ΣΕΛ. 31
ΚΚΕ: Οι κυβερνητικές διακηρύξεις περί αξιοπιστίας της οικονομίας και περί ανταγωνιστικότητας είναι η ανταπόκριση της κυβέρνησης στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων για υψηλότερη κερδοφορία, δηλαδή για ακόμα φθηνότερη από την ήδη φθηνή εργατική δύναμη
Η δέσμευση της κυβέρνησης για τη δημιουργία συνθηκών απρόσκοπτης δράσης του κεφαλαίου με τη απλόχερη χορήγηση επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών αλλά και την προώθηση των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων έγινε για άλλη μια φορά σαφής από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου στο ετήσιο συνέδριό του με θέμα: «Η ώρα της ελληνικής οικονομίας». Ετσι οι «συμβουλές» του Αμερικανού πρέσβη υπέρ της ελαστικής εργασίας και της φοροαπαλλαγής του κεφαλαίου βρήκαν ανταπόκριση, αφού σ' αυτή την κατεύθυνση και με ιδιαίτερο ζήλο εργάζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως προηγούμενα και αυτή της ΝΔ. Η δραματική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ, στην ΕΕ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, καθώς και η βαθιά κρίση που πλήττει τον καπιταλισμό αποκαλύπτουν πόσο ξεπερασμένος και επικίνδυνος είναι για τους εργαζόμενους.
Εδωσε και πήρε στα αστικά ΜΜΕ η προπαγάνδα περί λαϊκής συμμετοχής, στην ανάδειξη αρχηγού στη ΝΔ. Το ίδιο είχε γίνει και με το ΠΑΣΟΚ. Εμφανίζεται ως μορφή δημοκρατίας, καλλιεργείται ανάλογη ψυχολογία σε λαϊκές δυνάμεις ότι παρεμβαίνουν στην εσωκομματική λειτουργία των αστικών κομμάτων, ενώ συμβάλλει στην ενίσχυση λειτουργίας και δράσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Τόσο ως προς την επιβολή της πολιτικής του κεφαλαίου, όσο και ως προς τη χειραγώγηση της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, στην αστική πολιτική. Η εξάντληση της συμμετοχής στην ψηφοφορία για εκλογή αρχηγού, που γύρω του θα υπάρχει ο επιλεγμένος απο τον ίδιο μηχανισμός προσώπων για την επεξεργασία πολιτικής, αφαιρεί από τους ψηφοφόρους του τη συμμετοχή στη διαμόρφωση πολιτικής, στον έλεγχο του αρχηγού, στην ανάκληση στελεχών που δεν ανταποκρίνονται, αφού δεν υπάρχει συμμετοχή σε οργανωμένη κομματική λειτουργία. Πραγματική συμμετοχή για την εργατική τάξη, το λαό, είναι μόνον η συμμετοχή στους δικούς τους φορείς για τα δικά τους συμφέροντα, η συμμετοχή στην ταξική πάλη, η συμμετοχή των πιο πρωτοπόρων στοιχείων τους, από την άποψη της ανάγκης ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου, στο Κόμμα της εργατικής τάξης.