Μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική, χτες ήρθαν οι πλημμύρες σε διάφορα προάστια της πρωτεύουσας. Οπως μετά την πύρινη λαίλαπα που κατέκαψε ζωές και περιουσίες, έτσι και μετά τους τόνους νερού που παρέσυραν αυτοκίνητα και έκλεισαν δρόμους, επιστρατεύτηκαν τα γνωστά επιχειρήματα περί «ακραίων καιρικών φαινομένων». Αν όμως αυτά τα καιρικά φαινόμενα γίνονται πλέον τόσο συχνά «ακραία», εφόσον αυτό διαπιστώνεται με επιστημονική μέθοδο και συγκεκριμένες εκτιμήσεις, η λογική δεν λέει ότι επιβάλλεται ακόμα περισσότερο η πρόληψη;

Φαίνεται ότι η ...μεγάλη αγωνία για τις «κλιματικές αλλαγές» - που κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τα αστικά επιτελεία - ισχύει μόνο όταν εξυπηρετεί τις «πράσινες μπίζνες» των μονοπωλίων. Οσο εξυπηρετούνται οι επιχειρηματικές και άλλες επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Και τα «ακραία» καιρικά φαινόμενα δεν οδηγούν ποτέ στη διασφάλιση μιας «ακραίας» πρόληψης υπέρ των λαϊκών αναγκών. Δηλαδή μιας έγκαιρης, ολοκληρωμένης, κεντρικά σχεδιασμένης, με ευθύνη του κράτους, διασφάλισης έργων αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής κ.τ.λ. προστασίας, όπως το επιτρέπει περισσότερο από κάθε άλλη εποχή το σημερινό επίπεδο της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου.