Η κυβέρνηση παρουσιάζει ως φιλολαϊκό μέτρο την αντικατάσταση του 25ευρω για την εισαγωγή στα νοσοκομεία, από το «ισοδύναμο» της επιβολής επιπλέον φόρου στα προϊόντα καπνού. Με το ίδιο σθένος που υπερασπιζόταν το χαράτσι των 25 ευρώ, ως μέτρο «κοινωνικής αλληλεγγύης» για όσους δεν έχουν πρόσβαση σε φάρμακα και υπηρεσίες Υγείας, προσπαθεί τώρα να παρουσιάσει ως μέτρο «πρόληψης» για την Υγεία μια ακόμα αύξηση στην έμμεση φορολογία, που θα επιβαρύνει τα λαϊκά στρώματα με επιπλέον σαράντα εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Η κοροϊδία δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από το λαό. Το 25ευρω αποφασίστηκε για ν' απαλλαγεί το κράτος ακόμα περισσότερο από τις δαπάνες για το σύστημα Υγείας. Ηταν κρίκος στην αλυσίδα της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας, που βασίζεται στη μετακύλιση του κόστους στους ασφαλισμένους. Τον ίδιο στόχο υπηρετεί το 5ευρω χαράτσι για εξέταση στα Εξωτερικά Ιατρεία των νοσοκομείων. Αλλά και το ένα ευρώ ανά συνταγή, που πληρώνουν από χτες οι ασφαλισμένοι και το οποίο θ' αφαιρεί από την τσέπη τους συνολικά 70 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Η τάση αυτή, που διαγράφεται από στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης για λογαριασμό του κεφαλαίου, δεν αντιστρέφεται με την απόσυρση του 25ευρω, για την οποία δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι είναι προσωρινή. Με βάση τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2014, οι δαπάνες για τα δημόσια νοσοκομεία θα είναι μειωμένες κατά 32%, για τον ΕΟΠΥΥ κατά 30% και για τα φάρμακα κατά 15%. Αυτό σημαίνει παραπέρα χειροτέρευση των υπηρεσιών Υγείας σ' όλες τις βαθμίδες, μεγαλύτερο κόστος για τους ασθενείς, περισσότερες δυσκολίες για μεγάλο μέρος του πληθυσμού να έχει στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Αντίθετα, για τα μονοπώλια της Υγείας ανοίγεται νέο πεδίο κερδοφόρας δράσης. Συνολικά για τους επιχειρηματικούς ομίλους, η μείωση των κρατικών δαπανών, όπως αυτές για το δημόσιο σύστημα της Υγείας, συμβάλλει στην ενίσχυσή τους, αφού θ' αυξάνονται οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας, ενώ θα υπάρχει και στήριξή τους από το κράτος με περισσότερα χρήματα, φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές κι άλλα προνόμια. Γίνεται έτσι φανερό ότι τα χαράτσια στα νοσοκομεία και στα φάρμακα δεν αποτελούν «αλληλεγγύη» για τους ανασφάλιστους και τους απόρους, αλλά υποκαθιστούν μέρος των μειωμένων κρατικών δαπανών για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εντείνοντας την εμπορευματοποίηση και του δημόσιου τομέα Υγείας.

Ο λαός πρέπει να δυναμώσει την πάλη του για να καταργηθούν όλα τα χαράτσια και κάθε πληρωμή για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Για να είναι αποτελεσματικός αυτός ο αγώνας, θα πρέπει να κατευθύνεται ενάντια στην πολιτική που στηρίζει την επιχειρηματική λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων μέχρι την κατάργησή της. Ενα αποκλειστικά δημόσιο, καθολικό και δωρεάν σύστημα Υγείας είναι δικαίωμα του λαού και πρέπει να το διεκδικεί.