Τον τίτλο του πιο πολυχρησιμοποιημένου μαϊντανού του συγκροτήματος διεκδικεί ο Νίκος Μπελογιάννης, γιος της Ελλης Παππά, αφού οι εφημερίδες «Βήμα» και «Νέα» τον ανασύρουν κάθε φορά που θέλουν να χτυπήσουν το ΚΚΕ με αιχμή την Ιστορία του. Ενόψει μάλιστα της έκδοσης των κειμένων με τις συκοφαντίες της Ελλης Παππά, που η ίδια επέλεξε να εκδοθούν μετά το θάνατό της, προφανώς για να γλιτώσει τον αντίλογο, ο γιος της Ελλης Παπά κερδίζει δικαίως «σεντόνια» στις εφημερίδες του Λαμπρακέικου. Σε μια τέτοια συνέντευξη το Σάββατο στα «Νέα», λέει με ύφος καρδιναλίων: «Μα ο Περισσός εφαρμόζει την πολιτική που θα εφάρμοζε ο Ζαχαριάδης! Πρόκειται λοιπόν για τυπική διαδικασία πια, άπαξ και αποκατέστησε τον Στάλιν, να αποκαταστήσει και το κακέκτυπό του (...) Ο Περισσός έχει λυσσάξει να προκαταλάβει την Ιστορία και ανοίγει φακέλους από την εποχή που πολλοί στο κόμμα χαφιεδολογούσαν. Οταν κάποιος δημοσιεύει όλα τα αρχεία του, αυτό συμβάλλει στην επιστημονική έρευνα της σύγχρονης Ιστορίας. Ενώ όταν από τους φακέλους που διατηρεί κλειστούς, διαλέγει επιλεκτικά κάποια έγγραφα, το κάνει απλώς για να σπιλώσει διάφορα ονόματα. Εφαρμόζει δηλαδή, τις μεθόδους κάθε Ασφάλειας, της ΚΥΠ, της CΙΑ, της Στάζι, της Κα Γκε Μπε». Βεβαίως το γεγονός ότι το βιβλίο της Ε. Παππά βρίθει από δικολαβικές σοφιστείες της λογικής, κάνω αστήριχτες υποθέσεις και πάνω εκεί χτίζω άποψη, είναι αρεστό ως αντιΚΚΕ εργαλείο. Ασε που και η Ε. Παππά συμμετείχε στη χαφιεδολογία, δηλαδή έκανε τα ίδια που κατηγορεί άλλους. Το κάνει και στο βιβλίο. Το ΚΚΕ, μέσω και του «Ριζοσπάστη», έχει απαντήσει τεκμηριωμένα σε μία προς μία τις αιτιάσεις και τις υποκειμενικές κρίσεις της Παππά, κάθε φορά που έβγαινε στη δημοσιότητα κάποιο κομμάτι των κειμένων της. Αυτό είναι το ζόρι του Μπελογιάννη και όσων τον κρατούν υπό τη σκέπη τους, επειδή τους είναι χρήσιμος ως αντικομμουνιστής. Η εμπάθεια είναι το χαρακτηριστικό εκείνων που κάθε άλλο παρά επιδιώκουν να αναζητήσουν με σοβαρότητα απαντήσεις σε καίρια ζητήματα, που σχετίζονται με την Ιστορία του λαϊκού κινήματος και την αδιαμφισβήτητη προσφορά του ΚΚΕ. Η ανεπάρκειά τους, όμως, είναι τέτοια, που δεν μπορεί να σκεπαστεί, όσους χαρακτηρισμούς και ψέματα κι αν επινοήσουν σε βάρος του ΚΚΕ.
Πολύ αργά για ψεύτικα δάκρυα
Κροκοδείλια δάκρυα για τους συνταξιούχους χύνει τώρα η Ντ. Μπακογιάννη, στην απεγνωσμένη προσπάθειά της «να πιάσει επαφή» με τα λαϊκά στρώματα ενόψει του κόμματος που ετοιμάζει. Η κυβέρνηση, ισχυρίζεται η πρώην υπουργός, θα μπορούσε να στηρίξει τους συνταξιούχους εφαρμόζοντας μάλιστα πιστά το μνημόνιο(!), που και η ίδια υπερψήφισε. Πώς; Επειδή, λέει έπεσε έξω το μνημόνιο στην πρόβλεψή του για πληθωρισμό 1,9% το 2010 σε σύγκριση με το 4,7% που «τρέχει» τώρα. Αρα, σύμφωνα με την υπουργό, οι συνταξιούχοι δικαιούνται μια αύξηση 3% για το 2011(!). Το λέει και δεν ντρέπεται. Ούτε για το πετσόκομμα της 13ης και 14ης σύνταξης, ούτε για το τριετές πάγωμα των συντάξεων, ούτε για το χαράτσι του ΛΑΦΚΑ στις συντάξεις που είναι πάνω από 1.400 ευρώ, ούτε για την άγρια φοροεπιδρομή των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, καύσιμα, τσιγάρα, ποτά, κ.ο.κ.), ούτε βέβαια για τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την επέκταση του εργασιακού μεσαίωνα, κ.ο.κ. Πολύ αργά για ψεύτικα δάκρυα. Η Ντ. Μπακογιάννη γνώριζε πολύ καλά όταν υπερψήφιζε το μνημόνιο ότι οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι θα φτωχύνουν και θα πεινάσουν...
Περνούν τις εξετάσεις τους
«Και βέβαια θέλουμε τις μεγάλες επενδύσεις να έλθουν, να εγκατασταθούν στη χώρα. Είμαστε εμείς άλλωστε που είπαμε ΝΑΙ να στηριχθούν οι επενδύσεις και τα φορολογικά κίνητρα να ισχύσουν και για τα αποδεδειγμένως επανεπενδυόμενα κέρδη των επιχειρήσεων, η φορολογία να κατέβει από το 24% στο 20%»!
Ποιος τα λέει αυτά; Αυτή τη βδομάδα τα είπε ο πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αριστεράς» Φ. Κουβέλης, μιλώντας στη συνεδρίαση της Πανελλαδικής Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος. Είναι, βλέπετε, πολλοί αυτοί που συνωθούνται στον προθάλαμο για να πάρουν απ' την πλουτοκρατία το «πράσινο φως» να εισέλθουν στην κεντρική πολιτική σκηνή, με έναν πιο αναβαθμισμένο ρόλο. Τα διαπιστευτήριά τους καταθέτουν. Προκαλούν όμως βάναυσα το λαό εισηγούμενοι «όλα στο κεφάλαιο», τη στιγμή που ο ίδιος έχει γονατίσει. Και η πρόκλησή τους δε θα μείνει αναπάντητη.
Δύο γραμμές συγκρούονται στις εκλογές
Τις τελευταίες μέρες, ανακοινώνονται οι υποψήφιοι για τις περιφέρειες και τους δήμους της χώρας. Μια διαδικασία, που, για τα αστικά κόμματα και τα κόμματα με λογικές διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, αντανακλά εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, ίσως και κόντρες μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Είναι όμως μόνον αυτό; Για παράδειγμα, στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οι αντιπαραθέσεις για το ποιος θα είναι ο υποψήφιος για την περιφέρεια Αττικής, έχει να κάνει μόνο με την καρέκλα; `Η στο ΠΑΣΟΚ το ποιος θα δεχτεί να είναι υποψήφιος έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται ο κάθε πολιτικός την καριέρα του; Στη ΝΔ, όσα μεσολάβησαν έως ότου ανακοινωθεί ο υποψήφιος για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης, ήταν μόνο θέμα εσωκομματικών συσχετισμών;
Με αφορμή τα παραπάνω, η συζήτηση έχει προσανατολιστεί στο ποιος είναι ο «καταλληλότερος», ποιος εκπροσωπεί καλύτερα την τάδε ή τη δείνα συνιστώσα, κ.λπ. Με απλά λόγια: Από τη μια, γίνεται προσπάθεια αποπροσανατολισμού και παραπλάνησης από το κύριο, δηλαδή, την πολιτική που το κάθε κόμμα, ο κάθε υποψήφιος, ο κάθε συνδυασμός πρεσβεύει. Και, από την άλλη, το αστικό πολιτικό σύστημα, οι καπιταλιστές, ψάχνουν να βρουν τους κατάλληλους τρόπους, για να θωρακίσουν τα συμφέροντά τους και αυτά των καπιταλιστών και μέσω των εκλεγμένων στην Τοπική Διοίκηση. Και όλα αυτά, σε μια περίοδο που κλιμακώνεται μέρα με τη μέρα η επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, διαλύοντας τη λαϊκή οικογένεια, προκειμένου να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση. Τους βολεύει, λοιπόν, να ρίξουν πολλές υποψηφιότητες, για να ανακόψουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την οργή του κόσμου. Για να θολώσουν τα νερά...
Το πόσο απόλυτα ταξικός είναι ο τρόπος που προβάλλουν τα αστικά ΜΜΕ την ιστορία με τους υποψήφιους, αποκαλύπτεται από το εξής: Η δραστηριότητα της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ που στηρίζει το ΚΚΕ, σε χώρους δουλειάς, νοσοκομεία, εργατογειτονιές, παντού όπου ζει και δουλεύει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, είναι «θαμμένη». Στην πραγματικότητα, αυτό που θάβεται είναι τα προβλήματα όλων εκείνων που με αίμα, κόπο και ιδρώτα παράγουν τον πλούτο αυτής της χώρας, αλλά δεν μπορούν να ζήσουν από αυτόν, επειδή πάει στις τσέπες των καπιταλιστών, και η φιλολαϊκή διέξοδος. Με δεδομένο ότι ο «Καλλικράτης» είναι το καλύτερο εργαλείο, για να συνεχίζεται απρόσκοπτα αυτή η αντιλαϊκή πολιτική, ο λαός χρειάζεται δίπλα του εκλεγμένους ασυμβίβαστους αγωνιστές. Οι υποψήφιοι της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ δίνουν τη μάχη, με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες μέσα και από την προεκλογική δουλειά σε όλη τη χώρα. Καλούν σε αγώνα και σε ψήφο για να συμβάλουν αποφασιστικά και μέσα από την Τοπική Διοίκηση στην οργάνωση αντίστασης, ενάντια στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Δείχνουν τη διέξοδο, προβάλλοντας το δρόμο ανάπτυξης κόντρα στα μονοπώλια, μόνη απάντηση στην κρίση.
Οσοι υποψήφιοι κι αν εμφανιστούν από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τον ΛΑ.Ο.Σ. ή όσοι δήθεν «ανεξάρτητοι» κατέβουν και σε αυτές τις εκλογές, η ουσία δεν αλλάζει. Δύο γραμμές συγκρούονται στην κοινωνία, δύο γραμμές συγκρούονται και στις εκλογές. Το παράδειγμα της Ικαρίας, όπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν κοινό συνδυασμό ενάντια στο ΚΚΕ, το δείχνει πιο ανάγλυφα. Μια επιλογή έχουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Να ψηφίσουν ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ που στηρίζει το ΚΚΕ.
Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ
Κυβερνητική ψευδολογία
Γρηγοριάδης Κώστας
Παραπέρα τρανταχτές ανατιμήσεις τόσο στους συντελεστές ΦΠΑ όσο και στους ειδικούς φόρους για το πετρέλαιο θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών ετοιμάζεται να φορτώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε εκπλήρωση του μνημονίου τους με την τρόικα και πάντα στο πλαίσιο της συνολικής πολιτικής τους απέναντι στο λαό και στο εισόδημά του.
Οι πρωθυπουργικές δήθεν διαβεβαιώσεις από το βήμα της ΔΕΘ, τα ήξεις - αφήξεις της κυβέρνησης δεν πρέπει να ξεγελάσουν τα λαϊκά στρώματα. Αλλωστε και η πολύ πρόσφατη συσσωρευμένη πείρα έρχεται να τους καταμαρτυρήσει τα χειρότερα, το γεγονός ότι ζουν με το ψέμα στο στόμα, προκειμένου να μανουβράρουν τα πράγματα, να ξεγελάσουν το λαό, προκειμένου στη συνέχεια να προχωρήσουν, και μάλιστα με εντατικότερους ρυθμούς, στην αντιλαϊκή κλιμάκωση.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν έχει δείξει ούτε καν το παραμικρό δείγμα δισταγμού. Τέτοιο παράδειγμα έχουμε και από τη συνέντευξη Τύπου του Γ. Παπανδρέου μετά τη λήξη της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες - 26 Μάρτη 2010 - και την έγκριση του «μηχανισμού στήριξης» των ΕΕ - ΔΝΤ.
Σε δημοσιογραφική ερώτηση για το εάν θα παρθούν πρόσθετα μέτρα ο πρωθυπουργός απαντά επί λέξει:
«Πιστεύω ότι έχουμε πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα. Εγινε ό,τι χρειαζόταν. Εχουμε την έγκριση όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όλων των 27 μελών για το Πρόγραμμά μας, αλλά και τη θετική στήριξη του ΔΝΤ. Ετσι, δεν χρειάζονται άλλα μέτρα. Αυτό που χρειάζεται είναι η υλοποίηση, και αυτό ακριβώς κάνουμε και το κάνουμε με αποφασιστικό τρόπο»... Και συνεχίζει: «Βέβαια, ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να κάνουμε χρήση αυτού του μηχανισμού. Το γεγονός όμως ότι υπάρχει, είναι πολύ θετικό μήνυμα».
Παπαγεωργίου Βασίλης
Και βέβαια, στη συνέχεια τα πρόσθετα πακέτα έπεφταν βροχή όπως με τη δεύτερη δόση ανατιμήσεων στο ΦΠΑ, τις παραπέρα περικοπές μισθών, τον αντιασφαλιστικό νόμο, νέες ανατιμήσεις πάνω στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης κ.ο.κ. Σε αντίθεση με ό,τι τότε «ελπίζανε και πιστεύανε» ενεργοποίησαν και το «μηχανισμό στήριξης», για τον οποίο σήμερα δηλώνουν και περήφανοι...
Πήραν το «γράμμα»
«Ως τώρα, οι συνεργασίες της ΝΔ με το ΚΚΕ ή τον ΣΥΝ στηρίζονταν είτε στην επίκληση ενός μείζονος αιτήματος - π.χ. την κάθαρση - είτε στις τοπικές συνθήκες - ένας αριστερός αλλά καλός δήμαρχος. Τώρα τι λένε; Οτι ανάμεσα σε έναν ικανό και ανεξάρτητο κεντροδεξιό που εκφράστηκε υπέρ του μνημονίου και σε έναν κομμουνιστή του ΠΑΜΕ, η ΝΔ θα υποστηρίξει το ΠΑΜΕ; Γιατί βέβαια το να μετατρέψεις τις εκλογές σε δημοψήφισμα αυτό ακριβώς σημαίνει». Αυτά γράφει ο Π. Καψής στο κυριακάτικο «Βήμα», αναπαράγοντας τα ίδια φαιδρά που έγραφε πριν από μερικές βδομάδες, ανακαλύπτοντας υπόγειες συνεργασίες ΚΚΕ - ΝΔ στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Ο στόχος τους είναι διττός: Από τη μια να ταυτίσει ο λαός την ψήφο ενάντια στην πολιτική του μνημονίου με τη δημαγωγική και ψηφοθηρική κριτική που ασκεί η ΝΔ στη συμφωνία κυβέρνησης - τρόικας, την οποία επί της ουσίας στηρίζει και πασχίζει να την εμπλουτίσει με νέα βάρβαρα μέτρα. Δεύτερον, να λερώσουν το ΚΚΕ με τις κατασκευασμένες βρωμιές τους και να δείξουν πως είναι δήθεν αφερέγγυο απέναντι στο λαό. Αυτό το «γράμμα» έχει πάρει προεκλογικά το «Βήμα» και οι άλλοι του αστικού Τύπου. Γιατί; Για να βγει λάδι το ΠΑΣΟΚ και η στρατηγική που υπηρετεί, να διασωθεί εκλογικά, ώστε την επόμενη μέρα να βγει ο κάθε Καψής και να πει ότι δικαιώνεται η σφαγή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, και άρα νομιμοποιείται η έντασή της το επόμενο διάστημα. Την ίδια στρατηγική στηρίζει και η ΝΔ. Γι' αυτό ο Καψής στέκεται στην επιφάνεια και δεν μπαίνει στην ουσία των προτάσεων Σαμαρά, που είναι προτάσεις στήριξης της πολιτικής του μνημονίου. Ο λαός έχει τη δύναμη να γυρίσει μπούμερανγκ τη βρωμιά και στην κάλπη. Να καταδικάσει την πολιτική τους, ψηφίζοντας παντού τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Αντιλαϊκά μέτρα δίχως ημερομηνία λήξης
Γρηγοριάδης Κώστας
Ενα από τα μεγάλα ψέματα του Α. Παπανδρέου στη ΔΕΘ ήταν η κατηγορηματική απάντησή του ότι το μνημόνιο, και άρα τα βάρβαρα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνει έχουν ημερομηνία λήξης το 2013. Πρόκειται βέβαια για συνειδητό ψέμα, με στόχο την παραπλάνηση και την εξαπάτηση του εργαζόμενου λαού, προκειμένου να παρατείνει την ανοχή στην κυβέρνηση και την εφαρμοζόμενη πολιτική. Μπορεί το μνημόνιο να λήγει τυπικά το 2013, αλλά όχι η άγρια αντιλαϊκή επίθεση. Και ο λόγος είναι απλός: Το μνημόνιο, εκτός των άλλων, θα διογκώσει το χρέος, που αποτελεί και τη βασική δικαιολογία για την υπογραφή του μνημονίου. Οπως το ίδιο το ΔΝΤ προβλέπει το χρέος της χώρας στα τέλη του 2013 θα ανέρχεται στα 149% του ΑΕΠ, δηλαδή θα είναι πολύ πιο πάνω από εκεί που βρισκόταν στις αρχές του χρόνου, όταν αποφασίστηκε η υπογραφή του μνημονίου (περίπου 115% του ΑΠΕ). Με άλλα λόγια, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα χρειαστεί «παράταση του μνημονίου» ή «δεύτερο μνημόνιο» ή όπως αλλιώς το ονομάσουν. Το σίγουρο είναι ότι το 2013 θα ζητήσουν και πάλι νέα αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου να μειωθεί το χρέος, να μη χρεοκοπήσει η χώρα, να μπορούν να πληρώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί και άλλα τέτοια. Ηδη έχουν προϊδεάσει για το ενδεχόμενο ενός «μνημονίου Νο2» μια σειρά οικονομολόγοι της ΕΕ ή του ΔΝΤ, αλλά και οι περιβόητοι «οίκοι αξιολόγησης». «Το πακέτο χρηματοδότησης της Ελλάδας από την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ύψους 110 δισ. ευρώ μπορεί να χρειαστεί να επεκταθεί κατά 3 - 6 χρόνια», δήλωσε μόλις την περασμένη βδομάδα η JP Morgan...
Απέναντι στους λαϊκούς αγώνες
«Δεν πρέπει να γίνονται διαδηλώσεις στη ΔΕΘ γιατί δυσφημούν τη χώρα», διατεινόταν με στεντόρεια φωνή ο Α. Λυκουρέντζος από τα τηλεπαράθυρα του «Μέγκα» το βράδυ του Σαββάτου. Την επίσημη γραμμή του κόμματός του εξέφραζε ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ, η ηγεσία της οποίας είναι σταθερά απέναντι στους λαϊκούς αγώνες, συμμετέχοντας ενεργά, από τη θέση του κόμματος της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» στο μαύρο μέτωπο με στόχο την συκοφάντηση και το χτύπημά τους. Με αξιοζήλευτη συνέπεια η ΝΔ όλο το προηγούμενο διάστημα καταδίκαζε τους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στα αντεργατικά μέτρα του μνημονίου, που υποκριτικά κατά τα λοιπά «καταδικάζει». Διεκδίκησε πρωταγωνιστικό ρόλο στη συκοφάντηση των ταξικών αγώνων και του ΠΑΜΕ, ενώ πλειοδοτούσε στη λήψη μέτρων καταστολής... Η αλήθεια είναι μία. Η ΝΔ βάζει, όπου και όπως μπορεί, γερές πλάτες για την εφαρμογή του μνημονίου. Αλλωστε, ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς έχει διακηρύξει ότι ο βασικός λόγος που ψήφισε «όχι» ήταν για να μην «ακούγεται στη χώρα ως μοναδική αντιπολίτευση η φωνή των διαδηλωτών στο πεζοδρόμιο»...
Πλαίσιο αντίστασης και αντεπίθεσης
Πλαίσιο αντίστασης για την άμεση προστασία της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της κρίσης, αλλά και αντεπίθεσης για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών αποτελεί το κοινό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ και του ΜΑΣ, που ολόκληρο παρουσίασε προχτές ο «Ριζοσπάστης». Πλαίσιο διαμορφωμένο πάνω στην πεποίθηση ότι τα λαϊκά στρώματα μπορούν και πρέπει σήμερα να οργανωθούν και να συντονίσουν τους αγώνες τους ενάντια στα μονοπώλια, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουν να βάλουν εμπόδια σε όσους τους ζητούν να ξεχάσουν κάθε έννοια δικαιώματος. Κάθε νέα θυσία, κάθε «διάλογος» στρώνει το έδαφος για τα νέα και πιο σφοδρά κύματα της αντιλαϊκής επίθεσης.
Γιατί σήμερα είναι που φαίνεται όλο και πιο καθαρά πως η συντονισμένη πάλη ενάντια στα μονοπώλια είναι μονόδρομος για όλο το λαό. Είναι μονόδρομος για την εργατική τάξη, που ενώ παράγει όλο και περισσότερο πλούτο, αυξάνεται και η σχετική και η απόλυτη φτώχεια της. Είναι μονόδρομος για τη φτωχομεσαία αγροτιά που ξεκληρίζεται μαζικά, την ώρα που η γη συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια ώστε να χρησιμοποιείται όπως εξυπηρετεί τα μονοπώλια και το κράτος τους. Μονόδρομος για τους αυτοαπασχολούμενους, που μετρούν καθημερινά νέα «λουκέτα», δεν μπορούν να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανάγκες της οικογένειάς τους, καθώς η διακίνηση και παραγωγή συγκεντρώνεται γοργά στα χέρια των μονοπωλίων. Μονόδρομος και για τις γυναίκες και τους νέους των λαϊκών στρωμάτων, που βλέπουν τις ανάγκες τους να συνθλίβονται στις μυλόπετρες της «ανταγωνιστικότητας».
Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, ΠΑΜΕ, ΠΑΣΥ, ΠΑΣΕΒΕ, ΜΑΣ και ΟΓΕ προβάλλουν αιτήματα για την άμεση ανακούφιση, σήμερα, της λαϊκής οικογένειας, ζητώντας, π.χ., σταθερή δουλειά για όλους με δικαιώματα, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, εισόδημα που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας, πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Ταυτόχρονα χαράσσουν κοινή δράση με τον προσανατολισμό και τα αιτήματα που θα επιτρέψουν την οριστική αντιμετώπιση των λαϊκών προβλημάτων, ζητώντας, π.χ., κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε Υγεία και Πρόνοια, γιατί δεν μπορεί η αντιμετώπιση της ανθρώπινης αρρώστιας και του πόνου να εξαρτάται ή να διαμορφώνεται από τα σχέδια των πολυεθνικών.
Σ' αυτή την κατεύθυνση, καλούν σε άμεση οργάνωση για κάθε λαϊκό πρόβλημα. Ηδη ανάλογες πρωτοβουλίες προχωρούν σε Λάρισα, Πάτρα, Εύβοια, με τις τοπικές δυνάμεις ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ και ΜΑΣ να πρωτοστατούν στη συγκρότηση λαϊκών επιτροπών δράσης για την υπεράσπιση της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της κρίσης. Τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να δυναμώσουν. Να αποκτήσει η οργάνωση του λαού γερές βάσεις. Να αναδειχθούν πλατιά οι πραγματικές αιτίες των προβλημάτων του, να ξεμπροστιαστούν εχθροί και «φίλοι» του. Να απομονώσει και να αποδυναμώσει ο λαός όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, σαν αυτές που συγκροτούν τις πλειοψηφίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, που ταυτίζουν τη δική του τύχη με την τύχη της «ανταγωνιστικότητας». Να «πυκνώσουν» τέτοιες κουβέντες μέσα στους τόπους δουλειάς, σε όλες τις λαϊκές γειτονιές, σε πόλεις και χωριά, σε σχολές και σχολειά. Ν' ανακαλύψει ο λαός τη δύναμη της οργανωμένης αντιμονοπωλιακής και αντιιμπεριαλιστικής πάλης και αξιοποιώντας την να βάλει πλώρη για την κοινωνία που θα στηρίζεται στην ικανοποίηση και όχι το ξεπούλημα των αναγκών του.
Feeds
