ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αποκαλύφθηκε η απάτη

Μία ακόμα απάτη όσων επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι για τα πάντα φταίνε οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και ο υπερβολικός αριθμός τους, αποκαλύφθηκε χτες με την ολοκλήρωση της περιβόητης απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων.

Το έναυσμα για να «περπατήσει» η συγκεκριμένη απάτη το έδωσε η ίδια η κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών, ο επικεφαλής του οποίου προκάλεσε θόρυβο επειδή τάχα δεν μπορούσε να βρει άκρη, υποστηρίζοντας ότι δεν ξέρει πόσοι είναι όσοι απασχολούνται στο δημόσιο.

Τη σκυτάλη πήραν διάφορες γραφίδες του αστικού Τύπου που έκαναν λόγο για 700 και 800 χιλιάδες εργαζόμενους, ενώ οι εμποροβιομήχανοι του ΕΒΕΑ του Μίχαλου, εξυπηρετώντας δικές τους σκοπιμότητες υπολόγισαν ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων φτάνει τα 1.098.117 άτομα. Τελικά, χτες ανακοινώθηκε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 768.009!

Τώρα που το παραμύθι τους αποκαλύφθηκε ότι δεν έχει ...δράκο, «ποιούν τη νήσσαν» αναζητώντας το επόμενο ψέμα που θα μας σερβίρουν.

Βρήκε ... επιχείρημα

Η δημοσιογραφία της συκοφάντησης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων και της κατατρομοκράτησης του κόσμου χτύπησε και χτες από τον «αέρα» του ΣΚΑΪ. Η ναυτιλιακή συντάκτης του σταθμού, παρουσιάζοντας την κίνηση στο λιμάνι του Πειραιά, ανακάλυψε ταξιδιώτες που λόγω έλλειψης βενζίνης «ακύρωσαν τα εισιτήρια τους και ακύρωσαν τα ξενοδοχεία ή τα δωμάτια στα οποία θα έμεναν και υπάρχει ένα ντόμινο επιπτώσεων».

Σύμφωνα, δηλαδή, με τη συντάκτρια, κάποιοι είχαν κανονίσει να πάνε διακοπές, είχαν κλείσει να ταξιδέψουν με πλοίο, είχαν καπαρώσει και ξενοδοχείο, αλλά δε βρήκαν, λέει, βενζίνη κι έτσι ακύρωσαν το ταξίδι.

Επειδή όλοι ζούμε σε αυτή την πόλη και γνωρίζουμε ότι (πέρα από τα ρεζερβουάρ που γέμισαν στις αρχές της βδομάδας) από προχτές το βράδυ στα πρατήρια καυσίμων που έχουν βενζίνη σχεδόν δεν υπήρχαν ουρές, αντιλαμβανόμαστε ότι η εν λόγω συντάκτρια ή βρέθηκε σε σύγχυση προκειμένου να επιχειρηματολογήσει κατά της απεργίας, ή θεωρεί πολύ ηλίθιους τους ακροατές του σταθμού στον οποίο εργάζεται...

Διά βίου εκμετάλλευση

Οταν πρωτοπαρουσιάστηκε το σχέδιο για τη Διά Βίου Μάθηση, το Γενάρη, η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, μίλησε για «εθνικό στόχο» και όχι τυχαία. Το νομοσχέδιο για τη Διά Βίου Μάθηση έχει, ήδη, συζητηθεί μια φορά στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και η υπουργός το έχει παρουσιάσει δύο φορές στο Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι φανερό ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη στρατηγική του κεφαλαίου, στη χώρα μας, αφού βάζει τις βάσεις για να διαμορφωθεί ένα ολόκληρο θεσμικό πλαίσιο που θα υποτάξει απόλυτα την εκπαίδευση στις απαιτήσεις των εργοδοτών.

Η εκπαίδευση «σπάει» σε τρεις μορφές και το περιεχόμενο της γνώσης μετατρέπεται σε χρηστικές δεξιότητες, που καμία σχέση δεν έχουν με την ολοκληρωμένη μόρφωση. Σύμφωνα με τα σχέδιά τους θα αξιολογείται απ' τους εργοδότες η τυπική, η μη τυπική και η άτυπη εκπαίδευση του κάθε εργαζόμενου. Στην ουσία θα αξιολογείται ολόκληρη η ζωή του, η προσωπικότητά του, ακόμα και τα ενδιαφέροντά του στον ελεύθερο χρόνο! Τυπική εκπαίδευση θεωρείται το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα (σχολείο, Ανώτατη Εκπαίδευση), μη τυπική εκπαίδευση είναι όλη η αγορά που εμπορεύεται τη γνώση (ΙΕΚ, Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης, Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών) και οι δομές που δεν ανήκουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση αναγνωρίζει και πιστοποιεί όλους τους έμπορους της γνώσης, υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο τα πτυχία της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Η τρίτη μορφή εκπαίδευσης, όπως αναφέραμε, είναι η άτυπη, η βιωματική, δηλαδή η εργασιακή εμπειρία, αλλά και κάθε δραστηριότητα της ζωής μας. Με το νομοσχέδιο θεσμοθετείται το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τους εργοδότες. Σε αυτό θα κατατάσσονται τα προσόντα των εργαζομένων. Προσόν είναι κάθε είδους πτυχίο, βεβαίωση και πιστοποιητικό απ' τις τρεις μορφές μάθησης. Αρα, μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι τα πτυχία της Ανώτατης Εκπαίδευσης με κάθε «χαρτί» που πουλάει ένας έμπορος της γνώσης.

Η διά βίου μάθηση δεν αφορά μόνο τον αυριανό σπουδαστή, αλλά και το σημερινό εργαζόμενο, αφού η εκμετάλλευση ξεκινά από τότε που ο εργαζόμενος βρίσκει μια δουλειά και προσπαθεί να τη διατηρήσει. Θα είναι υποχρεωμένος να πηγαίνει να καταρτίζεται και να επανακαρτίζεται, σύμφωνα, πάντα με τις απαιτήσεις του εργοδότη. Κι επειδή κάποιος μπορεί - λογικά - να σκεφτεί γιατί είναι κακό να ανανεώνει τις γνώσεις του ένας εργαζόμενος ή να ακολουθεί τις εξελίξεις στον κλάδο του, θα απαντήσουμε πολύ συγκεκριμένα: Η Διά βίου Μάθηση για την κυβέρνηση δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την ανάγκη διαρκούς μόρφωσης του ανθρώπου. Οταν λένε Διά Βίου Μάθηση, εννοούν διά βίου εκμετάλλευση, διότι οι καταρτίσεις και οι επανακαταρτίσεις θα είναι κομμένες και ραμμένες στα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Δεν πρόκειται για επιμόρφωση, αλλά για κουτσουρεμένες γνώσεις, που απλά θα δίνουν τη δυνατότητα να μετακινείται ο εργαζόμενος από δουλειά σε δουλειά και από πόστο σε πόστο. Στόχος όλων αυτών των αλλαγών είναι να διαμορφωθεί μια μεγάλη μάζα ευέλικτων εργαζομένων, με λειψή μόρφωση, που θα αλλάζει πολλές δουλειές κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ

Ολα για την αγορά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με τη γλώσσα της αγοράς, την ...επίσημη δηλαδή γλώσσα της κυβέρνησης, σχολιάζουν οι ιδιοκτήτες των κολεγίων την απόφαση του υπουργείου Παιδείας να δώσει 30 άδειες σε κολέγια, για να πάρουν τη θέση τους στο συνονθύλευμα ανώτατης εκπαίδευσης που κατασκευάζουν. Ετσι, παρά τις διακηρύξεις του υπουργείου - για το «θεαθήναι» - ότι δεν αναγνωρίζονται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια με την απόφαση αυτή, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Κολεγίων σπεύδει να απευθυνθεί στους μελλοντικούς πελάτες ως εξής: «Μετά τα ανωτέρω όσοι ενδιαφέρονται για πανεπιστημιακή εκπαίδευση μπορούν να επιλέξουν εκτός από τα Δημόσια Πανεπιστήμια ή τα Πανεπιστήμια εξωτερικού και την φοίτηση σε κάποιο Κολέγιο με Αδεια Λειτουργίας από το Υπουργείο Παιδείας». Απέκτησαν λοιπόν καινούριο σλόγκαν για να διαφημίζουν οι επιχειρηματίες της εκπαίδευσης τα μαγαζιά τους, χάρη στην κυβέρνηση που - κοντά σε όλα τα άλλα - άνοιξε και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση νέα, λαμπρά πεδία κερδοσκοπίας, όπου εμπόρευμα είναι τα όνειρα για μόρφωση και επαγγελματική αποκατάσταση...

Η ... βρωμιά του ΛΑ.Ο.Σ.

Ενα σαφέστατο δείγμα των τακτικών που πρόκειται να ακολουθήσει ο ΛΑ.Ο.Σ., στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, είχαμε κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή του νομοσχεδίου για τις εκλογικές δαπάνες από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος Αστέριο Ροντούλη.

Με αφορμή σχόλιο του βουλευτή της ΝΔ Χ. Ζώη, σύμφωνα με το οποίο «τα κόμματα της αριστεράς ακολουθούν ιδεολογικά και πολιτικά ένα μονοπάτι που δεν τους επιτρέπει παρά να αντιδράσουν σε επιμέρους διατάξεις, τις οποίες εσείς θέλετε να επιβάλετε», ο Α. Ροντούλης έσπευσε να σχολιάσει πως «εστρώθη και τώρα, για πολλοστή φορά, το έδαφος συνεργασίας στις δημοτικές εκλογές μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΚΚΕ. Η πολυκατοικία πάει να πάρει χρώμα κοκκινογαλάζιο».

Αυτά από το ...θυρωρό της πολυκατοικίας - σύμφωνα με όσα έχει πει κατά καιρούς ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφέρης - που δεν έχει κανένα πρόβλημα να ψηφίζει αντιλαϊκά μνημόνια μαζί με το ΠΑΣΟΚ, αρκεί να προωθούνται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Που δεν έχει κανένα πρόβλημα να συκοφαντεί με ψεύδη, προκειμένου να κάνει αντικομμουνισμό. Που δεν έχει κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιεί τις πιο βρώμικες μεθόδους, σαν την προβοκάτσια με την υπόθεση «Γερμανός». Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εκτοξεύει τη βρωμιά που την πιάνει ο ΛΑ.Ο.Σ. για να κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά.

Αμερικανιές

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΣΤΗΝ ΑΠΙΘΑΝΗ περίπτωση που τίποτε πολυεθνικές, επιχειρηματίες, εφοπλιστές, θεσμικοί επενδυτές, έχουν ανησυχήσει τελευταία με τις πολλές κυβερνητικές κορόνες περί «διαφάνειας» και «εξυγίανσης» της πολιτικής ζωής, μπορούμε να τους καθησυχάσουμε.

Αμα θέλουν να καταθέσουν τον ...οβολό τους στα κόμματα που προωθούν τα συμφέροντά τους, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, μπορούν πάντα να το κάνουν. Οι διάδρομοι παραμένουν ορθάνοιχτοι.

Και θα ανοίξουν ακόμη περισσότερο, μια και όπως το πάνε θέλουν την ...αμερικάνικου τύπου πολιτική. Αυτή που κάθε κόμμα μπορεί να έχει επισήμως τον σπόνσορά του.

Πρώτος και καλύτερος διάδρομος, οι περίφημες «off shore». Νομιμότατη η λειτουργία τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση και καθ' όλα ανώνυμες. Είπαμε ...«ελευθερία διακίνησης κεφαλαίων» έχουμε, ελέω Μάαστριχτ.

Δημιουργούνται λοιπόν στο όνομα του κ. Ταδόπουλου, που έχει εκπρόσωπο τον κ. Δεινόπουλο και τον αντιπροσωπεύει ο κ. Τρεχαγυρευόπουλος. Ακόμη και ο πλέον καταρτισμένος ερευνητής για να βγάλει άκρη χρειάζονται περίπου ...40 χρόνια.

Σε περίπτωση πάντως, που κάποιος βαριέται να τρέχει στο Λουξεμβούργο, στα νησιά Καϊμάν και σε άλλα τέτοια μέρη - φορολογικούς παραδείσους, υπάρχει πάντα η «ουδέτερη» Ελβετία. Ενα εμβασματάκι σε ελβετική τράπεζα και ...όλα καλά.

Ας μην ανησυχούν διόλου για το ενδεχόμενο να ανοίξει κανένας λογαριασμός και φανεί κανένα όνομα. Τουλάχιστον πέντε εξεταστικές επιτροπές της Βουλής το έχουν επιχειρήσει τα τελευταία χρόνια και ήταν αδύνατον.

Επειδή όμως, υπάρχουν και οι παλαιομοδίτες υποστηρικτές, που δεν τους αρέσουν τα περίπλοκα συστήματα, ο ...κλασικός τρόπος συναλλαγής «κάτω από το τραπέζι» είναι πάντα στη διάθεσή τους.

Και χρηματικές συμφωνίες γίνονται, και υλικά ανταλλάγματα (π.χ. συμβασούλες, αναθεσούλες) προ - συνεννοούνται, όλες οι δυνατότητες στη διάθεση ...του πελάτη.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προσθέστε σε όλα αυτά τα κάθε είδους (ευρω-προστατευόμενα) «απόρρητα», επιχειρηματικά, τραπεζικά, συναλλακτικά, χρηματιστηριακά, επενδυτικά, και ...έχετε πλήρη την εικόνα της «μαυρίλας».

Εννοείται πως τίποτε από αυτά δεν πρόκειται να πειραχθεί από καμία κυβέρνηση του δικομματισμού και των συμμάχων του. Καλή η «διαφάνεια» αλλά όχι και να θίξει τα «ιερά και τα όσια» της επιχειρηματικής δράσης.

Το στίγμα δόθηκε...

Μόνο το τελευταίο δεκαήμερο, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας τέσσερις περιπτώσεις όπου κόπηκε η παροχή του νερού και ρεύματος σε οικογένειες που είτε οι γονείς ήταν άνεργοι είτε απλήρωτοι συμβασιούχοι, επειδή δεν κατάφεραν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους λόγω έλλειψης χρημάτων. Είναι φανερό ότι στο άμεσο μέλλον, καθώς θα ξεδιπλώνονται τα μέτρα του μνημονίου και θα προστίθενται νέα, ολοένα και περισσότερες λαϊκές οικογένειες δε θα έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν το νοίκι, το φως, το νερό, το τηλέφωνο, το πετρέλαιο θέρμανσης, τα τροφεία στον παιδικό σταθμό, ακόμα και τα στοιχειώδη ψώνια στο σούπερ μάρκετ.

Τα συνδικάτα, οι φορείς του μαζικού λαϊκού κινήματος αναλαμβάνουν πρόσθετα καθήκοντα το επόμενο διάστημα. Ηδη το στίγμα δόθηκε. Οι δυναμικές παρεμβάσεις των Γραμματειών του ΠΑΜΕ στις περιοχές της Πάτρας και του Μενιδίου, με τις οποίες επετεύχθη άμεση επανασύνδεση στα εν λόγω νοικοκυριά αποτελεί τον μπούσουλα αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων. Κατέδειξαν με εμφαντικό τρόπο πως τέτοιου είδους περιστατικά μπορούν να αντιμετωπιστούν με την οργανωμένη δράση. Πρέπει να γίνουν συλλογική υπόθεση του λαϊκού, του ταξικού κινήματος με την ένταξη και συμμετοχή όλων των ανθρώπων του μόχθου.

Οι χιλιάδες λαϊκοί άνθρωποι, που περνούν απότομα στη φτώχεια και την ανέχεια, και αυξάνονται ραγδαία, πρέπει να συστρατευτούν με τις ταξικές δυνάμεις στο κίνημα, τον οργανωτή του αγώνα τους, ώστε αυτός να καταγράψει άμεσα αποτελέσματα και, ταυτόχρονα, να ανοίξει δρόμους για πιο βαθιές αλλαγές. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν...

Ο αυταρχισμός δεν περνά

Η επίδειξη κρατικής πυγμής και ο κυβερνητικός αυταρχισμός αποτελούσαν ανέκαθεν συστατικά στοιχεία της πολιτικής εκείνων των κυβερνήσεων που ήθελαν να «περάσουν» μέτρα από τα οποία ευνοείται ακόμα περισσότερο η οικονομική ολιγαρχία. Μέτρα, δηλαδή, που όπως και να τα διαβάσει κανείς, οδηγούν στην παραπέρα χειροτέρευση της θέσης του λαού στην καπιταλιστική κοινωνία. Προκαλούν βάναυσα χτυπήματα στο λαϊκό εισόδημα, ακυρώνουν τις εναπομείνασες από το παρελθόν λαϊκές καταχτήσεις, διαμορφώνουν δυσοίωνες προοπτικές για το μέλλον των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Κανένα μέτρο, καμιά απολύτως πολιτική, που αντιμετωπίζει λαϊκά προβλήματα ικανοποιώντας κάποιες λαϊκές ανάγκες, δεν προκαλεί την λαϊκή αγανάχτηση, δεν σηματοδοτεί την κινητοποίηση του λαού. Μόνο που στον καπιταλισμό τέτοιες κυβερνήσεις δεν υπάρχουν. Και όταν κάνουν κάποιες παραχωρήσεις, αυτό γίνεται κάτω από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης με στόχους και αιτήματα σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Ολα τα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κλιμακώνοντας περισσότερο την αντιδραστική πολτική των κυβερνήσεων της ΝΔ, είναι μέτρα φιλομονοπωλιακά, άρα αντιλαϊκά και αντιδραστικά, γι΄ αυτό και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, είναι κινητοποιήσεις με νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά, έχουν μαζικότητα, συνέχεια, αποφασιστικότητα.

Οι μόνοι που αντιδρούν στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των άλλων κοινωνικών ομάδων που πλήττονται από την πολιτική που συναποφάσισε η κυβέρνηση με την ΕΕ και το ΔΝΤ, είναι μια χούφτα εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης, οι μεγαλοβιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι και οι καναλάρχες των αστικών Μέσων Ενημέρωσης, που είναι και μεγαλέμποροι και μεγαλοβιομήχανοι. Αυτοί, δηλαδή, που έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν για ένα προς ένα τα μέτρα που υιοθετεί η κυβέρνηση, αφού πρόκειται για ρυθμίσεις που πάντα αποτελούσαν μέρος από τις αξιώσεις που προέβαλαν προς το πολιτικό τους προσωπικό. Μαζί τους, βέβαια, όπως συμβαίνει πάντα σ' αυτές τις περιπτώσεις, συναθροίζονται και διάφορα τσιράκια της οικονομικής ολιγαρχίας, που ελπίζοντας σε κάποιες παραπάνω χρηματοδοτήσεις-επιδοτήσεις, βάζουν πλάτη στην κυβερνητική πολιτική και στην κατασυκοφάντηση όσων αντιστέκονται στην αντιλαϊκή πολιτική.

Τα μέτρα φιλομονοπωλιακού χαρακτήρα είναι ενάντια σ΄ ολόκληρο το λαό. Αποτελούν πολιτικές που θέλουν να συνθλίψουν τα λαϊκά στρώματα μόνο και μόνο για να εξασφαλιστεί ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία για ολοένα και λιγότερες επιχειρήσεις. Ρυθμίσεις που διευκολύνουν τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, εκτοπίζοντας από την «αγορά» δεκάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ. Αυτό επιχειρεί να κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου, με τα μέτρα που πήρε μέχρι σήμερα, προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται και τα νέα νομοθετήματά της για τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας στο κεφάλαιο, για τα νέα κίνητρα προς τους επιχειρηματίες με τον λεγόμενο αναπτυξιακό νόμο, με το ...άνοιγμα των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων».

Ο αυταρχισμός των κυβερνώντων, όπως κι αν αυτός εκφραστεί, δεν θα περάσει. Οσο αυτοί θα σχεδιάζουν την ένταση της αντιλαϊκής τους πολιτικής, τόσο δυσκολότερο θα είναι να υλοποιηθούν τα σχέδιά τους, τόσο οι βίαιες, ακραίες και αυταρχικές επιλογές τους κατά των εργαζομένων θα πέφτουν στο κενό. Μετά από τόσα μέτρα λεηλασίας των λαϊκών στρωμάτων, οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι δεν τους μένει να χάσουν κάτι. Ταυτόχρονα, συνειδητοποιούν περισσότερο ότι με τον αγώνα, με την αντίσταση, με την λαϊκή κινητοποίηση, με λαϊκό μέτωπο πάλης ενάντια στις πολιτικές που τους ρημάζουν, σε ρότα ανατροπής τους, θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες.

Αστείοι λεονταρισμοί

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το παρακάτω απόσπασμα από τη χτεσινή συνέντευξη του απερχόμενου διοικητή του ΙΚΑ Θ. Αμπατζόγλου (στον «Αθήνα 9,84») είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στον υπουργό Εργασίας. «Το κράτος - είπε - πρέπει να πληρώνει το 1% του ΑΕΠ για τον κλάδο σύνταξης, δηλαδή πρέπει να καταβάλει το 2010, 2 δισ. 450 εκατομμύρια ευρώ. Επίσης, πρέπει να καταβάλει και 750 εκατομμύρια ευρώ για τον κλάδο υγείας. Από αυτά τα 750 εκατομμύρια ευρώ του κλάδου υγείας δεν καταβάλλει, όχι μόνο φέτος, ούτε πέρυσι, ούτε τα προηγούμενα χρόνια... Τελικά, οι συνολικές οφειλές του ελληνικού δημοσίου προς το ΙΚΑ είναι 10 δισ. ευρώ. Εάν αυτά τα λεφτά υπήρχε ένας τρόπος να καταβληθούν έστω και τμηματικά, σταδιακά - διότι είναι ένα τεράστιο νούμερο - πιθανότατα δεν θα χρειαζόταν να ληφθούν και μια σειρά από αυστηρά μέτρα στον τομέα των συντάξεων».

Μήπως μετά από αυτό, ο Α. Λοβέρδος θα βάλει «λουκέτο» στο κράτος που δεν πληρώνει τα χρέη του προς το ΙΚΑ, όπως με κωμικό τρόπο απειλούσε προχτές στη Βουλή ότι θα κάνει με τους οφειλέτες των Ταμείων, μεταξύ των οποίων και οι πρώην ΔΕΚΟ; Ας αφήσει, λοιπόν, τους λεονταρισμούς και τα καραγκιοζιλίκια.

Πυλώνας αντιλαϊκής πολιτικής

Τρεις χιλιάδες οκτακόσιες εξήντα μία λέξεις ήταν η ομιλία του Α. Σαμαρά στη Μυτιλήνη, αλλά ούτε μία δεν αφορούσε την επίταξη των οδηγών φορτηγών δημόσιας χρήσης. Φυσικά, δεν ήταν μια τυχαία παράλειψη. Η ηγεσία της ΝΔ στηρίζει απόλυτα την απελευθέρωση των χερσαίων μεταφορών, όπως και των κλειστών επαγγελμάτων. Πρόκειται για διαρθρωτικές αλλαγές που περιλαμβάνονται στη «στρατηγική ελπίδας για την έξοδο από την κρίση» που παρουσίασε πρόσφατα ο πρόεδρος της ΝΔ. Επιπλέον, η ΝΔ μέρες τώρα έχει δώσει το «πράσινο φως» για την επίταξη, καλώντας επίμονα την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και «να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά». Βέβαια, μετά την επίταξη, προσπάθησε να βγάλει την ουρά της απέξω, αφήνοντας την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες και το πολιτικό κόστος. Σε κάθε περίπτωση, η ΝΔ δεν ξεγελά κανέναν. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι βασικός πυλώνας του μαύρου αντιδραστικού μετώπου (κυβέρνηση - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., τρόικα), που βάζει γερές πλάτες για να περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Γνωρίζουν επίσης ότι η απάντηση στο μαύρο μέτωπο είναι η κοινωνικοπολιτική συμμαχία εργατικής τάξης, αυτοαπασχολούμενων και φτωχομεσαίων αγροτών, με στόχο έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης χωρίς μονοπώλια και καπιταλιστές.