ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μηνύουν τους αγροτικούς αγώνες

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η Δράση καταθέτει μηνυτήρια αναφορά για τα μπλόκα των αγροτών»! Αυτός είναι ο τίτλος χτεσινού δελτίου Τύπου του κόμματος «ΔΡΑΣΗ» (σ.σ. Στ. Μάνος, Β. Κοντογιαννόπουλος, Γ. Μπουτάρης κ.ά.), που σπεύδει να αποδείξει για ακόμα μια φορά ότι ευθυγραμμίζεται με την πολιτική της πλουτοκρατίας και να ζητήσει «την άσκηση ποινικής δίωξης για τις παραπάνω παράνομες πράξεις» (σ.σ. τα μπλόκα).

Η «Δράση», σε ρόλο «λαγού», έρχεται να ρίξει νερό στο αυλάκι της προώθησης της ποινικοποίησης των αγώνων της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, ζητώντας νέα αγροτοδικεία και ανοίγοντας το δρόμο για την ποινικοποίηση μορφών πάλης και τελικά των ίδιων των εργατικών και γενικότερα λαϊκών αγώνων. Είναι αποκαλυπτικά τα όσα γράφονται στο δελτίο Τύπου: «Καμιά κοινωνική ομάδα δε δικαιούται να διεκδικεί την ικανοποίηση των αιτημάτων της, όσο δίκαια και αν είναι, εκβιάζοντας την κοινωνία και παραβιάζοντας το νόμο. Τα μπλόκα που για τρίτη βδομάδα διατηρούν οι αγρότες, είναι παράνομα, όπως παράνομη είναι και η παράλειψη της Ελληνικής Αστυνομίας και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη να οδηγήσουν τους καταληψίες στη Δικαιοσύνη»! Καθείς εφ ω ετάχθη και η «ΔΡΑΣΗ» είναι ταγμένη κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι στο δελτίο Τύπου αναφέρεται ακόμα και η ...ώρα κατά την οποία θα κατατεθεί η μηνυτήρια αναφορά. Μη και χάσει την ευκαιρία για δημοσιότητα η «ΔΡΑΣΗ»...

Με νέο ... μηχανοδηγό στις ίδιες ράγες

Τι κι αν άλλαξε ο...μηχανοδηγός (κυβέρνηση) ο ελληνικός σιδηρόδρομος εξακολουθεί να κινείται στις ίδιες...ράγες της ιδιωτικοποίησης - εμπορευματοποίησης, όπως επιτάσσουν οι ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η κυβέρνηση μπορεί να κρατά ακόμα κρυφά τα χαρτιά της για το μέλλον του ελληνικού σιδηρόδρομου, αλλά αρκούν λίγες μόνο λέξεις για να φανεί ξεκάθαρα ότι η πολιτική που σκοπεύει να εφαρμόσει, είναι ίδια κι απαράλλακτη με αυτή που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, ενόψει της πλήρους απελευθέρωσης των σιδηροδρομικών μεταφορών από το 2013, όπως προβλέπουν οι οδηγίες της ΕΕ. Το κυβερνητικό σχέδιο για την «εξυγίανση» του ΟΣΕ αναμένεται να δημοσιοποιηθεί τους επόμενους 3 - 4 μήνες. Ωστόσο, το περίγραμμά του το προανήγγειλε ο υφυπουργός Υποδομών Γ. Μαγκριώτης, μιλώντας σε ημερίδα που διοργάνωσε το ΤΕΕ την περασμένη βδομάδα. Είπε λοιπόν ο υφυπουργός ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατό το σιδηροδρομικό άξονα Πάτρα - Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Ειδομένη που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του διευρωπαϊκού δικτύου υψηλών ταχυτήτων. Για την εξεύρεση των αναγκαίων κεφαλαίων η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, ενώ σκοπεύει να ενεργοποιήσει και ιδιωτικά κεφάλαια στο πλαίσιο των ΣΔΙΤ. Οσον αφορά στην κάλυψη των ελλειμμάτων του ΟΣΕ, ο υφυπουργός δήλωσε ότι ως πρώτο βήμα έχει επιλεγεί η «αξιοποίηση της πολύ μεγάλης ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ». Σημειώνεται ότι στο λεξιλόγιο των εκάστοτε κυβερνώντων, «αξιοποίηση» σημαίνει εκποίηση. Με πολύ απλά λόγια ο υφυπουργός εκείνο που λέει είναι ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει την πορεία ιδιωτικοποίησης του ελληνικού σιδηρόδρομου από εκεί που την άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ.

Συναίνεση και ΜΑΤ...

Ασυγκράτητοι και άκρως επιθετικοί ορισμένοι από τους «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» δε διστάζουν πλέον να υποδεικνύουν στην κυβέρνηση να καταφύγει και στην αστυνομική βία προκειμένου να περάσει η νέα αντιλαϊκή θύελλα. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από το κυριακάτικο άρθρο του Αλ. Παπαχελά στην «Καθημερινή»: «Ο κ. Παπανδρέου κατάλαβε πλέον ότι δεν υπάρχει ελληνική ουτοπία χωρίς ΜΑΤ και πόνο...», διαπιστώνει περιχαρής μάλλον ο αρθρογράφος, θέλοντας προφανώς να δείξει την αποφασιστικότητα του πρωθυπουργού να περάσει τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα «διά πυρός και σιδήρου». Δεν γνωρίζουμε πότε κατάλαβε ο Γ. Παπανδρέου ότι χρειάζεται τα ΜΑΤ για να περάσει την πολιτική τους, αλλά αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι η πολυπόθητη «κοινωνική συναίνεση» δεν περπατά... Παρά την «εθνική συστράτευση» των πάντων: κυβέρνησης, ΝΔ, κοινωνικών εταίρων, ΜΜΕ κοκ.

Μαθηματική απορία...

Απόρησε ο δήμαρχος Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης, όταν ο επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», Στ. Λάμπρου, στη διάρκεια του απολογισμού των πεπραγμένων της δημοτικής αρχής για τα δύο τελευταία χρόνια, υπογράμμισε ότι οι παρακρατηθέντες πόροι που αντιστοιχούν στο δήμο ανέρχονται σε 700 εκατομμύρια ευρώ. Η απορία οφείλεται καταρχήν σε μαθηματικά λάθος υπολογισμό. Θεώρησε λοιπόν ο δήμαρχος ότι δε γίνεται να αντιστοιχούν τόσα χρήματα στο Δήμο Αθηναίων, όταν το σύνολο των παρακρατηθέντων είναι 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Το μαθηματικό... αδιέξοδο του Ν. Κακλαμάνη προέρχεται από την πολιτικά απαράδεκτη συναίνεση του ίδιου και της ηγεσίας της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) στον υπολογισμό των παρακρατηθέντων πόρων σε μόλις 1,7 δισ. ευρώ, όταν αυτοί από το 1990, οπότε και ξεκίνησε η κλοπή των πόρων των δήμων, ανέρχεται σε περίπου 10 δισ. ευρώ! Για να καταλάβει, λοιπόν, ο δήμαρχος, ας πάει να ψάξει - όπως είπε - τα στοιχεία των κρατικών προϋπολογισμών που αποδεικνύουν το αληθές των λόγων της «Συμπαράταξης».

Το εμπόριο παιδιών

Η τραγωδία με την κατάσταση των παιδιών μετά από κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση είναι ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο που είναι σύμφυτο με το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό, λοιπόν, που συμβαίνει σήμερα στη βασανισμένη Αϊτή μετά τις καταστροφικές συνέπειες του πρόσφατου σεισμού, με το εκτεταμένο δουλεμπόριο παιδιών, φέρνει στο φως για άλλη μια φορά τη βαρβαρότητα του συστήματος. Οι κάννες των όπλων των «Ράμπο» ανοίγουν το δρόμο για να περάσουν οι διάφορες δήθεν ευαίσθητες οργανώσεις αρωγής, «Μη Κυβερνητικές» τις λένε, που στην ουσία έχουν «μυριστεί ψητό» για διάφορες μπίζνες με θύματα τα παιδιά, ακόμα και το μακάβριο εμπόριο ανθρώπινων οργάνων.

Η αποκάλυψη την περασμένη Κυριακή ότι ομάδα από την Εκκλησία των Βαπτιστών των ΗΠΑ επιχείρησε να βγάλει από την Αϊτή 33 παιδιά, υποτίθεται ορφανά, φαίνεται να είναι το «φύλλο συκής» που μάλλον έπρεπε να δει το φως της δημοσιότητας, ώστε να δουλέψει από πίσω το σύστημα ανενόχλητο. Αλλωστε, οι καταγγελίες κλοπής παιδιών μέσα από νοσοκομεία, οι παράνομες υιοθεσίες με αρπαγή παιδιών από τους επιζήσαντες γονείς τους είναι καθημερινές. Φυσικά, αυτή η κατάσταση δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Συμβαίνει σε πολλές, καταδικασμένες στη φτώχεια από τον ιμπεριαλισμό, χώρες του πλανήτη.

Αλλωστε, η ιστορία των ιμπεριαλιστικών πολέμων βρίθει από τέτοια παραδείγματα, που οι κατακτητές προχώρησαν σε δουλεμπόριο. Αυτό δε συνέβη στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ; Το ίδιο δε συνέβη στη διαλυμένη από το ΝΑΤΟ Γιουγκοσλαβία; Το ίδιο δε συνέβη στο μεγάλο «σκάνδαλο» του 2007 στο Τσαντ, με τις πλάτες των Γάλλων ιμπεριαλιστών, όπου δήθεν ανθρωπιστική οργάνωση πουλούσε αποδεδειγμένα παιδιά; Το ίδιο δε συμβαίνει σε μια σειρά φτωχές χώρες με διάφορες «φιλανθρωπικές», «ανθρωπιστικές» οργανώσεις σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, όπου δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός ελέγχου; Ολα αυτά τα γεγονότα δεν προέκυψαν τυχαία. Το εμπόριο ανθρώπων, ιδιαίτερα παιδιών, έχει τρία κερδοφόρα πεδία. Τη σεξουαλική εκμετάλλευση, την επαιτεία (τα παιδιά των φαναριών), την εμπορία ανθρώπινων οργάνων. Ολα απότοκα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της βαρβαρότητας, όπου η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει απολύτως τίποτα.

Το τραγικό παράδειγμα της Αϊτής, όπου και πριν από το σεισμό το 80% του πληθυσμού της ζούσε στη φτώχεια και την ανέχεια, με 1 και 1,5 δολάριο τη μέρα, δείχνει ένα πράγμα. Οτι οι λαοί μπορούν να γίνουν αφέντες στον τόπο τους, να ελέγξουν τη μοίρα τους μόνο στο βαθμό που απαλλαγούν από την ιμπεριαλιστική κυριαρχία, από την εκμετάλλευση της πλουτοκρατίας, από την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και χτίσουν τη δική τους κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Μόνο τότε μπορεί να ανθίσει η ανθρώπινη δημιουργικότητα, το παιδί να μπορεί να ζήσει πραγματικά την παιδική του ηλικία, οι παραγωγοί όλου του κοινωνικού πλούτου (που στον καπιταλισμό απομυζούν οι «κηφήνες» κεφαλαιοκράτες) να ικανοποιήσουν τις βασικές τους ανάγκες. Απόλυτα το αποδεικνύει αυτό, παρά τις αδυναμίες και τα πισωγυρίσματα, η πρώτη εμπειρία σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα, όπου μιας και αναφερόμαστε στα παιδιά, ήταν οι απόλυτοι «προνομιούχοι» της κοινωνίας.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Πέφτουν χαράτσια σαν το... χαλάζι!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε ένα μήνα περίπου θα αρχίσει η αποστολή ειδοποιητηρίων για την καταβολή «κτηματόσημων» σε 2,5 εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων που τα δήλωσαν στα δύο πιλοτικά προγράμματα της σύνταξης του Εθνικού Κτηματολογίου από το 1997 ως το 1999, σε 30 περιοχές της χώρας.

Οι ιδιοκτήτες αυτοί θα κληθούν να καταβάλλουν το χαράτσι των 35 ευρώ για κάθε δικαίωμα επί ακινήτου κύριας χρήσης (διαμέρισμα, οικόπεδο, αγροτεμάχιο κ.ά.) και 20 ευρώ για κάθε βοηθητικό χώρο. Το χαράτσι θα καταβάλλουν όσοι φέρονταν ως ιδιοκτήτες την πρώτη μέρα λειτουργίας του Γραφείου Κτηματολογίου της περιοχής που βρίσκεται το ακίνητο, δηλαδή σε περίπτωση που έχει πωληθεί το ακίνητο το χαράτσι θα το πληρώσει ο παλιός ιδιοκτήτης και όχι ο νέος...

Και βέβαια μέσα στο χρόνο οι 2.800.000 ιδιοκτήτες, που δήλωσαν τα ακίνητά τους το 2008 στο 2ο πρόγραμμα κτηματογράφησης, θα κληθούν, αφού γίνει η ταυτοποίηση και ο λεπτομερής έλεγχος των στοιχείων που δηλώθηκαν, καθώς και ο ακριβής εντοπισμός των ακινήτων σε χάρτη και καταρτιστούν οι προσωρινοί κτηματολογικοί πίνακες, να πληρώσουν το δεύτερο «κτηματόσημο». Πρόκειται για το «χαράτσι» του 1 τοις χιλίοις επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, αν αυτή υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ!

Αν συνυπολογίσουμε τις αυξήσεις στα διόδια, το φόρο ακίνητης περιουσίας και τους άλλους φόρους που σκοπεύει να επιβάλλει η κυβέρνηση, τότε το 2010 άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί ως η χρονιά που για το λαό θα πέσουν τα χαράτσια σαν το... χαλάζι!

Γρηγοριάδης Κώστας

Οργή και αγανάχτηση

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Από τα 28 δισ. ευρώ που διατέθηκαν στις τράπεζες, (...) τα 9 σχεδόν στο σύνολό τους χρησιμοποιήθηκαν για την επαναχρηματοδότηση του Δημοσίου μέσω της αγοράς τίτλων, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο και την κερδοφορία των τραπεζών. Αγοράζοντας τίτλους του Δημοσίου με επιτόκια από 3-5,5%, οι τράπεζες επαναχρηματοδοτήθηκαν μέσω της ΕΚΤ με 1-1,5%. Η διαφορά αποτέλεσε το κέρδος τους, μια πηγή εσόδων»...

Τα παραπάνω σημείωσε χτες, μιλώντας σε ημερίδα που διοργάνωσε απογευματινή εφημερίδα η υπουργός Οικονομίας - Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Με δυο λόγια, η Λ. Κατσέλη περιέγραψε έναν από τους τρόπους με τους οποίους οι τράπεζες αξιοποιούν την κυβερνητική πολιτική, προκειμένου να αυξάνουν την κερδοφορία τους, αποκομίζοντας υπερκέρδη δισεκατομμυρίων, ακόμα και σε περίοδο οικονομικής κρίσης.

Βέβαια, το γεγονός ότι οι τραπεζίτες, μαζί και με τις άλλες ομάδες της άρχουσας τάξης γδέρνουν ολόκληρη την κοινωνία στο όνομα του κέρδους του κεφαλαίου, δεν περίμενε κανείς να το μάθει από την κυρία υπουργό. Οταν όμως εκείνη επικαλείται παρόμοια στοιχεία, το μόνο που καταφέρνει είναι να εντείνει την οργή και την αγανάχτηση των εργαζομένων, οι οποίοι για μια ακόμα φορά ανακαλύπτουν τον κυβερνητικό εμπαιγμό. Γιατί τι άλλο μπορεί να θεωρηθούν τέτοιες τοποθετήσεις από την υπουργό μιας κυβέρνησης που ενώ παριστάνει πως γνωρίζει ότι οι τράπεζες καταβροχθίζουν τα δισεκατομμύρια που παράγουν οι εργαζόμενοι, αυτή απεργάζεται και θέτει σε εφαρμογή τις γνωστές αντιδραστικές - αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες τελικά στοχεύουν να χτυπήσουν το λαϊκό εισόδημα και τις κατακτήσεις του λαού, προκειμένου να μπορέσουν να τσεπώσουν ακόμα μεγαλύτερα κομμάτια του πλούτου και οι τράπεζες και οι άλλες ομάδες της οικονομικής ολιγαρχίας;

Προβοκατόρικη αφίσα

Προβοκατόρικη αφίσα που χρησιμοποιεί το λογότυπο του «Ριζοσπάστη» για να προπαγανδίσει την απελευθέρωση δύο ατόμων που κατηγορούνται για την απαγωγή του βιομηχάνου Μυλωνά εντοπίστηκε στα Ανω Πετράλωνα. Μάλιστα, το λογότυπο του «Ρ» είχε παραφραστεί σε «Ομιλος Επίκουρων Καθηγητών Εφαρμοσμένης Βίας Δρόμου», και είναι - φυσικά - ανυπόγραφο. Η αφίσα φιλοξενεί μια έκθεση δήθεν «επαναστατικών» ιδεών και από κάτω βρίσκεται με μεγάλα γράμματα το λογότυπο της εφημερίδας. Η προσπάθεια για προβοκάτσια ενάντια στο ΚΚΕ και την εφημερίδα του είναι κάτι παραπάνω από φανερή, μα και χοντροκομμένη.

Τόσο το ΚΚΕ όσο και η εφημερίδα του ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει καμία σχέση με τέτοιες ανυπόγραφες, ψευτοεπαναστατικές και «αμφιβόλου προελεύσεως» κινήσεις. Η συγκεκριμένη ενέργεια αποτελεί τραγελαφική προσπάθεια διάφορων μηχανισμών να συκοφαντήσουν το Κόμμα της εργατικής τάξης στην Ελλάδα.

Ωρα αποφάσεων!

«Αίμα, να χυθεί αίμα, περισσότερο αίμα», είναι το μήνυμα των αιμοδιψών, στην κυριολεξία, «διεθνών αγορών» για τη χώρα μας, που αναλαμβάνουν να αναπαράγουν σε όλους τους τόνους τα ξένα και εγχώρια παπαγαλάκια τους. «Μόνο αν χυθεί αίμα θα εξευμενίσουμε την οργή τους» λένε, δημιουργώντας το απαραίτητο κλίμα τρομοκρατίας για να σύρουν τους εργαζόμενους ως πρόβατα επί σφαγή στο βωμό των σύγχρονων θεών του χρήματος. Και ο πλέον αφελής έχει αντιληφθεί ότι το αίμα που ζητάνε είναι του εργαζόμενου λαού: Δραστική μείωση στους μισθούς και τις συντάξεις, τσεκούρι στις κοινωνικές δαπάνες, ανατροπές στο Ασφαλιστικό και το Εργασιακό κοκ. Σε καμία περίπτωση οι διεθνείς αγορές και τα όργανά τους (ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κλπ) δεν ζητούν να χυθεί «αίμα» των τραπεζών και των μονοπωλίων. Αντίθετα, ζητάνε να προστατευτεί και να ενισχυθεί κι άλλο η κερδοφορία τους. Τα πράγματα λοιπόν είναι κάτι παραπάνω από καθαρά και η πραγματικότητα «καίει». Τα υποψήφια θύματα για τη νέα αιμοδοσία του καπιταλισμού καλούνται να πάρουν εδώ και τώρα τις αποφάσεις τους. Θα υποταχθούν στη μοίρα τους και θα τους αφήσουν να ρουφάνε ανενόχλητοι το «αίμα» τους ή θα ορθώσουν το ανάστημά τους και θα πουν: Μέχρις εδώ, φτάνει πια! Δεν έχουμε άλλο «αίμα» να δώσουμε! Ενα είναι σίγουρο: Αν πιστέψουν στη δύναμή τους τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει.

Οπλο στα χέρια της εργατιάς

Την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή, κυβέρνηση, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. από κοινού απέρριψαν την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, για την επιστροφή των κλεμμένων και την προστασία των αποθεματικών των Ταμείων και τη διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Στην ίδια κατεύθυνση, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε ακόμα μια φορά δέσμιος του «ρεαλισμού» που επιτρέπουν οι αγορές. Χωρίς την παραμικρή αιδώ, τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα δεκανίκια τους, αρνήθηκαν την επιστροφή των καταληστευμένων αποθεματικών, όχι μόνο των περασμένων δεκαετιών, αλλά ακόμα και των πρόσφατων - ληστεία στο χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα... Ακόμα τις απώλειες από την τοποθέτηση σε μετοχές, την καταβολή από το Δημόσιο των θεσμοθετημένων πόρων που σήμερα ξεπερνούν τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά και τη δέσμευση ότι τα αρμόδια υπουργεία θα πάρουν όλα εκείνα τα μέτρα, για να πληρώσουν οι επιχειρήσεις εισφορές ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ, που παράνομα παρακρατούν.

Με πλήρη συναίσθηση της άρνησής τους, απέρριψαν μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη για αύξηση των συντάξεων, για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, με δυο λόγια, γύρισαν περιφρονητικά την πλάτη σε κάθε τι που θα μπορούσε να βελτιώσει τη θέση εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων που η συντριπτική τους πλειοψηφία φυτοζωεί. Υπερασπίστηκαν τη συνέχιση του τζογαρίσματος των αποθεματικών και σε αντίθεση με την πρόταση του Κόμματος, για τοποθέτηση των εισφορών των εργαζομένων σε μη διαπραγματεύσιμους τίτλους του Δημοσίου με εγγυημένη απόδοση.

Το βασικό επιχείρημα που προβλήθηκε, ήταν η κακή κατάσταση των δημόσιων οικονομικών, η προσφυγή στην οικονομική κρίση... Και όμως λεφτά υπάρχουν. Είναι αυτά που έδωσαν στις τράπεζες στο όνομα της κρίσης. Είναι αυτά που δίνουν στους εργοδότες στο όνομα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Είναι τα τεράστια κέρδη ακόμη και εν μέσω κρίσης. Να γιατί η απόρριψη των παραπάνω αιτημάτων, που δεν είναι καινούρια, επιβεβαιώνει ότι το Ασφαλιστικό δεν είναι οικονομικό ζήτημα, αλλά βαθιά πολιτικό. Είναι διαχρονική, και μάλιστα την ίδια στάση είχαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, και πριν εκδηλωθεί η κρίση. Στο πρόσφατο παρελθόν, η ίδια πολιτική θέση υποστηρίχτηκε με την επίκληση των αναλογιστικών ελλειμμάτων, των «ελλειμμάτων» δηλαδή που θα παρουσιαστούν μετά 40 και 50 χρόνια (!) ή ακόμα του προβλήματος της δημογραφικής γήρανσης. Τα ίδια προσχήματα ανασύρθηκαν και για να ψηφιστούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της τελευταίας 20ετίας. Η στάση αυτή, δεν προκαλεί την παραμικρή εντύπωση. Γιατί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι ταγμένοι να θεωρούν ρεαλιστικό και νόμιμο, ότι συμφέρει το κεφάλαιο. Και το αντίστροφο, εξωπραγματικό και παράνομο είναι κάθε τι που βελτιώνει τη θέση των εργαζομένων, που υπερασπίζει τα συμφέροντά τους άμεσα και μελλοντικά.

Η πρόταση του ΚΚΕ, είναι «κόκκινο πανί» για τα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου. Γιατί απευθύνεται σ' αυτούς, που με το αίμα τους έφτιαξαν τα Ταμεία και όχι σ' αυτούς που τα λεηλάτησαν και τα λεηλατούν. Αν όμως , η πρόταση του ΚΚΕ προκαλεί αλλεργία στα κόμματα του κεφαλαίου, για τους εργαζόμενους είναι όπλο στους αγώνες τους. Είναι εφόδιο στην πάλη τους για ένα ασφαλιστικό σύστημα πραγματικά δημόσιο και κοινωνικό, που θα εγγυάται σύνταξη στο ύψος των σύγχρονων αναγκών και αξιοπρεπείς παροχές υγείας και πρόνοιας. Είναι η απάντηση, στη μετατροπή της Ασφάλισης σε ένα πτωχοκομείο που θα «σκοτώνει τα άλογα όταν γεράσουν», όπως ακριβώς επιδιώκουν να κάνουν και με τις ανατροπές που σχεδιάζουν.