Το εργατικό κίνημα πρέπει ταξικά συσπειρωμένο να επιβάλει την τιμωρία της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των άλλων πολιτικών και συνδικαλιστικών ηθικών αυτουργών για τα εκ προμελέτης εργοδοτικά εγκλήματα. Οσο η οικονομία μένει οργανωμένη έτσι ώστε να υπηρετεί την ανάπτυξη του κεφαλαίου, η ζωή και η υγεία του εργάτη δε θα είναι ποτέ εξασφαλισμένη. Στο ταξικό μίσος που αποτυπώνει η πολιτική που βάζει τις εργατικές οικογένειες να θρηνούν κάθε μέρα για νέους νεκρούς και νέους σακατεμένους, οι εργάτες μπορούν και πρέπει να απαντήσουν με εμπιστοσύνη στην ανεξάντλητη δύναμή τους, βγάζοντας πολιτικά συμπεράσματα, ξεκόβοντας από τον εργοδοτικό δικομματικό συνδικαλισμό που υπονομεύει τις διεκδικήσεις, την ταξική συνείδηση και ενότητα, παλεύοντας για τη ζωή τους. Να τσακίσουν πολιτικά ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ενισχύοντας το ΚΚΕ, στη ρότα του αγώνα για λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Περίσσεψε η πολιτική υποκρισία των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ; Κάτι χειρότερο. Είναι οι ένοχοι που βάζουν μάσκα του «αθώου για το εν ψυχρώ έγκλημα». Δολοφονίες εργατών στο βωμό του κέρδους αναπαράγει η πολιτική τους. Ετσι η υπουργός Απασχόλησης δήλωσε πως «σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας είμαστε σκληροί και αμείλικτοι». Τόσο σκληροί, ώστε τα εργοδοτικά εγκλήματα κατά της ζωής και της υγείας των εργατών να κάνουν τις επιχειρήσεις πεδίο πολέμου. Η αρμόδια για θέματα Απασχόλησης του ΠΑΣΟΚ είπε ότι «η χώρα πρέπει να κάνει σημαντικά και δραστικά βήματα για την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων». Βολική τοποθέτηση για ένα κόμμα που όταν κυβερνούσε, μόνο στην κατασκευή των Ολυμπιακών έργων δολοφονήθηκαν 13 εργάτες και δεκάδες σακατεύτηκαν. Που στη ΛΑΡΚΟ έμπασε τους εργολάβους που βάζουν εκατοντάδες εργάτες να δουλεύουν σε συνθήκες καρμανιόλας, παίζοντας καθημερινά τη ζωή τους «ρώσικη ρουλέτα», με κίνδυνο να μη γυρίσουν σπίτια τους. Η εργατική τάξη πρέπει να αντιδράσει με ταξική οργή, αγανάκτηση και συνείδηση. Να αντεπιτεθεί για να επιβάλει το δίκιο της.