ΣΕΛ. 3
Ολοένα και πιο καθαρά φαίνεται ο υπονομευτικός ρόλος του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού
Στο 41,95% η κάλυψη του πανελλαδικού πλάνου μετά από το τρίτο «κλείσιμο»
Πρόκληση απέναντι σε χιλιάδες άνεργους εκπαιδευτικούς, στη λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της, είναι η στάση της κυβέρνησης για τις ελλείψεις στα σχολεία. Σύμφωνα με τις τελευταίες προτάσεις που επεξεργάζεται το υπουργείο Παιδείας, οι εκπαιδευτικοί καλούνται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να δουλέψουν «εθελοντικά», απεμπολώντας δικαιώματά τους προκειμένου να λειτουργήσουν τα σχολεία. Σήμερα, σε χιλιάδες μετρώνται οι πραγματικές ανάγκες σε εκπαιδευτικούς και η κυβέρνηση δεν μπορεί πια να τις συγκαλύψει. Ο δρόμος για την οριστική ικανοποίηση αυτών των αναγκών περνά μέσα από μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών, μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών και ωρομισθίων, αύξηση της χρηματοδότησης της εκπαίδευσης.
Ομως η πολιτική που ακολουθείται, όχι μόνο δεν οδηγεί σε ικανό αριθμό διορισμών, αλλά διευρύνει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση, ενώ έχει ήδη ανοίξει το δρόμο και για απολύσεις. Ταυτόχρονα, μία κυβέρνηση που ανερυθρίαστα δηλώνει ότι δεν έχει λεφτά για εκπαιδευτικούς, με αντίστοιχη ευκολία καλεί τους εκπαιδευτικούς να δουλέψουν τζάμπα, να διακόψουν την άδεια ανατροφής παιδιών, για να ψευτοκουκουλωθούν οι ελλείψεις τις οποίες δημιούργησε η πολιτική που πιστά ακολουθείται τόσα χρόνια σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων του λαού.
«Πού είναι το πρόβλημα με την εθελοντική εργασία;», αναρωτήθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή ο Αν. Λοβέρδος. Αυτό που βαφτίζει ως εθελοντισμό το υπουργείο Παιδείας είναι η δουλειά χωρίς δικαιώματα με το μανδύα της εθελοντικής προσφοράς. Είναι η γνωστή η προσπάθεια εκμετάλλευσης της ανάγκης για κοινωνική προσφορά, ενώ στην προκειμένη περίπτωση τίθενται και εκβιασμοί του τύπου «ή κενά ή εθελοντές» και «δέλεαρ» 300 ευρώ χαρτζιλίκι σε όσους αποφασίσουν να εγκαταλείψουν την άδεια ανατροφής τέκνων. Πρόκειται για ευθεία αμφισβήτηση του δικαιώματος στη γονική άδεια, που «πατά» στη δύσκολη οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζουν νέοι εκπαιδευτικοί με παιδιά.
Το υπουργείο Παιδείας προκλητικά μάλιστα ισχυρίζεται ότι προχωρά σε τέτοια μέτρα για το καλό των μαθητών. Των παιδιών που με εντολές του κάνουν μάθημα συνωστιζόμενοι σε τάξεις των 27 μαθητών, σε 1.600 σχολεία λιγότερα λόγω των συγχωνεύσεων, με τους γονείς να βάζουν το χέρι στην τσέπη, σε ένα σχολείο πίσω από τις ανάγκες τους, με ταξικά φίλτρα και πανελλαδικού τύπου εξετάσεις από την Α' Λυκείου. Με τους ίδιους τους μαθητές να καλούνται να δουλέψουν από νωρίς χωρίς δικαιώματα στη «μαθητεία». Με την αστυνομία και τους εισαγγελείς να βρίσκονται στις πόρτες των σχολείων, έτοιμοι να καταστείλουν την αγανάκτηση γι' αυτήν την κατάσταση.
Η κίνηση του υπουργείου να απευθυνθεί σε «εθελοντές» έχει αποτελέσματα που πάνε πολύ πιο μακριά από την κάλυψη κάποιων ωρών διδασκαλίας. Ερχονται να ισοπεδώσουν παραπέρα τα εργασιακά δικαιώματα στην εκπαίδευση, να προστεθούν στην πολιτική της αδιοριστίας, των διαρκών φίλτρων για διορισμό, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της «αξιολόγησης». Πρόκειται για εφαρμογή του «εθελοντισμού» όπως την εννοεί το μεγάλο κεφάλαιο, με την υποκατάσταση των υποχρεώσεων της πολιτείας με «εθελοντική» δουλειά, με την παραίτηση του εργαζόμενου από τα δικαιώματά του, με την υποταγή του στις, σε βάρος του και σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, αξιώσεις του συστήματος.