ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κοιτάζουν τ' άλογα στα δόντια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδού ένα ακόμα δείγμα πώς η καπιταλιστική ανάπτυξη, δηλαδή τα κέρδη, ο ανταγωνισμός, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, η ανάγκη να φθηναίνει διαρκώς η εργατική δύναμη, μπαίνουν εμπόδιο στην πρόοδο της επιστημονικής έρευνας και στην εφαρμογή της προς όφελος της κοινωνίας.

Διαβάζουμε σε χτεσινή εφημερίδα πως στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών της Γαλλίας γίνονται έρευνες, οι οποίες αν εξελίσσονταν και μακροπρόθεσμα περνούσαν στην κλινική ιατρική, τότε θα ήταν πιθανόν οι άνθρωποι να ξεπεράσουν ακόμη και τα 120 χρόνια ζωής. Μπαίνει όμως το εξής ερώτημα από διάφορους επιστήμονες: «Θα είναι δυνατόν να είναι παραγωγική και οικονομικά σταθερή μια κοινωνία υπερηλίκων;».

Ο καπιταλισμός μαθαίνει στον επιστήμονα να «προσαρμόζεται» στα στενά όριά του. Η επιστήμη αξιοποιείται μόνο - ή σχεδόν πάντα - για σκοπούς που υπηρετούν τα κέρδη. Επιστήμονες ταγμένοι να υπηρετούν τα κέρδη δεν μπορούν να «δουν», παρά τις γνώσεις τους, τις ανάγκες της κοινωνίας και των ανθρώπων, δεν μπορούν να δουν την ιστορική κίνηση, την κοινωνική εξέλιξη, δεν μπορούν καν να φανταστούν ότι στο μέλλον η κοινωνία δε θα είναι οργανωμένη όπως σήμερα. Σε μια σοσιαλιστική κοινωνία, οι άνθρωποι θα μπορούν να κάνουν όσα παιδιά θέλουν, θα υπάρχει δουλειά για όλους γιατί θα υπάρχει σχεδιασμός, οι άνθρωποι θα δουλεύουν λιγότερο και οι ηλικιωμένοι δε θα αντιμετωπίζονται όπως σήμερα με τον όρο «το κόστος της γήρανσης»! Το ότι θα ζουν περισσότερο δεν θα είναι το κύριο επιχείρημα του εργατικού κράτους για να τους βάζει να δουλεύουν μέχρι τον τάφο...

Φρενάρουν τις παραγωγικές δυνάμεις

Τα εμπόδια που βάζει η καπιταλιστική «πρόοδος» στις παραγωγικές δυνάμεις αναδείχτηκαν στην πρόσφατη σύσκεψη συνδικαλιστών που έκανε το ΠΑΜΕ μπροστά στα συλλαλητήρια που οργανώνει μαζί με την ΟΓΕ στις 8 Μάρτη. Μεταξύ άλλων η κουβέντα επικεντρώθηκε στις ελλείψεις που υπάρχουν σε ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας, οι οποίες θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν αν η παραγωγή και η οικονομία οργανώνονταν με βάση τα λαϊκά συμφέροντα.

Για παράδειγμα, όπως αναφέρθηκε, στις οικοδομικές και κατασκευαστικές εργασίες, η ένταξη στην παραγωγή των νέων τεχνολογιών καθορίζεται από το αν θα μειωθούν τα κέρδη της εργοδοσίας. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε (με συγκεκριμένο σχέδιο) να συμβάλει στη μεγαλύτερη ασφάλεια για τους εργαζόμενους στον κλάδο, αλλά και στη συνολική μείωση της εντατικοποίησης της εργασίας. Πόσο μάλλον που ο κλάδος της οικοδομής, είναι απ' αυτούς με τα περισσότερα εργατικά «ατυχήματα».

Στον κόσμο τους...

«Φυγομαχεί όποιος δε θέτει ζητήματα αλλαγών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Παραδίδεται όποιος δεν αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία των αγορών. Φυγομαχεί όποιος θέλει παράλληλους μονολόγους εν κενώ, χωρίς καθαρές κουβέντες (...) Θα έρθει, λοιπόν, τώρα στη Βουλή για να εξηγήσει: Ποιoς τον εξουσιοδότησε να εφαρμόσει μια πολιτική εκ διαμέτρου αντίθετη με τις προεκλογικές του εξαγγελίες; Ποιες θα είναι οι συνέπειες των επιλογών του για το εισόδημα του πολίτη (...) Ο ρόλος της κυβέρνησης δεν είναι να τρομοκρατεί τον ελληνικό λαό, αλλά να υπερασπίζεται τα συμφέροντά του έναντι των αγορών. Ο Πρωθυπουργός συνεχίζει να κοιτάει την ατζέντα των συμφερόντων του κεφαλαίου».

Μ' αυτό το «εμπνευσμένο» σχόλιο απάντησε το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ στην ομιλία του Πρωθυπουργού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ προχτές βράδυ. Βεβαίως, ο πρωθυπουργός ούτε φυγομαχεί ούτε παραδίδεται. Εδώ είναι και δίνει τη μάχη του για τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί. Εδώ είναι και παίζει το ρόλο του που βεβαίως δεν είναι αυτός που ισχυρίζεται ο ΣΥΝ, αλλά ο αντίστροφος. Δεν έχει τίποτα να εξηγήσει ο πρωθυπουργός, η πολιτική του δε χρειάζεται ερμηνευτικές εγκυκλίους. Αν ο ΣΥΝ δεν έχει καταλάβει και περιμένει εξηγήσεις, δε συμβαίνει το ίδιο με το λαό που έχει πλήρως αντιληφθεί ποιες θα είναι οι συνέπειες της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Μένει να αντιληφθεί αυτό το οποίο ο ΣΥΝ με κάτι τέτοιες παρεμβάσεις συσκοτίζει. Οτι αυτή η πολιτική δεν παίρνει μπαλώματα, διορθώσεις, δεν αλλάζει αναλόγως των προσώπων που την ασκούν, αλλά μόνο ανατρέπεται. Η ατζέντα των συμφερόντων του κεφαλαίου θα είναι «ευαγγέλιο» για οποιαδήποτε κυβέρνηση ως τη μέρα που ο λαός θα την καταστρέψει, ανατρέποντας την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου.

Τους μάρανε η... αποσπασματικότητα

Ο λαός δέχεται μια γιγαντιαίων διαστάσεων επίθεση και οι Οικολόγοι - Πράσινοι καταγγέλλουν: «Οχι άλλα αποσπασματικά μέτρα, χρειαζόμαστε συνολικό σχέδιο για να βγούμε από την κρίση!»... Και επικρίνουν την κυβέρνηση γιατί «ανακοίνωσε άλλο ένα κύμα αποσπασματικών μέτρων που στοχεύει μόνο στις τρέχουσες δημοσιονομικές ανάγκες, χωρίς να συνδέεται με μια συνολική εξυγίανση του δημοσίου αλλά και με τη μεταρρύθμιση και αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας». Την επικρίνουν, δηλαδή, που δεν τα σάρωσε όλα μεμιάς και άφησε κάτι και για αργότερα... Την προειδοποιούν για την πιθανή διατάραξη της «κοινωνικής συνοχής (...) ενώ είναι αμφίβολο αν θα πετύχει έστω και τους δημοσιονομικούς στόχους» και την επικρίνουν ότι «είναι απαράδεκτο, 5 μήνες μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση να μην έχει ακόμη συνολικό σχέδιο εξόδου από την κρίση»!

Εμείς τι να πούμε; Ο κατήφορος μερικών, ακόμα κι εκεί που νομίζεις ότι τελειώνει, αποδεικνύεται ότι έκανες λάθος...

Φοβούνται την ταξική πάλη

Από προχτές, που ο πρωθυπουργός βγήκε, για να προϊδεάσει για τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που ανακοινώθηκαν χτες δήθεν «για να μη χρεοκοπήσει η χώρα», πήραν «φωτιά» οι πένες της αστικής τάξης για να πείσουν το λαό ...πόσο σκληρό, πλην δίκαιο, είναι να δεχτεί να θυσιαστεί. Ενα από τα «βαριά χαρτιά» της αστικής τάξης, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης βγήκε πάλι στα κανάλια να διαλαλήσει την ...αλήθεια της τάξης του: Οτι για το λαό είναι μονόδρομος η καρατόμηση δικαιωμάτων του, προκειμένου να θησαυρίζουν οι αστοί. Είπε, δε, ότι πρέπει οι κομμουνιστές να είναι νομιμόφρονες και να αποδεχτούν τη σφαγή του λαού για να θησαυρίζει το κεφάλαιο, γιατί αλλιώς το ...έθνος καταστρέφεται! Τα αστικά ΜΜΕ, εγχώρια και διεθνή, που φυσικά ανήκουν στους μεγαλοκαπιταλιστές θέλουν να πείσουν τον ελληνικό λαό, τον εργάτη, τον φτωχομεσαίο αγρότη, τον αυτοαπασχολούμενο, που παλεύει για την επιβίωση, ότι ...«δίνει λέει μάχη για όλη την ευρωζώνη ενάντια στις επιθέσεις από το δολάριο, είναι σε πόλεμο με τους κερδοσκόπους, που θέλουν να πλουτίσουν με το έλλειμμα και το χρέος της Ελλάδας». Από κοντά και η ...ανησυχία αν θα μας γδάρει η ΕΕ ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Ολος αυτός ο κουρνιαχτός σε ένα πράγμα αποσκοπεί: Να πληρώσει την κρίση ο λαός. Ολοι αυτοί οι δημοσιολόγοι κρύβουν ότι τα χρέη και τα ελλείμματα έχουν γίνει πλούτος στα σεντούκια των πλουτοκρατών. Επιδιώκουν να διαμορφώσουν ψυχολογία στους εργαζόμενους ότι είναι αμετάβλητη η καπιταλιστική πραγματικότητα ώστε να υποταχτούν σε αυτήν και να διώξουν από τον ορίζοντά τους ότι ναι, μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, καταργώντας τους καπιταλιστές.

Αυτό ακριβώς φοβούνται όπως «ο διάολος το λιβάνι». Να ξεφύγει ο λαός από τη στρούγκα της υποταγής, του «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Γι' αυτό καθημερινά σύσσωμα τα αστικά ΜΜΕ μιλάνε για «κρίσιμη στιγμή», για «κίνδυνο στάσης πληρωμών», για «δυσφήμηση της χώρας στο εξωτερικό», για «αποφυγή κοινωνικών συγκρούσεων για να πάει η χώρα μπροστά», για τις «απεργίες που δυσκολεύουν το δικαίωμα στην εργασία σε όσους θέλουν να εργαστούν».

Σε όλα αυτά οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να κλείσουν τα αυτιά. Η μάχη που πρέπει να δώσουν, δεν είναι για τη «διάσωση της ευρωζώνης» ή για την «αξιοπιστία της χώρας» και τη «μη χρεοκοπία». Και από την ανάπτυξη και από την κρίση κερδισμένοι βγαίνουν πάντα οι καπιταλιστές και χαμένοι οι εργαζόμενοι. Για να μη χρεοκοπήσουν οι εργάτες πρέπει να χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία. Στον αγώνα ενάντια στην αιτία των κρίσεων - την ίδια την καπιταλιστική εκμετάλλευση - οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι μικρέμποροι, μικροβιοτέχνες επιβάλλεται να χρησιμοποιήσουν όλα τα κατάλληλα όπλα ενάντια στη δικτατορία των αστών και φυσικά δε θα τους δώσουν λογαριασμό. Σήμερα, η πάλη, ο ξεσηκωμός που πρέπει να είναι μαζικός, οργανωμένος και ενιαίος σε κάθε χώρο δουλειάς και κατοικίας, για να παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα που εξαγγέλθηκαν, επιβάλλεται να ωριμάζει πολιτικά τις λαϊκές συνειδήσεις, να δείχνει τον ταξικό αντίπαλο, να φωτίζει το δρόμο του πολύμορφου, πολύχρονου αγώνα που απαιτείται για ριζικές αλλαγές στην εξουσία και την οικονομία, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που συμφέρει το λαό, τη σοσιαλιστική προοπτική.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Το χρέος τους στο κεφάλαιο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΝΤΩΣ - ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ κι ο πρωθυπουργός - «η κυβέρνηση έκανε το χρέος της». Μόνο που τώρα δεν είναι η «σειρά της Ευρωπαϊκής Ενωσης», αλλά ...η σειρά των εργαζομένων.

Γιατί, βέβαια, οι περικοπές μισθών και οι αυξήσεις των φόρων δεν είναι «χρέος» προς τους εργαζόμενους. «Χρέος» του ΠΑΣΟΚ προς το κεφάλαιο είναι και ξεπληρώνεται με δόσεις.

Ετσι, λοιπόν, «χρέος» των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών και των μικρομεσαίων είναι να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική, και, μάλιστα, είναι χρέος προς τον εαυτό τους.

Αλλωστε, σε τέτοιες περιπτώσεις άγριας επίθεσης, καλύτερος σύμβουλος από τον ...Κωνσταντίνο Μητσοτάκη δεν υπάρχει. Αρκεί να ερμηνεύεις αυτά που λέει ...από την ανάποδη.

Οταν, λοιπόν, ο πρώην πρωθυπουργός δηλώνει ότι το βασικό θέμα είναι να μην υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά «ομοψυχία» και «εσωτερικό μέτωπο», καταλαβαίνει εύκολα κάθε μισθωτός τι πρέπει να κάνει.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΣΤΕΙΟΤΗΤΕΣ του είδους τα θέματα αυτά αφορούν μόνον τους δημόσιους υπαλλήλους και όχι τον ιδιωτικό τομέα, φυσικά κανείς δεν τα πιστεύει.

Οχι μόνο γιατί η φορολογία αφορά τους πάντες, αλλά και γιατί είναι εύκολο να καταλάβει κανείς συνολικά πού το πάνε.

Λέτε να μην επιθυμούν να πληρωθεί η κρίση και από τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα; Λέτε να θέλουν να τους ...βγάλουν έξω από το «μεγάλο κόλπο», που έχουν εδώ και καιρό ετοιμάσει;

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ από την άλλη που δηλώνει αντίθετος στα μέτρα, αλλά, εντούτοις, τονίζει πως «η κυβέρνηση άργησε 5 ολόκληρους μήνες». Αργησε να κάνει τι; Ρωτάμε εμείς...

Προφανώς, να λάβει τα μέτρα που έλαβε και που η Νέα Δημοκρατία τα πρότεινε ευθέως προεκλογικά.

Ας μην προσπαθεί, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία να ξεφύγει. Είναι συνένοχη σ' αυτήν την πολιτική και - δικαίως - θα εισπράξει (και αυτή) την οργή του κόσμου...

Γρηγοριάδης Κώστας

Χείμαρρος ψεμάτων

Γρηγοριάδης Κώστας

Κανένα από τα τερατώδη ψέματα, που επιστρατεύει η κυβέρνηση και τα φερέφωνά της στα ΜΜΕ, για να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα, δεν πρέπει να αγγίζει τους εργαζόμενους. Ας είναι καθαρό ότι δεν είναι ένα και δύο, αλλά ένας χείμαρρος από ψέματα, ακριβώς γιατί θέλουν να πνίξουν όσο μπορούν, κάθε κριτική σκέψη, αμφισβήτηση και βούληση για αντίσταση. Ενδεικτικά καταγράφουμε ορισμένα. Ψέμα πρώτο: Τα μέτρα αυτά «δεν ήταν επιλογή της κυβέρνησης, αλλά ήταν ανάγκη να τα πάρουμε» (Γ. Παπανδρέου). Ουδέν αναληθέστερον. Τα μέτρα είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης και σε συνεννόηση με την ΕΕ και τις «κακές» αγορές. Ψέμα δεύτερο: «Η μάχη αυτή είναι για τη διάσωση της χώρας, είναι αγώνας για την εθνική επιβίωση». Η αλήθεια είναι ότι είναι πόλεμος για τη διάσωση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, με θύματα τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Ψέμα τρίτο: «Οι θυσίες είναι δίκαιες και θα πιάσουν τόπο». Οι πάντες μπορούν εύκολα να καταλάβουν ότι οι θυσίες αφορούν αποκλειστικά τον εργαζόμενο λαό που οδηγείται ως πρόβατο επί σφαγή, ενώ έχει εξαιρεθεί, εξαρχής, το μεγάλο κεφάλαιο. Οι θυσίες πράγματι θα πιάσουν τόπο, αλλά στα θησαυροφυλάκια της πλουτοκρατίας. Ψέμα τέταρτο: Τα μέτρα δεν είναι έκτακτα ούτε προσωρινά. Ερχονται νέα ακόμα πιο άγρια, που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, θα συμπιέσουν σημαντικά το «εργατικό κόστος» (ελαστικές εργασιακές σχέσεις, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απελευθέρωση απολύσεων, κ.ο.κ.)... Ας κλείσουν, λοιπόν, ερμητικά τα αυτιά τους οι εργαζόμενοι στα ψέματα των κυβερνώντων και ας αναδείξουν στους δρόμους την αλήθεια και το δίκιο του αγώνα τους.

Αθλιοι και αδίστακτοι προπαγανδιστές

Ο Μητσοτάκης έλεγε προχτές στο «Μέγκα» πως το ΚΚΕ πρέπει να δείξει σύνεση τώρα που η χώρα περνάει «δύσκολες ώρες» και να κάνει ό,τι έκανε ο Χαρίλαος Φλωράκης στις αρχές της δεκαετίας του '90. Το ίδιο βράδυ, ο ΠΑΣΟΚος Μ. Ανδρουλάκης, από άλλο τηλεοπτικό κανάλι, συνέστηνε στο ΚΚΕ να κάνει ό,τι έκανε και ο Ζαχαριάδης το 1940, καλώντας με το γνωστό του γράμμα από τη φυλακή σε παλλαϊκό αγώνα ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές. Η αθλιότητα και το θράσος τους δεν έχουν όρια. Προκειμένου να αποπροσανατολίσουν και να δημιουργήσουν συγχύσεις στο λαό, δε διστάζουν να κόψουν την Ιστορία στα μέτρα της βάρβαρης προπαγάνδας τους. Δε διστάζουν να φέρουν στα μέτρα τους ιστορικές συγκυρίες και προσωπικότητες του κομμουνιστικού κινήματος, που σε κάθε ιστορική περίοδο έκαναν το αυτονόητο καθήκον τους απέναντι στην εργατική τάξη, έχοντας πάντα σαν μοναδικό κριτήριο και αφετηρία την υπηρέτηση των πραγματικών συμφερόντων της. Αυτό είναι που τους δημιουργεί ανησυχία. Γιατί ξέρουν πως το ΚΚΕ, παρά τα όποια λάθη και τις παραλείψεις του, ποτέ δεν τάχθηκε στην υπηρεσία του αντιπάλου, ποτέ δεν εγκατέλειψε τον αγώνα για το δίκιο της τάξης που το γέννησε. Το ίδιο ακριβώς κάνει και σήμερα το ΚΚΕ, ανοίγοντας νέους ορίζοντες και προοπτικές στην πάλη του λαού να αποκρούσει τα μέτρα, να αντεπιτεθεί, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Αυτήν την προοπτική φοβούνται οι εφεδρείες και τα παπαγαλάκια της αστικής τάξης, γι' αυτό και μάταια προσπαθούν, με «αναλύσεις» και «επιχειρήματα» τύπου Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη, να σύρουν το ΚΚΕ στο να βάλει νερό στο κρασί του.

Ενιαία ταξική απάντηση

«Απλώς θέλω να πω ότι αυτή τη στιγμή, ανεξαρτήτως ο καθένας τι διαφορές έχει - πολιτικές, ιδεολογικές και άλλες - αυτή την ώρα, νομίζω ότι ο κ. Παπανδρέου μπήκε μπροστά σαν πραγματικός ηγέτης και οφείλουμε, όλοι, σε αυτή τη φάση να συσπειρωθούμε πίσω του. Ολοι, από όλες τις πλευρές». Αν έχει κάποια αξία η παραπάνω δήλωση που έκανε χτες (στον «Αθήνα 9,84») ο Α. Ανδριανόπουλος είναι ακριβώς για να καταδείξει ότι σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας έχει συσπειρωθεί γύρω από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να περάσουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα. Οι πάντες, με πρώτους και καλύτερους τους Αντ. Σαμαρά, Κ. Μητσοτάκη, Γ. Καρατζαφέρη, Στ. Μάνο, έχουν βγει στα τηλεπαράθυρα και μάχονται με φανατισμό για να καταδείξουν την «ανάγκη» του νέου πακέτου των μέτρων. Δεν περίμενε κανείς βέβαια να δει τους συμμάχους της κυβέρνησης για να βγάλει συμπέρασμα για τη βαρβαρότητα των αντιλαϊκών μέτρων. Ομως, μπορεί να βγάλει το συμπέρασμα ότι ενιαία και ταξική πρέπει να είναι η απάντηση του εργαζόμενου λαού απέναντι στο μαύρο μέτωπο του κεφαλαίου και των κομμάτων του.

Πόλεμος στον πόλεμο

ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΥΡΙΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Η ανακοίνωση χτες του νέου πακέτου μέτρων ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού είναι κλιμακούμενη και χωρίς τέλος. Το σύνολο των μέτρων που ανακοινώθηκαν και τα άλλα που θα έρθουν χτυπούν το λαϊκό εισόδημα, είτε με απευθείας μείωσή του (περικοπές στους μισθούς, στα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, όπως και στο επίδομα άδειας) είτε με έμμεσο τρόπο, με την αύξηση του ΦΠΑ και των άλλων φόρων στα καύσιμα.

Είναι τεράστιο ψέμα ότι η κυβέρνηση ζητάει θυσίες απ' όλους για να καλύψει τα ελλείμματα που δημιούργησε η διαχρονική πολιτική ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου. Το σύνολο των μέτρων στόχο έχει να πληρώσουν την καπιταλιστική κρίση αυτοί που με τον ιδρώτα τους «πλήρωσαν» και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Εξαπολύοντας μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στις λαϊκές συνειδήσεις, η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως θα πατάξει όσους επιχειρηματίες «δεν είναι έντιμοι». Ποιους εννοεί; Οπως είπε ο πρωθυπουργός, αυτούς που έχουν λιμουζίνες και κότερα δηλωμένα σε υπεράκτιες εταιρείες για να φοροδιαφεύγουν! Με λαϊκίστικες αερολογίες, προσπαθεί να κατευνάσει τη λαϊκή αγανάκτηση για την εξόφθαλμα ταξική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική της, χωρίζοντας τους καπιταλιστές σε «καλούς» και «κακούς». Κρύβει ότι ενιαία το κεφάλαιο σαν τάξη κέρδισε αμύθητο πλούτο από τη φιλομονοπωλιακή πολιτική του δικομματισμού, μέσα από το βάθεμα της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.

Αυτόν τον πλούτο, που καταγράφουν τα ίδια τα στοιχεία των αστών, η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο δεν τον αγγίζει, αλλά παίρνει και όλα τα απαραίτητα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων για να τον επεκτείνει, να τον μεγαλώσει. Η υπερσυσσώρευση πλούτου, που το κεφάλαιο δεν επανεπενδύει τώρα γιατί προσδοκά ευνοϊκότερες συνθήκες που θα του αποφέρουν μεγαλύτερο κέρδος, είναι αυτή που δημιούργησε την κρίση. Το κεφάλαιο είναι αυτό που πρέπει να πληρώσει και όχι ο λαός, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται σε συνθήκες μεγαλύτερης φτώχειας και εξαθλίωσης, γονατισμένος από τα αλλεπάλληλα μέτρα σε βάρος του, σήμερα και στο παρελθόν.

Ο πρωθυπουργός είπε προχτές ότι η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο. Το ίδιο πράγμα είχε πει το ΚΚΕ από την πρώτη μέρα που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την κυβέρνηση, παίρνοντας την αντιλαϊκή σκυτάλη από τη ΝΔ, σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης. Η κυβέρνηση διεξάγει τον πόλεμο για λογαριασμό της αστικής τάξης, σε βάρος του λαού, από τον οποίο ζητάει συναίνεση, παράδοση δηλαδή άνευ όρων, για να χάσει κάθε δικαίωμα και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα (άρα η κερδοφορία) του κεφαλαίου. Το ΚΚΕ, το συνεπές ταξικό κίνημα πρωτοστατούν στην οργάνωση της αντεπίθεσης στην ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση. Κάλεσε έγκαιρα τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν ενιαία με πόλεμο στον πόλεμο του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Η μαζική ανταπόκριση σ' αυτό το κάλεσμα γίνεται σήμερα πιο επιτακτική παρά ποτέ. Για να μην περάσουν τα μέτρα, να σπάσει η τρομοκρατία, να βγει η Ελλάδα του εργαζόμενου λαού στο προσκήνιο.