Την Παρασκευή ο αριθμός των νεκρών επισήμως είχε φτάσει στους 87. Ομως, οι φόβοι ότι θα αυξηθεί κατά πολύ είναι βάσιμοι. Οι τραυματίες είναι πάνω από 180. Μέχρι και την Παρασκευή το μεσημέρι, νοσηλεύονταν σε νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου 49 ενήλικες εγκαυματίες, εκ των οποίων οι 10 ήταν διασωληνωμένοι σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» εξακολουθούν να νοσηλεύονται 4 παιδιά σε καλή κατάσταση.

Ο αριθμός των αγνοουμένων παραμένει ακόμη άγνωστος, αφού λίστα που να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Παρά το γεγονός ότι μέχρι την Παρασκευή είχαν περάσει 5 μέρες από την καταστροφή, κυβέρνηση και μηχανισμοί δεν ήταν σε θέση να φτιάξουν μια πραγματική λίστα, παρά το ότι αυτό ήταν κάτι που είχε επισημάνει από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ. Ετσι, μέσα σε αυτήν υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διασωθεί, ενώ δεν υπάρχουν άλλοι που αγνοούνται. Οι έρευνες συνεχίζονται με περιπολίες πεζοπόρων τμημάτων, τα οποία διεξάγουν έλεγχο σε υπαίθριους χώρους, αυτοκίνητα, αυλές κατοικιών, κατοικίες οι οποίες έχουν καταστραφεί από την πυρκαγιά μερικά ή ολικά και όποιον άλλο χώρο μπορούν να βρεθούν άτομα.

Οι μαρτυρίες και τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αναδεικνύουν με τραγικό τρόπο το χάος που επικράτησε τις κρίσιμες ώρες της καταστροφικής πυρκαγιάς. «Μας έσπρωχναν προς το Μάτι και εγκλωβιστήκαμε εκεί». «Ημουν στη λεωφόρο Μαραθώνος και πήγαινα στην Αθήνα. Πριν η φωτιά κατέβει στο Μάτι, με οδήγησαν προς τη θάλασσα και εγκλωβίστηκα εκεί». «Πολύς κόσμος θα μπορούσε να είχε φύγει από την περιοχή χωρίς να εγκλωβιστεί στο Μάτι». Αυτές είναι μόνο μερικές από τις μαρτυρίες ανθρώπων που δείχνουν το τι ακριβώς συνέβαινε εκείνες τις στιγμές, αφού απουσίαζε ο οποιοσδήποτε έστω και στοιχειώδης κεντρικός συντονισμός και σχέδιο, για να βοηθήσουν στη διαφυγή ανθρώπων από το πύρινο μέτωπο. Πολλοί, μάλιστα, έσπασαν τον κλοιό που είχε δημιουργήσει η αστυνομία και αυτή ήταν η αιτία που σώθηκαν. Από καθαρή τύχη και μόνο...

Κατεστραμμένα έχουν χαρακτηριστεί συνολικά 1.543 κτίρια στην Ανατολική Αττική και την Κινέτα, σύμφωνα με τους ελέγχους που πραγματοποιούν τα συνεργεία του υπουργείου Υποδομών. Αξίζει όμως να σημειώσουμε ότι, όπως έχει δείξει το παρελθόν από αντίστοιχες καταγραφές ύστερα από φωτιές, σεισμούς ή πλημμύρες, είναι πολλές οι περιπτώσεις που αν και τα σπίτια δεν μπορούν να κατοικηθούν ή χρειάζονται πολλά χρήματα, τελικά οι ιδιοκτήτες είτε δεν αποζημιώνονται είτε περνούν έναν Γολγοθά για να εξασφαλίσουν ένα μικροποσό που δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα επισκευής. Μάλλον δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο υπουργός Υποδομών Χρ. Σπίρτζης την περασμένη Πέμπτη έδωσε εντολή στους μηχανικούς που κάνουν αυτοψίες στις πληγείσες περιοχές να ελέγξουν στις Πολεοδομίες τις άδειες όλων των κτιρίων που βρίσκονται σε απόσταση 100 μέτρων από την παραλία... Τα ερωτήματα αυξήθηκαν μετά τη νεότερη δήλωση του Χρ. Σπίρτζη την Παρασκευή, ο οποίος προανήγγειλε επί της ουσίας μια διευρυμένη επιχείρηση κατεδάφισης κτιρίων. Κάτι που μπορεί να οδηγήσει στο να βρεθούν εντελώς ξεκρέμαστοι άνθρωποι που καταστράφηκαν, αφού εάν το σπίτι τους είναι αυθαίρετο, δεν αποκλείεται να μην ενταχθούν καν στο πρόγραμμα αποκατάστασης...

Οι εργασίες αποκατάστασης της ηλεκτροδότησης και της υδροδότησης συνεχίζονται. Η ηλεκτροδότηση στα σπίτια γίνεται με αργούς ρυθμούς, ενώ το μεγάλο πρόβλημα αφορά το πόσιμο νερό. Μέχρι την Παρασκευή δεν ήταν δυνατόν να πει κάποιος αρμόδιος με ακρίβεια πότε θα υπάρχει νερό.

Στα νοσοκομεία, λόγω της υποστελέχωσης των μονάδων Αιμοδοσίας, παρατηρείται το φαινόμενο να υπάρχουν ουρές, δεκάδες άνθρωποι να περιπλανιούνται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να προλάβουν να δώσουν αίμα. Από αυτό αναδεικνύεται η ανάγκη ενίσχυσης των μονάδων Αιμοδοσίας και λειτουργίας τους και τις απογευματινές ώρες. Στην περιφέρεια, σε πολλά νοσοκομεία η Τράπεζα Αίματος δεν λειτουργεί σε μόνιμη βάση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έκτακτη μέρα αιμοδοσίας που θέλησαν να συνδιοργανώσουν το Νομαρχιακό Τμήμα Λήμνου της ΑΔΕΔΥ, το παράρτημα Λήμνου του Παλλεσβιακού Εργατικού Κέντρου και ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών του νησιού σε ένδειξη αλληλεγγύης στους πυροπαθείς. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό, αφού «το συνεργείο που βρισκόταν στο νησί για την αιμοδοσία έφυγε και για να ικανοποιηθεί το αίτημά μας, θα χρειαζόταν η μόνιμη λειτουργία Τράπεζας Αίματος στο νοσοκομείο. Αυτή δεν υπάρχει γιατί χρειάζεται επιπλέον προσωπικό και υποδομές»...