστάζουν να τη μεταφράσουν ακόμα και σαν συναίνεση για την περαιτέρω ανάπτυξη της επιθετικότητας του κεφαλαίου.

Είναι προς το συμφέρον των εργατικών λαϊκών στρωμάτων να γυρίσουν την πλάτη στα κελεύσματα της υποταγής, να δώσουν ηχηρή απάντηση, να ακυρώσουν με την αγωνιστική δράση τους την προσπάθεια της πλουτοκρατίας να ανακάμψει από την κρίση, εντείνοντας τη ληστεία σε βάρος τους. Οι εργατοϋπάλληλοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, που αποτελεί εγγύηση ότι η λαϊκή αγανάκτηση δε θα σκορπίσει, αλλά θα κατευθυνθεί στο στόχο, εκεί που πραγματικά πονάει τον αντίπαλο. Το δυνάμωμα της λαϊκής συμμαχίας, το στέριωμα του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ, της μετωπικής τους δράσης, σε περισσότερους τόπους δουλειάς, μικρομάγαζα, χωράφια, σχολές και λαϊκές συνοικίες, είναι προϋπόθεση αναγκαία για να ορθώσει ο λαός εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ