Παπαγεωργίου Βασίλης

Η δήλωση δεν ανήκει σε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ούτε σε εκπρόσωπο κάποιας ενδοκυβερνητικής αντιπολίτευσης, ούτε προέρχεται από τις οργανώσεις των επιχειρηματιών - εργοδοτών. Την έκανε προχτές ο εκπρόσωπος του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ και προφανώς απηχεί τις θέσεις του συγκεκριμένου κόμματος.

Τι λέει ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Λέει ότι αν πέρσι είχε επανακρατικοποιηθεί - όπως είχαν προτείνει - η Εθνική Τράπεζα για να συνεχιστεί κανονικά η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, τώρα θα είχε ξεπεραστεί η κρίση και δε θα υπήρχε ο κίνδυνος αφανισμού κλάδων της οικονομίας.

Τι δε λέει ο εκπρόσωπος; Δε λέει πως παρά το γεγονός ότι η Εθνική παρέμεινε στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων συνεχίστηκε όλο αυτό το διάστημα απρόσκοπτα (και πάντως δε σημειώθηκαν κάποια σοβαρά κρούσματα άρνησης των τραπεζών για χρηματοδοτήσεις), αλλά παρά ταύτα η κρίση παραμένει κρίση και, πράγματι, κλάδοι της οικονομίας που απειλούνταν και πριν από την κρίση με αφανισμό, εξακολουθούν να κινδυνεύουν ακόμα περισσότερο.

Τι σημαίνουν όλα αυτά: Σημαίνουν πως εκεί στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αν και γνωρίζουν (πια) πολύ καλά ότι μπροστά μας δεν έχουμε μια κρίση ρευστότητας των τραπεζών ή των επιχειρήσεων, αλλά μια κανονική οικονομική καπιταλιστική κρίση, επιμένουν στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και στους καιροσκοπικούς τους χειρισμούς δημιουργίας εντυπώσεων, που στην προκειμένη περίπτωση κατατείνει στο ότι ...αρκεί να υπάρχει μια κρατική τράπεζα για να αντιμετωπιστεί η κρίση.

Αμφιβολίες για το ποιόν του ΛΑ.Ο.Σ. δεν είχαμε. Μια φορά να έχεις δει τον Καρατζαφέρη να γρυλίζει, φτάνει. Μέχρι να διαβάσεις τι γράφουν στα «site» που συντηρούν στο Ιντερνετ τα στελέχη του κόμματός του, για να καταλάβεις ότι τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα. Και δε φταίει η ζέστη: Η υπογραφή φαρδιά πλατιά αναφέρει: Σωκράτης Αντωνακάκης, Περιφερειακός Σύμβουλος ΛΑ.Ο.Σ. Κρήτης, μέλος της ΚΕ του ΛΑ.Ο.Σ. Ο παρακάτω βούρκος προηγείται της υπογραφής: «Είστε η μεγάλη καταστροφή της Ελλάδας. Μόνο καταστροφές και τρομοκρατίες είστε... τίποτα άλλο. Είστε τα παράσιτα της δημοκρατίας κι όταν τα παράσιτα το παρακάνουν, τότε ανθίζει το παρασιτοκτόνο και σας διώχνει. Σ' αυτήν την φάση είστε τώρα. Φτάνει πια. (...) θα σας χορέψω στο ταψί και εσάς και κάποιους άλλους. Δεν θα ξέρετε πού θα συγκεντρωνόμαστε και αν θα συγκεντρωνόμαστε. Θα σας τρέχω απ' άκρη σε άκρη της Κρήτης μέχρι να κουραστείτε... Κάθε φορά που θα βγάζω το πρόγραμμα μιας διαδήλωσης θα γελάω για τη ζημιά που πρόκειται να πάθετε... καλές και τζούφιες αντιμαζώξεις λοιπόν... Το τέλος σας θα έρθει, ανθέλληνες, κομμούνια αριστεροί χαφιέδες, προδότες από κούνια. Μαζί θα τους μαντρώσουμε μια μέρα στο μαντρί. Πυρ, φωτιά και λάβα, να πέσει ο Περισσός. Το ΚΚΕ αυτό που θέλει, είναι να ρουφήξει τα κεφάλαια των κεφαλαιούχων, για να ενισχύσει καπιταλιστικά το ΚΚΕ. Δηλαδή το Καπιταλιστικό Κόμμα Εβραίων».

Δε ρωτάμε αν ξέρει κάτι γι' αυτό ο Καρατζαφέρης. Ολος δικός του είναι.

Πρόκληση αποτελεί η χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Ανάπτυξης για τις δεκάδες χιλιάδες των μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ που βρίσκονται αντιμέτωποι με τα οξυμένα προβλήματα που γεννά η ασκούμενη πολιτική. Αναφέρεται στις «πρωτοβουλίες» της κυβέρνησης στο πλαίσιο προγράμματος της ΕΕ με τον τίτλο «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις». Ιδού πώς εξειδικεύει μεταξύ άλλων τις «πρωτοβουλίες» για τις «μικρές» επιχειρήσεις: στη μείωση του κόστους και του χρόνου για την ίδρυση ΕΠΕ, προώθηση της δυνατότητας ταχύτατης ίδρυσης ΕΠΕ και ΑΕ στα Επιμελητήρια, που μόνο για μικρές επιχειρήσεις δεν πρόκειται, στο νομοσχέδιο για τα επιχειρηματικά πάρκα, που δίνει ζεστό χρήμα στους βιομήχανους για να εγκαταστήσουν μονάδες ακόμα και μέσα σε δάση, σε διάφορες δράσεις όπως «πράσινη επιχείρηση» και κουραφέξαλα... Η σχετική «πρωτοβουλία» της ΕΕ είναι για την κυβέρνηση «μέρος της απάντησης στο ερώτημα πώς και με ποιο τρόπο θα στηριχτεί η σύγχρονη οικονομία». Πράγματι, είναι παραπάνω από σαφές και για ποια οικονομία ενδιαφέρεται η κυβέρνηση και για ποιου μεγέθους επιχειρήσεις.

• Συνδυάζονται με την αναγωγή στην πραγματική αιτία του προβλήματος, που βρίσκεται στην πολιτική εξυπηρέτησης των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, που, προκειμένου να αυξάνουν τα κέρδη τους, δε διστάζουν να προκαλέσουν τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές.
• Συνοδεύονται από την καταγγελία των κυβερνήσεων που εφαρμόζουν αυτή την πολιτική και των άλλων κομμάτων που τη στηρίζουν, ζητώντας την πολιτική καταδίκη τους.
• Συνταιριάζονται με την προβολή ουσιαστικής εναλλακτικής πολιτικής ανάπτυξης, που θα σέβεται και θα προστατεύει το περιβάλλον, ξεκαθαρίζοντας ότι προϋπόθεση γι' αυτή την διαφορετική ανάπτυξη είναι να περάσει η εξουσία στα χέρια του λαού.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ούτε λίγο, ούτε πολύ δηλαδή, οι άνθρωποι τοποθετούνται - κατ' αυτούς - κάπου μεταξύ ...σκουπιδιών και κατσαρίδων. Κι έτσι ακριβώς τους φέρονται.

Μετά από αυτό παραδίδουν τα κτίρια ...καθαρά στην πόλη και οι πολίτες μπορούν να απολαύσουν την ομορφιά τους.

Κι από πάνω έχουμε και το «κερασάκι» της «αντιμετώπισης της εγκληματικότητας», αφού κάθε φορά ανακαλύπτουν διάφορα, που φυσικά αποτελούν ... χαρακτηριστικό των μεταναστών.

Αλλωστε, αυτοί φταίνε για τα ναρκωτικά, την εγκληματικότητα, τη φτώχεια, την ασχήμια, το νέφος. Ποιος ξέρει, μπορεί να κάνανε και ...μαγικά από αυτά που ξέρουν στις χώρες τους και να φταίνε ακόμη και για την καπιταλιστική κρίση.

Ομως, μην ανησυχείτε. Ο Π. Παυλόπουλος, ο Χρ. Μαρκογιαννάκης και ο Ν.Κακλαμάνης είναι εδώ και θα τα τακτοποιήσουν όλα!

Ο πρώτος αναλαμβάνει - ως έγκριτος νομικός - τα περί ατομικών δικαιωμάτων, ο δεύτερος τις ...ευγενικές προσαγωγές και ο τρίτος την καλλωπιστική διάσταση του θέματος.

ΠΩ ΠΩ, άγχος και αγωνία για την έκδοση Χριστοφοράκου στην Ελλάδα! Θα γίνει, δε θα γίνει και, αν θα γίνει, πότε θα γίνει;

Γιατί, άμα εκδοθεί το ... έχουμε σίγουρο πως θα τα μάθουμε όλα για την υπόθεση της «Ζήμενς». Θα μας τα πει όπως ακριβώς έγιναν υπό την αιγίδα μιας ολοκληρωμένης δικαστικής διαδικασίας.

Αλλωστε, σε αυτήν τη χώρα αποτελεί πλέον παράδοση η πλήρης διαλεύκανση των σκανδάλων και κυρίως η ανάδειξη των πολιτικών αιτίων που τα προκαλούν...

Γι' αυτό βρήκαμε όλους τους ενόχους και τους τιμωρήσαμε στο θέμα των υποκλοπών και στη συνέχεια πήραμε τα κατάλληλα μέτρα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πρόκειται για έναν από τους εθνικούς δρόμους που οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με νόμους έχουν παραδώσει στους μεγαλοεργολάβους που θησαυρίζουν από την επιβολή και είσπραξη των υπέρογκων διοδίων. Σε αυτόν το δρόμο (η κυκλοφορία διεξάγεται με σοβαρά εμπόδια και με κίνδυνο τροχαίων ατυχημάτων) οι οδηγοί ΙΧ από τον περασμένο Απρίλη πρέπει να πληρώσουν το αυξημένο χαράτσι των 2,9 ευρώ από 2 που ήταν πριν και οι οδηγοί δικύκλων 2 ευρώ από 1 που ήταν πριν. Και πληρώνουν τόσα για ένα δρόμο που θα έχει ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ακριβώς πριν από μία βδομάδα, ένας 39χρονος εργάτης από την Αλβανία, έγινε στην κυριολεξία λιώμα, όταν ένας τόνος σίδερο τον καταπλάκωσε. Αυτή η είδηση δεν πέρασε ούτε καν στα ψιλά των αστικών ΜΜΕ. Σε αντίθεση με τα χτεσινά πανηγύρια. Ο Αλβανός εργάτης - όπως και τόσοι άλλοι, 6 μόνο μέσα στις τελευταίες 14 μέρες - έχασε τη ζωή του την ώρα που δούλευε εντατικά στο κομμάτι του δρόμου Τρίπολη - Τσακώνα. Για να είναι έτοιμος ο δρόμος έγκαιρα. Για να αυξήσουν κι άλλο τα διόδια οι μεγαλοεργολάβοι. Για να αυξηθεί κι άλλο η κερδοφορία του κεφαλαίου. Για να γίνουν όλα αυτά χύνεται το αίμα εργατών στους τόπους δουλειάς, στα γιαπιά, στα βαπόρια.

Η αστική δημοσιογραφία δεν μπορεί να «καταπιεί» με τίποτα τη στράτευση του Γιάννη Ρίτσου στο ΚΚΕ. `Η, καλύτερα, δεν αντέχει το γεγονός ότι ο Ρίτσος υπεράσπισε αυτή την επιλογή του μέχρι το τέλος, χωρίς «σκαμπανεβάσματα», τα οποία, το πιθανότερο, θα του επιφύλασσαν περίοπτη θέση στην αστική φιλολογική «πινακοθήκη» των... «καταραμένων ποιητών». Που «είδαν» το «φως» τους, έστω στα τελευταία τους, καταγγέλλοντας το σοσιαλισμό. Ούτε καν... «αναχωρητής» δεν ήταν ο Ρίτσος! Εστω, βρε παιδί μου, να «πάει σπίτι» του και να κλαίει για τη «χαμένη ουτοπία»...

Στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία», με αφορμή μια θεατρική παράσταση βασισμένη σε έργα του ποιητή, ο δημοσιογράφος, σε μια ερώτηση προς τους συντελεστές, λέει: «Ο Ρίτσος ήταν δοσμένος και στρατευμένος στην Αριστερά χωρίς ν' αντιληφθεί την αυταρχική και καταστροφική πορεία της στο Ανατολικό Μπλοκ, κάτι που του στοίχισε πολύ στο τέλος (...)».

Εδώ έχουμε μια καινούρια εκδοχή: Ο Ρίτσος ...«αθωώνεται» λόγω ...μειωμένης αντίληψης! Διότι δεν «αντιλήφθηκε» τον «αυταρχισμό» και την «καταστροφή» του «Ανατολικού Μπλοκ» (σ.σ. παρεμπιπτόντως, είναι αξιοσημείωτη η χρήση «ψυχροπολεμικής» ορολογίας από το συντάκτη της «αδέσμευτης» εφημερίδας)! Φυσικά, δεν μπαίνει στον «κόπο» να μας πληροφορήσει τι του «στοίχισε» αυτή η «έλλειψη» αντίληψης του Ρίτσου και πώς;

Αλλά όλα αυτά δεν έχουν σημασία. Ούτε ο Ρίτσος τους ενδιαφέρει στην πραγματικότητα. Αυτό που έχει σημασία γι' αυτού του είδους τη δημοσιογραφία είναι να «ζεσταίνεται» διαρκώς ο αντικομμουνισμός. Με θύμα ακόμη και τη στοιχειώδη λογική.

Οι θριαμβολογίες για την «καλή δουλειά που έκανε η ΕΥΠ» στην εξάρθρωση κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών έδιναν κι έπαιρναν χτες στα αστικά ΜΜΕ. Παράλληλα, περιέγραφαν λεπτομέρειες από τον τρόπο παρακολούθησης, τις κινήσεις της υπηρεσίας και την τελική θετική έκβαση της επιχείρησης, στοχεύοντας να παρουσιάσουν στην κοινή γνώμη το πόσο σημαντικό πράγμα είναι η δραστηριοποίηση ενός κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού. Και αυτό εντάσσεται στην προσπάθεια να εμφανιστεί αυτός ο μηχανισμός - που υπάρχει και δρα για να καταστέλλει το λαϊκό εργατικό κίνημα - ως ο «ευεργέτης» και ο «προστάτης» του λαού. Ακριβώς το ίδιο έκαναν όταν εξιχνιάστηκε η υπόθεση απαγωγής Παναγόπουλου ή όταν ανακοινώθηκε πως η ΕΥΠ θα στραφεί σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα προβοκατόρικες ενέργειες.

Στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Πρόκειται για ένα σημαντικό πλοκάμι του κατασταλτικού μηχανισμού του αστικού κράτους, που έχει ως αποστολή να χτυπά τη δράση του λαϊκού εργατικού κινήματος, να καταστέλλει κάθε ενέργεια που έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα μόνο απειλή πρέπει να νιώθουν όταν ακούν διθυράμβους για την ΕΥΠ. Και πρέπει να οργανώνουν τον αγώνα τους ενάντια σε κάθε μορφή καταστολής που χτυπά τα δικαιώματά τους.