Η εφαρμογή των αποφάσεων της νέας ΚΑΠ, που επιβάλλει η ΕΕ και εφαρμόζουν κατά γράμμα όποιος από ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην κυβέρνηση, είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των τιμών παραγωγού το 2008 σε όλα σχεδόν τα αγροτικά προϊόντα. Για παράδειγμα: Στο σκληρό σιτάρι η τιμή από 0,50 ευρώ/κιλό το 2007 έπεσε στα 0,22 ευρώ/κιλό το 2008 (ενώ μέσα σε μια 10ετία η τιμή του ψωμιού σε σχέση με την τιμή του σταριού από τριπλάσια έγινε υπερδεκαπλάσια), στο καλαμπόκι η τιμή από 0,28 ευρώ/κιλό το 2007 έπεσε στα 0,14 ευρώ/κιλό το 2008, στο λάδι η τιμή από 3,5 ευρώ/κιλό τα «δέκατα» το 2007 έπεσε κάτω από τα 2 ευρώ/κιλό το 2008. Αποτέλεσμα είναι τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά της χώρας μας να απειλούνται με χρεοκοπία. Από την άλλη τα κέρδη των βιομηχανιών τροφίμων εκτοξεύτηκαν στα ύψη, αφού μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2008 αυξήθηκαν κατά 278,3% σε σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο του 2007. Γίνεται φανερό πως η πολιτική της ΕΕ και της νέας ΚΑΠ σημαίνει μεγαλύτερη φτώχεια για την αγροτιά και μεγαλύτερα κέρδη για τους βιομηχάνους και τις πολυεθνικές. Αυτή την πολιτική και τις συνέπειές της η αγροτιά καλείται και να αντιπαλέψει και να καταδικάσει με την ψήφο της στις 7 του Ιούνη, στηρίζοντας και ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ.
Συνταγές ... Ομπάμα
«Αυτή τη στιγμή, το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν κάνει τίποτα άλλο από το να απαγορεύει στην Ευρώπη να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε εργαλείο για να αντιμετωπίσει την κρίση. Πράγμα που κάνει ο Ομπάμα...», δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Ελευθεροτυπία». Και δεν είναι η πρώτη φορά - η τρίτη είναι μέσα σε λίγες μέρες αν δεν μας απατά η μνήμη μας - που ο πρόεδρος του ΣΥΝ επικαλείται σαν παράδειγμα προς μίμηση την πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Για άλλη μια φορά η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πιάνεται στα πράσα να προτείνει συνταγές διαχείρισης του εκμεταλλευτικού συστήματος. Γιατί βεβαίως όποια πολιτική κι αν υλοποιεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν την υλοποιεί προς όφελος του λαού αλλά για να διασώσει το ιμπεριαλιστικό της σύστημα. Από μια τέτοια πολιτική ακόμα κι αν υπήρχε περίπτωση να την «αντιγράψει» με απόλυτη πιστότητα η ΕΕ, οι λαοί των χωρών - μελών μόνο χαμένοι πρόκειται να βγουν. Η επιλογή των λαών δεν μπορεί να είναι ανάμεσα στη μια καπιταλιστική διαχείριση και την άλλη καπιταλιστική διαχείριση όπως προτείνει ο οπορτουνισμός. Οι λαοί με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα χαράσσουν και διεκδικούν το δικό τους δρόμο ανάπτυξης. Ομως αυτά είναι πολύ «ψιλά γράμματα» για τον οπορτουνισμό.
Το «εργαλείο» των δημοσκοπήσεων
Δίνουν και παίρνουν τις μέρες αυτές οι δημοσκοπήσεις με κοινό παρονομαστή τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων και την οριοθέτηση της δυναμικής τους εντός των ορίων του συστήματος. Καταγράφουν τις τάσεις λένε. `Η την εκλογική προτίμηση σε μια δοσμένη στιγμή. Αλλά φαίνεται πως δεν είναι πάντα και τόσο αθώα τα πράγματα. Γιατί συμβάλλουν ενίοτε και στο να καλλιεργούν μαζική ψυχολογία με τα ευρύματά τους. Τέτοια που αντικειμενικά συμβάλλει στη χειραγώγηση του λαού. Στην πράξη οι δημοσκοπήσεις μπορούν να χρησιμοποιούνται σαν εργαλείο πολιτικής παρέμβασης στα χέρια των προπαγανδιστικών μηχανισμών της άρχουσας τάξης. Ετσι μπορούν να εμφανίζουν κόμματα με τάχα «ξαφνικά σημαντική» επιρροή στο εκλογικό σώμα με τέτοιο τρόπο που να φαίνεται πως η καταγραφή, δηλαδή η σφυγμομέτρηση των τάσεων που υπάρχουν στο λαό κάποια συγκεκριμένη στιγμή, τείνει να διαμορφώνει τέτοιες τάσεις που να βολεύουν τα σχέδια και τη στρατηγική του κεφαλαίου. Ετσι από εργαλείο αντανάκλασης της κοινής γνώμης, μετατρέπονται σε εργαλείο με τάση διαμόρφωσής της.
Και μας χαρατσώνουν και μας εμπαίζουν!
Ακόμη και τον κινηματογραφικό «Μαυρογιαλούρο» κοντεύουν να ξεπεράσουν, όσο πλησιάζουμε στις ευρωεκλογές, τα στελέχη της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προεκλογική φιέστα που στήθηκε στην Αιτωλοακαρνανία, προκειμένου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς να εγκαινιάσει την παράκαμψη Αγρινίου, συνολικού μήκους 34 χιλιομέτρων, αλλά και για να τάξει δεκάδες ακόμη έργα στην περιοχή: Δρόμους, γεφύρια, διώρυγες και κόμβους...
Το ωραίο είναι ότι η παράκαμψη Αγρινίου, για την οποία πλήρωσε αποκλειστικά ο ελληνικός λαός 200 εκατ. ευρώ, σε λίγο διάστημα θα παραδοθεί στον ισπανοελληνικό ιδιωτικό όμιλο της Ιονίας Οδού, ο οποίος θα επιβάλει πανάκριβα διόδια!
Πρόκειται, δηλαδή, για μια φιέστα που αποτελεί ωμή πρόκληση για το λαό, ο οποίος βλέπει ότι ενώ τα μεγάλα έργα φτιάχνονται με τον ιδρώτα του και τα χρυσοπληρώνει με τη φορολογία του, αντί να αποτελούν περιουσία του, να χρειάζεται να πληρώνει επιπλέον και χαράτσια για να τα χρησιμοποιεί!
Για το γεγονός αυτό, σοβαρές είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που παρέδωσαν τους οδικούς άξονες στους επιχειρηματίες και μαζί τη δυνατότητα να τους εκμεταλλεύονται για χρόνια, να αυξάνουν υπέρογκα τα τέλη, αλλά και να εγκαθιστούν νέα διόδια όπου γουστάρουν. Θυμίζουμε ότι ο ίδιος όμιλος, ελέω της σύμβασης που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ το 2007, εμμένει στο στόχο του να κατασκευάσει σταθμούς διοδίων σε όλο το μήκος της Εθνικής Οδού από τη Μεταμόρφωση μέχρι τη Σκάρφεια, παρά τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων και των εργαζομένων στη Βορειοανατολική Αττική.
Με λίγα λόγια και μας χαρατσώνουν και μας εμπαίζουν! Μαύρο, λοιπόν, στους «Μαυρογιαλούρους». Το τραβάει η όρεξή τους...
Σε ποιον χρωστάει το ΠΑΣΟK;
«
Εγώ δε χρωστάω σε κανέναν», επαναλαμβάνει δεξιά και αριστερά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες, προσπαθώντας να πείσει ότι ο ίδιος και το κόμμα του έχουν καθαρά χέρια και πως θα συγκρουστούν δήθεν με τα οικονομικά συμφέροντα, αντί να τα υπηρετήσουν, όπως κάνει η ΝΔ. Ας αφήσουμε κατά μέρος τα σκάνδαλα και τη διαπλοκή που σημάδεψαν το ΠΑΣΟΚ στην 20χρονη παραμονή του στη διακυβέρνηση. Ας αφήσουμε κατά μέρος τη δήλωση στελέχους του κόμματος ότι κάποιοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ πλούτισαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ας μιλήσουμε για τα πιο πρόσφατα γεγονότα, τα οποία από μόνα τους δείχνουν κατά πόσο το ΠΑΣΟΚ χρωστάει ή δε χρωστάει και σε ποιους. Στις 23 Φλεβάρη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συμμετείχε σε δείπνο σε σπίτι επιχειρηματία στην Εκάλη, το οποίο διοργάνωσε ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Eurobank.
Απορία πρώτη: Τι συμφέρον έχει ένας μεγαλοτραπεζίτης να καλεί τον πρόεδρο ενός κόμματος σε δείπνο με καλεσμένους επιχειρηματίες, αν όχι να προσδοκά κάποια πολιτική δέσμευση ως προς την εξυπηρέτηση των οικονομικών τους συμφερόντων, όταν και αν το ΠΑΣΟΚ γίνει κυβέρνηση; Το ίδιο προφανώς προσδοκούν για λογαριασμό της τάξης τους και όλοι οι υπόλοιποι μεγαλοεπιχειρηματίες που πήραν μέρος στο δείπνο, το οποίο, παρεμπιπτόντως, επιχειρήθηκε από το ΠΑΣΟΚ να κρατηθεί μυστικό. Θυμίζουμε ότι στο δείπνο συμμετείχαν, ανάμεσα σε άλλους, και οι εξής από την αφρόκρεμα των μεγαλοεπιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας: Μάνος Βασιλάκης («Aegean»), Ευάγγελος Σπανός («Βιοϊατρική»), Δημήτρης Παπαλεξόπουλος (πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ, «Τιτάν»), Πάνος Λασκαρίδης (μεγαλομέτοχος στη «Μεγάλη Βρετανία» και εφοπλιστής), Σπύρος Θεοδωρόπουλος («Vivartia»), Μάκης Σκλαβενίτης (σούπερ μάρκετ), Αριστείδης Μπελές (ιχθυοτροφεία «Νηρέας»), Ευάγγελος Μυτιληναίος (ΜΕΤΚΑ), Σπύρος Διβάνης (ξενοδοχεία), Αγγελος Πλακόπιτας («Clobal Finance»), Γιώργος Γεράρδος («Πλαίσιο») και Σάκης Καλλιντσάντσης («Ελληνική Τεχνοδομική»).
Δεύτερο γεγονός: Το Σάββατο, 16 Μάη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παραβρέθηκε στο χώρο όπου συνεδρίαζε η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, προσκεκλημένος της Λέσχης. Εκεί συναγελαζόταν με τους εκπροσώπους του παγκόσμιου και εγχώριου επιχειρηματικού κόσμου, μεγαλοκαπιταλιστές και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Στην ίδια συνεδρίαση συμμετείχε ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, και πολλά ακόμα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αλήθεια, τι συζητούσαν μεταξύ τους; Μήπως αναζητούσαν τρόπους για να φτάσει ο μισθός του εργάτη στα 1.400 ευρώ; Μήπως κουβέντιαζαν για την ανάγκη να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να αυξηθούν οι συντάξεις στην Ελλάδα στα 1.120 ευρώ η κατώτερη, να απαγορευτεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στην Υγεία και την Παιδεία, να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπου Γης και η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτές;
Προφανώς όχι. Τα εντελώς αντίθετα συζητούσαν και είναι γνωστό σε όλους. Οπως γνωστή είναι και η ομολογία Τσουκάτου ότι κουβάλησε μίζες ύψους ενός εκατομμυρίου από τη «Ζήμενς» στα κομματικά ταμεία του ΠΑΣΟΚ. Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και το κόμμα του χρωστάνε, και μάλιστα σε πολλούς. Γιατί ο ρόλος τους, όπως και της ΝΔ, είναι να χρωστάνε σ' εκείνους που τους αξιοποιούν σαν πολιτικό προσωπικό τους. Εκεί δεσμεύονται και εκεί λογοδοτούν. Στους μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοκατασκευαστές, μεγαλοεφοπλιστές. Αυτούς υπηρετούν, για την κερδοφορία τους πασχίζουν. Ας αφήσουν, λοιπόν, τα ψεύτικα τα λόγια, που είναι τόσο σάπια, όσο και η πολιτική που υπηρετούν.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Τα σκάνδαλα πάνε πακέτο με το σύστημα
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ δηλαδή να ...δραπετεύσει κάποιος από την Ελλάδα, ακόμη και να εμπλέκεται στο σκάνδαλο της «Ζήμενς»; Για να μην τιμωρηθεί;
Μιλάμε για τη χώρα, που δε βρέθηκε κανένας ένοχος για το «Σαμίνα», κανένας ένοχος για τη «Ρικομέξ». Για την Ελλάδα των χιλιάδων εργατικών δυστυχημάτων, για τα οποία ουδείς τιμωρείται ποτέ.
Τι να πούμε για τις υποκλοπές, που όσοι φέρονταν ως υπεύθυνοι πήραν και ...βραβείο; Επίσης, για το Βατοπέδι, ουδείς από τους ουσιαστικά υπεύθυνους είναι κατηγορούμενος. Το ίδιο και για τις επιδοτήσεις των εφοπλιστών στο Αιγαίο...
Για να το ξεκαθαρίζουμε: Οταν υπάρχει δράση πολυεθνικών, μεγαλοσυμφερόντων, παράκτιων εταιρειών και γενικώς ... «δυνάμεων της αγοράς», δεν υπάρχει τιμωρία.
Γιατί όλα αυτά πάνε πακέτο με το σύστημα. Κι όταν τιμωρείς τέτοιες συμπεριφορές, ...εχθρεύεσαι το σύστημα.
Ακόμη κι αν βρεθεί κανένας δικαστικός σε καραμπινάτες - τραβηγμένες περιπτώσεις που θέλει να εξαντλήσει τα όρια του πράγματος, τότε ανακαλύπτουμε ότι και οι νόμοι είναι φτιαγμένοι γι' αυτούς.
Χίλια - δυο παραθυράκια και ερμηνείες «κομμένες και ραμμένες» στα μέτρα τους.
ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ Σταθερότητας της ΕΕ δείχνει «μια σκανδαλώδη εμμονή στην προστασία του κεφαλαίου», κατά τον προεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Τελικά, μάλλον η ΕΕ έχει ...ψυχολογικά προβλήματα.
Γι' αυτό, κατά το σκεπτικό του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να κάνουμε κάτι για να γιατρέψουμε τις «εμμονές» της με ένα άλλο, φιλεργατικό Σύμφωνο Σταθερότητας...
Είναι γνωστό ότι το συγκεκριμένο κόμμα έχει μια τάση ανάλυσης των φαινομένων με όρους Ψυχιατρικής (βολεύει, άλλωστε, για να κρύβεις την αλήθεια). Ομως, δε θα μπορέσει να μας ...τρελάνει.
Πώς να το κάνουμε, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν ...έχει εμμονές. Είναι φτιαγμένη, για να υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τίποτε άλλο.
Γρηγοριάδης Κώστας
Παλικαρίσια απάντηση
Παπαγεωργίου Βασίλης
Η καταγγελία έγινε από 24χρονο άνεργο, προς την εφημερίδα της Λάρισας «Ελευθερία», η οποία και τη δημοσίευσε, σημειώνοντας ότι τα στοιχεία του καταγγέλλοντος είναι στη διάθεσή της. Αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα, η καταγγελία: «Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός 24χρονου Λαρισαίου που βρέθηκε αντιμέτωπος με τον εφιάλτη της ανεργίας και κλήθηκε από γνωστή εταιρεία στην οποία είχε στείλει το βιογραφικό του, να εργαστεί ως "μυστικός πελάτης". Αφού του εξήγησαν ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του μυστικού πελάτη, εκείνος απέρριψε τη θέση καθώς δεν του επέτρεπε η συνείδησή του, να εργαστεί σε ένα τέτοιο πόστο. Μάλιστα αποφάσισε να καταγγείλει το περιστατικό. Η καταγγελία που απέστειλε στην εφημερίδα αναφέρει μεταξύ άλλων: "Με πήραν τηλέφωνο από την εταιρία για ένα βιογραφικό που είχα κάνει. Το σηκώνω και ήταν μια ευγενέστατη κυρία! Χάρηκα και εγώ καθώς πίστευα ότι θα έβρισκα δουλειά. Αρχίζει να μου αναλύει και μου λέει ότι η θέση είναι για να κάνετε τον "μυστικό πελάτη". Εεε... τι είναι αυτό τη ρωτάω; Να θα πηγαίνετε στα διάφορα καταστήματα θα κάνετε δήθεν τον πελάτη και θα αξιολογείτε τους υπαλλήλους και θα μας στέλνετε αναφορά μέσω e-mail. Σας ενδιαφέρει αυτή η θέση; Της απαντώ: "Μάλιστα... Δηλαδή όχι τον μυστικό πελάτη αλλά τον μυστικό χαφιέ εννοείτε ότι θα πρέπει να κάνω". Θα έπρεπε να ντρέπεστε που μου ζητάτε να γίνω χαφιές και να ρoυφιανεύω τους υπαλλήλους που εργάζονται με κόπο για ένα κομμάτι ψωμί. Αν είναι δυνατόν! Και όλα αυτά για 420 ευρώ μικτά... Ελεος πρόκειται πραγματικά για κατάντια. Παρά την οικονομική κρίση και την ανεργία δεν μπορούν να εξαγοράζουν συνειδήσεις!"». Σχόλια από μας δε χρειάζονται, αλλά νιώθουμε την ανάγκη να εξάρουμε την παλικαρίσια στάση του 24χρονου Λαρισαίου...
Πότε με το Λαναρά ...
«Είναι παντελώς αυθαίρετη και αδικαιολόγητη, ενώ οδηγεί στο κλείσιμο τα "Ενωμένα Κλωστήρια" σε μια περίοδο που ακολουθούν, κατά κοινή αναγνώριση, επιτυχημένη πορεία για την εξυγίανση και την κερδοφορία». Αυτά τα δήλωνε στις 17/9/2008 ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παν. Λαφαζάνης για την απόφαση της κυβέρνησης να «παγώσει» προσωρινά τη χρηματοδότηση του Λαναρά, μετά από αντιρρήσεις της Κομισιόν, επειδή παραβιάζονταν - όπως έλεγε - οι κανόνες του ανταγωνισμού. Τότε ήταν αυθαίρετη - κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και το στέλεχός του - η πιθανή παρεμπόδιση του μεγαλοεπιχειρηματία να τσεπώσει κι άλλο ζεστό χρήμα. Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να καταγγείλει την κυβέρνηση για «προκλητική υπαναχώρηση, που έγινε με την επίκληση εμποδίων από την ΕΕ».
Οι παραπάνω δηλώσεις, χωρίς καμία αμφιβολία, θα μπορούσαν να συνθέτουν ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας»...
... και πότε με τους εργάτες του
Την προηγούμενη βδομάδα, το ίδιο στέλεχος του ίδιου κόμματος έκανε την εξής δήλωση: «Η πρωτοφανής αυτή αντεργατική συμπεριφορά της διοίκησης (σ.σ. οι απολύσεις), γίνεται ακόμα πιο βάναυση και προκλητική αν σκεφθεί κανείς ότι την ίδια ώρα η εταιρεία έχει δανειοδοτηθεί, με την εγγύηση του Δημοσίου, με 24 εκατ. ευρώ, ενώ πρόκειται να λάβει και άλλο δάνειο με εγγυοδότη το Δημόσιο, ύψους 16 εκατ. ευρώ. Καταγγέλλουμε τη διοίκηση της εταιρείας και την κυβέρνηση, η οποία καλύπτει με τις εγγυήσεις της αυτές τις πρωτοφανείς αντεργατικές μεθοδεύσεις και τις μαζικές απολύσεις». Τώρα, πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πείσει για τη φιλεργατική του στάση.
Θυμίζουμε τις παραπάνω δηλώσεις, επειδή τώρα τελευταία και καθώς πλησιάζει η μέρα των ευρωεκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ εντελώς τυχαία παθαίνει πολλά κενά μνήμης. Κι επειδή κάνει ό,τι μπορεί για να πάθουν αμνησία κι οι εργαζόμενοι, να ξεχάσουν ότι η αντεργατική επίθεση φέρει και τη δική του σφραγίδα.
Να κάνουμε τη νύχτα - μέρα
Για τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Απεναντίας, τώρα, καθώς εξαντλείται, ώρα με την ώρα, ο χρόνος έως το άνοιγμα της κάλπης την ερχόμενη Κυριακή, απαιτείται η αξιοποίηση κάθε δυνατότητας, και της πιο μικρής, για να φτάσει πλατιά, σε κάθε σπίτι εργατικής - λαϊκής οικογένειας, το ψηφοδέλτιο της λαϊκής αντεπίθεσης. Με τη δουλειά μας άνθρωπο τον άνθρωπο, με την αισιοδοξία και την πίστη στη λαϊκή δύναμη, μπορούμε να διαλύσουμε φόβους και διλήμματα, να σπάσουμε στην πράξη τη «σιωπή» που σκόπιμα έχει επιβληθεί γύρω από τα όσα σχεδιάζουν για την επόμενη κιόλας μέρα των εκλογών, μέτρα βαθιά αντιλαϊκά και αντεργατικά. Μέτρα, που θα επιβαρύνουν την ήδη δεινή θέση, στην οποία έχουν περιέλθει η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας.
Με εμπιστοσύνη στο λαό, με την αυτοπεποίθηση που αντλούμε από τις θέσεις και τις προτάσεις μας, τις μόνες επιβεβαιωμένες και δικαιωμένες από τη ζωή, τις μόνες που σκιαγραφούν μια πραγματικά εναλλακτική προοπτική για το λαό, που σηματοδοτούν ένα δρόμο ανάπτυξης με επίκεντρο τα δικά του συμφέροντα, να αξιοποιήσουμε τις μέρες που απομένουν για ακόμα πιο πλατύ άνοιγμα, για περισσότερες και πιο ουσιαστικές συζητήσεις με τους ανθρώπους του μόχθου. Θαρρετά να ζητήσουμε, η ψήφος στις 7 Ιούνη να είναι ψήφος ελπίδας και ανάτασης. Ψήφος, που θα δώσει ώθηση στην ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ψήφος στο ΚΚΕ.
Με αποφασιστικότητα να καλέσουμε κάθε άνθρωπο του μόχθου να κλείσει τα αυτιά στα εκβιαστικά διλήμματα, στους εκφοβισμούς, στα κελεύσματα για αποχή, που ισοδυναμεί με ανοχή, με έγκριση της αντιδραστικής αντιλαϊκής πολιτικής. Να αγνοήσει μετρήσεις και έρευνες που θέλουν να κατευθύνουν, να χειραγωγήσουν τη συνείδηση και την ψήφο του. Να αποκρούσει τα προβοκατόρικα, συκοφαντικά «βέλη» που εκτοξεύονται εναντίον του ΚΚΕ, αλλά στοχεύουν στην πραγματικότητα τον ίδιο. Να τον καλέσουμε να αναρωτηθεί τους λόγους που επιβάλλουν μια τέτοια ανέντιμη επίθεση στο ΚΚΕ. Κι αυτοί συμπυκνώνονται στον εξής έναν: Γιατί το φοβούνται. Φοβούνται την επίδραση των ιδεών, των θέσεων και των προτάσεών του στη λαϊκή συνείδηση. Φοβούνται τη συνάντηση της ριζοσπαστικοποίησης του λαού με την εναλλακτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Φοβούνται το ΚΚΕ, γιατί μπορεί να εμπνεύσει το λαό, να του διαλύσει δισταγμούς, να τον συνεγείρει στην προοπτική της πάλης για ρήξη και ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Ολοι στη μάχη του ψηφοδελτίου. Πλατιά στο λαό, μιλώντας του τη γλώσσα, που, με την εμπειρία του, απ' την ίδια του τη ζωή, καταλαβαίνει καλύτερα από κάθε άλλη. Να τον καλέσουμε σε αποφασιστική στήριξη του ΚΚΕ στην κάλπη. Να τον καλέσουμε να κάνει το βήμα και να αντιστοιχήσει την ψήφο του με τη δυσαρέσκεια και την οργή του από την πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και των υποστυλωμάτων τους ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ. και «Οικολόγων - Πράσινων». Δίνουμε τη μάχη με αυταπάρνηση, με αισιοδοξία, με πίστη πως το κλείσιμο της κάλπης μπορεί να ανοίξει μια νέα σελίδα για το εργατικό λαϊκό κίνημα. Η ενίσχυση σε ψήφους και ποσοστά, η εκλογή και του τρίτου ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, θα δώσει νέα ώθηση και φτερά στο λαό.